Column – De Thaise marteling vermomd als wellness
Een zachte hand dacht ik, tedere vingers uit dit tropisch paradijs die stress geruisloos zouden laten verdwijnen. Hoe naïef. Daar lag ik: argeloos, kwetsbaar en overtuigt dat ontspanning nooit pijn kon doen. Welkom in de wonderlijke wereld van Thaise massages, waar zen-ervaringen meer weg hebben van een SM-ritueel en ik, nietsvermoedende wellness-pelgrim, vrijwillig betaal om bont en blauw geslagen te worden.
Men zegt dat je jezelf moet overgeven aan de ervaring. Mooie theorie. Dat advies kreeg ik ooit ook eens vlak voor een darmonderzoek. Nu lag ik op het matje als een schnitzel klaar voor de vleeshamer, toen plotseling een piepkleine dame verscheen met de serene blik van een monnik en de handen van een middeleeuwse beul.
Mijn masseuse heette Noi, wat in het Thais ‘klein’ betekent. Klein, ja, zoals een kogeltje klein is voordat het je knieschijf versplintert. Noi begon subtiel, slechts een vleugje ongemak in haar vingertoppen. Haar ellebogen, knieën en hielen waren minder genuanceerd. Mijn lichaam schreeuwde al voordat mijn brein begreep dat het serieus pijn deed.
Terwijl Noi vrolijk mijn pezen reorganiseerde en mijn gewrichten opnieuw rangschikte, probeerde ik door het gat in de tafel nog iets van zuurstof binnen te krijgen. Dit moest zijn hoe een plank zich voelt in de bankschroef, bedacht ik nog, voordat mijn vermogen tot helder denken oploste in een cocktail van paniek, pijn en absurde verbazing.
Daar ligt meteen het paradoxale van deze Thaise traditie: je betaalt om gemarteld te worden, bedankt nederig voor de mishandeling en strompelt met een misplaatst gevoel van innerlijk evenwicht naar buiten. Dat evenwicht manifesteert zich vervolgens vooral als strompelend naar de wc gaan, terwijl je je afvraagt waarom wellness plots aanvoelt als een verkapte euthanasie-aanvraag.
Bizar hoe wij westerlingen collectief geloven dat pijn nodig is voor geluk. We betalen voor zweten in loeihete sauna’s, springen vrijwillig in ijswater en noemen modder op ons gezicht spirituele reiniging. Ons laten mishandelen door een glimlachende dame van 45 kilo past perfect binnen dit absurdistische rijtje zelfkastijding.
Ja, ik was gewaarschuwd. “Thaise massages zijn intens,” zei men vooraf, met die betuttelende blik alsof ik iets stoms had beweerd over gluten, yoga of chakra’s. Intens bleek achteraf net zo’n understatement als beweren dat Napoleon wat temperamentvol was.
Maar klaag ik? Absoluut niet. Volgende week ga ik terug. Misschien vraag ik Noi om het iets steviger aan te pakken. Als we dan toch bezig zijn, kan ze mijn wervelkolom direct volledig demonteren en opnieuw in elkaar zetten. Zo haal ik tenminste écht alles uit mijn permanente verblijf in Thailand.
Ontspanning komt blijkbaar met een bijsluiter. Wie mooi wil zijn moet lijden, wie ontspannen wil zijn blijkbaar ook.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column17 mei 2025Column – Satire? Dat is toch dat linkse gelul waar je geen AOW van krijgt
Column11 mei 2025Column – Wanneer orde hand in hand loopt met wanorde op het kruispunt van het absurde
Column6 mei 2025Column: Waarom Thai nooit lopen, behalve in shoppingmalls
Column3 mei 2025Column – De Thaise definitie van romantiek: zwijgen en shoppen
Toch vraag ik me af of Thai massage werkers zich realiseren/weten dat een Thais lichaam in z’n geheel ‘flexibeler’ in elkaar steekt dan dat van een westerling.
Pijn is een waarschuwingssignaal.
Bij pijn gedurende Thai massage moet men zich afvragen of het lichaam op dat moment niet protesteert.
Genoeg bekend dat westerse gemasseerden na thuiskomst door chiropractors ‘herstel behandelingen’ moeten ondergaan. Speciaal de nek en rug.
Wat een onzin. Ik ben zelf al meer dan 25 jaar een proffesionele Thaise Reflexmassage therapeut. Met als achtergrond een opleiding tot sportmassage in NL. een opleiding tot triggerpoint specialist in Australie en een opleiding tot Thaise Reflex therapeut level 3 (hoogste) in Thailand.
Allereerst is er niet 1 soort van Thaise massage maar 3 hoofdsoorten. De Noordelijke stijl is een combinatie van strekkingen en deep tissue massage en daar is er inderdaad verschil tussen de westerse en thaise flexibiliteit en kunnen als de masseur of masseuse te weinig verstand heeft van het lichaam makkelijk blessures ontstaan door verkeerd en te hard overstrekken of rekken. Dan hebben we de de drukpuntmassage ook wel accu pressuur of triggerpointmassage genoemd in de westerse landen. Wordt vooral gebruikt om energie banen vrij te maken en spierverkrampingen op te lossen. Als laatste is er dan dus de relax massage. De relax massage is voorla gericht op ontspanning en balans tussen geest en lijf. Voor het gemak maag je steelen dat de 1e twee gericht zijn op fysieke genezing en de laatste vooral op de-stress en geestelijke onstpanning. Als u dus voor ontspanning een massge boekt geef dat dan duidelijk aan bij de masseur of masseuse. Als het goied vragen ze ook of u zacht of hard gemasseerd wilt worden. Als ze desondannks danm toch te hard masseren maakt u het dudielijk dat u dat zachte wilt en dan behoren ze dat te doen. Nogmaals dit geldt dus vooral bij de onstapnningsmassage.
Bij reparatie is enige pijn niet te vermijden. Immers veelal doet het al pijn voordat u de salon binnen komt. Het doel is om die pijn uiteindelijk te laten verdwijnen. Pijn is een waarschuwingssignaal zegt u. Dat klopt maar het is meer dan dat. Hetr is ook een prioriteringssignaal dat mits juist wordt aangewend de broodnodige reparatie bespoedigd. Eiwitten, vezels, mineralen, zuurstof het afvoeren van opgehoopte afvalstoffen zoals o.a. melkzuur moeten op de pijn plekken verzameld rspectievelijk afgevoerd worden. Doorbloeding is daar essentieel. Dit kan alleen bewerkstelligt worden door een stevige massage en ja die kan pijnlijk aanvoelen. Daarnaast is er die signaal functie niet alleen om te waarschuiwen maar ook voor je lijf om te weten waar die hulptroepen en reparatie stofjes naar toe moeten. Vergelijk het een beetje met de brandweer. Die hebben een adres nodig om heen te gaan als ze uitrukken om een brand te bestrijden. Pijn levert dat adres op en is dus nodig om die reparatie te bespoedigen De kunst is om de massage niet te hard te doen. De kennis en ervaring van de masseur of masseuse is daarbij essentieel. Maar ook de empathie of te wel het aanvoelen of invoelen wat de klant kan hebben.. Mijn ervaring in Thailand is dat dit slechts aanwezig is bij de meesters of oudere masseuses / masseurs. Dus in het algemeen ga niet met een jonkie in zee maar kies liever een oudere als je komt voor reparatie en misschien wel het belangrijkste jij hoort de regie te hebben als klant. Als het niet naar je zin is maak het duidelijk en laat ze het dan aanpassen aan wat jij wilt. Niet achteraf gaan mekkeren, want dan ben je te laat. Als laatste de proffesionaliteit. Mensen die bijvoorbeeld buiten op stand worden gemasseerd of in een shop op een daarvoor geschikte bank is nogal verschillend qua risico. Strand onregelmatig oppervlak, geen enkele controle op deskundigheid van de behandelaar. Als er daar iets mis gaat dan is de behanmdelaar meteen verdwenen en niemand die hem/haar kent. Vooral het inzetten van het lijf (over de rug lopen bijvoorbeeld) kan bij onvoldoende beheersing behoorlijke problemen veroorzaken. In een goede shop heeft meen een steunframe vaak aan het plafond waar de masseur en maseuse zich aan vast houdt om controle te houden over de belasting van het lichaam van de klant. Wellicht tyen overvloede maar besef wel U betaald dus U bepaald. Sterching is een keuze geen plicht. Als je het niet wilt dan geeft je dat aan. Ik laat bijvoorbeeld nimmer mijn nek kraken door een thaise masseuse of masseur. Persoonlijke keuze. Enfin ik hoop dat dit iets meer nuancering geeft en verduidelijking dat pijn meer is dan alleen een waarschuwingssignaal
Daarom ga ik altijd voor de olie massage en vraag van te voren of ze het rustig aan willen doen.
Kan me nog een geval herinneren in Arnhem, met de dochter van de acteur Hajo Bruins, die had last van verlammingsverschijnselen na een Thaise massage.
Leuk geschreven.
Leuk stukje. Als liefhebber van Thaise massages, ben ik daar natuurlijk ook ooit ingetrapt. De Thaise masseuse wil je graag van pijntjes afhelpen. Gaan daarom graag de strijd aan met vermeende knopen en knoopjes, waar men dan de kleine vuistje inzet, of erger de elleboog.
Mijn lichaam is zeg maar stijf te noemen en het gebruik van de elleboog pijnlijk, uh soms zeer pijnlijk en dan kan ik echt wel wat hebben. Mijn Thaise echtgenote, veel soepeler dan ik, had pas een verrekte spier in de lies, een half jaar geleden na massage waarschijnlijk een verdraaiing van een arm, waar ze lang last van gehad heeft. Allemaal met de goede bedoelingen ongetwijfeld
Echter twijfel ik met enige regelmaat of men werkelijk weet waar men mee bezig is. Dus remedie voor mij is om relax olie massage te doen, know elbow. Ik kom voor relax en niet voor de pijnbank, wat Thaise massage vaak wel kan zijn. Als je iemand treft die goed masseert, vraag naar de naam en kom de volgende keer weer bij haar terug.
Nou succes bij de volgende pijn sessie. Hoop dat de ruggengraat weer recht komt. Lol.
Leuk geschreven, erg gelachen en heel herkenbaar! Mijn eerste keer was in Changmai 20 jaar geleden na een fietstocht van 4 uur door de bergen. Mijn god, war deed dat pijn. Maar … alle spierpijn die ik normaal een aantal dagen zou hebben na zo’n inspanning, kwam niet meer. Dus geholpen heeft het zeker. Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden ha ha
Waar, hoelang en van wie zouden ze die ‘helende’ kunstjes aangeleerd krijgen? Anatomie, fysiologie, athologie, zenuwpijn, spierletsels. In BE duurt de opleiding 5 jaar. In Thailand?
Het westen wil dat je eerst een basis arts opleiding hebt afgerond (3 van die 5 jaar). De reflex massage is daarna een specialisatie. Die helende kunstjes zoals u ze minachtend noemt, zijn in de meeste landen al eeuwen oud en bestonden al lang voordat de westerse medische opleidingen bestaan. Wij het westen gingen pas iets met medischge wetenschap doen sinds pakweg de 17e eeuw. Schilderij de Anatomische les uit de gouden eeuw is kenmerkend daarvoor. Voor die tijd waren kruidendokters de wonderdoeners op medisch gebied.Aziaten hebben van oudsher door de eeuwen heen heel veel mensen met klachten geholpen en doen dat nog steeds. Als iemand in Thailand een opleiding heeft gevolgd dan hebben ze een certifcaat daarvan en dat hangt meestal in ontvangstruimte van de massge salon aan de wand. Vraag bij twijfel dus naar degene die daarop vermeld staat (staat ook een foto van certificaat houder op). En ja je komt uiteraard ook veel copiisten tegen die het van een mede masseuse hebben geleerd (afkijken en nadoen). Heb je er zo een, dan heb je dus pech en is dat reden om daar niet terug te gaan. Verder vergelijiken met westerse opleiding en technieken is niet echt zinvol. Appels met peren vergelijken.
Ik minacht in het geheel niet die helende kunstjes. Integendeel zelfs. Ik plaatste het woord tussen aanhalingstekens in het geval van de vele, vele copiisten, de negatieve gevolgen zoals hier omschreven door lezers en diegenen die zogezegd de opleiding hebben gevolgd. Wat die dan ook mogr inhouden maar 3 jaar zal het alleszins niet zijn. Op enkele uitzonderingen na.
Wibar, een goed schrijven van U. U bent een hoog opgeleide professional, lees ik.
Cliënten onder uw handen boffen met zo’n masseur.
Hoeveel thaise masseuse/masseurs kunnen zich met U meten in professionaliteit?
Hoeveel van de thaise masseuses, je ziet in rijen voor hun shops zitten, hebben de professionele achtergrond die U heeft?
Velen met wat ‘praktijkgeleerdheid’ + gekochte professionele certificaten.
Je gaat niet naar een Thaise masseuse als je orthopedische klachten hebt.
Dan is het eerst de orthopeed + x-rays. Daarna verwijzing naar een professional zoals U.
Een lekkere zachthandige oliemassage mag het best zijn bij die dames en knullen.
Maar doe niet meer dan dat.
En laat ze niet aan ruggengraad, nek- en hoofdgebied komen!
Toen ik voor de eerste keer in Thailand kwam, dat is overigens al een aantal jaartjes geleden, was dat op Phuket en ik wilde die Thaise massage ook wel eens meemaken. Dus ik naar zo’n salon. Daar werkten zij met van die houten klosjes. Nou dat heb ik geweten. Mijn voeten waren na die behandeling niet meer in staat mijn lichaam te dragen zonder de meest afschuwelijke pijnen. Deze gruwelijkheden hebben twee weken aangehouden, voordat ik weer enigszins pijnvrij was bij het lopen. Dat was voor mij de eerste en ook tevens de laatste keer dat ik een ‘échte’ Thaise massage heb laten uitvoeren. Daarna heb ik uitsluitend nog maar oiliemassages ondergaan en dat beviel veel en veel beter.
Wat in TH aangeboden wordt als welk soort massage dan is niet serieus te nemen tenzij bewezen kan worden door de beoefenaar een diploma “WatPho” te bezitten. Massage-cursussen aan de WatPho
https://watpomassage.com/en duren 165 uur. De cursussen worden in licentie verstrekt namens het Thaise Ministerie van Gezondheid- de Department Thai Traditional and Alternative Medicine, en staan los van de cursussen/opleidingen alternatieve geneeskunst. Al het andere is er een afgeleide van de Wt Pho massage methode: https://amonthai.com/en/12-best-thai-massage-schools-in-thailand/
In veel massage-salons wordt anderszins aangeboden, en is men wederzijds blij als de klant happy ended de massage heeft ondergaan. In vele andere salons “leert” de een de ander wat ruk- en trekhandelingen, waarbij het opvalt dat vrijwel altijd van het hart af wordt gewreven (fout en gevaarlijk!), en met kracht op gewrichten wordt gedrukt. Het eerste geeft risico op trombose, het andere moet pijn opleveren want dat geeft het idee dat de massage is geslaagd.
@Wibar: je maakt het persoonlijk. Als je denkt massages aan te kunnen bieden, doe je ding. Het feit dat je de Thaise praktijk wilt rechtvaardigen is je gegund, maar kom niet met verzonnen argumentatie. Zelfs in het Westen is een masseur niet eerst afgestudeerd als basisarts. Een basisarts is iemand die een zesjarige opleiding Geneeskunde heeft afgerond, en geregistreerd in het BIG-register. De opleiding bestaat uit drie jaar theorie (de bachelorfase) en drie jaar praktijk (de masterfase). Na een master-dpiloma volgen de diverse specialisaties: bv tot huisarts, verslavingsarts, chirurg, neuroloog, psychiater, etc.
Een opleiding tot (sport)masseur wordt in NL veelal aangeboden als schriftelijke cursus. De massage opleiding duurt 9 maanden en praktijklessen worden op locatie door heel Nederland aangeboden. Er is geen vooropleiding nodig. Het niveau van de opleiding tot masseur is vergelijkbaar met mbo-niveau 4. Maar dan heb je het over een seieuze aangelegenheid, veelal olv een fysiotherapeut bv bij een sportvereniging, maar enkel als de opleiding en examens geschieden onder auspiciën van de NSG (Nederlands Genootschap Sportmassage).
Al het overige is hobby en niet erkend. Bijvoorbeeld ‘massagetherapie’ in een saunacentrum of ‘reflexmassage’ door pedicures. De Thaise massages dienen passen in dit soort categorieën. Allemaal ontspannen te ondergaan, maar geen enkele helende werking aan toe te schrijven.
De enige echte echte medische [!] (beroeps-)opleiding met deskundigheid voor wat betreft heelkundige massage is die tot fysiotherapeut, met vereisten aangaande vooropleiding, numerus fixus, en toelating beroepsvereniging: KNGF- Koninklijk Nederlands Genootschap Fysiotherapie.
In ieder vak heb je Goden en Knoeiers.
Ergens 1995 voor het eerst – via een Thaise relatie – kennis gemaakt met Thaise massage. Deze – wat oudere ( 55+) – dame wist exact de rand van de delta-spier van mijn schouder over mijn rug van veel pijn af te helpen. In 2000 in Bumrungrad met een “droge naald” behandeling grotendeels weg gekregen.
Ook signaleerde zij al een probleem onder in mijn rug ( L4-L5-S1),waar ik jaaaren lang last van heb gehad, tot eindelijk in 2010 – wederom in Bumringrad – de passende diagnose werd gesteld, en documentatie samengesteld, waarmee in Brasschaat twee operaties werden uitgevoerd. ( spondylodese)
In NL kon men niets vinden.
Deze dame kon dus duidelijk op heel veel ervaring bogen.
Ja, ook wel eens erg veel pijn gehad, omdat een – jonge- dame niet wist noch snapte, dat ik in mijn onderrug een groot probleem had. Ik toen ook nog niet.