De uitdagingen van Thailand

Door Khun Peter

Veel mensen in België en Nederland dragen Thailand een warm hart toe. Ik heb nog nooit iemand gesproken die niet enthousiast terugkwam van een reis of vakantie naar dit prachtige land. Dat bleek onlangs maar weer uit een enquête onder de bezoekers van dit blog, waaruit bleek dat 87% aangaf wederom voor Thailand te kiezen als vakantiebestemming.

Wie het nieuws in Thailand volgt kan niet anders concluderen dat het land voor enorme ‘uitdagingen’ staat. Zo noem ik het maar omdat ‘problemen’ gelijk zo negatief klinkt.

Soms vraag ik me ook af of ik er wel wat over moet schrijven, je wilt niet te veel de nadruk leggen op de problemen omdat je buitenstaanders daar misschien mee beïnvloed. In het ergste geval kiezen ze dan voor een andere vakantiebestemming en zullen ze nooit ervaren hoe mooi Thailand is. Dat wil ik zeker niet op mijn geweten hebben.

Aan de andere kant ben ik ook geen uithangbord van het Thais verkeersbureau die alleen maar de positieve kanten benadrukt. Daar komt bij dat de uitdagingen van Thailand aan veel toeristen voorbij zullen gaan, wanneer ze met een koel drankje onder een parasol op het strand van Phuket liggen.

Als we het hebben over die ‘uitdagingen’ dan zijn er een aantal die voor de hand liggen omdat ze continu in het nieuws zijn. Ik noem er een aantal:

• De politieke verdeeldheid in het land tussen Rood en Geel, maar vlak ook de zwijgende meerderheid niet uit.
• Het teruglopend toerisme door onder andere de eerdere bezetting van de luchthaven en rellen in Bangkok.
• De sterke baht die het leven in Thailand duurder maakt.
• De extreem slechte luchtkwaliteit in het Noorden die zorgt voor een massale uittocht van expats (en toeristen?).
• De gezondheidstoestand van ZKH Bhumibol, die op zijn minst zorgelijk is.
• De waterstand van de Mekong rivier en de droogte in vele delen van het land.
• Het terrorisme in het uiterste zuiden waar moslims aanslagen plegen voor een onafhankelijke staat.
• De armoede in het Noorden en Noordoosten van het land.
• De slechte betrekkingen met buurland Cambodja.
• De bedenkelijke kwaliteit van het onderwijs.
• De corruptie binnen de overheid en het ontbreken van capabele bestuurders.

Het lijstje zal ongetwijfeld langer zijn dan genoemde zaken.

Het grootste probleem is naar mijn mening, dat juist deze uitdagingen om een krachtige overheid vragen. Maar vooral ook deskundige en integere bestuurders. De problemen benoemen en aanpakken dat is toch waar politici en ambtenaren voor moeten staan? In de dagelijkse praktijk zien we daar weinig van terug. Het lijkt dat partijpolitiek en eigenbelang altijd op de eerste plaats komen.

Om die conclusie te trekken hoef je niet eens naar Thailand toe. Ook in Nederland rollen politici vechtend over straat, terwijl het land de ergste crisis sinds de dertiger jaren kent. Nederlandse militairen geven hun leven in Afghanistan, maar de regering valt en de heren stappen uit de politiek om meer tijd aan het gezin te besteden. Dat kan ook wel met een royale wachtgeldregeling in het vooruitzicht.

Je wordt er dan ook bijna cynisch van om te zien dat zoveel arbeiders in Thailand hun best doen om structureel iets te veranderen in de samenleving. In dit geval geven ze ziel en zaligheid voor nieuwe verkiezingen en democratie. Waarmee ze onbedoeld weer vertegenwoordigers in het zadel helpen die op hun beurt ook weer de zakken zullen vullen en de familie aan mooie baantjes zullen helpen. Of er daadwerkelijk iets in Thailand zal veranderen? Ik heb mijn twijfels. Wellicht zal de wal het schip keren of moeten we hopen op een wonder?

.