Enkele opmerkelijke zaken in Thailand
Sinds enige tijd gaat het gerucht rond dat er sprake zou zijn van een 10-jarig visum. Mensen, die hier langdurig wonen, zouden dit dan niet meer jaarlijks hoeven te verlengen.
Echter voor zover bekend zou dat voor een beperkte doelgroep gaan gelden. De belangstelling bestaat alleen voor hoger opgeleide mensen in de medische sector bij het betreffende ministerie van gezondheidszorg. Echter de eventuele invoering van deze verandering zal nog zeker 3 maanden duren. De overige 1 –jarige visa blijven zoals het was.
Namaakartikelen
Het ministerie van economische zaken doet een oproep aan de toeristen om geen kopiëen van merkartikelen te kopen. Zij gaat ervan uit, dat als er geen vraag naar namaak artikelen is het aanbod zal stoppen of op zijn minst zal verminderen.Zij wil een campagne starten “Stop Fake Goods”. Ook wil ze de ambassadeurs op de hoogte stellen, dat de koop van namaak artikelen illegaal is. Thailand hoopt daarmee van de zwarte internationale lijst af te komen of tenminste een aantal treden hoger te klimmen, waarbij de internationaal afgesproken bescherming van merkartikelen nageleefd wordt.
Yaba in de winkel
Een 62-jarige eigenaresse Suladda had haar eigen manier van marketing bedacht. Door de moordende concurrentie van de 7-Eleven en FamilyMart shops had zij door een teruglopende omzet haar winkelvoorraad met andere middelen aangevuld. De zaak kwam aan het licht toen twee jongens van 17 en 20 jaar oud tegen de lamp liepen met yaba-pillen. Tot verbazing van de politiemensen vertelden zei, dat dit afkomstig was uit de winkel van “tante Emma” (Pra Bain”). Toen een undercover agent met “gemerkt”geld ook wat van dit spul ging kopen, kwam de zaak aan het rollen. Bovendien bevatte haar “winkelvoorraad”op een afgesloten plaats gestolen bromfietsen, gouden sieraden en nog meer van diefstal afkomstige voorwerpen. Zij zal zich voor de rechtbank zowel moeten verantwoorden voor de verkoop van drugs klasse 1, als voor het helen van gestolen goederen.
het word bijna in de zelfde fabrieken gemaakt ,alleen nu profiteert de thai zelf in plaats van grote winkel ketens en zo lang het voor eigen gebruik is vind ik het goed zo ik gun het die mensen wel.
De schuld wordt wel weer in de schoenen van de buitenlander gestolen.
Het wordt verkocht, omdat er vraag naar is.
Ik mag toch aannemen, dat die vraag er is gekomen, omdat de producten werden aangeboden.
Bovendien is de verkoop van die producten – in ieder geval in Nederland – strafbaar, maar de koop voor eigen gebruik blijkbaar niet.
Hoe de wet in Thailand is durf ik niet te zeggen, maar het mag duidelijk zijn, dat als de openlijke verkoop van die producten werd aangepakt, het probleem vrij snel voorbij zou zijn.
Ik zie een toerist niet zo snel in een steegje worden getrokken, om hem een namaak Hema klokje te verkopen.
DE grootste boeven zijn de merken zelf.
Jeans komen uit China , duurste is 25 euro, worden verscheept en dan gelabeld met bv Pepe of wat dan ook. Kosten zijn dan 150 euro en meer voor een broekje.
Chanel love potion kost geheel kant en klaar 8 euro, echter verkocht voor 150 euro!
Benzine kost het goedkoopst 2 cent /ltr, in Nederland maakt de grootste boef ((r)overheid gigantische winsten. Neem bv het “tijdelijke” kwartje van Kok, niks tijdelijk, past nu goed in de rest van Europa, welke dus tevens grote overheidswinsten betekenen.
En zo zijn er nog veel meer.
Moraal is de kleine man (in dit geval de Thai) is de dupe bij verkoop van “fake”, immers grote bedrijven, aandeelhouders moeten de winst hebben en zoveel mogelijk.
Thailand krijgt natuurlijk elke keer op zijn donder, indoctrinaties en embargo’s van USA en EU, waardoor.
ze dan niet meer wereldwijd mogen meespelen. Financial sector rules !! Een walgelijk systeem.
Gestolen waar, drugs is een ander verhaal.
Dat mensen zoveel geld over hebben voor een merk cq labeltje maakt de fabrikant daarvan nog geen boef, dat is een kwestie van vraag en aanbod; Als mensen stoppen met die onzin van merken/labels belangrijk vinden, dan gaan de prijzen vanzelf omlaag.
Dat ze willens en wetens kinderen in (laten) zetten om die rommel te maken, onder verschrikkelijke werkomstandigheden, dat maakt ze boeven (ik zou liever een andere term gebruiken, maar dan wordt mijn bericht weer niet geplaatst).
Bij namaak-horloges en dergelijke geeft de prijs me meestal wel een indicatie dat het niet echt is, maar verder ben ik nogal merkbewusteloos, en bij een tas, een onderbroek of een paar schoenen zou ik toch echt eerst een cursus moeten volgen om te weten of ik fake of echt koop.
Misschien zou een rijkskeurmerk op regelmatig gekeurde en goed bevonden winkels een idee zijn, maar wellicht dat juist iedereen daar dan met een grote boog omheen gaat lopen.
De door de grote merken berekende ‘schade’, ‘gederfde inkomsten’, zijn volkomen uit de lucht gegrepen, iemand die een Rolex van € 50 koopt, zou er anders heus niet een van € 5000 hebben gekocht. Mocht hij ooit zijn schaapjes op het droge hebben, dan bestaat wel de kans dat hij zijn nepper trots zal verruilen voor een echte.
Van die goedbedoelde maar onwerkelijke naïeve ideeën ‘als we nou allemaal geen nep meer kopen’ of – nog beter? – ‘als we nou allemaal geen echte meer kopen’ komt toch nooit wat terecht.
Echte ‘slachtoffers’ zijn er niet volgens mij, er zijn voldoende kwesties die een hogere prioriteit verdienen, dus af en toe een ‘project’ voor de buitenwereld lanceren en er verder maar niet teveel aandacht aan besteden lijkt mij het juiste beleid.
Hoeveel van die overdreven dure luxe merken zijn er de laatste jaren eigenlijk failliet gegaan?
Als je hier in Nederland de outlets en uitverkopen afschuimt krijg je het echte spul voor een prijs die nauwelijks hoger is, soms zelfs goedkoper, dan nep in Thailand. Ik heb het dan natuurlijk niet over horloges maar sportkleding van de bekende merken. Vooral de gekleurde sneakers die bij jongere mensen dan wij zo in de mode zijn op dit moment. Ken hier in Nederland Thaise vrouwen die het gat in de markt hebben ontdekt. Verkopen in Thailand hier aangeschafte sneakers met forse winst in Thailand. De Thais willen ook echt, geen namaak. Kijk ook eens naar allerlei outdoor kleding van merken zoals Columbia,Tenson enz. In Thailand betaal je daar in shoppingmalls flink voor. Hier koop ik dat bij uitverkopen en outlets voor de helft van de Bangkok prijs.