Vogelaar in Bangkok
vogels-Thailand
Door Guido Goedheer
Als verwent en vervend vogelaar, kom ik niet echt aan mijn trekken in de Bangkok Bang Kapi asfalt en betonjungle. Maar hoe wonderlijk, ik word iedere ochtend gewekt door optimistisch gekweel van vele zangvogels, het schijnt broedseizoen te zijn. Ik begrijp het nog niet goed, want hier zou het 12 maanden broedseizoen moeten wezen. Maar goed, voorjaar of zo iets hier dus.
Al dat heerlijke gefluit komt helaas niet van de vrije vogels, neen, ik heb nu door dat iedere zich respecterende Thai een vogel heeft en liefst meerdere.
Favoriet is de “pleased to meet you” zanger die in het Engels bulbul heet, en die zijn er niet in Holland. Ze hangen hier met tientallen aan de elektriciteits draden en in bamboe vogelkooitjes. Regelmatig zie je dat een vrouwelijke vrije soortgenoot de zang zo waardeert, dat ze ook het kooitje in wil, wat vervolgens paniek op straat oplevert. Want de Thai willen die ook wel graag de vrijheid ontnemen en gooien er een doek over heen. Maar de vrijheid is sterker, het is ze nog nooit gelukt een vrije vogel te kooien.
Je voelt je snel welkom als je een Thai’s huis betreedt en “pleased to meet you” hoort nog voor de gastheer iets kan zeggen.
Als ik eerlijk ben zie ik uit naar het Europese voorjaar, daar zegt een koekoek nog koekoek en spreekt geen Thai. Nog
lucky-birds-thailand
even geduld, dan ga ik op Europese vakantie ….
Ook nieuw voor mij in Bangkok is de grote koekoek (50cm) vrijwel zwart en altijd onzichtbaar, maar luid te horen. Dat is de “Asian koel”
Daar weet ik ook geen Nederlands alternatief voor, ze komen niet in Europa voor. Die koel begint zijn liedje heel zacht, en bouwt dat op tot een oorverdovend gegil, in mijn Thaise vogelboek heet dit: wreep-wreep-wreep-wreep-wreepwreepwreepwreep, dat is dus Engels.
Zoiets verzin je niet zelf.
.