Als iets duidelijk is geworden bij de voorlichtingsmiddag van uitvaartbegeleider AsiaOne in Hua Hin, is het dat veel Nederlanders/buitenlanders vragen hebben over de gang van zaken bij overlijden in Thailand. Is de gang van zaken voor, tijdens en na de crematie redelijk duidelijk, op de juridische voetangels en klemmen bij overlijden, zijn weinigen goed voorbereid.
Op de bijeenkomst in de Banyan, georganiseerd door de Nederlandse Vereniging Hua Hin/Cha am, werd duidelijk dat de gang van zaken bij overlijden van een buitenlander de nodige vragen oproept. Wat erven kinderen uit een huwelijk in Nederland als in Thailand geen testament bestaat, wat gebeurt met mijn usufruct op huis en grond als de Thaise partner overlijdt en welke rol speelt een eventuele overlijdensrisico- of begrafenisverzekering in het geheel?
De bijna 40 aanwezigen luisterden, onder leiding van NVTHC-voorzitter Do van Drunen, geboeid naar vertegenwoordigers van AsiaOne en de juridische firma Business in Siam, die speciaal uit Bangkok waren overgekomen. Ze kregen op elke vraag een antwoord, maar de indruk bestaat dat de aanwezigen thuis nog eens diep zullen nadenken over de vraag of ze hun zaken wel goed hebben geregeld. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de (soms Thaise) nabestaanden. Een aanwezige gepensioneerde Nederlandse notaris kon bij deze gelegenheid vragen over Nederlands erfrecht beantwoorden.
Met de gang van zaken in Nederland in het achterhoofd, gaan veel landgenoten er hier van uit dat veel zaken hier ook duidelijk zijn geregeld. Zo beslist in Thailand de lokale politie of het nodig is dat iemand die thuis is overleden naar het politieziekenhuis in Bangkok moet voor een lijkschouwing.
AsiaOne liet aan de hand van lichtbeelden zien welk traject bij overlijden dient te worden bewandeld.
Oprichter Haiko Emanuel van naastgelegen huisartsenpost propageerde naast het opstellen van een Thais testament ook een Living Will te ondertekenen. Hij noemde het ‘peace of mind’ om in geval de betrokkene zelf niet meer kan beslissen over eventuele behandeling in een ziekenhuis, de druk op nabestaanden weg te nemen. In een Living Will kan iemand aangeven van welke levensverlengende behandelingen hij/zij zou willen afzien in een terminale fase. Indien correct opgesteld en ondertekend (o.a. door een Thaise notaris) is de acte rechtsgeldig en dient te worden gerespecteerd door het ziekenhuis en de behandelende artsen. Het blijft echter de inschatting van de artsen of een patiënt inderdaad geen kans van overleven heeft. Ook beslissen de artsen hoe vormgegeven wordt aan het (geleidelijk) stopzetten, of niet starten van levensverlengende behandelingen.
Misschien denk ik te simpel, maar als iemand komt te overleiden en die persoon woont samen of is getrouwd. Dan is het gewoon heel makkelijk, de man heeft hier geen eigendom dus nabestaanden in holland hebben van uit thailand niks te erven. En wat er te erven valt in holland daar kan alleen maar gedeelt worden als het is beschreven van hoe en wat. Zo niet dan hebben ze hier ook niks. En verders valt er heel weinig te regelen in het dorp waar ik woon wordt dit door de buurt gedaan komt geen politie of iets anders bij kijken 2 of 3 dagen en je wordt gecremeerd en klaar is het. Geen verzekering nodig hier crematie kost weinig en een kist ook. Eten wordt door de buren gemaakt en er wordt een varken geslacht en eten maar tot het op is. Dus hier gaat het zo op deze manier en dat geld ook voor de buitenlanders die hier zijn overleden.
Piet, was het maar zo simpel. Maar wat en hoe met de officiele overlijdensverklaring, de gewaarmerkte vertaling, het inlichten van de ambassade, het stopzetten van pensioen en aow, het inlichten van kinderen en ga zo maar door.
Niet iedereen woont in een dorp op het platteland. De bijeenkomst vond plaats in Hua Hin, waar permanent naar schatting bijna 500 Nederlanders wonen. Hier is een rol weggelegd voor de ziekenhuizen, de politie en evetueel het politieziekenhuis in Bangkok. Kortom een hele papierwinkel. Ik heb de indruk dat je niet beseft wat er ook bij het overlijden van buitenlanders in Thailand komt kijken. Om nog maar te zwijgen over de erfrechtelijke zaken.
Ik vertel alleen hoe het hier ging, dus dat is dan ook mijn ervaring. Hoe het op andere plaatsen zal gaan geen idee maar ik denk het zal niet veel anders zijn. Die papier winkel waar over gesproken wordt,hier was totaal geen gedoe over van alles. Ambassade is niet ingelicht en 1 telefoontje naar nederland en de kinderen wisten het ook. Zij had gier in thailand 3 eigen huizen van hem, maar erfrecht geld niet voor mensen in holland en zo ja dan moeten ze veel zin en tijd hebben om het hier te komen aanvechten. Pensioen en aow die stoppen van zelf zodra ergeen levensverklaring meer wordt terug gezonden. Dit is zo,n beetje mijn ervaring en zoals ik het zie valt het allemaal best mee, maar de mens wil het soms meer ingewikkeld maken dan dat het is.
Blijf het een wel erg simplistische benadering vinden, Piet. Zo van ‘de instanties merken vanzelf wel dat je dood bent als je niet meer reageert’. Van het erfrecht heb je ook duidelijk geen kaas gegeten. Prima wanneer jij er zo in staat, dat is je eigen keuze, maar ik zou het nou niet bepaald als een goed advies aan anderen durven aanbevelen.
Blijf het toch een wel erg simplistische benadering vinden, Piet. ‘Ze – de diverse instanties – merken vanzelf wel dat ik dood ben als ik niet meer reageer’ zal gelukkig niet ieders benadering zijn. Daar kunnen vervelende gevolgen voor he nabestaanden aan vast zitten. In het erfrecht heb je je duidelijk ook niet verdiept. Nogmaals, prima als dat je instelling is, maar ik zou het toch niet als een verstandig advies willen zien….,