Thailand in de komende 50 jaar

Laten we voorop stellen dat het een belachelijk idee is om de gemiddelde Thai, de heer Somchai of mevrouw Somsri, te vertellen, dat ze eens moeten beginnen na te denken over hoe hun land er uit zal zien in het jaar 2065 – over 50 jaar dus!

Uit het dagelijks leven van heden weten we dat wij, de Thais zowel als individu of als natie in het geheel, niet in staat zijn om ver vooruit te denken, of het daarbij om de komende 50 dagen gaat of zelfs de komende 50 minuten.

Overleven of karma?

We weten allemaal ook – en soms genieten wij van dat gevoel – dat wij een natie zijn van overlevenden in de dagelijkse strijd om het bestaan. Het woord “Tai” betekent vrijheid. Sommige mensen zouden zeggen dat het woord een zienswijze aangeeft van ontberingen, terwijl anderen denken dat het “karma” is. Hoe dan ook, het lijkt er op dat het ons lot is om zo te leven. Wat er ook gebeurt en wie we ook zijn, wij zijn erg goed in het onmiddellijk aanpakken en oplossen van problemen, zij het beetje bij beetje en op een flexibele tijdlijn.

Met een snel veranderende wereld die gevuld is met onvoorspelbaarheid zal Thailand niet kunnen overleven met dezelfde wijze van gedachte en houding. In het bijzonder met het koppige denken van diegenen die nu het land besturen. Binnen Azië zijn wij niet een land van de lange-termijn visie – zoals China, Japan, Zuid-Korea en Singapore – als het gaat om een ​​brede visie en planning. Deze landen hebben een veel groter begrip van wat de toekomst brengt.

Singapore

Neem Singapore als voorbeeld, waarvan de leiders, ter gelegenheid van de met veel fanfare gepaard gaande herdenking van 50 jaar onafhankelijkheid, een discussie op gang hebben gebracht over hoe de ontwikkeling in de komende 50 jaar er zou moeten uitzien. De laatste paar maanden hebben vooraanstaande geleerden en intellectuelen van het eiland al ideeën en plannen besproken over hoe Singapore groot gemaakt moet worden, daarbij is dan niet de grootte van het eiland bedoeld. Het resultaat is dat er al een aantal goede en uitvoerige antwoorden naar voren zijn gekomen.

Singapore moet een open samenleving zijn met plaats voor multiculturalisme, de burgers moeten beter opgeleid worden, er moeten betere en betaalbare sociale woningen gebouwd worden en er moeten sociale vangnetten komen. Een punt dat mogelijk het belangrijkste is, is er voor te zorgen dat niet alle Singaporezen tegelijkertijd hun huis uitkomen, want daarvoor heeft Singapore met 5.340.000 mensen niet voldoende ruimte.

De manier waarop Singaporezen de discussie over de toekomst georganiseerd hebben is opmerkelijk. Er werd namelijk niet begonnen met het stellen van de vraag of de People’s Action Party, die de politiek van het eiland heeft bepaald sinds de onafhankelijkheid in 1965, nog steeds aan de macht zou zijn over 50 jaar. Dat zou een slechte manier geweest zijn om een debat te beginnen. Ze spraken over wat voor alle Singaporezen het belangrijkste is – huisvesting, sociale zekerheid, onderwijs, zorg voor kinderen, kosten van levensonderhoud, om maar een aantal zaken te noemen. Nu het eiland openstaat voor discussie worden zelfs maatschappelijke organisaties aangemoedigd met ideeën te komen.

Ontwikkeling in Thailand

Wij Thais kunnen een paar lessen uit de Singapore ervaring leren – debatteren over zaken die echt belangrijk zijn voor de Thais – en dan zonder door een bepaalde ideologie besmette intellectuelen, die zorgen voor de zware mix van demagogie en drogreden. We moeten natuurlijk bereid zijn om open-minded onze toekomst in de komende 50 jaar te bespreken. Maar het is maar al te vaak gebeurd dat toonaangevende Thaise intellectuelen snelle ontwikkelingen hebben gedwarsboomd. Hoe dan ook, om vooruit te komen moet een aantal deze ideeën weer op tafel komen.

Ten eerste, het belangrijkste is hoe onze mensen te leren om hun hoofd te gebruiken in plaats van hun emoties. We moeten nieuwe manieren van denken ontwikkelen, dat alleen kan komen met een beter onderwijssysteem. Het huidige systeem is niet geschikt is om ervoor te zorgen dat Thailand overleeft tot 2065. We hebben jongere mensen nodig, die plannen voor een beter onderwijssysteem ontwikkelen, dat mensen de kennis verschaft van wat werkelijk nodig is.

Op dit moment heeft het Ministerie van Onderwijs allerlei plannen van bijna gepensioneerde bureaucraten met weinig kennis van de mentaliteit van de jongeren. Het ergste van alles is, dat veel onderwijs plannen nooit worden voltooid. Met een nieuwe regering komen er weer nieuwe ideeën en ga zo maar door – er is geen continuïteit.

Thaise boeren

Ten tweede moeten we Thaise boeren verstandiger maken – meer dan 60 procent van de bevolking is boer. Zij zijn de mensen die Thailand hebben gemaakt tot wat het nu is en natuurlijk zal dat in de komende 50 jaar zo blijven. Het klinkt ambitieus te zeggen dat boeren beter moeten worden opgeleid, maar we moeten het doen als we willen overleven als natie.

Decentralisatie en op de samenleving gebaseerde besluitvorming zullen de sleutels zijn. Verstandige boeren kunnen verstandige beslissingen nemen voor zichzelf en voor de samenleving. Er moeten veel proefprojecten worden opgestart, dat kost wel tijd, maar is belangrijk voor de ontwikkeling van de landbouw in het algemeen.

Met digitale connectiviteit en sociale media moet de boeren worden geleerd om verstandig met nieuwe methoden om te gaan, waarbij het risico om slachtoffer te worden van geruchten en vals spel moet worden geminimaliseerd. Met nieuwe technologieën kunnen ze beter boeren en genieten van een betere opbrengst en inkomen. Het belangrijkste is wel, dat ze in staat moeten zijn om informatie van goed of slecht te onderscheiden. Meer dan ooit heeft Thailand behoefte aan verstandige boeren. Het idee dat we de landbouw kunnen verlaten en ons alleen concentreren op hi-tech industrieën is niet alleen slechte, maar ook onhaalbaar.

Overheid

Onze bureaucraten moet betere leef- en werkomstandigheden worden gegeven, zij zijn de drijvende kracht van het land. Maar hoe kunnen ze dynamisch en publieksvriendelijk zijn als hun dagelijkse zorgen zich ook toespitsen op hun eigen overleving? Leraren, politie en lokale ambtenaren – vaak met een zware schuldenlast – moeten gezond leven voordat ze de rest van de samenleving gezond kunnen maken. Thailand heeft toegewijde mensen nodig, die werken en het land dienen. Zij moeten ook in staat zijn om problemen te identificeren en oplossingen te bieden.

Toekomstbenadering

Er zijn nog steeds miljoenen ideeën op te pakken en te bespreken. We moeten uitstijgen boven de huidige sociale misbruiken, de malaise en het idee van de half lege fles. Het is beter om nu te beginnen om manieren te vinden, die uitgaan van een “halfvol” benadering, wat de toekomst voor Thailand zal zijn als in 2065.

Uiteindelijk zullen door dit soort van debat en overleg de beste ideeën en plannen ontstaan – misschien niet voor de komende 50 jaar, maar voor de komende 50 dagen – als we geluk hebben. Nou, als dat het geval is, kan het al een succes worden genoemd.

Bron: een opinie-artikel van Kavi Chongkittavorn in The Nation