Het Noorden is een van de mooiste gebieden van Thailand en in het bijzonder de omgeving bij Mae Sot, Mae Hong Song en Pai. Een aanrader is de route 1095 met zijn meer dan 1800 haarspeldbochten van Chiang Mai via Pai naar Mae Hong Son. De route kan in één dag gereden worden maar alle toeristische attracties en schitterende vergezichten worden dan wel voorbij gereden.

Ik plan er miniaal twee dagen voor, met een of twee overnachtingen in Pai.

Mae Sot is een grensplaats en een springplank naar diverse natuurgebieden. Een daarvan is de route via de 1090 naar Umphang met een rijtijd van ongeveer 5 uur. Een glooiende weg met eindeloze groene rijstvelden en prachtige vergezichten.

Je kunt de Thi Lo Su waterval bezoeken maar deze is in de regentijd soms gesloten. Met eigen vervoer is de waterval niet te bereiken. Je kunt parkeren bij de ingang van het park (Umphang Wildlife Reserve) waarna de 3 uur (!) durende route per landrover over een ongelooflijk mooie, maar uiterst slechte weg wordt vervolgd. Dus vanuit Mae Sot moet je minimaal twee dagen plannen en je kunt overnachten in tentenkampen. De route naar Umphang is helaas doodlopend. Op de kaart wordt weliswaar een weg aangegeven maar die eindigt na Umphang in het oerwoud.

De Namtok Thi Lo Su waterval is de bekendste en grootste van Thailand. Achter de waterval is een grot die je kunt bezoeken.

Het water stort van een hoogte van 300 meter langs kalkstenen kliffen naar beneden.
Het is een ongerept natuurgebied met altijd groene teakhoutbossen en enorme velden met bamboe. In het gebied zijn prachtige orchideeën, talrijke wilde bloemen en veel soorten vlinders en vogels te bewonderen. Bovendien kun je er de zeldzame kleurrijke neushoornvogel spotten.

De sfeer in Mae Sot wordt er grotendeels bepaald door de vele duizenden emigranten uit het buurland Myanmar, het voormalige Birma. De industrie maakt dankbaar gebruik van de vaak illegale en goedkope arbeidskrachten uit het arme buurland. Er zijn naar schatting minstens 200.000 emigranten die leven in nabije vluchtelingenkampen. Thailand gedoogt met enige moeite deze emigranten.
De kampen worden bewaakt en zijn niet toegankelijk. Enkele kilometers ten westen van de stad stroomt de Moei, een grensrivier. De lange vriendschapsbrug vormt de grensovergang en aan de Thaise kant is een enorme markt waar een hoeveelheid aan producten uit Myanmar te koop wordt aangeboden.

Lopend langs de grensrivier kom je talloze smokkelaars tegen die fanatiek hun producten te koop aanbieden. Hierbij gaat het hoofdzakelijk om drank, cosmetica-artikelen, sigaretten en viagra pillen. Volgens mij allemaal nep maar niet van echt te onderscheiden.

De mooiste route van Mae Sot naar Chiang Mai of naar Mae Hong Son gaat over de grensweg. Via de 105 kom je in Mae Sariang waar je kunt kiezen tussen de 108 naar Chiang Mai of de 108 volgen naar Mae Hong Son. Het is niet echt een veilige route. De weg is smal met meestal één rijbaan en verkeert op sommige plaatsen in een slechte staat. Op het eerste gedeelte passeer je aan je linkerkant de enorme vluchtelingenkampen.

De weg is soms steiler dan het lijkt, en heel wat bochten zijn scherper dan je denkt. Vaak wordt er hard gereden terwijl vrachtverkeer in slakkentempo de hellingen op kruipt.
In de hooggelegen gebieden regent het veel en is de weg bijna voortdurend nat en glad. Je passeert uitgestrekte rijstvelden en prachtige vergezichten met op de achtergrond hoge bergen maar toeristenattracties worden nauwelijks aangegeven.

Maar dit keer had ik andere plannen. Op het blog stond enige tijd geleden dat, als je 18 kilometer ten zuidoosten van de stad Pai de road 1265 zou nemen, je waarschijnlijk op de eenzaamste weg van Thailand zou komen.

Ondanks dat het wegdek soms van een slechte kwaliteit is zou je er toch kunnen genieten van talloze vergezichten en weelderige groene rijstvelden. Dat leek me wel wat, dus per auto de eerste etappe; Pattaya naar Chiang Mai. Ook deze keer weer een rijtijd van 12 uur, korter is het mij nog niet gelukt.

Na de overnachting in Chiang Mai, een bezoek aan de Orchideeënfarm, zilversmederij, zijde- en paraplufabriek reed ik via de 1095 richting Pai. Hoewel er op deze route voor mij weinig nieuws meer is te ontdekken kan ik het niet laten om toch zowat elke zijweg in te rijden.

Dat kost tijd want er inrijden betekend ook terugrijden. Na een vijftal uren bereikte ik de afslag 1265 maar besloot door te rijden om eerst te overnachten in Pai.

Ingezonden door Hans

Morgen deel 2.

5 reacties op “Ontdek de schoonheden van Noord Thailand (deel 1)”

  1. Wim van Beveren zegt op

    Ben er 2 keer geweest in die contreien, Mae Hong Son en Pai, ertussenin ligt ook nog een heel leuk dorpje (Soppong) ook daar enige dagen doorgebracht.
    Lang geleden, moet er nodig weer eens naartoe.

  2. Francois Nang Lae zegt op

    Sla vlak bij Soppong eens af naar Tham Lot, een kilometer of 8 van de hoofdweg. Bij zonsondergang kun je honderdduizenden vleermuizen uit de grot zien vliegen, die daar “overdagt” hebben. John’s Cave Lodge is een geweldige overnachtingsplek vlakbij de grot.

    • Mr Bojangles zegt op

      Ja, geweldig mooie plek, ik ga zeker nog eens terug om er een paar dagen te blijven en een paar van zijn tochten te maken. En die grot – met de naam Lodge Cave 😉 – is zeer de moeite waard om te bezoeken. Het begint er al mee dat je via een bootje naar binnen gaat: http://cavelodge.com/

  3. Marcel zegt op

    Nu voor de ogenblik is het slecht in Mai sot omdat de Myanmarezen een Thais pasport moeten voor leggen als ze werken in Thailand anders moeten de werkgevers een boete van 200.000 Bath betalen per werknemer.
    Dus geven ze geen werk meer aan de Myanmarezen.
    Dus is er veel criminaliteit van de Myanmarezen zoals stelen , inbreken enz…
    Mai sot is een mooie plaats in Thailand.

  4. lung addie zegt op

    Ik deed deze route zo een 10j geleden met de shopper. Dit in het kader van een drieweekse rondrit langs de grenzen van noordelijkThailand … De 1095, ik heb de bochten niet geteld, maar het waren een veel, heel veel. Prachtige streek om met de motor te doen maar niet aan te raden aan onervaren motorbikers en zeker niet met dan ook nog een onervaren duozitter acherop. Liefst alleen op de motor, is zo al genoeg werk aan de winkel om alle bochten te nemen. De 1265 deed ik ook maar daar had ik beter een trialbike voor gehad. Het wegdek was toen bijzonder slecht, de ene put volgde op de andere. Gelukkig geen verkeer, dus kon ik daar echt slalom rijden. Ik wil deze route aan het eind van dit jaar of in het begin volgend jaar opnieuw doen want er zijn daar plaatsen die ik nog wil verkennen en ook opnieuw wil zien.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website