Het leven in cycli en vergankelijkheid in Thailand
In Thailand draait het leven om vergankelijkheid, of anicca. Alles beweegt in cycli: seizoenen, rituelen, geboorte en verval. Tempels, offers en feesten tonen een zachte aanvaarding van verandering, die ook in humor en dagelijks leven doorklinkt. Wie langer blijft, ontdekt dat de glimlach van Thailand geworteld is in het loslaten. Het land leert je dat vergankelijkheid geen verlies is, maar stille wijsheid.
‘De monnik die mijn horloge stal (of niet?)’
Toen mijn horloge ineens spoorloos was, viel mijn blik al snel op de jonge dorpsmonnik die die ochtend langs was geweest. Had hij het stiekem meegenomen, of was ik gewoon paranoïde? Dagenlang liep ik rond met een mengsel van schaamte en verdenking, tot ik het horloge terugvond in mijn eigen tuin. Soms leert Thailand je dat niet elk raadsel opgelost hoeft te worden.
Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 2)
Uit: deel drie met zes verhalen; over het Lahu volk. Verhaal nummer twee; de eerste woonplaats van de Lahu.
‘Gevalletje schade’
Van een glibberige brommertocht in Mae Hong Son tot een verstopt doucheputje in Pattaya, mijn leven in Thailand leverde een bonte verzameling gênante en hilarische momenten op. Maar zelfs tussen het lachen en stuntelen door, komt de werkelijkheid soms hard binnen. Wanneer Oy op een ochtend huilt om Thaise soldaten die sneuvelden aan de Cambodjaanse grens, voelt alles ineens zwaar.
‘De wind over de grens’
In het rustige dorpsleven van Noord-Thailand dringt het nieuws van het grensconflict met Cambodja langzaam door. Farang Kee Nok kijkt uit over de rijstvelden en voelt de zinloosheid van het geweld. Terwijl de wind over de grens blaast, beseft hij dat oorlog nooit gewonnen wordt door zij die het dichtst bij de aarde leven.
De do’s en don’ts van Thailand
Ga je op vakantie naar Thailand? Dan hoef je niet een hele lijst met do’s en don’ts uit je hoofd te leren. De meeste misstappen worden je zonder meer vergeven. Thai weten dat buitenlandse bezoekers andere gebruiken hebben en gaan daar soepel mee om.
Lahu: Legendes en verhalen deel 3 (nr 1)
Uit: deel drie met zes verhalen; over het Lahu volk. Verhaal nummer een; God geeft de Lahu een oorkonde.
In Thailand leer je snel dat slippers een eigen wil hebben. Je parkeert ze netjes voor de tempel, maar na afloop staan er twee andere exemplaren klaar. Niemand schrikt daarvan. In deze luchtige column neemt Farang Kee Nok je mee in de wereld van verdwijnende sandalen, loslaten in de praktijk en de kunst van het accepteren van mismatch.
Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 10)
Uit: deel twee met tien verhalen; het eerste stel mensen, Ca Ti en Na Ti. Verhaal nummer tien; God geeft alle naties een plek.
Zonder ‘greng jai’ begrijp je Thailand maar half
In Thailand draait niet alles om wat je zegt, maar juist om wat je níét zegt. Greng jai is een diepgewortelde sociale code die alles beïnvloedt: van gesprekken tot gastvrijheid. Wie deze onzichtbare kracht begrijpt, ontdekt een laag van de Thaise cultuur die vaak aan toeristen voorbijgaat, maar die essentieel is om het land en de mensen echt te doorgronden.
‘Waarom “My Way” beter niet jouw way is’
Een Thaise karaokemachine, een overmoedige farang en een nummer van Frank Sinatra. Voeg daar wat lauw bier en verbaasde dorpsgenoten aan toe en je hebt het perfecte recept voor plaatsvervangende schaamte en een onvergetelijke avond.
De wai is een traditionele Thaise begroeting die al eeuwenlang wordt gebruikt in Thailand en andere landen in de regio. De wai wordt gebruikt om respect, beleefdheid en dankbaarheid te tonen en wordt vaak gegeven bij formele en informele gelegenheden, zoals bij begroetingen, afscheid nemen, verontschuldigingen en bedankjes.
Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 9)
Uit: deel twee met tien verhalen; het eerste stel mensen, Ca Ti en Na Ti. Verhaal nummer negen; God geeft boeken weg.
‘Het mysterie van de plastic stoelen’
Ze staan overal en nergens: kleurrijke, wankele plastic stoelen die het straatbeeld van Thailand bepalen. Je ziet ze bij tempels, markten en familiefeestjes, vaak stoffig, soms scheef, altijd aanwezig. Maar achter hun simpele uiterlijk schuilt een diepere waarheid over het leven, de mensen en de manier waarop Thai kijken naar zitten, wachten en samen zijn.
‘Virus’
Wat begon als een langverwachte hereniging met schoonfamilie en een zonovergoten vakantie in Thailand, eindigde in een pandemische nachtmerrie vol angstige dorpelingen, gesloten hotels en een spookachtig strand. Een tragikomisch reisverslag over misplaatste hoop, verzengende hitte, dolende kakkerlakken en een terugvlucht vol mondkapjes en melancholie. Soms is weggaan geen ontsnapping, maar een les in relativering.
‘De Thaise Taal’, een Nederlandstalig leerboek
Tino Kuis recenseert ‘De Thaise taal, grammatica, spelling en uitspraak’, het eerste Nederlandstalige leerboek en naslagwerk voor de Thaise taal. Hij is enthousiast.
Lahu: Legendes en verhalen deel 2 (nr 8)
Uit: deel twee met tien verhalen; het eerste stel mensen, Ca Ti en Na Ti. Verhaal nummer acht; God verbrandde mensen.
‘De magie van het Thaise ochtendlicht’
Vlak voor zonsopgang, als het dorp nog slaapt en de wereld haar adem inhoudt, openbaart zich iets magisch. In een zachte stilte die niets vraagt en alles geeft, verandert het ochtendlicht het alledaagse in iets bijna heiligs. Farang Kee Nok beschrijft hoe een vroege ochtend in Noord-Thailand hem onverwachts stilzette, met koffie, kippen en verwondering.
De Sak Yant, een traditionele Thaise tatoeagevorm met spirituele wortels, wint snel aan populariteit onder toeristen en beroemdheden. Deze met rituelen gezegende tatoeages zouden bescherming en geluk brengen. Door de opkomst van tattooshops dreigt de oorspronkelijke betekenis echter verloren te gaan. Wat ooit een heilige ceremonie was, is voor velen nu vooral een esthetisch souvenir geworden. Tijd om stil te staan bij de culturele waarde van deze eeuwenoude traditie.
‘Schrijversblok’
Iedere schrijver krijgt er vroeg of laat mee te maken: schrijversblok. Wat het precies is en of het werkelijk bestaat, daar kun je lang over discussiëren. Maar als het helpt om een kleurrijk relaas over koude handdoekjes, ongewild schoeisel en Thaise toiletervaringen te produceren, dan is zelfs het blokkeren van je pen een bron van inspiratie.