De tragische dood van een 15-jarige jongen legt wederom de ernstige problemen van de gezondheidszorg in Thailand bloot. De jongen kwam te overlijden nadat hij was opgenomen met pijn in de buik in een ziekenhuis in Cha-Am.
De directeur van het ziekenhuis en een provinciearts van Phetchaburi hebben gisteren een toelichting gegeven op de gang van zaken. De jongen stierf aan een aneurysma, een aandoening die moeilijk te diagnosticeren en te behandelen is. Alleen het Siriraj ziekenhuis in Bangkok had dat kunnen doen, maar toen was het al te laat.
Een aneurysma is een verwijding van een lichaamsslagader, meestal is dat de aorta in de buik. Als de grootte van het aneurysma toeneemt, neemt hierbij ook het risico op scheuren toe. De vaatwand wordt zwakker en er kan zich een scheur vormen, een levensbedreigende situatie. Een scheuring van het aneurysma is lastig te herkennen, maar alarmsignalen zijn flauwvallen/bleekheid en acute pijn in de buik of in de onderrug.
De provinciearts bood de familie zijn condoleances aan. Hij zei dat het medisch team zijn best had gedaan, maar de conditie van de jongen ging de mogelijkheden van het ziekenhuis te boven.
Deze treurige situatie benadrukt nog eens dat veel locale en provincieziekenhuizen in Thailand onvoldoende zijn uitgerust voor ernstige medische complicaties. Voor kennis en middelen moet men naar naar de hoofdstad Bangkok. Bij spoedeisende zaken is de overlevingskans voor patiënten die ver van Bangkok wonen dan een stuk kleiner.
Bron: Bangkok Post
Mij is ter oren gekomen, dat ze de jongen, weliswaar met een infuus (een automatisme) vele uren hebben laten wachten, totdat het te laat was.
Aan de andere kant is een aneurysma op die leeftijd uitermate zeldzaam. Waarschijnlijk was het aangeboren, samen met meer afwijkingen, maar die zullen ongetwijfeld in het vuur van de tempel verdwijnen.
Dit soort dingen kunnen in elk ziekenhuis gebeuren, hetgeen niet wegneemt, dat dat niet zou moeten.
De oorzaken daarvan zijn velerlei, maar het bespreken daarvan valt buiten dit bestek.
R.I.P.
Maar een scheur in de aorta is altijd levensbedreigend en als het je hartje Bangkok overkomt is het ook maar de vraag of je de eerste tien hartslagen overleeft. De plaats van de scheur en de lengte ervan zijn van belang. Het hart pompt zonder weerstand bloed door dat gat en dat beperkt direct de voeding van de hersenen.
Zou het mij thuis overkomen dan ben ik al dood nog voor de ambulance mijn huis weet te vinden; of ze leggen me in de bak van een pickup en dan duurt het nog 10 minuten voor ik op de eerste hulp ben. Dan ben ik echt niet meer in leven.
Ik vind het overlijden van die jongeman, hoe triest ook, geen reden met de vinger te wijzen naar de Thaise zorg.
Een aneurysma van de aorta is inderdaad hoogste spoed. Maar de beschrijving van Erik klopt niet helemaal. Er zijn inderdaad aneurysma’s waarbij de patiënt binnen de kortste tijd overlijdt. Dat gebeurt bij een grote scheur waarbij het bloedverlies massaal is. Maar er zijn ook zogenaamde lekkende aneurysma’s waarbij het bloedverlies veel geringer is en waarbij het dagen kan duren voordat de juiste diagnose wordt gesteld en de patiënt alsnog met succes geopereerd kan worden. Deze jongen op de SEH moest uren wachten alvorens te worden gezien op de röntgen. Dat pleit toch tegen een massale bloeding.
Een jongen van 15 die overlijdt aan een aneurysma is net zoiets als twee of drie keer de hoofdprijs winnen in de Thaise Staatsloterij. Dus een flinke dosis argwaan is hier zeker op zijn plaats. De obductie werd die gedaan door de patholoog anatoom van het ziekenhuis of door een onafhankelijke patholoog uit Bangkok ?
Ook de reden waarom de jongen uren moest wachten alvorens onderzocht te worden, terwijl hij direct, gezien zijn gedrag onderzocht had moeten worden door de dienstdoende arts, zou opgehelderd moeten worden.
Wat hier gebeurd is is wel degelijk een reden te twijfelen aan de kwaliteit en de mentaliteit van de de Thaise gezondheidszorg. De manier waarop ze dit gaan afhandelen kan nog een hoop duidelijk maken.
Ik denk dat er met recht en reden naar het gebrek aan deskundigheid in het gros van Thaise ziekenhuizen mag verwezen worden. Er zijn evenwel zeer goede ziekenhuizen die zich niet in Bangkok bevinden al behoiort het Ba gkok hospitaal hier wel toe.
Het is koffiedik kijken of deze jongen gered had kunnen worden maar mits het uitvoeren van beeldvorming via scan of MR had hij wel een kans gehad.
Dit kan je overal gebeuren. Een vriendin is afgelopen jaar aan een buik aneurysma overleden in Agadir in Marokko tijdens haar vakantie. Mijn schoonvader is er ooit op z’n 74ste aan geopereerd en met succes. Alhoewel kantje boord was. Dus onderschat hevige buikpijnen niet als zal het wel niets bijzonders zijn.
Zoals Maarten hierboven al opmerkte is een aneurysma op die leeftijd uiterst zeldzaam. Ik vermoed dat zelfs een goede en zeer ervaren arts in Nederlands heel veel moeite gehad zou hebben de goede diagnose te stellen als dat al zou gebeuren.
Elke dokter heet zo zijn eigen kerkhofje, helaas.
beste redactie,
Ik vind het jammer dat er over de gezondheidszorg wordt geoordeeld aan de hand van een ziektegeval van een jongen van 15, die in ieder geval geen aneurysma van zijn buikslagader kan hebben gehad, dat komt op die leeftijd niet voor!
Dat hij zo lang wachtte, komt ook in onze ziekenhuizen voor.
Omdat zo’n type afwijking (een aangeboren aneurysma van misschien een ander intestinale ader) uitermate moeilijk te diagnostiseren kan zijn en ook zeker niet in al onze ziekenhuizen kan plaatsvinden.
Beste Ronald, misschien snap je het niet helemaal. Wij oordelen niet, dat doen de Thai zelf want het artikel komt uit Bangkok Post. Kennelijk weet jij het beter dan de arts die een persconferentie gaf. Ben je er zelf bij geweest?
Beste Peter, Oké, nee ik was daar niet. Maar het gekke van het artikel (Bangkok Post) is dat het over een afwijking gaat die op die leeftijd gewoon niet voorkomt. Vandaar. (ben zelf vaatchirurg) Excuus dat ik dus niet goed begreep dat het geen commentaar van jullie was! Zal beter opletten!
Het artikel komt wel uit de Bangkok Post. Maar niet met de hier gebruikte kop die de relatie legt van dit tragisch overlijden met de vermeende problemen in de Thaise gezondheidszorg. Bedoeld verwijt wordt gemaakt door de moeder volgens het Post-artikel: “The tragic case of a teenage boy who died from a rare stomach condition due to inadequate hospital care has highlighted severe problems with the health system, the boy’s distraught mother says.” De kop in de Bangkok Post gaat over dit verwijt: “General Ill-equipped hospital blamed for teen’s agonising death.” De verwoording van de wanhoop van een moeder is toch echt wel iets anders dan een generalizerende stelling over de zorg in de kop alhier. Ik sluit niet uit dat er aanzienlijk steekhoudender voorbeelden te vinden zijn die reden geven tot bezorgdheid over de kwaliteit van regionale ziekenhuizen, dan dit extreem zeldzame, eigenlijk onvoorstelbaar ongelukkige geval.
Beste Ronald,
Aneurysma’s van de buikslagader bij kinderen komen wel degelijk voor, hoewel ze heel zeldzaam zijn en vaak gepaard gaan met andere pathologie, zoals ik al eerder opmerkte. Dat jij dat nooit gezien hebt, is vrij normaal vanwege die lage incidentie.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22054653