‘Watermoeheid’
Afgelopen weekend merkte ik bij mezelf de eerste tekenen van ‘watermoeheid’.
Deze variant op metaalmoeheid heeft dezelfde kenmerken: ‘verschijnsel dat na langdurig gebruik, bepaalde eigenschappen verloren gaan’.
Ik merkte namelijk dat ik even geen zin had om wat te schrijven. De tegenstrijdige berichten, de ramp die zich in slow-motion afspeelt, de ellende voor de getroffenen in Thailand, de machteloosheid, het knaagt aan me.
Daarbij realiseer ik me maar al te goed dat ik geen enkel recht van klagen heb, immers ik zit hier hoog en droog. Zelfs als in Nederland de dijken doorbreken, zit ik op de Veluwe behoorlijk comfortabel.
Nu bij mij de watermoeheid toeslaat, besef ik me meer dan ooit in welke uitzichtloze situatie de Thaise bevolking zich bevindt. Sommige Thaise steden zitten al meer dan zes weken in waterellende. Om gek van te worden. Toen ik gisteren de beelden zag van woedende Thai die dijken en sluizen wilden vernielen, begreep ik direct de wanhoop van deze mensen.
De falende overheid, de dubieuze tegenstrijdige berichtgeving en het politieke gekrakeel maken deze ramp tot een goedkope watersoap met wekelijks een nieuwe aflevering. Hierdoor heb ik moeite om niet cynisch te worden en dat is een slecht teken.
Vandaag las ik, dat 15 november wederom een kritiek moment gaat worden. Kortom dit drama gaat nog weken duren. En nog weken schrijven over het zoveelste district wat overstroomd is, houd ik niet vol.
Vandaag heeft de redactie van Thailandblog dan ook besloten om ook weer andere verhalen te plaatsen en ons niet meer uitsluitend te beperken tot overstromingsnieuws. We willen daarmee de ernst van de situatie zeker niet bagatelliseren. En natuurlijk blijven we stug doorgaan met het plaatsen van nieuws over de overstromingen. Vooral de slachtoffers en hulpbehoevenden verdienen continu de aandacht.
Gelukkig kunnen wij deze keuze maken. Menig Thai kan alleen maar afwachten en hopen op een wonder.
Het enige wat wij kunnen doen is, als deze ellende achter de rug is, weer mooie verhalen schrijven over dit prachtige land. Want ondanks mijn watermoeheid, zal mijn liefde voor Thailand nooit verwateren.
Heel verstandig. De ramp is nog steeds niet ten einde en er zijn ook mooie dingen te melden. Gisteren bleek dat nu ook de huizen van de familie in Bangkok onderlopen (hoe bedoelen ze……het wordt beter ?) Gelukkig kunnen we ze onderbrengen in Pattaya maar geen inkomsten, ook daar kunnen we gelukkig mee helpen.
Dat geeft naast alle zorgen toch een goed geval dat je in elk geval iets kunt doen.
Thailand zal lange tijd niet meer zijn wat het was. In elk geval bedankt voor de uitstekende berichtgeving.
Frank
Peter, ik heb je een paar dagen geleden al een bericht gestuurd met het verzoek om ander nieuws uit Thailand, mensen worden immuun voor ellende als ze er te veel van te zien krijgen, persoonlijk: ik heb je forum overgeslagen als er alweer alleen water ellende te melden was, er zijn nog andere dingen in Thailand ( gelukkig maar).
Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is dit, als ik inderdaad zie dat er andere artikelen, die jullie voorheen publiceerden, ik je forum weer gauw trouw ben, maar wel met de mensen in Thailand mee blijf leven.
@ Lex, we maken keuzes en sommigen zullen er blij mee zijn en andere niet. Gezien de enorme bezoekersaantallen van de afgelopen weken moet ik concluderen dat we de juiste keuzes maken.