Een plattelander voor het eerst in de grote stad (uit: Prikkelende verhalen uit Noord-Thailand; nr 4)
Je zegt wel eens, minder vleiend, ‘Een plattelander voor het eerst in de grote stad’. Wel, meneer Tib was zo iemand; een echte boerenkinkel!
Hij ging een keer met zijn dochter Sing Kaew op reis naar Bangkok. Ze wilden een film gaan zien, in een bioscoop, de Chalerm Ked Cinema Hall, die aan alle vier muren grote spiegels had. Ze liepen de trap op toen Tib ineens uitriep ‘Sing Kaew! Kijk nou eens, vlak voor ons. Die vent ziet er net zo uit als ik!’
‘Waar dan?’ ‘Nou, daar.’ ‘Ach, vader, gekkie, dat ben jij. Dat is jouw spiegelbeeld!’ ‘Is dat zo, Kaew? Echt waar?’
De arme Tib had nog nooit een spiegel gezien en schrok van zijn eigen spiegelbeeld….
Viacheslav Lopatin / Shutterstock.com
Enfin, eenmaal binnen in de zaal nemen ze hun plaats in op de bioscoopstoelen. Dat zijn stoelen waarvan je de zitting eerst omlaag moet duwen.
Sing Kaew zat gerieflijk te kijken maar Tib vroeg na een poosje ‘Kaew, hoe kan jij zo lekker zitten? Ik zit helemaal niet op mijn gemak! Mijn kont doet zeer.’ ‘Maar vader, waarom zeg je dat niet eerder?’ ‘Vertel me eens, hoe doe jij dat?’ ‘Ik druk de zitting omlaag en ga zitten.’
‘O? Zo dus? Zo doe je dat dus.’ Tib drukte de zitting omlaag en ging zitten. ‘Hè, nou zeg, dat zit een stuk gemakkelijker.’ Tja, je moet het maar net weten….
Bron:
Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Vertaald uit het Engels en bewerkt door Erik Kuijpers.
De auteur is Viggo Brun (1943) die in de jaren 1970 met zijn gezin in de regio Lamphun woonde. Hij was ‘associate professor’ Thaise taal aan de universiteit van Kopenhagen.
Ook dit verhaal komt uit de mondelinge overlevering in Noord-Thailand. Zie voor meer toelichting: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
Over de geschiedenis van de bios in Thailand, zie deze interessante link: https://siamrat.blog/2020/08/30/sala-chalermkrung-and-the-history-of-early-thai-cinema/
Grappig dat hij nog nooit een spiegel had gezien maar wel dat er iemand anders op hem leek.