Vliegtuig ergernissen: Stinkende medepassagiers
Twee jaar geleden tijdens mijn vlucht naar Bangkok met AirBerlin, nam ik plaats in een stoel bij de nooduitgang. Deze plek had ik gereserveerd tijdens mijn boeking. Ik kon mijn benen voluit strekken en dat was comfortabel vliegen, zo was de gedachte.
Nadat ik tevreden was over mijn keuze werd de lege stoel naast mijn bezet door een man die ik een jaar 55 schatte. Natuurlijk maakte ik even een praatje en het bleek dat hij een paar dagen in Bangkok zou blijven om vervolgens door te vliegen naar Vietnam.
Bergschoenen
De man was gekleed in een sportieve outfit met een afritsbroek en hoge bergschoenen. Dat was opmerkelijk omdat het zomer was en behoorlijk warm buiten. De man was kennelijk ook tevreden met zijn stoelkeuze. Nadat hij ongeveer 10 minuten in zijn stoel zat, besloot hij zijn bergschoenen uit te doen. En je kan het al raden, de ruimte werd gevuld met een aroma van de beste Franse schimmelkaas, die mijn adem benam en mij intens naar enige frisse lucht deed verlangen. Je hebt zweetvoeten en zweetvoeten, maar deze ferme stappers behoorden absoluut tot de buitencategorie. De gedachte dat ik ongeveer 12 uur mocht genieten van zijn overheersende odeur was geen prettig vooruitzicht.
Gevreesde medepassagier
Kennelijk ben ik niet de enige die deze ervaring nogal onplezierig vond. Uit onderzoek onder 1500 Nederlandse vliegtuigpassagiers bleek dat “Iemand met een onprettige lichaamsgeur” de meeste gevreesde medepassagier is.
Bij het onderzoek van Skyscanner werd de vraag gesteld: “Naast welke persoon zij absoluut niet wilden zitten in het vliegtuig”.
Lichaamsgeur
In de poll werden een aantal scenario’s voorgelegd die de vlucht er minder prettig op zouden kunnen maken. De buurman- of vrouw met een onprettige lichaamsgeur is met afstand de meest impopulaire en gevreesde figuur tijdens een vlucht. Van de bijna 1500 respondenten, gaven meer dan 600 personen aan dit het ergst te vinden. Een stoel te krijgen naast een klein kind of een baby wordt door 270 personen het meeste gevreesd, gevolgd door iemand die te diep in het glaasje heeft gekeken. De humor van het zitten naast een groep op weg van of naar een vrijgezellenweekend wordt door 200 respondenten niet ingezien.
Veel toleranter zijn Nederlanders tegenover een hoestende of niezende persoon, en er is ook weinig moeite met een slapend hoofd van een vreemde op onze schouder. Alle begrip is er ook voor de romantiek; maar heel weinig mensen storen zich het meest aan een klef stel naast zich. Slechts 23 mensen, nog geen anderhalf procent, beschouwen het beeld van krapper te zitten naast iemand met overgewicht als meest afschrikwekkendste.
De meest gevreesde stoel is naast:
- Iemand met een onprettige lichaamsgeur – 42.5%
- Een klein kind of een baby – 18.5%
- Een beschonken persoon – 15%
- Groep op weg naar vrijgezellenfeest -13.5%
- Iemand die non-stop praat – 3%
- Een zwaar verkouden persoon – 2.5%
- Iemand die op je schouder in slaap valt – 2%
- Een hevig verliefd en klef stel – 1.6%
- Iemand met overgewicht -1.4%
.
Wat zijn jouw grootste vliegtuigergenissen?
Ik heb gelukkig geen ervaring met lichaamsgeuren. Mijn onaangename ervaring was een jaar of 10 geleden tijdens een vlucht van Lissabon naar Londen met TAP, de portugese flag carrier. Ik kreeg een raamstoel met 1 stoel ernaast. Het vliegtuig was nagenoeg vol, maar mijn buurstoel bleef lang leeg. Ik was al blij (moe na een lange vlucht vanaf Rio via Sao Paulo. Op het laatste moment kwam er een vrouwspersoon het toestel in met extreem overgewicht en ja hoor: ze kwam naast mij zitten. Ze moet dicht bij de 300 kg geweest zijn. Ik werd volledig geplet. Veel uitwijkmogelijkheden waren er niet. Mijn gezicht werd letterlijk geplet en vervvormd tegen het raampje (en aan de andere kant hing ze ook nog half in het gangpad)….. Nog jaren hebben we gelachen om deze ervaring, maar op het moment zelf was het verre van aangenaam
Haha ik kan me niet voorstellen dat iemand van 300 kg ueberhaupt in een vliegtuigstoel past ?
Ik moet inderdaad zeggen iemand met een onprettige lichaamsgeur is wel een echte nachtmerie brrr. Wat ook wel erg is zijn de mensen die roken en dan al super zenuwachtig worden van het idee dat ze 11 uur niet kunnen roken!
Ik heb ooit naast een wat oudere man gezeten die na 30 minuten vliegen (vlucht naar BKK) al een sjaggie ging draaien. Tijdens de vlucht werd hij steeds nerveuzer en begon steeds meer te zweten hij kreeg dus echt last van afkickverschijnselen. Na een paar uur was het echt een heel zielig hoopje ellende. Op het moment van landen wist hij ook niet hoe snel hij uit het vliegtuig moest komen en gelukkig voor deze man mocht je toen nog gewoon op elke luchthaven roken haha
Ik rook zelf ook behoorlijk stevig maar heb er op de 1 of andere manier totaal geen last van tijdens vliegen(gelukkig).
Iemand naast je hebben die stinkt is inderdaad niet fijn (ook al ruik je die geur na een tijdje niet meer). Gebler van baby’s is ook minder prettig.
De vraag of “Iemand met overgewicht” als een ergenis wordt ervaren is wat vreemd. Iemand die te zwaar is hoeft nog niet te corpulent te zijn (ofwel zo dik zijn dat hij/zij jouw tot last is met zijn/haar lichaamsomvang). Als je wordt weggedrukt dan lijkt me dat wel degelijk een zéér vervelende reis, als de persoon naast je gewoon een flink buikje heeft zie ik echter geen enkel probleem…
Ik zat in een KLM-toestel (ja, ik vlieg met onze nationale luchtvaartmaatschappij). De stoel naast mij was leeg. Twee heel dikke mannen kwamen het gangpad in. En met dik bedoel heel errug dik. Ik vreesde het ergste met nog 11 uur te gaan. Een dikke man naast me of nog erger twee dikke mannen.
Gelukkig gingen ze ergens anders zitten en bleef die ene stoel leeg. De heren werden wel later door de purser op hun vingers getikt omdat ze in de olie begonnen te raken. De purser zei dat er niet meer geschonken werd.
Met minder welriekende mensen heb ik geen ervaring. Afkloppen.
Vorig jaar vlogen we naar Antalya in Turkye.
Achter ons nam een man en vrouw plaats met een baby.
Het kind huilde veel, maar ja daar zijn het kinderen voor. Dit stoorde mij niet.
Na zo’n half uur begon het aardig te ruiken. Ik werd er op den duur erg onpasselijk van.
Ik vroeg aan de vader achter me, of de baby misschien in zijn luier had gedaan. Waarop de man dit stellig ontkende.
Na bijna 4 uur kwamen we gelukkig aan in Antalya. Ik was misselijk en kon ook niets door mijn keel krijgen.
Toen we uitstapten, ontdekte ik 3 poep luiers onder mijn stoel.
Het stel was al het vliegtuig uit en liet de luiers gewoon achter.
Gelukkig was het niet de vlucht die wij jaarlijks naar Phuket maken.
Krapper moeten zitten door een dik persoon naast me zal me niet overkomen. Dan eis ik van de stewards een andere stoel of ga wel in het gangpad op de vloer zitten. Als ik 1000 euro voor een stoel betaal dan wil ik die ook krijgen voor die 12 uur.
Verder heb ik eens een kotsende Fransman achter me gehad, de stewardess wilde het niet opruimen waardoor ik haar waarschuwde dat als ze het niet snel zou opruimen ze ook mijn plaats mocht schoonmaken. De Fransman was ondertussen in zeer diepe slaap geraakt en snurkte er flink op los.
Ook heb ik eens een Indiase moeder met baby voor me gehad die het vertikte de luier van haar baby te verschonen. Dat moesten de stewards volgens haar doen. Ze legde de baby op de babytafel, vouwde de luiers open en let hem zo liggen. Na een half uur (we mochten niet vertrekken door haar) deden de stewards het maar. Omdat we niet konden vertrekken en een uur moesten wachten werden de motoren van het vliegtuig uitgezet, het was in New Delhi en binnen 5 minuten was 50 graden in het vliegtuig want de airco ging met de motoren mee uit.
Ik heb ook ooit een dronken Australier naast me gehad die op een gegeven moment geen bier meer kreeg wegens dronkenschap. Toen pakte hij het zelf uit de kar en zette het steeds op mijn tafeltje neer terwijl ik sliep. Op een gegeven moment werd ik wakker en ja hoor ik had dat blikje bier over mee heengehad. Na een waarschuwing sliep ik verder en gebeurde het nogmaals. Toen liep het een beetje uit de hand allemaal en kregen we nicotinekauwgom en de Australier kreeg een andere zitplaats.
Toen kwam er een Australische Oma van 80 naast me zitten, ze was als 20 jarige Hollandse naar Australie ge-emigreerd en ging nu weer terug. Ze nodigde me uit om samen op het toilet te gaan roken, waarvoor ik bedankte. Ze ging alleen naar het toilet en kwam naar rook ruikend terug. 3 minuten later riepen de stewards om wie er op het toilet had zitten roken, ik heb wijselijk mn mond gehouden maar moest wel stiekum lachen…
Ik zou liever niet naast iemand zitten die denkt dat hij de wijsheid in pacht heeft, alles al eens heeft meegemaakt, bij elk wissewasje meteen eisen gaat stellen of anderszins voornemens is obstinaat recalcitrant gedrag te gaan vertonen en denkt dat hij voor een ticket met instaptarief toch net even iets meer rechten heeft dan iemand anders.
Dan kom je toch lekker niet naast me zitten Frans! Mocht je enorm overgewicht hebben dan los ik het probleem al op voordat we opgestegen zijn want niemand pakt mijn stoelruimte af die heb ik zelf veel te hard nodig.
Ooit vloog ik van Phuket naar Nederland terug. Naast mij zat een jongeman (een Franstalige Belg), die zijn schoenen uittrok. De geur van zijn voeten was niet te harden en ik had ook de indruk, dat hij lang geleden voor het laatst had gedouched.
Na een tussenlanding kwamen stewardessen langs met taxfree-artikelen. Een liet naast ons een fles “Joop” stuk vallen. Die geur bleef gelukkig de hele reis overheersen, zodat ik mijn buurman nauwelijks meer rook.
Ik heb het allemaal al meegemaakt, poepluiers, zweetvoeten, okselgeur, krijsende babys, etc etc.
Ik heb daarom al vele jaren een noodpakket samengsteld.
1 Oordoppen
2 Slaappillen
3 Een liter sterke drank (samen in tenemen met minimaal 3 slaappillen)
4 Bordje maken en om de nek doen: Do not disturb ! No food and drinks please!
Laat nu de hel maar losbreken, wel gordel omdoen en stoel in rechte stand zetten.
Met 1 liter sterke drank en 3 slaapplillen behoef je noooooooooit meer wakker te worden. En ook niet meer te vliegen. 🙂
frank
Ben blij dat er niet gerookt mag worden in een vliegtuig doch als niet-roker ruik je sowieso toch wel dat iemand een roker is o.a aan de adem, het komt uit de poriën, het zit in de kleding.
Niet prettig om dan 11 tot 12 uren lang in een bedompte kleine ruimte daarnaast te moeten zitten, het zou prettig zijn dat zo’n persoon een grondige douche neemt voor het instappen -áls het al helpt- of dan tenminste schone pas gewassen kleding te dragen om de lucht uit de poriën enigszins te maskeren.
Er zijn er ook bij die menen in het vliegtuig op weg naar Bangkok al in korte broek, slippers en in een mouwloze hemd van een bekend Thais biermerk te moeten gaan reizen. Een 3-delig kostuum is nou ook weer niet nodig maar toch liever dat dan het vermaledijde ‘Walkingstreet-smoking’.
Vorig jaar nog zo’n persoon meegemaakt tijdens een vlucht met de KLM en dan maar afgeven op die ‘arrogante’ stewardessen die niet snel genoeg op zijn commando’s om een blikje bier te brengen reageerden…
@ Sir Charles, ik zal je geheimpje vertellen (niet verder vertellen). Als het vliegtuig vol dreigt te raken, krijgen sommige passagiers een upgrade naar de business-class. Daarbij wordt er scherp gelet op de kleding van de passagier. Zelfs met een nette jeans maak je minder kans. Wanneer ik vlieg, altijd: net overhemd, lange broek en goed gepoetste dichte schoenen. Dat heeft me al een paar keer een gratis upgrade opgeleverd.
Nou Peter , dan vrees ik dat ik met mijn tasje met daarin mijn noodpakket niet in aanmerking zal komen voor een upgrade 🙂 overgens met een upgrade ben je nog niet 100% gevrijwaard van mekkerende kinderen en babys.
Dank je Peter zal het niet verder vertellen.
Benevensdat reis ik sowieso in kostuum mét stropdas en heb bij de KLM en Emirates ooit inderdaad een upgrade gekregen. Drink nooit alcohol aan boord maar de aangeboden glas champagne liet ik toen toch niet aan me voorbijgaan.
Ging er vanuit dat het min of meer toeval was maar weet nou dank zij jouw beter, gekscherend dacht ik het zal wel aan de kleding en het voorkomen liggen dus zo gek was dat niet.
Positieve discriminatie zullen we maar zeggen. 🙂
tis maar wat je lekker vindt.
Een zeepkwast naast je met een stropdas en een wolk parfum is ook niet alles 🙂
De bovenstaande verhalen lezend ben ik toch heel blij dat ik voor m’n eerstkomende lange-afstandvlucht een businessclass kaartje heb kunnen regelen – alhoewel ik betrekkelijk weinig negatieve ervaringen heb opgedaan in de 11x die ik de laatste jaren in Economy heen en weer ben geweest naar zuid-oost Azië. Bij Singapore Airlines krijgt trouwens iedereen een paar oversokken uitgereikt, dus als je de schoenen uitdoet en die sokken over je gewone sokken doet valt het met het verspreiden van geurtjes wel mee.
Eind juni reisde ik terug na 2 maanden in Thailand te zijn geweest, ik had de vlucht Bangkok-Helsinki-Amsterdam geboekt, op zich een prima route.
Naast mij zat (na later bleek) een Fin maar had natuurlijk ook een andere nationaliteit kunnen zijn. De laatste 2 uur voor de landing rook ik een penetrante lucht, hij zat heel stiekem te ruften. Nou ik kan je zeggen je kan geen kant op in z’on vliegtuig het was ook volledig bezet anders was ik ergens anders gaan zitten. De beste man zat rechts van mij dus ik heb maar zo veel mogelijk naar links gekeken en was blij in Helsinki te zijn.
Stomtoevallig net een stukje over het zelfde onderwerp gelezen in de Telegraaf van woensdag 8 augustus, van alle keren dat ik naar Thailand gevlogen ben, tot nu toe, nog maar 1 keer overlast van een medepassagier gehad, hij hield niet op met praten, aan 1 stuk door, zelfs botte opmerkingen mochten niet baten.
Aan het eind van de vlucht probeerde hij mij maar over te halen mee te gaan naar Nana, maar ik was blij van hem af te zijn.
Krijsende baby’s lijkt mij ook vreselijk, zo niet het ergste, maar dat heb ik gelukkig ook nog nooit extreem meegemaakt.
Gelukkig heb ik tijdens mijn vluchten nog nooit extreme overlast van mensen ondervonden en ik heb er toch al een keertje of 30 opzitten.
Groet,
Lex K.
Wat denk je van de sukkels die hoog in de lucht gaan knokken met of zonder borrel op?
Wat we vinden, van wat we ruiken, is voor een groot deel aangeleerd. Poep vinden we niet lekker ruiken, dat komt voort uit schaamte en wat je is aangeleerd. Bah zei je moeder en kneep haar neus dicht, als je zat te kleien.
Als zij dat niet zei deed een ander het wel, Je wist al snel wat niet fris was.
Maar er zijn bijna geen geuren die wij echt vies vinden zolang ze natuurlijk zijn. Op een rottend lijk na bijvoorbeeld, daar kan je echt spontaan en natuurlijk van over je nek gaan.
Die man had gewoon zakje(s) groene thee in zijn schoenen kunnen doen. Dat zijn heuze vochtvangers die nog lekker ruiken en natuurlijk zijn ook.
(ja dit is een tip! 😉 )