Leven als Single Farang in de Jungle: Het verhaal van bedrog, valsheid in geschrifte, diefstal, misbruik van vertrouwen (1)

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af in Thailand. Doch Lung addie wil er de nadruk op leggen dat het om het even waar ter wereld kon gebeuren, zowel in België als in Nederland. Het speelt zich af in de wereld van verzekeringen en beleggingen, dus het gaat over GELD, het slijk der aarde.

Lung addie zal het verhaal opdelen in verschillende artikels daar het anders te lang wordt voor de lezer. De namen van de betrokkenen zijn verzonnen, op mijn eigen naam na, dit omwille van de privacy en de bescherming van de veiligheid van bepaalde mensen.

Voorwoord en oorsprong

Alles begon zo een 5-6 jaar geleden. Lung addie kwam hier toen vast in de streek wonen en had reeds een 15tal jaar vroegere ervaring in dit gedeelte van Thailand (Mid-Zuiden). Er wonen hier weinig buitenlanders, waarvan hoofdzakelijk Denen, Noren, Duitsers, Amerikanen een paar Nederlanders, momenteel nog een Belg (Lung addie). Lung addie komt hier zowat het langst in de streek en heeft de meeste contacten met de administratie en de lokale bevolking. Dit door het feit dat zijn buurman, een ex professor, heel goed Engels spreekt, een zeer ruime kennissenkring heeft en zeer sociaal geëngageerd is. Lung addie fungeert hier zo een beetje als de ‘Helpdesk’ voor de hier wonende Farangs. Indien ze vragen hebben betreffende administratie, immigratie, technische problemen… om het even wat, komen ze nogal vaak op zondag bij Lung Oo, een plaatselijk cafeetje en ontmoetingspunt voor de Farangs, aanschuiven aan de tafel waar Lung addie gezeten is. Indien Lung addie hun vragen niet onmiddellijk kan beantwoorden dan weten ze dat hij ten rade gaat bij Professor Gobelijn, zijn buurman. Nu kwam het item op ‘hospitaalverzekering’ … waar, bij wie, hoe …..???? Liefst met mogelijkheden in eigen streek.

Het verhaal

Lung addie wou een verzekeringsagent die tenminste enig besef had van de Engelse taal en vond die in een dame die we Tan gaan noemen. Tan was heel rad van tong, spreekt heel goed Engels en was agente voor een gerenommeerde Thaise verzekeringsmaatschappij. Ook haar vader (noemen we Pau), een ex leraar met pensioen, is, net als haar moeder (Mae) werkzaam voor deze maatschappij. Pau is ook agent bij de verzekering (Thais cliënteel) en Mae heeft er een administratieve job. De hoofdzetel is in Bangkok en er is een office in Chumphon. Lung addie had de maatschappij, door een Belgische vriend, thuis in de financiële wereld, laten screenen en alles was goed. Meer dan 70 jaar in de running, beursgenoteerd en solvabel.

De voorwaarden voor een hospitaalverzekering waren ronduit goed te noemen, geen torenhoge premies, goede dekkingssommen en heel voornaam: eenmaal in de verzekering kreeg je de waarborg dat je er niet uitgegooid werd op een bepaalde leeftijd. De premieverhoging liep in schijven van 5 jaar en elke 5 jaar betaalde je ongeveer 5000THB/j meer dan de vorige schijf.
Alles liep goed, verschillende Farangs sloten een hospitaalverzekering, zowel voor zichzelf als voor hun partner, bij haar af. Er waren er reeds enkelen die er beroep op moesten doen en dit tot grote tevredenheid. Verzorging in een goed privéhospitaal, directe betaling via de maatschappij …. alles zoals het hoorde.

Tan kwam ook regelmatig op zondagnamiddag naar Lung Oo. Zij wist dat Lung addie er ging ‘socialen’ de ‘helpdesk’ open was en er dus Farangs kwamen die ze eventueel als nieuwe klant kon maken. Ze was dus goed met haar zaak bezig, indien er door de klanten vragen waren kon ze hen verder helpen. Dus alles liep als een treintje voor zowel de klanten als voor haar zelf.

Tot zover deel 1.

Wordt vervolgd.