Leven als single farang in de jungle: Een speciale Moederdag

Gisteren, 12 augustus, was het Moederdag in Thailand. Net zoals in Nederland en België is het de dag bij uitstek om moeder in de bloemetjes te zetten. In Thailand gebeurt dit dan ook maar wel op een traditionele manier.

Hier begon het allemaal reeds twee dagen geleden. Door de Ampheu werd een speciaal bezoek aan de bekende Wat Phra Thart Sawi, aan de Sawi River, georganiseerd. Het vervoer van de Ampheu naar Sawi werd verzorgd door voertuigen van het Thaise leger. Elk van de 8 ampheu had zo een afvaardiging. De dienst zou verzorgd worden door een speciale Koninklijke Monnik. De meeste deelnemers aan het bezoek waren natuurlijk bejaarde dames, gekleed in traditionele paatung en wit kanten shirt. Lung addie ging in Sawi een kijkje nemen en ja, er waren zeker een 1000 tal belangstellenden. Zoals het moet: gratis eten in overvloed, een reusachtig buffet stond de deelneemsters te wachten, iets waar ze uitgebreid gebruik van maakten.

Mijn buurman en ik hebben reeds enkele jaren een huishoudster, Pa Pit. Zij is origineel afkomstig uit Buriram doch werkte reeds meer dan 20jaar op Koh Samui. Na het overlijden van haar echtgenoot bleef zij achter me drie kleine kinderen, een jongen Ee en twee dochters, Oo en Mee. In Buriram viel er niet genoeg te verdienen om voor eten en opvoeding van de drie kinderen te zorgen. Dus, zoals een beetje de gewoonte in Thailand, werden de kinderen ondergebracht bij familie: de jongste dochter ging naar Korat bij de schoonmoeder van de overleden man, de oudste dochter naar Bangkok en de zoon ging op 14jarige leeftijd naar de tempel. De jongste dochter was toen amper 3jaar.

Sinds haar 13de werkte Pa Pit eerst enkele jaren in Buriram als huishoudster, eerder slaafje te noemen, voor een rijke Chinese familie en dit, toentertijd, voor een loon van 2000 THB/maand. Ze trok dus naar Koh Samui waar ze verschillende jobs uitoefende: schoonmaakster in een groot hotel, keukenhulp in een Italiaans restaurant, onderhoudster in een resort en uiteindelijk als toegangsticket verkoopster in een toeristische attractie. Daar haalden wij haar uiteindelijk weg om voor ons te komen werken.

De laatste dagen was Pa Pit wat terneergeslagen.. na lang aandringen kwam het verhaal er uiteindelijk uit: het was reeds 20 jaar geleden dat zijn met Moederdag haar drie kinderen samen had. Meer nog, zij zelf en haar zoon hadden de oudste dochter zelfs al geen 20jaar meer gezien. De zoon en de dochter kenden elkaar in feite zelfs niet meer. Wisten zelfs niet waar ze verbleef of hoe ze het stelde.

Dus werk aan de winkel want Lung Addie wilde daar, ter gelegenheid van Moederdag, iets aan doen. Ook al was de tijd kort, met de sociale media en alle mogelijkheden welke hedendaags ter beschikking staan, werd de oudste dochter toch gevonden in Rayong en werd er ook telefonisch contact gelegd. De zoon zat op Koh Samui en werkte daar in Big C. De jongste dochter nog steeds in Bangkok en had daar een telefoonshop, dus die waren geen probleem.

Met Moederdag had ik hen alle drie samen op bezoek. Een echte familiereünie met alle traditionele geplogenheden erop en eraan. Moeder werd eer gebracht door een bloemenkransje in de handpalmen te leggen en een traditionele voetwassing met water en jasmijnbloemetjes. Ondertussen sprak moeder, met de rechterhand over het hoofd van de kinderen strelend, een gelukwens uit.

Een zeer mooie, aangrijpende traditie waar je ook als farang even stil bij wordt. Dit gaf mij ook een heel gelukzalig gevoel dat ik dit, na 20 jaar bewerkstelligen kon. Boeddha zal me weer goedgezind zijn.