Sensatiepers in Thailand?

Alle zichzelf respecterende kranten, waar ook ter wereld, maar zeker de krant met de grootste oplagecijfers in een bepaald land, hebben een verantwoordelijkheid naar hun abonnees en lezers om naar waarheid nieuwsartikelen te publiceren. 

Artikelen waar het publiek zijn voordeel mee kan doen en interessant zijn. In geval van een crisis of ramp rekent de lezer op ondersteuning en advies van de krant.

Jeukerige vagina

Dat laatste is misschien de reden, dat Thai Rath, de Thaise krant met de grootste dagelijkse oplage vorige week met een spetterende kop op de voorpagina net een waarschuwing voor alle vrouwen in Bangkok. De kop luidde: “Pas op voor de dreiging van een jeukende vagina!”

Hé, een jeukende vagina? Is dat alles? Is er niets anders waar de vrouwen van Bangkok op hoeven te letten? Het zit het dan met die massa’s water, die op onheilspellende wijze op hun, maar ook op de mannen en onze geliefde katoeys, afkomen? Hoeven zij zich geen zorgen te maken over de zondvloed, maar alleen letten, zoals de krant meldt, op hun eigen speciale lichaamsdeel?

Wel, beste lezer, zet dit nieuws even in een goed perspectief. Vorige week dinsdag was een angstige dag. Gebieden in Bangkok als MoChit en Ratchadaphisek werden omgeven door water en opnieuw hing het natte zwaard van Damocles boven het hoofd van de mensen in de binnenstad van Bangkok. Het leven in de stad kwam bijna tot stilstand, geen scholen en zeker geen business. En temidden van de angst, nervositeit en woede, die deze dreiging met zich meebracht, verkoos Thai Rath zonder schroom het voorpaginanieuws op de vagina’s van de vrouwen in Bangkok te richten.

Thai Rath

Voordat ik verder ga, moet ik even uitleggen, dat Thai Rath niet alleen bekend is vanwege haar verbazingwekkend hoge oplagecijfers, maar ook kunt vergelijken met bijvoorbeeld The Sunday Sport in Engeland, die recent op de voorpagina een verhaal publiceerde: “Kolonel Khadaffi was een vrouw”. Die krant ging een week later nog een stapje verder met een verhaal over een Libische schapenherder, die beweerde een nacht van “ongebreidelde passie” met de overleden dictator te hebben doorgebracht. (Voor dat hij stierf, natuurlijk).

Hier in Thailand hebben we een stuk of 10 Thaise kranten, waarvan Thai Rath dan de grootste is met een dagelijkse oplage van 800.000 kranten. Zelfs als je geen Thais kunt lezen, is de sensatielust van Thai Rath gemakkelijk aan de voorpagina te herkennen. Op de voorpagina foto’s van éénogige baby’s, een buffel met vijf poten of wat gewoontjes, een jackfruit in de vorm van een naakte vrouw. Men houdt ook van lijken, als een auto-ongeluk niet op de voorpagina van Thai Rath komt met foto’s, dan is het niet de moeite waard. Men is vooral dol op ongelukken met onthoofde lijken, hoewel gezegd moet worden, dat de krant steeds meer op foto’s bloederige details onduidelijk maakt uit angst voor psychologische invloeden bij kinderen.

Dood

Te laat, helaas. Minstens drie generaties Thais zijn opgegroeid met dit soort foto’s tijdens hun ontbijt van kuayteo noedels. Er gaat niets boven een ontbijt, waarbij je gebogen over de krant foto’s bekijkt van slachtoffers van driehoeksverhoudingen of van dronken chauffeurs, die hun gaspedaal aanzagen voor een sigarettenaansteker. Als je vóór je tijd dood gaat, zorg er dan voor dat het op de voorpagina van Thai Rath komt te staan.

Terug naar vorige week dinsdag. Eigenlijk was het een gewone dag in een grote stad, die dreigde te worden verzwolgen in een zee van vies, chemisch besmet water. Toch aan nieuws geen gebrek, want er gebeurde wel van alles. In Ratchadaphisek stroomde rioolwater uit het systeem de straat op, het busstation Mor Chit was ondergelopen en de regering kondigde een nieuwe commissie aan, die een goed plan moet ontwikkelen om in het vervolg de voeten van alle Thais droog te houden.

Stromend rioolwater…., lamgelegd autoverkeer….., een ingenieus masterplan……..en wat vond Thai Rath het belangrijkste nieuws?

Misschien had de krant nog dat liedje over een jeukend oor in gedachten, dat ongeveer twee maanden geleden de natie in beroering bracht, omdat met dat oor metaforisch een ander lichaamsdeel bedoeld kon worden. Of was het gewoon een idee van een stelletje mannelijke journalisten, die op de redactie iets bedachten om wat opwinding te veroorzaken in deze crisistijd. Ik neem het ze niet eens kwalijk, ook zij lijden langzamerhand aan watermoeheid. Je kunt dag in, dag uit op allerlei manieren over de overstromingen berichten, Thai Rath had zelfs de onthoofde slachtoffers van auto-ongevallen en sexy jackfruits naar de binnenpagina’s verbannen, dus men vond het tijd voor wat opwinding en afgelopen dinsdag had Thai Rath daarvoor de oplossing.

Plastic ondergoed

Het artikel bij de eerdergenoemde kop zegt dan o.a. “Er zitten veel gevaarlijke bacteriën in het vervuilde water en als een vrouw tot haar middel in het water loopt, kunnen die via de vagina in haar lichaam terechtkomen. Er wordt dan ook plastic ondergoed aangeraden en als dat niet mogelijk is, dan moeten die vrouwen zich vooral goed “van onderen” met zeep wassen.” Ik zie de journalist al kwijlen bij het maken van zo’n artikel.

Misschien ben ik wel even te hard voor de krant. Misschien hadden ze wel gelijk, want zei ik niet aan het begin dat kranten in geval van een crisis goede adviezen moet geven? En het advies was constructief, hoewel enigszins prikkelend, nietwaar?

En dan nog, waren die andere nieuwsfeiten van die dag dan zo belangrijk? Water uit de riolen in Ratchadaphisek, oud nieuws voor mensen in Bang Bua Thong en in het Nava Nakorn Industriegebied, verkeersopstoppingen bij Mor Chit, hebben we dat niet elke dag? En dan die commissie op hoog niveau, zitten daar dan mensen in, die intelligenter zijn dan de nederige overheidsfunctionarissen, die we nu hebben, zitten ze op een hogere stoel, hebben ze Evian water op tafel staan in plaats van water uit Samut Prakan? En heb je al gelezen welke drie hoofdpunten in het masterplan zullen komen? 1. Identificeer de huidige problemen en stel korte termijn oplossingen voor, 2. voorstel voor een algemene schoonmaak van de ondergelopen gebieden, 3. voorstel voor preventieve maatregelen om rampen in de toekomst te voorkomen. Is dat denken op hoog niveau?

Voorpagina

Dus uiteindelijk was de keuze voor de voorpagina van die dag nog niet zo slecht, hoewel, waarom alleen de vagina’s genoemd? Het zit het met ons mannelijk gereedschap, lopen die geen risico’s dan met die bacteriën. Had Thai Rath dan niet ook ons, mannen, moeten waarschuwen om een plastic onderbroek aan te trekken en veel zeep te gebruiken?

Geen enkele andere Thaise krant heeft dit nieuws overigens overgenomen, de concurrenten waren te druk met de slimme ideeën van die commissie en vooral ook met het risico, dat het huis van Yingluck Shinawatra onder water zou kunnen komen te staan. En dat laatste is dan een onderwerp, waarvan ik blij ben, dat Thai Rath daar niet over heeft bericht.

Geschreven door Andrew Biggs in de Bangkok Post van 13 november 2011 en (soms vrij) vertaald door Gringo