Leven als een krent in Thailand
In de beginperiode van onze relatie heb ik mijn Thaise vrouw een gouden halsketting, een gouden armband, een gouden ring en nog een enkelkettinkje cadeau gedaan. Niet alles tegelijk natuurlijk, maar tactisch gedoseerd in de tijd om het wakkerende vuur van de liefde voortdurend van brandstof te voorzien.
Dat vond ik wel genoeg en toen haar volgend verzoek een nieuwe horloge was (niet van de straat vanzelf maar van een juwelier) heb ik nee gezegd en dat leverde mij de opmerking “You are gaitic” op. Ik schrijf dat laatste woord netjes op zoals ik het hoorde, maar ik begreep er niets van. Ik ging er op door en na lang puzzelen met klanken en toontjes bleek, dat ze “geizig” had gezegd, een woord, dat zij van een Duitser had geleerd. In het Thais is dat een woord, dat klinkt als “kien jouw”.
Gierig
Het Duitse woord geizig betekent gierig, wel geld hebben, maar het niet willen uitgeven. Gierig? Wie, ik? Nou, dat is toch wel – samen met het begrip jaloers – het laatste waarvan iemand mij betichten kan. Ik ben geen vrek, zit niet op mijn centen – of liever gezegd mijn Bahtjes – maar geef het ook niet klakkeloos uit. Ik kan wel eens uit de band springen en op een avondje uit met vrienden in Walking Street ettelijke duizenden Baht lichter worden, maar dat is dan een bewuste keus. Voor iedereen geldt, dat wat je ook maandelijks verdient of uitgekeerd krijgt, je zult altijd keuzes moeten maken hoe dat te besteden.
Je bent gierig als je iets wel wilt hebben en het geld ook wel hebt, maar de gevraagde prijs niet wilt betalen en op zoek gaat een goedkoper alternatief. Een goede vriendin van mij van vroeger ploos elke week de advertenties van de supermarkten na en dan vooral kijken naar de producten in de reclame. Zij maakte dan een boodschappenlijstje voor de zaterdag en fietste dan de hele stad door om bij meerdere supermarkten van de reclameprijzen te profiteren.
Vrek
Vrekkig betekent eigenlijk hetzelfde, maar voor mijn gevoel is het nog een graatje erger dan gierig. Iemand die veel geld heeft, maar eigenlijk voor niets wil betalen. Ik had ooit een directeur – in een niet zo’n groot, maar wel uitstekend draaiend bedrijf – die ’s morgens zelf de post openmaakte en dan heel voorzichtig vooral de grotere enveloppen opende om ze daarna weer te kunnen gebruiken. Als hij over het fabrieksterrein liep, waren zijn ogen gericht op de grond op zoek naar spijkers, stukjes touw, schroefjes, enz, die door hem werden verzameld, omdat het “altijd wel een keer van pas komt”.
Nu is die keuze hoe je geld te besteden voor iemand met een laag inkomen moeilijker dan voor iemand, die goed voorzien is. Als je kiest voor het één, zul je het ander moeten laten of je moet goedkopere alternatieven zoeken, zodat je mogelijk meer met je geld kunt doen. Op Internet vind je meerdere websites met tips over “consuminderen” van zichzelf vrekken noemende mensen. Voor de één is het noodzaak, voor de ander een sport om te bezuinigen, vaak met het mom van “goed voor het milieu”. In Nederland hadden we een echte Vrekkenkrant (opgeheven, waarschijnlijk door gebruik van Internet) en in België kent men De Krentenier met vele bezuiningstips.
Zuinig
Zuinig leven is ook voor een aantal buitenlanders, incl. Nederlanders, die zich in Thailand hebben gevestigd, een noodzaak. De eerste gedachte, die daarbij opkomt is of die mensen zich van tevoren bewust waren over de mogelijkheden en kosten daarvan in Thailand. In een artikel op een ander forum las ik een artikel van een Engelsman, die een soort studie maakte van de kosten van levensonderhoud voor iemand, die zich in Thailand (in zijn geval Pattaya) wilde vestigen. Ik ga daar wat dieper op in.
Hij begint met te stellen, dat iemand, die al besloten heeft naar Thailand te verhuizen, toch maar eens op een rijtje moet zetten, wat zijn wensen, eisen wellicht, zijn omtrent het leventje, dat hij denkt te gaan leiden. Belangrijkste punten qua kosten zijn de huisvesting, voeding, (lokaal) vervoer en sport en andere vrijetijdsbesteding. Hij stelde de vraag: kan ik met een budget van 35.000 Baht per maand in Pattaya rondkomen? Zijn conclusie was volmondig ‘Ja’, maar ik heb er toch heel wat vraagtekens bij.
Leven van 35.000 baht per maand?
Over huisvesting schrijft hij het volgende: “Als je in Pattaya aankomt doe je er goed aan eerst in een hotel te gaan logeren, want het kan wel enkele dagen of soms meer dan een week duren voordat je een goedkoop onderkomen hebt gevonden, die je aanstaat. Let bij het zoeken op de locatie ten opzichte van supermarkten, Thaise markten, de vermaakscentra, het strand, enz. Al naar gelang je persoonlijke voorkeuren. Je kunt immers een mooie woonstek gevonden hebben, maar het financiële voordeel aan extra vervoer weer kwijt zijn. Hoe langer je zoekt, hoe groter de kans om een aanvaardbaar goedkoop onderkomen te vinden, aarzel ook niet om Thaise mensen om raad en daad te vragen, zij weten vaak de weg wel in Pattaya. Ik heb dat ooit op deze manier gedaan en slaagde voor 3.500 Baht per maand aan huur. Je moet de huisbaas wel altijd vragen of water en elektriciteit inclusief is en zo niet, hoeveel hij je per unit laat betalen. Dat mag overigens nooit meer zijn dan 5 Baht per unit. Al met al zou je voor 5.000 Baht per maand aan huur, water en elektriciteit moeten kunnen slagen”.
Commentaar: Een kamer, appartement, woning of wat dan ook voor die 5.000 Baht per maand is wel erg optimistisch gedacht. Het zou kunnen, maar ik heb het nog niet gezien en eigenlijk wil ik zo’n kamer niet eens zien. Mijn vrouw heeft een winkeltje in een net, goedkoop appartementencomplex, waar veel bargirls, maar ook Farangs wonen. Een appartement van pakweg 4 x 7 m², met een redelijk bed, een klerenkast, een tafel met een stoeltje en toilet/douche kost 5.000 Baht met water en elektriciteit rond 7.000 Baht. De Farangs in dit complex zijn veelal Duitstalig en hebben een uitkering van ca. 1.300 Euro per maand uit een Krankenkasse (soort invaliditeitspensioen).
Hondenhok
Zij zijn wel gedwongen zuinig te zijn, maar een appartement als deze is toch wel het minste. Nog kleiner, nog goedkoper? Neem je echt genoegen met – wat recent in een reactie op dit blog terecht zo genoemd werd – een hondenhok? Ja maar, lees ik dan in een andere reactie, ik heb alleen maar een bed nodig, want overdag ben je toch meestal buiten. Dat klopt, ik zie ze regelmatig zitten, die buitenlanders, op Beach Road in lange ritsen op de muurtjes, hun dag doorbrengen met het oplossen van de wereldproblemen, klagen over alles wat niet goed is in Thailand en uitgebreid de medische ingreep van de een of ander bespreken. Als het dan donker wordt, kruipen ze weer in hun hol om de volgende dag weer met frisse tegenzin hun plaats op het muurtje in te nemen. Zo woonde je toch in Nederland (of een ander thuisland) ook niet, denk ik dan en hier in Pattaya kan het ineens wel?
De schrijver gaat verder met eten en drinken: “Er zijn heel wat manieren op te bezuinigen op eten en drinken. Een mogelijkheid is om vooral Thais te eten, dat je in de vele kraampjes op straat kunt kopen. Als je dat op die manier doet en overdag uitsluitend water en/of thee drinkt, ben je niet meer dan 150 Baht per dag kwijt, dus ca. 4.500 Baht per maand. Niet iedereen zal dit kunnen, want je moet in de eerste plaats wennen aan de Thaise keuken en wellicht krijg je – vooral als je aan (kracht)sport doet – een tekort aan bepaalde noodzakelijke voedingsstoffen. Het is dus aan te raden om een aantal keren per maand voor een hoogwaardiger maaltijd te kiezen, zodat de totale kosten, naar ik schat, op ca. 6.000 Baht per maand zouden komen.
Je kunt niet elke uitsluitend Thais eten, dus 1 of 2 keer per dag zul je een gezonde, westerse hap willen. Natuurlijk gaan we niet naar een Westers restaurant, die zijn duur en zouden ons hele budget in de war schoppen. Gelukkig zijn er veel supermarkten in Pattaya (Tops, Big C, Tesco/Lotus, Carrefour, Foodland, Best, Friendship) die een breed assortiment aan westerse voedselproducten te koop hebben. Het eerste wat je bij die supermarkten moet doen is zorgen, dat je een kortingskaart krijgt. Met die kaart kun je een hoop korting versieren, vooral tegen sluitingstijd van de winkel. Groente, brood, yoghurt, melk, vers gebakken vis, vlees zijn dan door hun houdbaarheidsdatum vaak in de aanbieding.
Als je dan eens in zo’n gelukkige omstandigheid bent, koop dan wat meer, zodat je er enkele dagen van kunt eten. Eet er dan een witte bonen in tomatensaus uit blik bij en je hebt dagenlang een goed westerse en goedkope maaltijd. Veel fruit eten is ook belangrijk in Thailand, maar die koop je dan weer niet in een supermarkt, want op de gewone markten is dat veel goedkoper. Water en vruchtensap zul je ook moeten kopen, de prijzen hiervan kunnen erg verschillen, dus kijk goed uit wat en waar je koopt. Het kraanwater is niet geschikt om te drinken, hoewel sommigen het wel gebruiken om de tanden te poetsen.
Als het hele eetpatroon goed in de hand wordt gehouden, hoef je dus per maand niet meer dan 6.000 Baht kwijt zijn.
Commentaar: Het gierige, krentige karakter van de schrijver begint al aardig door te komen, denk ik. Ja, je kunt kiezen voor veel Thais eten, dat is prima, want de Thaise keuken is goed. Kopen bij kraampjes op straat kan wel, maar het verhoogt wel het risico van voedselvergiftiging door slechte hygiëne. In Nederland zijn wij gewend aan drie maaltijden per dag, maar je kunt bedenken, dat je in Thailand minder energie verbruikt – zittend op dat muurtje – en dat je het met minder zou kunnen doen. Bedenk ook, dat rijst voedzaam is, maar ook licht verteerbaar. Als ik rijst eet, krijg ik toch enkele uren daarna weer trek en koop bijvoorbeeld een Marsreep. Thais eten niet per definitie driemaal per dag, die eten wanneer ze trek hebben, de ene dag is dat twee keer, de andere dag kan dat wel vijf keer zijn, uiteraard bijna altijd in kleine porties. Mijn vrouw kookt en verkoopt ook Thai Food, in de eerste plaats aan de bargirls, maar ook de haar dagelijks bezoekende gasten aan de stamtafel(tje) doen zich vaak tegoed aan haar kookkunsten.
Wat de schrijver vergeet te zeggen of niet bedacht heeft, is dat je soms zelf ook kunt koken. Aardappelen en groente zijn volop verkrijgbaar. Koop geen groente in blik zou ik zeggen, want daaruit zijn alle vitamines verdwenen, als je iets wilt eten, dat niet vers te koop is, kijk dan naar diepvriesproducten. Erwten, boontjes, spruitjes heb ik gezien en omdat die in de voorbereiding slechts geblancheerd zijn (net de kook er over, zeiden we in Nederland) zijn alle voedingsstoffen en vitamines nog volop aanwezig. Een sober leven, waar de gierigheid hoogtij viert, zeker als je bedenkt, dat eten in een westers restaurant uit den boze is. Kun je dan niet een enkele keer in goedkoop restaurant eten, zoals hier in de buurt een Duitse, die elke dag een buffet aanbiedt (Essen soviel Sie wollen fuer 180 Baht).
Onze vrek gaat verder met een opsomming van andere kosten: toiletartikelen 1.000 Baht, sport (3 x per week naar een gym) 1000 Baht, lokaal vervoer per Baht bus 1.200 Baht, verzekeringen (wijselijk laat hij een ziektekostenverzekering buiten beschouwing) 2.500 Baht, wasserij (ondergoed en sokken was je zelf) 500 Baht, visumkosten 2.500 Baht, internet en telefoon 700 Baht.
Als je al die kosten bij elkaar optelt, zie je, dat je van je budget van 35.000 Baht nog steeds 14.500 Baht over hebt, bestemd voor – zoals de schrijver zegt – leuke dingen. Een toeristische uitstapje, af en toe naar een bioscoop, bowling, noem maar op. Zelfs blijft er nog genoeg geld over voor een paar keer per week stappen en genieten van het nachtleven.
Mijn conclusie is, dat zijn budget op vele punten mank gaat. De kosten voor huisvesting en voeding zijn volgens mij veel te laag ingeschat. Bij de andere kosten laat hij de ziektekostenverzekering buiten beschouwing en ook eventueel vrouwelijk gezelschap komt niet aan de orde. Lokaal vervoer 1.200 Baht (heeft hij dan geen brommer voor 1.000 Baht per week?) is te hoog evenals een maandelijks bedrag van 2.500 Baht voor een visum. Wacht eens even, wat ben ik eigenlijk aan het doen? Al schrijvend begin ik zelf als een gierige krent te denken en dat wil ik helemaal niet. Ik wil leven, gezond en goed eten, genieten hier in Thailand, niet altijd over geld willen denken.
Ik wil niet leven als een krent in Thailand.
– Herplaatst artikel –
Ik vind het leven in Thailand eerlijk gezegd helemaal niet zo goedkoop. Misschien dat veel mensen het niet zien omdat er in Baht afgerekend word, maar behalve huur benzine en elektriciteit zijn de meeste dingen helemaal niet zo veel goedkoper. Sommige duurder sommige goedkoper maar ik kan tot nog toe niet zeggen Dat ik in Thailand meer geld over hou als in Nederland.
Kamer huren voor 3500 baht per maand. Het is in sommige steden inderdaad wel mogelijk maar je hebt werkelijk niks, een kamer waar net een bed in past, een douche en een balkonnetje van 1 bij 1.
Een maand eten voor 6000 baht? Denk ook dat het budget hier wat onderschat word.
Het is fijn Gringo als je niet altijd over geld na hoeft te denken
Dat is een teken dat je er genoeg van heb.Dat gun ik ieder een laat dat duidelijk zijn.
Als je maar 900 euro 35000 Baht te besteden heb en dat zijn er honderdduizenden dan moet je goed budgetteren. Zowel in Nederland als in Thailand
Bij alles wat je doet denk je aan geld kan ik dit nog doen
heb ik dan nog genoeg over voor de huur enz. De kwaliteit van leven word hier door sterk vermindert.
Om maar te zeggen er is geen lol meer aan.Veel ouderen hebben dat probleem. Maar het is niet anders je moet roeien met de riemen die je heb. Om die mensen nu als vrekkig en gierig te bestempelen
vind ik nogal kort door de bocht. Daar doe je die mensen tekort mee.
Denk ik dat je van 35000 Baht rond kan komen in Thailand.
Als je een eigen huis heb wat betaalt is en je ben alleen denk ik dat het wel lukt. Niet denken dat je op vakantie ben en iedere dag aan de bar hangen. Je zal verstandig met je geld moeten omgaan.
Je ontkomt er niet aan dat je vaak over je geld zal moeten denken wat je nog heb
wat je nog uit kan geven. Voor mensen met voldoende geld komt dit misschien over als vrekkig.
Maar dat is het niet. Mensen die weinig te besteden hebben en toch weer iedere keer zonder kleerscheuren het eind van de maand halen verdienen eerder een compliment
Heel juist,
ooit al van de vierde wereld gehoord ? Dat zijn mensen die moeten rondkomen met een inkomen onder het bestaansminimum.
in de derde wereld waar er geen vangnet is, buiten de kinderen, heb je geld of sterf je.
Het zijn soms.ook bejaarde Thai die op straat geroosterde kippevleugeltjes aanbieden.
Dat heet werken tot je erbij neervalt.
Uit noodzaak om te overleven.
Laten we niet doen alsof mensen in het algemeen in TH weinig tot niets te verteren hebben. Dat is niet zo. Ga op een dag als gisteren (vrije Boedhadag) maar eens kijken in de shoppingmalls. Die barsten volledig uit hun voegen vanwege de drukte, en dat niet alleen om de gratis airco. Zo warm was het gister niet. Aan het afbetalen van personal loans is de gemiddelde Thai het grootste deel van zijn budget kwijt. Dat komt niet omdat ie op een minimum leeft. In tegendeel!
Natuurlijk is er een bevolkingslaag die veel minder tot niets te besteden heeft, maar die is er in welvarende EU-landen idem. Ook in NL zijn mensen aangewezen op voedselbanken, vergelijkbaar met wat de monniken in hun tempels hier doen. Verder bestrijd ik dat er in de derde wereld geen vangnet is. Wellicht niet in de vorm van een bijstandswet, maar ik durf te beweren dat bv oudere mensen in een groot aantal gevallen beter en socialer worden opgevangen dan in menig EU-land.
Blijf vrijgezel dan heb je geen gezeur en meer dan 1 vrouw – als je wilt – voor minder geld omdat je op die omgang kan bezuinigen
Kijk op numbeo.com voor gemiddelde kosten
Het maakt m.i. wel verschil of je in een stad of op het platteland woont wanneer je je budget voor F&B bekijkt. In de stad is er hoedanook meer mogelijkheid (dus verleiding !) om in een restaurant te gaan eten … “het is toch goedkoop …”. In de Isaan bvb is deze keuze beperkt en ga je dacht ik ook automatisch minder uitgeven. Bezoekje aan de lokale markt en voor pakweg 200 THB kook je een verse maaltijd voor 5 a 6 personen. Ook een fles bier kost algauw enkele bahts minder dan in de stad, maar daar moet je nu niet echt op besparen (want levensnoodzakelijk 555)…
Waar ik me dikwijls over verbaas is het feit dat een Thaise vrouw zo snel het oordeel klaar heeft van dat een farang “gierig” is..!!!
De “markt” is naar mijn bescheiden mening verpest door de farangs die niet op het geld hoeven te letten en derhalve hun Thaise vriendin / vrouw op van alles tracteren…onderling tussen de Thaise vrouwen is er heftige competitie gaande om rijkelijk met hun buit te koop te lopen en alles onderling met elkaar te vergelijken…op deze wijze ontstaat er een beeld bij de Thaise vrouw dat alle farangs zwemmen in het geld…als je na verschillende aankopen voor je vriendin / vrouw dan het verwijt krijg dat je je eens een keer iets niet kunt kopen…het etiket gierig opgeplakt krijgt is niet prettig…in dergelijke situatie is het belangrijk goed met elkaar te communiceren…wat mezelf betref draai ik de zogenaamde gierigheid van de farang om naar egoïsme van de Thaise vrouw…!!!!! Immers het lijkt af en toe dat het nooit genoeg is…!!!!
Wat betreft het leven in Thailand denk ik persoonlijk dat je met 35.000 Bath écht te kort komt….
Wil je prettig wonen…goed en gezond eten…goed voor je vrouw / vriendin (en haar familie) willen zorgen…een goed gezondheidsverzekering willen hebben…..dan heb je veel meer nodig dan bedoelde 35.000 Bath…..reken maar meer op minstens het dubbele daarvan….!!!!
Thailand is de laatste jaren duur geworden zuivel produkten met name 100% erbij.
In bovengenoemd verhaal mis ik toch wel de ziektekosten echt vermeld immers op de ouwe dag komen gebreken ook.
Nog gelukkie dat er geen vaste vrouw in het verhaal zit, laat staan kinderen haha; scholing enz duur!
Zelf red ik het met ong. 85.000 baht/mnd inkl retourtje kikkerland elk jaar 1 a 2 maal.
Goedkoop leven alhier kan,maar kost veel (moeite)
Beste BA,
Ik weet niet waar in Thailand je woont, maar een kamer voor TBH 3500 betekent E 90 p/m. In Nederland vindt je dat nergens. Dan betaal je direct het dubbele en in grote steden 3-4 x die prijs. Als ik hier elke dag 3 x uit eten ga dan kost me dat ca TBH 4.500. Uiteraard zonder bier, maar daar hou je dan TBH 1500 voor over (6000 -/- 4500; ofwel 22 Leo’s ) . Dat betekent in E 113 p/m. Als je in echte restaurants gaat eten (karaoke inclusief) dan ben je wel wat duurder uit. Maar ik denk dat je in Nederland niet uitkomt met E 113 p/m aan eten. Als je altijd hollandse kaas, hagelslag etc wilt, wordt het een ander verhaal.
Als ik kijk naar jouw grootste kostenposten tesamen dan hebben we het over TBH 9.500 (= E 235). Ik weet niet waar je verder geld aan uitgeeft, maar je conclusie dat Thailand niet een stuk goedkoper is dan Nederland is echt onjuist.
Dat kan wel zijn als je het zo zwart wit bekijkt maar:
Je kan voor 3500 baht een kamer huren, maar het is echt niks meer als een enkele kamer met een bed er in. Ik weet het niet maar ik kom toch echt niet naar Thailand om als een student in een flatje te leven.
Eten en drinken 6000 baht per maand, reken nou eens echt uit wat je kwijt bent. 6000 baht per maand zoals in het artikel genoemd is even grofweg 200 baht per dag. Als je daarvan leven kan, zou ik heel bijzonder vinden. Zelfs als ik hier naar de lokale markt ga en bij 2 of 3 stalletjes wat koop dan zit je meestal al over de 100 baht. Twee maaltijden per dag voor 200 baht, is al lastig en dan heb je nog niet eens over een drankje of een bakje koffie tussendoor. Of je moet aan enkel flesjes water van een paar baht genoeg hebben.
Eet je elke dag buiten de deur, no nonsense restaurant dan heb je gewoon 400 baht per dag nodig minimaal en kan je dat bedrag van 6000 baht wel minimaal dubbel rekenen.
Het is wel mogelijk hoor. Een Thai kan het ook. Maar dan moet je leven als een Thai in Thailand en dan is de levensstandaard ook echt niet meer te vergelijken met wat je in Nederland deed.
Verder, een hoop andere dingen zijn in Thailand net zo duur of duurder. Biertje ala Heineken bij een bar kost ook gewon 2,50 euro net als in Nederland. Kleding is goedkoop maar meestal ook zo af. Of je koopt Het wat duurder, dan gaat het wel langer mee maar 30-40 euro voor een shirt kwijt. Electronica bijvoorbeeld is meestal zelfs duurder, en zoniet dan is het meestal oude overstock die ze in geen ander werelddeel meer verkopen. Enz enz.
Autorijden is wel weer goedkoop, 20 baht voor een liter benzine en service kosten zijn mega laag. 3000-4000 baht voor een 10K beurt.
Mijn vriendin woont al jaren in naklua op een kamertje en betaalt tussen de 3000 en 3500 baht per maand ( alles in )….De kamer is proper , douche en toilet in aparte ruimte, …zelfs voor mij zou het voldoende zijn om er te leven ! Ik verblijf dan ook elk jaar 2 maand bij haar op de kamer en dat gaat prima. Voordeel dus de prijs en ook de rust van naklua…nadeel is de afstand naar beachroad, maar met onze eigen brommer valt ook dit heel goed mee
Indien je, zoals de meesten, er een levenswijze gaat aanhouden gelijkwaardig aan je land van herkomst is het leven in Thailand helemaal niet goedkoop. Westerse dranken en voeding, westerse wijze van vertier en tijdsbesteding kosten hier bijna hetzelfde want veel is import.
Wanneer je dan ook nog eens komt “genieten van het leven”, in casu dagdagelijks biertjes gaat drinken en vooral vrouwtjes gaat opzoeken wordt het zelfs aardig duur.
Daar bovenop nog graag af en toe op stap doorheen het land en dan liefst met vliegtuig of privé vervoer, een privé ziekte en ongevallen verzekering te nemen, een degelijke huisvesting huren of kopen (want dat moet je dan afschrijven) … .
Indien je, toevallig of gewild, goed gaat integreren en buiten de toeristische hotspots gaat leven, is de levenskost hier wel goedkoop.
Voeding is al direct een stuk goedkoper, bijna de helft. Zelfs als je af en toe zelf een westers kookt.
Je hoeft geen gym want je kan tuinieren. Of fietsen.
Je gaat niet wekelijks op stap doorheen wijken als Walking Street of soi CowBoy. Je zoekt geen buitenechtelijk vertier, het is er niet.
Wonen, inclusief elektriciteit en water zijn spotgoedkoop. Of je nu huurt of bouwt.
En nog steeds kan je op stap gaan doorheen dit leuke land. Maar omdat je aan het tragere levensritme gewent bent geraakt neem je de trein. En geniet je zelfs tijdens de verplaatsing want je hebt jezelf wel een stuk van de taal moeten aanleren, kwestie van een gesprek te kunnen voeren.
Ik kan heel goed vergelijken, ik heb 9 jaar in Pattaya gewoond en woon nu bijna 3 jaar ergens tussen Udon en Sakun …
Als je toevallig met een Thaivrouw getrouwd bent,die een eigen huis heeft,valt een deel van de kosten reeds weg. Wat aan woonkosten blijft,is o.a stroom,water,eventueel gas om te koken,en internet,en het jaarlijkse onderhoud van het huis ,wat je ook niet vergeten mag. Het zal dan met 35.000 bath iets makkelijker gaan,en zeker als je als Farang bereid bent als een Thai te leven,maar wie wil,en kan dit op den duur. Persoonlijk zou ik ook niet graag zonder een goede ziekenverzekering willen leven,en een wekelijks uitje,zonder te overdrijven moet ook mogelijk zijn. Bovendien wil je als Farang,net zoals Gringo het beschrijft,ook wel eens westelijk eten,en als ik dan de prijzen bij Big C,en Tesco vergelijk,dan koop je deze Import producten logisch,in Europa een stuk voordeliger,zodat van een werkelijk goedkoop leven, steeds minder overblijft. Maar net zoals deze Engelsman het beschrijft,zijn er genoeg financieel gedwongen ,,Cheap Charleys”die geen andere mogelijkheden hebben,als een leven op een klein kamertje, en sparen op een ziekenverzekering,terwijl ze dagelijks hun buik vullen met 40bath hapjes,zodat ze sàvonds nog iets hebben voor een pilsje. Eigenlijk een treurig leven,terwijl de achter geblevenen in het thuisland denken,dat ze hier in het paradijs leven.
Aangezien veel Thai van ฿ 20.000 of minder moeten rondkomen kan je met een inkomen van ฿40-60 (plus inkomen van eventuele Thai partner als die nog niet met pensioen is) toch moeilijk een gierig bestaan noemen zolang je bankrekening niet met de dag groeit. De discussie over hoeveel je minimaal nodig hebt is een eindeloze, geheel afhankelijk van locatie en wensen. Zo zou ik zelf prima tevreden zijn met een appartementje (woonkamer, keuken -voor sporadisch gebruik-, bed en slaapkamer), zo woon ik nu ook in NL. Eten kan lekker op en langs de straat en bij foodcourts, af en toe uit eten naar bijvoorbeeld de Korean BBQ en hotpot kost ook niet veel. Gezellig bij met vrienden (Thai en farang, moet er niet aan denken alleen tussen farang te zitten) thuis kost ook niet veel, af en toe een avondje uit kan er dan ook wel vanaf, uiteraard dagtripjes etc. 35.000 wordt dan wel erg krap maar een veelvoud van dat bedrag heb je denk ik ook weer niet nodig. De verzekering zal wel gaan aan tikken gok ik zo, maar dat is nog een ver-weg show voor deze arbeidsplichtige jonge. Als ik met een jaar of 70-72 mag stoppen is dit alles mogelijk gewoon onbetaalbaar geworden.
Je partner geef je natuurlijk soms een cadeautje en soms krijg je een cadeautje terug, ben blij toe dat mijn schatje geen wandelende juwelierszaak was en tevreden met een kettinkje en oorbellen. Zou er niet aan moeten denken jaarlijks dure armbanden etc. te ‘moeten’ kopen, mijn liefje kocht een I-Phone, later een mooie camera etc. maar die was natuurlijk ook niet gek om elk jaar honderden euro’s te spenderen aan cadeaus… Dat kan alleen als je het breed hebt terwijl je met zoveel minder, evenveel of meer plezier kan hebben door gewoon samen te genieten van het leven. Liever elk jaar een paar honderd euro voor korte vakanties dan elk jaar nieuwe sieraden en elektronica.
Al met al, doe gewoon lekker normaal en geniet zolang het nog kan.
Mijn ervaring met leven in Thailand is die van de periode 1996-2000.
Destijds huurde ik een huis, op een steenworp afstand van het strand, verzorgd met keuken, badkamer en veranda incl. water en electra voor 6000 bath per maand. Aan overige kosten (voedsel, benzine, kleding e.d.) was ik 4000 bath per maand kwijt. 10000 Bath per maand dus. Ik schrik dus van bedragen als 35000 bath dat betiteld wordt als erg zuinig leven.
Maar misschien is het ook wat je gewend bent. In Nederland heb ik na aftrek van vaste lasten ook 350 euro per maand om mijzelf, mijn zoon en mijn hond te voeden, benzine/reiskosten en kleding.
Ik heb het voornemen om in 2022 weer in Thailand te gaan wonen en ben daarom wel geïnteresseerd hoeveel budget ik t.z.t nodig zal hebben. (ik hoef dan geen huur te betalen, scheelt weer)
Dag Sandra,
Ik ben de maanden januari t/m maart in Pattaya. Niet in het bruisende gedeelte, maar aan de andere kant van de Sukumvith, zeg maar de Dark Side. Ook ik heb een klein inkomen en mijn budget voor de drie maanden dat ik hier verblijf bedraagt 100.000.– baht. Het is voor mij meer dan voldoende en geloof mij; ik doe mijzelf echt niets tekort.
Ik heb dit keer een elektrische kookplaat en een hapjespan meegenomen. Ik ben dol op het pittige eten van de Thai, ware het niet dat ze vrijwel in alles suiker doen. En een teveel aan koolhydraten is niet aan mij besteed. Dus bereid ik regelmatig mijn eigen potje, meestal een 1-pansgroentengerecht met daarin gedroogde garnalen. Rijst haal ik voor 10 baht beneden in het restaurant;
Ik huur een gemeubileerde kamer van 48m2 voor maar 7000 baht in de maand. Ik laat de kamer wekelijks schoonmaken en betaal daarvoor 500 baht per maand. Voor water en elektra ben ik maandelijks ongeveer 1000 baht kwijt. Ik heb de fan altijd aan als ik op de kamer ben en de airco zo af en toe. Aan woonlasten ben ik dus ongeveer 8.500 baht op maandbasis kwijt. Ik houd dan een bedrag van ongeveer 25.000.– baht over om in de overige kosten van bestaan te voorzien.
Ik drink graag een biertje, soms te veel dan goed voor me is, maar niet dagelijks. Van de snollen blijf ik af, want voor dat je het weet ben je verloofd en kan het aftikken beginnen. Voor de verloofde een maandelijkse bijdrage en daar bovenop voor de familie back home een toeslag. En alsof dat niet genoeg is mag je ook de doktersrekeningen van de bedrijfsbuffel betalen. Die schijnt regelmatig verkouden te zijn en moet ook jaarlijks een apk-keuring ondergaan.
Ik heb dat soort zorgen niet en geniet dagelijks ongestoord van het leven hier. En dat ook nog eens met een bescheiden budget.
Theo68
Het is een herplaatst bericht, maar kan best ieder jaar herhaald worden. De ideeën over de mogelijkheden en onmogelijkheden in Thailand te leven van een minimaal budget zullen altijd wel blijven verschillen.
De waarheid zal wel ergens in het midden liggen voor de gemiddelde buitenlander die hier wil wonen.
Ik wil echter toevoegen dat een eenvoudige Thai het met zo’n ฿10.000 per maand moet doen. Er zal misschien wat bijgeklust worden, maar met jonge kinderen zal de vrouw vaak thuis blijven. Zeker als er geen oppas voorhanden is. Ik denk dat deze mensen even gelukkig of ongelukkig zijn als wij, omdat ze geaccepteerd hebben dat ze nu eenmaal arm zijn en dat altijd zullen blijven. Kan jij dat ook?
Martin.
Met jonge kinderen werken beide ouders meestal en worden de kinderen bij opa’s en oma’s of andere familie achter gelaten.
Tja….centjes…..we redden het met 60.000 baht per maand…aangezien de vriendin slechts 20.000 baht verdient en haar familie te gierig is om haar financieel te steunen zal het huwelijk wat worden uitgesteld…Ik hoop dat ze snel een bijbaantje vind om alle kosten van het huwelijk te betalen
deze reactie doet me wel even de wenkbrauwen fronsen. “We redden” het met 60.000THB per maand. Mijn vriendin verdient 20.000THB per maand en haar “familie is te gierig” om haar financieel te steunen. Je hoopt dat ze een bijbaantje kan vinden om jullie huwelijk te betalen.
Zet jij hier de wereld niet zowat op zijn kop? Iemand die in Thailand 20.000THB verdient heeft reeds het dubbele van de mondale Jan met de Pet. Het zou eerder je vriendin moeten zijn die haar ouders steunt en niet omgekeerd. In Thailand is het ook de traditie dat de toekomstige echtgenoot voor de huwelijkskosten opdraait. Dus zou niet beter JIJ voor een bijbaantje zorgen indien je een huwelijk wenst? Met de mentaliteit of gedachtengang van deze schrijver zal het moeilijk zijn in Thailand te aarden.
Ik zeg het altijd zelf pom kien jouw, de thai maken ze geen onderscheid tussen gierig en zuinig, ik heb al lang geleden opgegeven om dat uit te leggen want ze begrijpen het toch niet, als farang wordt er van uit gegaan dat je sterft van het geld anders kan je de reis naar Thailand niet betalen.
Zo simpel ligt het.
Het is wel waar dat het platte land een stuk goedkoper is dan de grote steden.
Het is maar net wat je verwachtingen zijn. Ik kom uit Nederland, ben gepensioneerd, en ik woon nu sinds kort in Thailand. Eerst in Pattaya en inmiddels verhuisd naar Udon Thani. Ik heb hier een huis gekocht in een Moo Baan, ongeveer 5 kilometer uit het centrum van Udon Thani. We gaan wekelijks 2-3 maal vanuit ons huis naar Udon. Boodschappen doen – in de supermarket van Central Plaza – , naar de kapper en/of pedicure en uit eten / drinken (b.v bij da Sofia). Alles bij elkaar besteden we zo’n 70.000 thb per maand, exclusief de huisvesting (electriciteit – aircon – , water / internet / asia tv ). Misschien vergeet ik nog wat in de marge, maar over het geheel genomen red ik het makkelijk met die 70.000 thb per maand.
Met hoeveel baht per maand iemand rond komt, is uiteraard per persoon anders. Dat heeft alles te maken met iemands inkomensstatus en met diens uitgavenpatroon. Hoe minder je maandelijks aan inkomen als AOW en pensioen ontvangt, hoe kleiner iemands financiële reikwijdte. Persoonlijk denk ik dat 35duizend baht per maand voor voeding-huishouding-nutsvoorzieningen voldoende is. Voor mijn vrouw en mijn persoon wel in ieder geval, inclusief 100 liter diesel, en af en toe een fatsoenlijk restaurant (en niet enkel die kantines van supermarkten. Streetfood en marktkraamvoedsel tel ik niet mee want geen voldoende voedingswaarde. Wel leuk om te doen, zo nu en dan, maar op den duur funest, o.a vanwege de vele chemische smaakmakers.)
Tel maandelijks nog bij de premies ziektekostenverzekering. Ook mijn vrouw heb ik terdege verzekerd. Reken dan gauw op 500 euro p.mnd, resp 20duizend baht.
Hetgeen betekent dat als je 55duizend baht p.mnd hebt te besteden, je met 2 personen kunt leven in TH. De kosten van wonen er zelf dan nog wel bij tellen. Dat is volledig afhankelijk van: voor wie- waar-hoe.
Dan de extra’s die het leven veraangenamen: hobbies, zakgelden, weekendjes weg naar een festival, beurs, of manifestatie, een midweek naar BKK om op de ambassade een incomestatement te halen, zowel als vakanties in binnen- en buitenland, enz: dat alles tel ik niet mee, omdat die weer afhangen van wat men aan inkomen ontvangt. Maar duidelijk moge zijn dat hoe meer pecunia hoe meer genot en welvaren.
Van dat “kienieauw”gedoe heb ik me nooit wat aangetrokken. Makkelijk zat voor een Thai om over het geld van een ander te willen beschikken, en zelf met een zuinige krent op de banksavingaccount te blijven zitten. Veel Thai hebben trouwens nogal wat onverzilverde landeigendomsbewijzen. Vaak al meerdere decennia in de familie.
Als het om centen gaat dan kunnen wij, Belgen, van de Nederlanders blijkbaar heel veel leren, of toch niet? 35.000THB/m vind ik persoonlijk een absoluut minimum. Sandra, die denkt het, net als in het jaar 2000, wel 15jaar geleden, zelfs te kunnen met 10.000THB/m. Ja, alles is mogelijk en het is niet gemakkelijk en zelfs ongepast in iemands anders zijn geldbeugel te kijken maar met zo een budget zal het bij een kommetje rijst, een noedelsoepje of droog brood uit 7/11 blijven. Indien je als “farang” in Thailand een behoorlijke levensstandaard wil aanhouden dan heb je wel iets meer nodig. Ik veronderstel dat de bedoeling, naar Thailand te verkassen, niet kan zijn enkele stappen terug te zetten wat levensstandaard betreft, doch op zijn minst dezelfde levensstijl als in het thuisland te kunnen aanhouden. Of je dan al dan niet als “gierig” bestempeld wordt doet er niet toe, het is tenslotte hoe je zelf wil of kan leven en hoeveel je achteraf, als het leven ten einde is, mee wil nemen naar Buddha wat geldt. Eerlijk gezegd: ik zou vele farangs hun leven in Thailand niet willen, dan bleef ik liever in het thuisland. Waarschijnlijk is dit tenslotte de reden waarom ik mij gevestigd heb in een streek dat “arm aan farangs” is.
Hallo.
Zoals in sommige antwoorden aangegeven, ben je geen cheap charlie als je zaait naar de zak.
Ik huur op jaarbasis een kamer op thirth road, ruim, 4.5 op 9 meter, met twee balkons, aparte badkamer, heel goed bed, en alles wat we nodig hebben, met een family mart, 7/11 juist naast de deur, lokaal marktje 100 meter verder, en toch bijna in het centrum voor 4000 per maand, plus elek, water 1000 bth, is dus 5000, het enige wat weniet hebben is airco, maar daar heb ik ook absoluut geen behoefte aan, had ik vroeger wel, nu niet meer.
Ik lees hier dat het voor die prijs bijna een hondehok is, nou vergeet dat maar, kan je hier zo tientallen kamers aanwijzen, allemaal even degelijk, en velen met airco.
Een keuken hebben we niet, hoeft ook niet, op het achterbalkon staat een gasvuur, waar het meeste op klaargemaakt wordt, thai voor mijn vriendin, Belgisch voor mij, lukt perfect.
Steak in Friendschip, 340 bth de kilo, supervers en lekker, geen T bone steak, kost een eind meer. Vers gehakt, en daarmee bedoel ik vers gemalen, mager en heel lekker, 320 bth de kilo… groenten moet je daar niet kopen, superduur, maar op de markt in onze soi, of op soi buakhao.
Bier, in de FM hiernaast 36 bth voor een blik, in vele bars 90 bth. Een paar keer per week bezoekje aan de bar in de soi,450 bth. Op de duur komen die bars je ook de strot uit, drink evengraag met vrienden een paar biertjes op de kamer.
In de soi is een klein Belgisch-Thai restaurant, voor 200 bath krijg je een hele grote gebakken halve kip, met friet, of gebakken aardappelen of puree, plus keuze uit 5 sauzen, en mayo, of voor 160 bath een joekel van een schnitzel om u tegen te zeggen… heb daar nog nooit mijn portie opgekregen, mijn vriendin bv Tom Yam, 140 bth… lees ik hier bedragen van 1500 bth per persoon voor een restaurantbezoek, en vinden dat nog goedkoop ook.
’s avonds laat voor de kleine honger hier aan de kraampjes, kippen spies 10 bth, idem voor varkens of lever spies.
op vele kamers is kabel tv en internet gratis, moet je wel de storingen bijnemen, omdat ik een fervent internetter ben heb ik een eigen modem bij 3BB, 599 bth per maand.
Handwas doet mijn vriendin zelf, niet uit zuinigheid, maar omdat ze dat al haar ganse leven gewend is, dus ik laat ze maar doen, grote was gaat naar de laundry hier rechtover, 200 bth per maand… ik zou de ganse boel gewoon elke week laten wassen, maar ja, het is best dat je een Isaanse haar zin laat doen.
Hetzelfde met drinkwater, ik gan gewoon naar FM en koop flessen, 10 bth voor een kleine, mijn vriendin niet, aan de overkant van de straat staat een watermachine, staan trouwens overal, daar gaat zij naartoe, ik laat ze gewoon doen, 3.5 bath voor zeven liter…
En zo kan ik even doorgaan, wij leven in pattaya, bijna in het centrum van 40 000 per maand, en dat lukt perfect… ziekteverzekering is hier niet inbegrepen omdat ik er een in Belgie heb.
Bike 2000 per maand, en zou niet weten wat er anders nog bij komt.
Je kan het natuurlijk zo duur maken als je wil, je kan in Central Festival ijs gaan eten bij Svenson, heel lekker maar peperduur, en ik vind de ijsbeker bij vele anderen ruim zo goed, maar is 4 keer goedkoper.
Ben ik een Cheap Charlie, totaal niet, ontzeg me totaal niets, en ik zit echt niet elke dag op een muurtje naar de zee te staren, kom er bijna nooit.
En ok, ik leef gedeeltelijk als een Thai, en leef hier als enige farang tussen de barmeiden, en eerlijk gezegd, dat bevalt me best, en voel me er thuis, en wordt ook zo behandeld.
groet.