“Nazisme” In Chiang Mai

Na mijn eerdere posting “Nazi prullaria in Pattaya” wederom een voorval waarbij gespeeld wordt met kleding en andere attributen van Nazi Duitsland. Het nieuws hierover heeft terecht de wereldpers gehaald.

Interessant is een redactioneel commentaar van Sanitsuda Ekachai, redacteur van de Bangkok Post, dat hieronder in vertaling is weergegeven:

Nazisme in onze gehersenspoelde opvoeding

Wie is er niet geschokt om tienermeisjes vrolijk verkleed in volledig nazi-ornaat te zien, verkleed als Adolf Hitler en SS-bewakers om hun sportdag te vieren, zich totaal niet bewust, dat zij hiermee ook de grootste moordenaars ter wereld vereren, die zes miljoen Joden vermoordden in door de overheid gesteunde etnische zuiveringen tijdens de Tweede Wereldoorlog?

Wat zouden de meisjes nu denken?

Wat zouden hun leraren nu denken?

De nieuwsberichten en foto’s van de parade met een Nazi-thema van de studenten van de Heilig Hart School in Chiang Mai hebben velen terecht geschokt en boos gemaakt.

Verschillende ambassades hebben protesten laten horen evenals het Simon Wiesenthal Centrum, een internationale joodse mensenrechtenorganisatie. De school, duidelijk geschokt door de internationale verontwaardiging, heeft terecht snel serieuze excuses aangeboden.

Volgens de school hadden de meisjes helemaal geen slechte bedoelingen. Ze waren zich gewoon totaal niet bewust van de gevoeligheid of juist het gebrek daaraan.

Ik geloof dat.

De school zei ook, dat de leraren van tevoren niet op de hoogte waren van de nazi-parade, omdat het een traditie voor de studenten is om het thema geheim te houden tot op de dag van de parade

Dat geloof ik helemaal niet.

Uit foto’s op het internet bleek dat de schoolgebouwen versierd waren met enorme swastika vlaggen en een drie verdiepingen hoog spandoek toonde een vuurrode beeltenis van Hitler en zijn look-a like karikaturen, die de “Sieg Heil” groet brengen, met nog een spetterende en vette afbeelding van het woord “nazisme”.

Om deze parafernalia op de plaats te krijgen is voorbereiding nodig. Hoe kon de schoolleiding en leraren niet weten wat er te gebeuren stond? Waarom dan de schuld bij de alleen de kinderen leggen?

Toen een groep expat ouders en leraren – volgens de nieuwsberichten – hun verbijstering en afkeuring aan de school duidelijk maakten, waren zij opnieuw verbijsterd om te vernemen dat de Thaise leraren niet inzagen, dat een dergelijk nazi-thema beledigend was.

Met rood als themakleur hebben sommigen een samenzweringstheorie gesuggereerd, politiek gemotiveerd om te waarschuwen tegen wat ging komen met de terugkeer van Thaksin Shinawatra.

Samenzwering of niet, de ongevoeligheid van het gekozen thema bij de Thaise leraren is buitengewoon.

Hoe is deze apathie tot stand gekomen?

Als het een kwestie van onwetendheid is, kan men dat herstellen door wat geschiedenis lessen over de holocaust. Of zit het probleem dieper dan dat?

Wat er gebeurde op de Heilig Hart School heeft niets te maken met de slechte kwaliteit van onze geschiedenislessen.

Om te beginnen, denk ik niet dat de volwassenen die op de hoogte waren van de nazi-thema parade, onwetend waren over de Holocaust. Zij beseffen echter niet het gevaar van militarisme en het fascisme. Evenmin kunnen de pijn van de vele slachtoffers voelen.

Het zijn geen slechte mensen. Maar burgers die zijn opgegroeid in een land waar peuters wordt geleerd als soldaten te marcheren, mannelijke middelbare scholieren worden gedwongen om hun haar te knippen, alsof het mariniers zijn en waar men niet opkijkt van een staatsgreep meer of minder, hebben velen militarisme geaccepteerd als deel van het leven.

De politieke indoctrinatie van het onderwijs om op basis van de suprematie van het Thaise ras, ultranationalisme te bevorderen is ook een slechte zaak. Het doet mensen geloven dat Thailand een raciaal homogeen land van etnische Thais is en dat is een verkeerd beeld. De militair wordt over-verheerlijkt als verdediger van de Thai en elke vorm van geweld tegen ‘de ander’ is dan gerechtvaardigd.

Dit is de reden waarom de overwegend boeddhistische Thaise samenleving zich niet kan inleven in het lijden van de Maleise moslims in het diepe Zuiden, ook al zijn er bijna 5.000 mensen door omgekomen.

Het is ook de reden waarom het systematisch misbruik van de bergvolken en de migrerende arbeiders nooit tot publieke verontwaardiging tegen etnische discriminatie heeft geleid, waardoor de misstanden in feite geaccordeerd worden.

Als we niet de pijn van de slachtoffers van etnisch geweld dicht bij huis voelen, wat moeten wij dan voelen voor slachtoffers elders in een ver verleden?

In plaats van de Heilig Hart studenten en docenten een schuldgevoel aan te praten, moeten we hen misschien zelfs wel bedanken, door ons een spiegel voor te houden van onze samenleving met militarisme en gebrek aan empathie.

Als we niet graag zien wat wij zien, dan moeten we iets doen om de systematische hersenspoeling die ons harteloos maakt een halt toe te roepen.

Vertaald uit de Bangkok Post van 29 september 2011 door Gringo