Rechtspleging in Thailand; de wetten zijn voortreffelijk, maar …
Thailand is meer dan alleen mooie stranden, watervallen, tempels en uitgaansgelegenheden. Thailand heeft, net als alle andere beschaafde landen, ook misdaad, politie, een rechterlijk macht met als eindpunt gevangenissen.
Ik lees nu een autobiografie van een, oorspronkelijk ter dood veroordeelde, drugshandelaar (daarover in een ander artikel) en raakte geïnteresseerd in deze kant van de samenleving. Ik bezocht daarvoor ook een rechtbank in Chiang Mai en ging het web op.
De cijfers die ik geef, zijn alle bij benadering, het is erg moeilijk getallen over misdaad, lengte van straf e.d. met elkaar te vergelijken. Af en toe citeer ik Scott’s blog. Scott werd in 2005 aan de grens met Cambodja opgepakt voor het bezit van 250 pillen, in 2006 veroordeeld tot de doodstraf, maar gezien zijn bekentenis kreeg hij een strafvermindering tot 30 jaar gevangenisstraf. Uiteindelijk werd hij in 2009 naar Engeland overgeplaatst om daar de rest van zijn straf uit te zitten. Ik begin bij gevangenissen en eindig bij de politie.
De meest beruchte gevangenis in Thailand is ‘Bangkok Hilton’ (‘The Big Tiger’)
Thailand heeft 143 gevangenissen (Nederland 70). De meest beruchte in Thailand is Baang Khwaang (gelegen in Nonthaburi aan de Chao Phraya) door buitenlanders ‘Bangkok Hilton’ en door Thais ‘The Big Tiger’ genoemd, een tijger die mensen levend verslindt.
Baang Khwaang behoort tot de tien meest beruchte en beroerde gevangenissen ter wereld. Hij werd gebouwd in 1930 voor 2.000 gevangenen maar verschaft nu onderdak aan bijna 8.000 gestraften: diegenen met een doodvonnis of meer dan 25 jaar gevangenisstraf. De gevangenis beslaat een terrein van 40 hectare en is verdeeld in 13 secties. Er zijn 25 werkplaatsen, een auditorium, een bibliotheek en een hospitaaltje. De oudste ingezetene is 83 jaar.
De cellen zijn overvol, het stinkt en het eten is beroerd
De cellen zijn overvolDe cellen zijn overvol, er is net genoeg ruimte om op een dun matje te liggen, en velen kunnen alleen op hun zij slapen. Kussens zijn er niet. Opzij in de cel, achter een muurtje, is een open toiletruimte, sommigen slapen daar vlak naast. Meestal hangt er een doordringende stank van poep en pies in de cel, vooral in het regenseizoen als de riolering overstroomt.
Aan de muur hangt een televisiescherm met vaak alleen min of meer gewelddadige films en soms nieuws, bestuurd door de bewaking. Aan de wand of plafond hangt ook een ventilator.
Er is zegge en schrijve 1 (één) gevangenisbewaarder voor iedere vijfentwintig gevangenen (in Nederland 1 op 3), wat weer betekent dat heel veel van hun taken aan gevangenen worden overgelaten (de zogenaamde ‘trustees’). De gevangenisbewaarders worden onderbetaald, zijn overwerkt dus de verleiding om er illegaal iets bij te verdienen is groot.
Water om te wassen en te drinken wordt uit de rivier gepompt, tenzij je geld hebt om schoon water te kopen. Het eten is beroerd, een kom rijst per dag met weinig groenten, en af en toe een vissenstaart of een kippenkop. ‘s Nachts blijft er een felle lamp branden in de cel.
Scott schrijft: ‘Om half vier ‘s middags gaan we slapen. Aan de ene kant ligt een Nepalese monnik, gepakt met 3,5 kilo heroïne en aan de andere kant een jonge Thai, veroordeeld voor moord. Samen hebben wij drieën een plek van 2 bij 2 ½ meter.’
Veel gevangenen lijden aan ziektes; zelfmoordpogingen komen veel voor
De gevangenis is een afspiegeling van de maatschappij. Gevangenen met geld kunnen zich een betere maaltijd, schoon water en andere voordelen veroorloven. Veel gevangenen doen klusjes als haar kappen, water halen, les geven en kleren wassen waarmee ze een paar honderd baht per maand kunnen verdienen.
Scott: ‘Soe Paing heeft nu 11 jaar van een levenslange straf uitgezeten. In al die tijd kreeg hij slechts een paar maal bezoek. Hij heeft uitstekend Engels geleerd en voor 200 baht per maand wast hij de kleren voor westerlingen die hem als een slaaf behandelen. Nooit kon ik hem op een ruw antwoord betrappen. Dit zijn trotse mensen die alles doen om te overleven.’
Scott : ‘Als gevolg van de omstandigheden in Bang Khwaang zijn er veel gevangenen die lijden aan allerlei ziektes en aandoeningen. Tuberculose en HIV komen veel voor, evenals huidinfecties, uitdroging, hitteberoerte, luizen, wandluizen, dysenterie, tyfus, hepatitis, malaria, cholera, lepra en difterie. De staf doet zijn best, maar ze zijn ernstig gehandicapt door gebrek aan personeel, geld, instrumenten en medicijnen. Psychiatrische ziekten en (pogingen) tot zelfmoord komen ook veel voor.’
Thailand telt 250.000 gevangenen; 600 zijn ter dood veroordeeld
Thailand telt in totaal zo’n 250.000 gevangenen, waarvan 40.000 vrouwen (18 procent, in Nederland 7 procent vrouwen). Vijfentwintig procent van deze gevangenen zit in voorarrest. In Thailand zitten 340 mensen per honderdduizend inwoners gevangen, voor Nederland is dat 70 en voor de VS 900. De helft van de gevangenen zit een straf uit voor drugsmisdrijven. Jaarlijks wordt aan circa 25.000 gevangenen gratie verleend door de koning.
Zo’n 6.000 gevangenen zijn buitenlanders, voor het overgrote deel uit andere Aziatische landen (deze zijn er het beroerdst aan toe) en slechts een klein deel uit westerse landen.
Er verblijven 600 ter dood veroordeelden in Thaise gevangenissen, de meeste in Baang Khwaang. Tien procent van hen zijn vrouwen. Zo’n 25 hebben de gehele beroepsprocedure doorlopen, voor de anderen loopt die nog. De helft van de doodvonnissen is voor moord, de andere helft voor drugsmisdrijven. De meerderheid van de ter dood veroordeelden krijgt gratie. In 2003 waren er vier executies en in 2009 de tot nu toe laatste twee. Tot 2003 werden executies uitgevoerd met een vuurwapen, nu door een meer ‘humane’ injectie.
Alle gevangenen dragen de eerste drie maanden ketenen om hun onderbenen, die wel tot 4 kilo kunnen wegen, en het lopen ernstig bemoeilijken. De ter dood veroordeelden dragen de ketenen hun hele tijd in het gevang. Voor een afgesproken bedrag kan het gewicht worden verminderd.
Van zes uur ‘s morgens tot half vijf ‘s middags mogen de gevangenen naar buiten. Er is een beperkte mogelijkheid om te werken, te studeren en emails te ontvangen. Bezoek is om de paar weken mogelijk. Bezoekers moeten vaak uren wachten voordat ze naar binnen kunnen. In de bezoekruimte kunnen wel 50-100 mensen samenkomen, iedereen moet schreeuwen om zich verstaanbaar te maken. De bezoektijd duurt tien minuten tot een half uur. Fysiek contact is niet mogelijk.
Drugsmisdrijven en majesteitsschennis worden streng bestraft
Het vergelijken van misdaadcijfers tussen landen is een crime. De volgende cijfers geven meer een indruk, een trend, aan dan dat ze de werkelijkheid weerspiegelen. Ik geef het aantal geregistreerde misdrijven per 100.000 inwoners voor Thailand (T) en dan voor Nederland (N). Het totaal aantal vervolgingen per 100.000 inwoners is in Thailand 953 en in Nederland 1250.
Moord: T. 8.5, N. 1 ; Autodiefstal: T. 5, N. 60 ; Drugs: T. 429, N. 62 ; Verkrachting: T. 6.7, N. 9. Andere bronnen spreken tot 40 moorden per 100.000 inwoners in Thailand, 25.000 per jaar. Dat lijkt te veel.
De strafmaat voor diverse misdrijven in Thailand is hoger, maar niet veel, vergeleken met veel andere landen, inclusief Nederland. Maar er zijn uitzonderingen. Het gaat dan met name om drugsmisdrijven en artikel 112 (het majesteitsschennis artikel). De bovengenoemde Scott kreeg voor het bezit van 250 pillen de doodstraf. Overigens krijg je in de VS ook levenslang als je drie keer opgepakt wordt met 50 gram marihuana. Er loopt een programma om kleinere drugsmisdadigers niet op te sluiten maar door te verwijzen naar een rehabilitatiecentrum om zo de overbevolking in de gevangenissen te verminderen.
De doodstraf is geen issue in Thailand
Sinds 1932 zijn 325 doodvonnissen uitgevoerd, met een moratorium tussen 1935 en 1950 en tussen 1988 en 1995. In 2003 werden vier en in 2009 twee ter dood veroordeelden geëxecuteerd. In Thailand is de doodstraf geen issue, de publieke opinie is voor, de pers schrijft er niet over (of roept om hogere straffen). De boeddhistische autoriteiten zwijgen.
In het boeddhistische geschrift Dhammapada (het ‘Pad van de Dhamma, de Leer’) staat in hoofdstuk tien: ‘Iedereen vreest straf en iedereen vreest de dood, net als u. Dood daarom niet en veroorzaak geen dood. Iedereen vreest straf, iedereen houdt van het leven, net als u. Dood daarom niet.’
Als boeddhist zou je nog geen vlieg mogen doodslaan. Maar, zoals ik in het artikel over het Thaise monnikendom al opmerkte: het monnikendom is een instrument van de staat. De Orde van Advocaten schijnt binnenskamers tegen de doodstraf te zijn. Mensen die tegen de doodstraf zijn, heb ik in Thailand nog niet ontmoet.
In veel peilingen wordt de politie gezien als de meest corrupte instantie
Thaise rechterHet begint bij de politie, zij, en niet de openbare aanklager, beslist over een vervolging. Het is algemeen bekend dat de politie bijna altijd een bekentenis probeert te verkrijgen, in ruil voor strafvermindering. Dat scheelt een hoop werk. Dat verkrijgen van een bekentenis gaat regelmatig gepaard met bedreigingen en lichamelijk geweld.
De ‘Asian Human Rights Commission’ schrijft in een rapport (2006) het volgende:
‘Ekkawat Srimanta (21 jaar) werd op 2 november 2004 aangehouden wegens een beroving. Op het politiebureau in Ayutthaya en daarna in Uthai werd hij gemarteld, geslagen en kreeg electrische schokken toegediend om een bekentenis af te dwingen. Hij bekende niet en werd daarna vrijgelaten.’
‘Politie Generaal Amarin Niamsakul zei in een populair praatprogramma in 2004 dat politie overal lichamelijk geweld gebruikt om informatie en een bekentenis te verkrijgen, wat een geaccepteerde praktijk is in Thailand. Martelingen om zo misdadigers te kunnen straffen zijn noodzakelijk en is belangrijker dan het handhaven van de wet.’
Vers in het geheugen liggen ook nog de openbare uitspraken van Politie Kolonel Thaksin, bij het begin van de ‘War on Drugs’, dat drugsmisdadigers niet menselijk zijn en verdienen te sterven
Een publieke reconstructie van de misdaad (alleen na een bekentenis overigens) komt veel voor en staat regelmatig op de voorpagina van de kranten. Deze beelden worden vervolgens zelfs als bewijs gebruikt tijdens de rechtzaak (als de bekentenis wordt ingetrokken). Kranten publiceren naam en adres van de verdachte (en de slachtoffers). In de ogen van het publiek is de verdachte dan al schuldig.
De politie rapporteerde zelf dat in de eerste acht maanden van 2006 255 politiemensen werden vervolgd wegens misdrijven. De politie onderhoudt banden met zowel de politiek als criminele organisaties. Dit patronage systeem is de echte oorzaak van de corruptie binnen de politie.
Al deze zaken zijn terug te vinden in de Thaise media die er regelmatig aandacht aan besteden. Editorial Bangkok Post 7 juni 2012, getiteld: High time to reform police, citaat: ‘There is only one way to kick-start the rule of law and justice: reform the police.’ In de ‘Global Corruption Barometer 2007’ krijgt de Thaise politie een 4 (1: niet corrupt en 5: extreem corrupt).
Op alle niveaus wordt geld aangeboden en gevraagd
De rechtbank is verplicht zo nodig een advocaat toe te wijzen. Dat zijn bijna altijd jonge, onervaren en onwillige personen. Ze ontvangen 30.000 baht voor de gehele rechtsgang tot en met het hoger beroep (Recentelijk verhoogd tot 150.000 baht, ook dit staat in geen verhouding tot de werkelijke kosten). Op alle niveaus wordt geld aangeboden en gevraagd om de rechtsgang te beïnvloeden. Getuigen worden beïnvloed of afgekocht.
De openbare aanklager zal voor 200.000 baht (een koopje) de gevraagde straf verminderen. Beïnvloeding van de rechtsgang door het overleggen van vervalste documenten komt voor. (Ik hoorde van een geval waarin een verdachte zich een alibi verschafte door het overleggen van (vervalste) vliegtuigtickets en hotelrekeningen.) Voor buitenlandse verdachten is dikwijls geen tolk beschikbaar. De gehele rechtsgang, inclusief hoger beroep, duurt vaak 3-4 jaar. Bovendien is het bij wet verboden een individuele rechtsgang te bekritiseren. Daar staat een hoge straf op.
De sfeer in de rechtzaal was gemoedelijk
Ik bezocht een rechtbank in Chiang Mai. Alles leek goed georganiseerd. We mochten overal kijken (behalve bij een verkrachtingszaak) en de sfeer in de rechtzaal was niet streng of autoritair maar juist gemoedelijk. De rechters, de advocaten en de verdachte overlegden regelmatig op een prettige manier.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat er in de afgelopen twee decennia vele pogingen zijn gedaan de corruptie bij de politie in te perken, zonder veel succes.
Laat ik eindigen met een citaat van oud-premier Abhisit uit een toespraak op de ‘International Corruption Conference’ in Bangkok, november 2010:
‘De strijd tegen corruptie is een morele plicht en kan niet gewonnen worden door wetgeving alleen. We kunnen de beste wetten hebben maar zolang de bevolking onverschillig en apathisch blijft, is het vechten tegen de bierkaai. Laten we deze woorden onthouden: “de medeplichtige aan de corruptie is dikwijls onze eigen onverschilligheid”.’
Deze gevangenen worden mensontwaardig behandeld. Degene die er al levend uit-komt wordt
daar door niks beter, eerder slechter. Oud-Premier Abhisit sprak wijze woorden uit over
corruptie, hij is geboren in Engeland, dat hij daar ook zijn opvoeding heeft genoten weet ik
niet. Denk van wel.
Complimenten voor dit uitstekende stuk. Overzichtelijk en feitelijk. De laatste quote sluit mooi aan op een eerdere discussie hier over het wel of niet accepteren van corruptie. Ik kijk er overigens altijd van op dat verdachten met hun kop en naam in de media staan voordat ze veroordeeld zijn
@Tino: Nog een vraagje over mijn laatste zin hierboven. Verdachten die op persconferenties getoond worden (met van trots glimmende politiemensen er naast), hebben die al bekend of gebeurt dit ook als ze nog niet eens bekend hebben?
Dat weet ik niet zeker, Maarten. Bij zo’n re-enactment van een misdrijf (moord bv) moet er wel al een bekentenis zijn afgelegd. Maar ik vermoed van wel. De politie krijgt bekentenissen snel op tafel. (‘Wil je de doodstraf misschien?’) Ik zal nog eens wat beter gaan lezen wat er onder die foto’s staat.
Uitstekend stuk ja, ik heb alleen 1 opmerking in het begin staat dat scott is opgepakt met 250 pillen maar later staat dat hij 150 pillen in bezit had.
Ik heb nog even gecheckt: het waren 250 amphetamine pillen met een straatwaarde van ongeveer 130 pond, althans zo staat het op zijn website.. Sorry voor de vergissing.
Ik heb het aangepast.
Uitstekend verhaal, Tino, het maakt nog maar weer eens duidelijk, dat je maar beter uit de handen van de Thaise justitie kunt blijven.
Nu is het niet helemaal nieuws, want iedereen, die naar Thailand komt, kan weten hoe erbarmelijk het Thaise gevangenisleven kan zijn. Ik zeg er meteen keihard bij, dat ik voor veroordeelden vanwege drugs en kinderprostitutie geen enkel medelijden kan opbrengen. Inderdaad, eigen schuld, dikke bult!
Er is nog een andere kant van justitie en dat is het rechtsverloop als je slachtoffer bent van een misdrijf. Ik had, naar aanleiding van die verkrachtingszaak in Krabi, onlangs een lang gesprek met een zeer ervaren juridisch medewerker van een erkend advocatenkantoor. Hij heeft werkelijk de pest aan alles wat naar corruptie ruikt, waarmee hij vrijwel dagelijks te maken heeft. Hij vertelde mij o.a., dat je ook nogal wat moet doen om je recht te krijgen. Daarvoor heb je ook de medewerking (geld!) nodig van politie en de openbare aanklager om een zaak niet in de doofpot gestopt te krijgen. Eénmaal in de rechtzaal is een overwinning op zich en wordt er recht gesproken. Zijn ervaring is, dat de Thaise rechters absoluut niet omkoopbaar zijn.
Ik heb inderdaad nergens gelezen dat rechters omkoopbaar zijn. Maar ze zijn wel volledig afhankelijk van wat politie en openbare aanklagers naar voren brengen. Daar zit de crux. Gezien de nadruk op bekentenissen is het heel waarschijnlijk dat er veel onschuldige mensen gevangen zitten.
Een ander aspect kwam mij later ter ore. Dat is de manier waarop de politie omgaat met medeplichtigheid bij met name drugsmisdrijven . Als bij een drugsvangst in een auto documenten (ID bv) worden gevonden van een ander dan wordt die persoon geacht even schuldig te zijn. Daar heb ik een voorbeeld van.
Hallo Tino, mijn complimenten een uitstekend artikel, goed onderbouwd met feiten. Ook hier kunnen wij concluderen dat Thais zonder geld het haasje zijn.
Ik ben blij dat ik in Nederland woon, hier hoef ik geen recht te kopen. Ik denk dat Nederland een van de meest humane rechtssystemen ter wereld heeft. Iets waar wij bijzonder trots op zouden moeten zijn.
Khun Peter,
Ik zag daarnet ook de BBC documentaire van Stacey Dooley over de achter-en onderkant van het toerisme in Thailand. Ik was verbijsterd, verdrietig en vooral boos. Dan denk ik, moet ik hier blijven wonen? Wat is dit voor een land? Wordt het ooit beter? Wat kan ik doen? Thailand is een verwarrend land met soms gekmakende contrasten. Ik ben nog nooit in Phuket geweest en ik denk niet dat ik nog ooit naar toe zal gaan.
Het is te hopen dat het ooit beter wordt. We zitten natuurlijk in een vicieuze cirkel. Toeristen die niet te veel willen betalen voor een hotelkamer. Hoteleigenaren die vette winsten willen. Degenen onderaan de ladder zijn de klos. De ongeschoolde Thaise dames. Het lijkt toch wel op moderne slavernij. Triest.
Geachte Peter maar ook evenzeer geachte Tino,
Hoe naief is het te denken dat er in o.a. in Nederland wel RECHT bestaat.
Er zijn wetten in,strafrecht familierecht en cevielrecht, maar als het niet uitkomt dan word die wet aangepast (veranderd) dat heet dan Jurisprudentie,
B.V. als een verdachte in een failissements zaak door EEN partij, het faillissement wordt aangevraagd en uitgeproken,moet dat niet worden toegekend,want in de WET staat dat alleen TWEE partijen de faillissement kunnen aanvragen,niet dus !!
Evenzeer geweldige fouten door de Kantonrechter,lees (Rechter) in Familierecht,wordt terzijde geschoven als zijnde ,een onvolmaaktheid.maar kan de klok niet terug draaien.
En in Nederland heeft de KLOKKENLUIDER ook niet meer het leven,wat hij ervan had verwacht.
Want ook een oud NEDERLANDS spreekwoord luid,…..geld dat dom is maakt RECHT wat krom is.
Zo gauw Nederland volmaakt ZOU zijn,zouden er zeer zeker minder Nederlanders in Thailand willen wonen,of misschien ook veel meer,want dan hadden de Banken met medeweten van de overheid,niet kunnen doen wat ze gedaan hebben.
En misdaad moet bestraft worden,en is alleen een misdaad als er bestraft is,,,,,,,
desalniettemin lijkt mij de toestand van de gevangenen in de Thaise gevangenissen erbarmelijk,en zou daar verandering in kunnen/moeten komen…laten we hopen.
vr.groeten Chris
Het hele Thaise rechtsysteem is een aanfluiting. Zoals de titel van het stuk al aangeeft zijn de wetten prima, maar er is geen recht. Je zou een lijvig boekwerk kunnen schrijven over rechtsdwalingen in Thailand. Gringo mag dan misschien geen goed woord over hebben voor drugshandelaren, maar de strafmaat in Thailand voor drugs-gerelateerde misdrijven -het in bezit hebben van drug, bestemd voor doorverkoop- is absurd, en zorgen ervoor dat de gevangenissen uitpuilen. En dat terwijl een Red Bull erfgenaam die met zijn dronken kop een politieagent aan flarden rijdt, nog steeds vrij rondloopt.
Klassejustitie. Daar hebben we het hier over. Ik voel een blog opborrelen..;-)
Tino, klasse!
@ Cor Klassejustitie? Ja! Strikt juridisch gesproken is de Red Bull kleinzoon echter nog verdachte en dus onschuldig tot zijn schuld wettig en overtuigend is bewezen. Hij is vrij op borgtocht met een bedrag dat de gewone man zich niet kan veroorloven. De vraag is natuurlijk: schopt hij het ooit tot de rechtzaal of wordt er in het voortraject iets geritseld? Maar zo nu en dan worden hoge heren wel eens veroordeeld. Ik ben daarvan al enkele voorbeelden in Bangkok Post tegengekomen.
@Dick, je vraag “De vraag is natuurlijk: schopt hij het ooit tot de rechtzaal of wordt er in het voortraject iets geritseld.?” Is een rethorische vraag. Daar weten we allemaal het antwoord op. Borg wordt in Thailand gebruikt om de verdachte definitief uit de gevangenis te houden. Zodra de zaak van de radar van de publieke opinie is verdwenen, wordt er een schikking getroffen en komt het nooit meer tot een rechtzaak. En wie zijn er in staat om schikkingen te treffen? Juist.
De BP is ook niet echt vermaard om haar follow-ups. De Waan van de Dag Krant.
Ach heren toch, in Nederland zijn er bestuurders die met hun frauduleuze wanbeleid cooperaties naar de kloten helpen; hiermee het hele sociale woonstelsel in Nederland op de schop zettend; daarna hun zakken vullen met een flinke afkoopsom om daarmee een leuke villa op een van de Caraibische eilanden te laten bouwen om aldaar te genieten van hun riante pensioenregeling, opgebracht door huurders in de sociale sector. Denkt u, ondanks al het gekrakeel in de politiek, daar ooit nog iets van te horen? Deze man was daar neergezet door de politiek! En was er onlangs ook niet iets aan de hand met een grote scholengemeenschap; paar maanden geleden iets bij defensie? Een paar gewezen rechters die er van afkomen met een minimale taakstraf voor bewezen meineed? Hiervoor geldt in Nederland voor de “gewone man” een maximum straf van 6 jaar! Laat mij toch niet lachen met al die vergelijkingen met Nederland.
Ben benieuwd wat die “zielige” jochies krijgen voor het doodschoppen van een onbezoldigde grensrechter; in de volksmond vrijwilliger genoemd. Ben bang dat in Nederland een mensenleven niet meer waard is dan een paar maanden jeugddententie in een vakantieoord aan zee; uiteraard met proefverlof in de weekenden. Deze jongens werden tenslotte niet helemaal begrepen door de maatschappij en die gensrechter had gewoon beter moeten vlaggen!
En dan van die kromme, nietszeggende vergelijkingen met Nederland in aantallen; bijvoorbeeld Nederland 70 gevangenissen en thailand 143?! Nederland heeft 16 mln inwoners en Thailand ongeveer 5 maal zoveel. Heeft Thailand dus nu 200 gevangenissen tekort of zijn die 143 gevangenissen (te) volgepropt, of heeft die gevangene in Nederland met zijn prive celletje gewoon veel te veel ruimte?
Aantal bewakers in Thailand 1 op 25 en in Nederland 1 op 3. In Amerika, waar ongeveer 25% van alle gevangenen ter wereld vastzit, zijn er gevangenissen waar 5 bewaarders 750 gevangenen bewaken; dat is 1 bewaker op 150 gevangenen! Doen die Thai het nu zo goed, of die Nederlanders het zo slecht?
In Thailand zijner 953 vervolgingen per 100.000 inwoners; in Nederland 1.250. Betekent dat, dat Nederland crimineler is?
De vergelijkingen ( en nietzeggende volzin) moord T 8,5, N 1; autodiefstal T 5, N 60; drugs T 429, N 60 en tenslotte verkrachting T 6,7, N 9 geven volgens mij niet meer aan dan dat men zich in Nederland alleen maar druk maakt om de kleine delicten; een bevestiging van datgeen dat ook regelmatig terug komt in de media en politiek.
Dan snap ik totaal niet in welke context ik de zin “Andere bronnen spreken tot 40 moorden per 100.000 inwoners in Thailand, 25.000 per jaar. Dat lijkt te veel.” moet plaatsen, maar als ik de conclusie van 25.000 op 100.000 inwoner als zijnde teveel los laat op het aantal inwoners van rond de 70 mln, is dit 28.000 en dus eerder te weinig.
“Thailand heeft 250.000 gevangenen waarvan 18% vrouwen (40.000). In Nederland is dit 7%.” Wat zegt dit nu? Vrouwen in Nederland minder crimineel, of sekse-justitie in Thailand?
De doodstraf is in Thailand geen issue, ondanks dat het Boeddhisme voorschijft dat je nog geen vlieg dood zou mogen slaan. Zegt het Christelijk geloof ook niet “zij zult niet doden”, maar kent men de doodstraf in Christelijke landen? Ietwat hypocriet dus!
“Om half vier ‘s middags gaan we slapen. Aan de ene kant ligt een Nepalese monnik, gepakt met 3,5 kilo heroïne en aan de andere kant een jonge Thai, veroordeeld voor moord. Samen hebben wij drieën een plek van 2 bij 2 ½ meter”, zegt Scott. Nou mijnheer Scott, mijn bed dat ik deel met mijn vrouw is kleiner, maar er zou nog makkelijk iemand tussen ons inpassen en dat komt niet doordat wij zo klein zijn! We kunnen er alleen niet uitkomen of dat nu een Nepalese drugssmokkelende monnik, of een Thaise moordenaar moet zijn! We houden het dus maar zoals het is: met z’n tweetjes en afhankelijk van de behoefte, al dan niet wat tussenruimte.
“En voor 200 baht per maand wast hij de kleren voor westerlingen die hem als een slaaf behandelen.” Zelfs als we in dezelfde omstandigheden verkeren, kunnen wij het niet laten!!! Waar is Amnesty International?
Kortom, ik snap dat “maar………….” voor geen meter. Verhaal zit barstensvol vooroordelen en kromme vergelijkingen. Als we in Nederland zijn klagen we graag over de lage straffen en het milde klimaat in de gevangenissen, maar als er elders echt gestraft wordt…………. Lijkt wel een gesubsidieerd praatclubje!
@Bacchus. Er worden op dit blog vaak dingen over het juridische systeem geroepen zonder kennis van zaken. Tino probeert een feitelijk overzicht te geven. Cijfers kunnen helpen om te begrijpen waar we het over hebben als we discussieren over justitie in Thailand.
Tino laat het aan de lezer om zelf zijn conclusies te trekken en geeft zelf al aan dat het moeilijk is om de cijfers tussen landen te vergelijken, maar het is beter dan geen enkele vergelijking. Sommigen zullen de cijfers als nutteloos zien. De cijfers helpen mij wel om een beter inzicht te krijgen in het geheel.
Je stelt allerlei vragen naar aanleiding van de cijfers en blijkbaar had je van Tino verwacht dat hij deze voor je had beantwoord. Veel van je vragen roepen echter om een oordeel en het karakter van het artikel is nu juist om slechts een feitelijk overzicht te geven en hierin zijn eigen oordeel te beperken.
Beste Maarten, als vergelijkingen niet of moeilijk te maken zijn, zijn ze dus niets zeggend en kun je ze voor de objectiviteit beter niet vermelden; geeft alleen maar ruimte voor verkeerde conclusies, indrukken en/of veronderstellingen. Er is ook helemaal niets feitelijks aan. Als je ze dan toch wilt maken, onderbouw ze dan degelijk en/of geef de “mitsen en maren” erbij aan. Voor mij wordt zo’n stuk met dit soort vermeldingen er helemaal niet duidelijker op en roept alleen maar vragen op. Zie mijn reactie.
Heeel zinvol dit artikel en het zegt meer dan al de gekleurde meningen die je tegenkomt. Veel mensen voelen zich veilger in Thailand dan in Nederland, maar het moordpercentage ligt dus 8,5 maal zo hoog in Thailanden als Westerling ben je een dankbaar slachtoffer.
De laatste zin van Abhisit wordt direct ontkracht door de bevinding van een onderzoek dat de meeste Thais weinig bezwaar hebben tegen corruptie zolang je er zelf beter van wordt. Er is geen voedingsbodem voor verbetering helaas.
Ik zie nu pas je reactie. Inderdaad hebben 60 procent van de Thais geen bezwaar tegen corruptie als ze er zelf ook van profiteren. Maar dat betekent eveneens dat 40 procent dat bezwaar wel heeft en laten wie die groep erkennen en ondersteunen, die heeft de toekomst.
Tino, respect voor dit artikel.
In het verleden (lang geleden) vroeg men zich wel eens af of je wel naar een vakantie land moest gaan waar het met mensen rechten niet zo nauw werd genomen.
Spanje onder Franco bijvoorbeeld. Dat bestaat tegenwoordig niet meer.
Ik ben veel op vakantie naar Thailand geweest, tot ik daar mijn droomvrouw ontmoette.
Thailand was het land van de glimlach en de vakanties waren allemaal geweldig.
Toen ik met mijn 61 ste met pensioen kon gaan (dat waren nog eens tijden) besloot ik samen met mijn Thaise echtgenote (die had al drie jaar in Nederland gewoond) te verhuizen naar Thailand. Met het beetje overwaarde van mijn huis in Nederland hier een
huis gekocht. Gewoon tussen de Thaien. Met de mensen nooit een probleem omdat ik gewoon met het sociale leven van de mensen meedeed. Maar dan, het was niet het land van de glimlach. Het was heel anders om daar te leven. Na een lang verhaal kom ik
op het artikel van Tino terug. Dan kom je erachter dat mensen onder vreselijke omstandigheden in de gevangenis zitten. Je ergste vijand zou je dat niet gunnen.
Dat martelingen normaal zijn om een bekentenis te krijgen. De hoge jongens vinden dat ook nomaal. Corruptie is dan allang niet meer belangrijk. Mij kan je het niet kwalijk nemen. Ik ben als niet beter wetende foreigner naar Thailand verhuisd en heb alle schepen achter mij verbrand. Als ik terug naar Nederland zou willen zal ik hoogwaarschijnlijk mijn vrouw achter moeten laten. Ik denk ook dat in een asielcentrum
geen plaats voor mij is. Dat is alleen voor buitenlandse vluchtelingen.
Waar zijn de mensenrechten organisaties? Kijken die alleen naar Rusland of Afrika of Cuba omdat dat politiek belangrijker is? Waar zijn de (enkele) toeristen van vroeger gebleven die niet naar een land gingen waar mensenrechten worden overtreden.
De zon, de zee, het strand en de glimlach dat is veel belangrijker.
J.Jordaan.
Heel goed artikel!
Martelingen om bekentenissen af te dwingen.
Corruptie.
Mensonwaardige omstandigheden in gevangenissen.
Rechtvaardigheid is hier ver te zoeken.
Ik ben lid van Amnesty International en vind al deze
toestanden huiveringwekkend!!
Kunnen wij als buitenlander er echter iets aan veranderen???
J.Desmet.