Lizzy mag/moet naar de grote school
Dochter Lizzy, bijna zeven, staat voor een belangrijke stap in haar leven. Ze mag/moet naar wat wij de basisschool zouden noemen. Dat is, zeker in Thailand, geen sinecure.
Lizzy is op haar huidige school aan het eind van de rit. Vijf jaar geleden is ze daar in de nursery begonnen. Eind deze maand trekt ze de deur van kindergarten drie achter zich dicht. De primary school lonkt. Daar is ze ook aan toe.
Hoe kies je als verantwoordelijk ouder in een vreemde cultuur een goede school voor je kind? Je begint bij de leerkracht van haar huidige school, een kleine en gezellige school aan de rand van Hua Hin. Ik schat het aantal leerlingen op een stuk of zestig, dus persoonlijke aandacht krijgt een leerling voldoende. Maar het antwoord op mijn vragen blijft uit. De scholen die ik noem, zijn allemaal ‘ok’. Daar schiet ik weinig mee op. Dan maar op internet de fora afstruinen. Dat biedt een hoop achtergrondinformatie; helaas weinig over de kwaliteit van een school.
Rondvragen bij ouders die een kind hebben op een basisschool in Hua Hin brengt ons iets verder. Overigens wil geen ouder toegeven dat zijn of haar kind op een slechte school zit.
In Hua Hin hebben we behalve de officiële scholen ook een paar exemplaren die (nog) niet erkend zijn. Ze zijn klein, de kwaliteit lijkt prima, maar het eindexamen levert niet altijd een diploma op waarmee in Thailand verder gestudeerd kan worden.
We begeven ons als eerste naar de school van de paters Salesianen. Weliswaar van huis uit katholiek en druk, maar daar stap ik als oud-leerling van een Haagse Jezuïetenschool met enige aarzeling overheen. De juffrouw aan de balie neemt niet eens de moeite om op te kijken van haar telefoon en meldt dat de school voor het komende jaar is volgeboekt. We horen ook verhalen over volle klassen, dus we laten deze school links liggen, ondanks de betaalbare prijs.
Volledig Thaise scholen vallen af. We willen dat Lizzy tweetalig opgroeit en leert, ook met het oog op haar toekomst.
Uiteindelijk komen we terecht bij Yamsaard school, onderdeel van Beaconhouse.. Dat moet het grootste particuliere onderwijsconglomeraat ter wereld zijn, met scholen in het Verenigd Koninkrijk, België, de Verenigde Arabische Emiraten, Pakistan, de Filippijnen, Oman, Indonesië en Thailand (3). Ik zal u niet vermoeien met het leerprogramma, ook al omdat ik dat nog niet van nabij ken. Belangrijk is dat een klas uit maximaal 25 leerlingen bestaat en twee leraren telt. Naar keuze (en betaling) worden de lessen 50/50 in Engels en Thai gegeven of zelfs 75/25.
Lizzy moet eerst een test doen en slaagt met vlag en wimpel. Zelfs zo goed dat we 5000 baht korting krijgen op het tweede semester. Lizzy leest goed Thai en kan het ook schrijven. Dat geldt ook voor haar Engels. Met de kritiek op het Thaise schoolsysteem in het achterhoofd moet ik toch enige nuance aanbrengen. Op zesjarige leeftijd was ik nog niet veel verder dan Aap, Noot, Mies…Over het hele schooljaar blijft overigens nog 136.000 baht over. Dat is even slikken. Maar als je het beste voor je kind wil? Dan maar ten koste van de erfenis…
Leuk om dit verhaal van Hans Bos te lezen. Zelf heb ik een dochter welke in mei 3 jaar oud wordt en toe is aan de volgende stap in haar leven.
Wij, ouders, hebben haar ingeschreven voor Kindergarten en dan met een extra programma voor Science(wetenschap), Mathematics (wiskunde) en Engelse taal. Juist deze 3 vakken krijgt dan extra aandacht en deze extra lessen worden gegeven door native speakers , mensen die het Engels dus als eerste taal spreken zoals bijvoorbeeld iemand uit the UK of Australië. Voordeel is dan dat ze al op vroege leeftijd begint met belangrijke elementaire vakken en dat deze ook nog eens in het Engels worden gedoceerd. En deze extra programma in het Engels loopt door tot haar 15e jaar en ze hoeft daardoor ook geen volledig Engels Programma te doorlopen. Zelf spreek ik Nederlands met haar en als ouders leren we haar ook al de Engelse taal.
De keuze van de school viel ook bij ons uit voor een katholieke school, Marie Vithaya School in de stad Nakhon Ratchasima. Na beraad, informatie en meer en dan vooral afgaand op de reputatie en de aanbevelingen van Thaise mensen en dan ook van oudere scholieren hebben we besloten om haar niet naar een partikuliere school te sturen maar een semi-partikuliere school daar deze beter aangeschreven stond. Mag het misschien niet zeggen maar de school staat onder de Thaise mensen in mijn woonplaats Nakhon Ratchasima bekend als de beste school. Dus hoop ik op een mooie opleiding voor mijn dochter. En heel mooi in de schoolgids wordt ook gepubliceerd welke mensen op welk niveau afsluiten en doorstromen naar welk vervolgonderwijs.
En dan het leuke voor de ouders of te wel de betalende vader: het goede nieuws was dat het eerste semester 34.500 baht kost en het 2e semester 21.000, dus per jaar 55.500 baht en dat is dan inclusief uniformen, sportkleding en zo. Werd er bijna vrolijk van , zo betaalbaar voor onderwijs dat voor Thaise begrippen goed is. Trouwens de jaarlijkse bijdragen zoals gepubliceerd blijven zo rond de 55.000 baht tot en met Matayom 6 , dus tot 18 jaar / vervolgonderwijs.
Hans, we hadden al even contact hierover gehad, maar toch leuk om te lezen. Wel prijzig…….:)
Berthy
Wij wensen Lizzy veel succes en wijsheid toe !
Tja,
Ik ben het helemaal met je eens Hans,
Iedere Thai heeft twee goede toekomst verwachtingen (mogelijkheden).
1/ een grote kruiwagen (lees Mercedes + rijke ouders)
2/ een zeer goede school opleiding. Een 3e is er volgens mij niet.
Als je als farang die school opleiding kan betalen, is het voor de kid(s) alles of niets.
En in mijn geval 15 en 16 jaar, beseffen ze dat donders goed.
Dus doe ik het ook voor 2 stuks, naar een peperdure school in Bangkok, 130.000 Bhat per persoon per jaar + dit + dat + zo +++
Als je bij LinkedIn kijkt (vacatures voor hoger opgeleiden) zie je alleen maar minimaal batchelor, wat mij betreft mogen ze door leren naar master, want het aantal met een batchelor (nivo mavo+) diploma is enorm in Thailand.
Ik hoor graag hoe het Lizzy verloopt.
Groetjes Nico
Tweetalig maar? Geen Nederlands? Terwijl ze – naar ik aanneem – wel (ook) de Nederlandse nationaliteit heeft?
Niet geheel ondenkbaar dat ze daar in de toekomst ook nog wel eens profijt van zou kunnen hebben. Ze is vast slim genoeg.
Hans schrijft dan ook: ik spreek ook nederlands met haar. Nederlands onderwijs kun je ver naar zoeken in Thailand.
Bij ons thuis (mijn zoon is 7) wordt er thai en engels gesproken Ik leer hem daarnaast nederlandse liedjes (hij galmt het Wilhelmus uit volle borst mee), af en toe een nederlands woord of zinnetje (sapperdeflap, lekker, leuk etc.) en op you tube volgt hij veel nederlandstalige filmpjes, tot aan Purno de Purno aan toe. Op die manier is de eventuele transitie naar een toekomst in Nederland niet zo hard. Buiten het feit dat er door slechts zo’n 23 miljoen mensen nederlands spreken, t.o.v. pakweg 3 miljard mensen die engels spreken is het zo dat je in Amsterdam (waar ik vandaan kom) tegenwoordig ook zowat beter weg komt met engels dan met nederlands.
Er zijn Nederlandse taallessen voor kinderen, door een Nederlandse leraar of lerares. Met name opgericht en bedoeld voor de kinderen van Nederlandse expats die hier naar (een internationale) school gaan. Ik dacht alleen in Bangkok.
chris de boer, Ik dacht in Ban Chang ook. Schijnen ook nog al wat NLers te wonen en werkzaam in MapThaPhut. Ik dacht dat er Nederlandse les gegeven wordt en een Nederlandse school is voor ex-pats die na contract weer terug gaan naar NL. Maar dat is ook alles wat ik weet of denk te weten.
Ik heb altijd alleen Nederlands met mijn zoon gesproken en hem lagere school Nederlands gegeven via de Wereldschool, zie link. Hij kan met bijna elk gesprek prima meedoen.
http://www.wereldschool.nl/home/
Ik mag niet vergelijken met Nederland maar ter oriëntatie :
De Nederlandse belastingbetaler/overheid draagt omgerekend 250.000 Baht per jaar per leerling bij in het primair onderwijs en 300.000 Baht p.j.p.l. in het voortgezet onderwijs.
Ik ben het eens met de schrijvers dat je voor je kinderen toch het beste onderwijs wil, zodat ze later “IETS” kunnen bereiken. Ik ben het echter oneens met vele thaise gezinnen die hun kinderen naar “Extra Onderwijs” doen, buiten de school om nog eens 2 of 3 uur extra naar school en op zaterdag en zondag.
Bijles prima, maar dat vind ik persoonlijk te gortig. Kinderen moeten ook genieten van hun jeugd e leren om zich zelf te vermaken zonder school of Ipad.
Ik heb ook de sterke indruk dat de kinderen op deze tutorscholen niet zoveel meer leren omdat de motivatie ten ene male ontbreekt. Het is meer ‘moeten’.