Anna Leonowens over het koninklijk huwelijk

Het volgende verhaal is een beschrijving door Anna Leonowens, die tussen 1862 en 1867 lerares Engels was aan het hof van koning Mongkut, van het koninkrijk Siam in die tijd (hoofdstuk XXVIII  getiteld: ‘The Kingdom of Siam’ uit onderstaand genoemd boek). Anna beschrijft in hoofdstuk XVIII hoe een koningin wordt uitgekozen en gekroond. 

De koning kiest een koningin

Als de koning van Siam een gemalin zou willen nemen dan kiest hij een vrouw uit een hoogstaande familie of één van koninklijke afkomst. Hij nodigt haar uit toe te treden tot de bewaakte kring van zijn vrouwen, onderhoudt en vermaakt haar in die bijzondere omstandigheden van een proeftijd wat zijn  gunstig voorrecht is.  Als zij zo gelukkig is  zijn voorkeur te verwerven dan is het aan het koninklijk welgevallen haar tot de troon te verheffen.  De koning stelt een dag vast voor de voltrekking van zijn genadelijk voornemen.  Alle leden van het hof, samen met de Brahmaanse en Boeddhistische priesters en verder de astrologen, spelen een rol op die belangrijke dag.

De ceremonie

De in puur wit geklede prinses zit op een troon verheven op een podium. Daarboven is een luifel gespannen van witte mousseline, versierd met witte en geurende bloemen. Op de luifel wordt voorzichtig water gesprenkeld, water dat tevoren getrokken is van zekere kruiden, die reinheid, bruikbaarheid en lieftalligheid moeten schenken. De priesters  noemen dan de verschillende verfijningen  van karakter en persoon die zij zich eigen moet maken, en zij bidden dat de prinses een zegening mag zijn voor haar heer en meester, en ook zelf gezegend zal zijn. Dan wordt zij tot koningin uitgeroepen, begeleid door een uitbarsting van verheven muziek.

De zusters van de koning brengen haar door een afgeschermde gang naar een vorstelijk ingerichte kamer waar ze ontdaan wordt van haar natte kledij. Haar nieuwe gewaad verwijst naar haar koninklijke status, is gemaakt van zijde en ingelegd met goud, diamanten en robijnen. Hofdames begeleiden de koning naar de kamer waar zij opstaat om zich aan zijn voeten te werpen, zoals de universele  gewoonte voorschrijft. Maar de koning voorkomt dat, neemt haar rechterhand, omarmt haar en plaats haar naast zich. Dan ontvangt zij de felicitaties van het hof waarmee de ceremonie is beëindigd en de verdere dag wordt gewijd aan vrolijke feestelijkheden.

De koning en zijn bruiden

Een Siamese vorst mag twee vrouwen hebben, de meest geliefde zit aan zijn rechterhand, de ander links van de troon. Wijlen Zijne Majesteit Maha Mongkut had twee twee koninginnen maar niet tezelfdertijd. De eerste was van de rechter hand, de tweede was  gekozen tijdens het leven van de eerste maar pas gekroond na het overlijden van de eerste.

Als de bruid een buitenlandse prinses is worden de ceremonieën meer publiekelijk gehouden in de Audiëntie Hal, anders in de Vrouwen Tempel of in een privékapel.

Het koninklijke bruidsbed wordt op een bijzondere mannier ingewijd. De mystieke draad van ruwe katoen wordt zevenenzeventig keer rond het bed gewikkeld, waarna de priesters beide einden in hun handen nemen en zegeningen uitspreken over het koninklijk paar. Dan worden de naaste familieleden tot de kamer toegelaten. Ze begroeten het bed, besprenkelen het met gewijd water, versieren de karmozijnrode gordijnen  met bloemslingers en leggen de zijden lakens en kussens klaar. Dan leiden zij de bruid, die niet aan de feestelijkheden heeft deelgenomen maar wachtte met haar hofdames in een ander kamer, naar binnen. Zij valt op haar knieën, geeft het bed driemaal een wai en roept bescherming af over zichzelf en smeekt om bespaard te blijven van alle doodzonden. Dan wordt zij ontkleed en biddend achtergelaten op  de vloer waarna de koning door hovelingen tot haar wordt gebracht. De hovelingen trekken zich onmiddellijk terug.

Andere hoogstaande families

Dezelfde ceremonie vindt plaats bij alle andere hoogstaande families met natuurlijk zekere veranderingen passend bij de status van de verschillende partijen.

Na drie dagen bezoekt de bruid haar ouders met giften van haar echtgenoot, daarna bezoekt ze de ouders van haar man, die haar overladen met kostbare geschenken.  Bij volgende bezoeken zal haar echtgenoot haar vergezellen (maar niet de koning) en opnieuw worden geschenken uitgewisseld. Een grote som geld, met juwelen en andere kostbaarheden, worden gegeven aan de vader en moeder van de bruid. Dit heet Zoon en bij de geboorte van haar eerste kind geven de grootouders alles terug aan de jonge moeder.

De koning bezoekt zijn jonge koningin een maand na geboorte van een prins of prinses. Zij biedt hem het kind aan, en hij plaats op zijn beurt een kostbare ring om de derde vinger van haar linker hand.  Op  dezelfde wijze brengen familieleden van beide kanten, geschenken van geld, goud, juwelen en zilver mee, wat Tam Kwaan wordt genoemd. Het haar van het kind wordt geschoren behalve de top-knot  die mag blijven groeien en pas wordt verwijderd bij het begin van de puberteit.

Noten

Ik heb geen idee wat Zoon betekent. Misschien een verkeerd begrepen of geschreven Sinsod?

Tam Kwaan kan ik wel volgen. Het is ทำขวัญ tham khwǎn (khwǎn is ‘geest, levensprincipe’ van alles): dus ‘het oproepen van de geest, de ziel van het  kind’. Deze vindt nog steeds veelvuldig plaats, ook bij ziekten en ongelukken.

Bron

Anna Leonowens, Anne and the King of Siam, London 1870