Hoe kom ik aan een bewijs dat ik in Thailand beschouwd wordt als een fiscaal inwoner?

Ik heb alles laten regelen door een fiscalist in NL die gespecialiseerd is in de Thaise belastingwet, en voor mij alles legaal heeft geregeld in Heerlen. Begin dit jaar weer 10 jaar vrijstelling gekregen.
Heeft in het begin zelfs voor elkaar gekregen om volledige teruggaaf te krijgen van de eerste drie jaar dat ik hier in Thailand woonde, maar nog niet uitgeschrven was. Toch alles teruggekregen.
Google maar eens: Marty Duyts, belastingadvies Raamsdonkveer.

Beste Henk, de loonbelasting vrijstelling kan bij de belastingdienst in Nederland aanvragen. Je kan het echter alleen aanvragen over niet Overheidspensioen en niet over he AOW. Echter de belastingdienst in Heerlen maakt het niet eenvoudig, ze willen tegenwoordig bewijzen hebben dat je in Thailand belasting aangifte doet. Dat dit geen verplichting in de verdrag tussen Nederland en Thailand maakt ze niets uit…
Redelijk nieuw is het formulier waarover dit blog gaat, wat je samen met je aanvraag verplicht bent mee te sturen. Beide formulieren kan je downloaden bij de Belastingdienst in Nederland.

Hoeveel heb je dan als inkomen opgegeven? Ik heb begrepen dat dit aan een minimum gebonden is?

De Belastingdienst accepteert als bewijs van fiscaal inwoner enkel:
a. de verklaring belastingplicht woonland, getekend en gestempeld door de bevoegde autoriteit van (in dit geval) Thailand;
b. een recente aangifte en aanslag voor de inkomstenbelasting.

In plaats van haar eigen in het Engels opgestelde verklaring, accepteert zij ook verklaringen van de belastingdienst van het woonland waarvan de inhoud overeenkomt met die van de Nederlandse verklaring. Zij moet dus bevatten een verklaring dat jij fiscaal inwoner bent voor de inkomstenbelasting in Thailand.

Mogelijk is zo’n Thaise verklaring (vertaald in het Engels) correcter opgesteld dan haar Nederlandse tegenhanger, want daar schort, fiscaal juridisch gezien, nogal wat aan.

Met het enkel accepteren van de onder a. en b. genoemde documenten gaat de Belastingdienst haar boekje echter verre te buiten en pleegt hiermee een onrechtmatige overheidsdaad. Niet de Belastingdienst bepaalt wat toegelaten wordt als bewijs van het zijn van fiscaal inwoner van een land. In het kader van de binnen het Bestuursrecht geldende vrije bewijsvoering beslist enkel de Bestuursrechter wat toegelaten wordt als bewijs. De houding van de Belastingdienst is dan ook de arrogantie ten top!

Om aan te tonen dat je fiscaal inwoner bent van Thailand bevat het door Nederland met Thailand gesloten Verdrag ter voorkoming van dubbele belastingen een groot aantal aanknopingspunten.

Artikel 4 van het Verdrag bevat de bepalingen met betrekking tot de fiscale woonplaats. In dit artikel is een en ander als volgt geregeld:

Ingevolge artikel 4 wordt je geacht fiscaal inwoner te zijn (en ook in deze volgorde):
a. van de Staat waar je een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt; indien je in beide Staten een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt, wordt je geacht inwoner te zijn van de Staat waarmee je persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);
b. indien niet kan worden bepaald in welke Staat je het middelpunt van je levensbelangen hebt, of indien je in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt, wordt je geacht inwoner te zijn van de Staat waar je gewoonlijk verblijft;
c. indien je in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt je geacht inwoner te zijn van de Staat waarvan je onderdaan bent;
d. indien je onderdaan bent van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

Toelichting op artikel 4 van het Verdrag

Ad a. Je bent uitgeschreven uit Nederland en hebt hier geen duurzaam tehuis meer tot je beschikking. In Thailand huur je een huis. In dat geval wordt het al heel gemakkelijk om aan te tonen dat je fiscaal inwoner bent van Thailand: je stuurt het bewijs van inschrijving bij je gemeente, het huurcontract en bewijzen van (ook recente) huurbetalingen en betalingen voor levering van water en energiekosten op. Dat is de weg die ik meestal bewandel bij o.a. Thaise klanten die niet zijn ingeschreven bij de Thaise Belastingdienst. Het gaat er immers om, om aan te tonen dat je in Thailand een duurzaam tehuis tot je beschikking hebt terwijl dat niet in Nederland het geval is.

Daarnaast kun je nog denken aan aanvullend bewijs, zoals je nota’s voor je telefoon- en internetaansluiting, kassabonnetjes en noem maar op, om hiermee tevens aan te geven waar het middelpunt van jouw financiële/economische levensbelangen ligt.
Van groot belang daarbij kunnen zijn je bankafschriften, zowel van je Thaise als van je Nederlandse bankrekening. Zij geven immers ook veel informatie over het middelpunt van jouw financiële/economische levensbelangen. Daarnaast kan aan de hand hiervan worden bepaald waar je gewoonlijk verblijft (zeker als hier pinbetalingen mee gedaan worden).

Ben je gehuwd of heb je een duurzame relatie met misschien ook nog wel een kind, vermeldt ook dat.
Hiermee geeft je aan dat ook jouw persoonlijke levensbelangen zijn gelegen in Thailand.

Ad b. Kun je niet aan ad a. voldoen dan bestaat altijd nog de mogelijkheid om aan te tonen waar je gewoonlijk verblijft met je inschrijving, je visa en je paspoort met de benodigde stempels. Maar in m’n belastingadviespraktijk is het zover nog niet gekomen.

Dat je op een hoop weerstand zult stuiten bij de Belastingdienst staat wel vast. Zij hebben hun sedert november 2016 ingevoerde nieuwe beleid heilig verklaard.

Ik heb enkele bezwaarschriften lopen tegen de Belastingdienst. Voor wat betreft een daarvan gaat begin volgende week een ingebrekestelling met het stellen van een dwangsom wegens termijnoverschrijding de deur uit. Vervolgens heeft de Belastingdienst nog twee weken de tijd om alsnog te beslissen. Mocht zij hier niet aan voldoen, dan stel ik onmiddellijk beroep in bij de Bestuursrechter wegens fictieve weigering.

Als je niet beschikt over de eerder genoemde documenten is het verkrijgen van vrijstelling voor de inhouding van loonbelasting een weg van de lange adem en zeer tijdrovend. Echter: zodra er een positieve uitspraak ligt van de Bestuursrechter, kan iedereen zich daarop beroepen. Dat is dan ook de reden dat ik met deze zaak doorga!