Mijn 2000 bijdragen aan Thailandblog
Ik moet toegeven, dat 2000 bijdragen in 10 jaar tijd aan Thailandblog best een heleboel is. Natuurlijk kan ik het verhaal dat de redactie enkele dagen geleden over deze mijlpaal op het blog gezet heeft, zeer waarderen en meer nog de vele leuke reacties van een flink aantal bloglezers en –schrijvers. Ik ben ijdel genoeg om trots te zijn op deze prestatie, maar tegelijkertijd past mij ook wel enige bescheidenheid.
Kwantiteit of kwaliteit
Kwantiteit is nog geen kwaliteit; ik heb hele mooie verhalen geschreven, maar ook genoeg artikelen die wel informatief, maar niet kenmerkend voor mijn stijl van schrijven zijn. De mooie verhalen gaan over mijzelf, mijn leven en werk in Nederland, mijn lieve vrouw, die helaas aan de gevolgen van borstkanker is overleden, mijn huidig gezinnetje nu ik in Thailand woon met een schat van een Thaise vrouw en een flinke zoon. Het andere deel bestaat vaak uit vertalingen uit kranten, tijdschriften, websites op internet, enz., zeker vaak wel interessant, maar eigenlijk had “iedereen” die kunnen schrijven.
Hobby’s
Ik las toevallig eerder deze week een uitspraak van een boekenschrijver die zei, dat vrijwel alle schrijvers boeken schrijven, omdat ze niets anders kunnen. Ik schrijf weliswaar geen boeken, maar vond die uitspraak ook wel voor mij van toepassing. In mijn werkzame leven waren de enige hobby’s voor mij voetballen en als scheidsrechter te fungeren. Nu als pensionado zijn die liefhebberijen verleden tijd. In plaats daarvan is het poolbiljartspel en het mede organiseren van toernooien in dat spel gekomen, maar er blijft nog een zee van tijd over.
Tijdverdrijf
Wat nu te doen? Ik heb genoeg geleerd en gestudeerd in mijn leven. Bovendien redelijk wat jonge mensen de praktijk van het zakenleven bijgebracht, dus nog meer leren, ook de Thaise taal niet, heb ik nooit overwogen. Tuinieren dan? Ik heb wel een groot huis met wat bloemen en bomen er omheen, maar het ontbreekt mij aan groene vingers. Doe het zelven? Laat maar zitten, met mijn twee linkerhanden ben ik al trots als een pauw als ik een kapotte lamp succesvol heb verwisseld. Computeren? Ik kan een verhaaltje tikken, maar veel verder kom ik niet in de krochten van de cyberwereld. Nog een suggestie? Echt waar, het is niet aan mij besteed.
Thailandblog
En toen kwam Thailandblog! Ik had wat mailtjes geschreven over de belevenissen in mijn nieuwe woonland en iemand stelde voor die verhalen op het net nieuwe Thailandblog te zetten. Ik vond het eigenlijk helemaal niet geschikt voor mensen die mij niet kenden, maar dat was een onjuiste gedachte. Het terugzien van mijn schrijfsels, vaak van foto’s voorzien door de redactie, gaf toch ook een kick en een zekere voldoening. Hoe dat verder ging heb ik jaren geleden al eens uitvoerig in een artikel verteld, dat verhaal kunt u nog eens lezen op de link: www.thailandblog.nl/column/
Tenslotte
Het zoeken naar leuke onderwerpen en die daarna omzetten in een zo mogelijk leuk verhaal houdt mij dagelijks bezig. Onderwerpen genoeg trouwens, want die vijver is nooit leeg. Ik doe het zonder tijdsdrang, er is geen deadline in tegenstelling tot de redactie, die elke dag maar weer voor een nieuwe editie moet zorgen. Ik doe het met plezier en hoop inderdaad het nog lang te kunnen volhouden.
Nogmaals iedereen bedankt voor de complimenten in de reacties, ga vooral door met reageren, want voor mij is dat steeds weer een teken dat het werk van alle blogschrijvers wordt gewaardeerd.
Dit, wat je nu schreef vind ik leuker dan de complimenten die je ongetwijfeld krijgt.
Heer Gringo Ik {wij}en mijn Thaise vrouw lezen met plezier de door U geplaatste artikeltjes over van alles en nog wat ,wat voorvalt in Muang Thai .Ook zij Uw geschreven stukjes vaak doorspekt met belevenissen die door U zijn ondervonden ,maar ook vaak heel herkenbaarzijn voor andere lezers.
Al met al lekker luchtig geschreven artikeltjes inderdaad over het leven in Thailand ,omgeving ,en met soms een ondertoontje naar het verleden ,maar dat mag ook wel.
Ga A.U.B door met het schrijven en plaatse van deze.. met vriendelijke groet , ,een paar zeer tevreden lezers
Beste Gringo, gewoon doorgaan met artikelen schrijven. Je hebt er een fijne hobby aan, je doet een beroep op je mentale vermogens, en het is de lezer nog leerzaam ook. 2000 stuks! Chapeau en dank.
Beste Gringo,
Blij te lezen dat buiten de lezers, het schrijven je ook zelf voldoening schenkt!
Win-win en dat is alleen maar goed nieuws.
Je bent ook een van mijn favorieten, vooral de eigen bijdragen.
Leuke stijl, die geheel uniek is!
Dank daarvoor.
Van mijn hand heb je allicht ook wel iets gelezen, vroeger.
Ben er tijdelijk gestopt toen mijn Thaise vriend overleed aan kanker.
En er zelf al enkele jaren tegen vecht.
Ook bij mij kwam de voldoening niet alleen uit het schrijven.
Maar evengoed de commentaren deden me plezier.
Sommige – en ook demi der leuke – deden me nog meer mijn best doen.
Proficiat, en tot genoegen,
David Diamant
Beste Gringo, je verhalen over je persoonlijke belevenissen zijn natuurlijk niet hetzelfde als je talrijke (vertaalde) artikelen over bezienswaardigheden en wetenswaardigheden in én over Thailand met vaak ook een bepaalde nieuwwaarde. Stel beide genres op prijs waarvoor uiteraard mijn waardering. Hoop nog vaak een artikel op Thailandblog met jouw naam erboven te lezen.
Bert, Ik ben blij dat de Poolhal niet meer tijd van je opslokt, zodat er voor ons op dit blog nog veel en lang te genieten valt van jouw vrijetijdsbesteding. Complimenten en veel dank.
Gringo, je eigen stukjes zijn het leukst. Vertaalde stukjes zijn soms leuk, soms onderwerpen die mij totaal niet interesseren en soms naar mijn smaak te kritiekloos. Bijvoorbeeld stukjes over figuren of plaatsen met een historisch aanzien waar de propaganda er rijkelijk van afdruipt. Zulke propaganda zegt natuurlijk wel wat over de oorspronkelijke auteur, dus dat geeft ook een bepaald inzicht. Maar toch.. een kanttekening zou ik dan wel eens op prijs stellen, stel je voor dat we hier een stuk schrijven waar Jan Pieterszoon Coen hemel de hemel in wordt geprezen als een fantastisch figuur aan wie de natie ontzettend veel te danken heeft zonder de minder fraaie punten ook maar aan te halen.
Gelukkig is er de reactie mogelijkheid onder het blog zodat wij lezers in de pen kunnen klimmen met op en aanmerkingen. 🙂
Ik aanvaard jouw complimenten kritiekloos, maar misschien had ik eerst moeten uitzoeken of jouw mening wel betrouwbaar is, ha ha!
Dus, Rob, als ik weer eens een mooi verhaal over een of andere koning van 600 jaar geleden wil plaatsen, moet ik eerst een gedegen literatuuronderzoek doen om het waarheidsgehalte van het verhaal vast te stellen?
Wellicht is het toch beter, dat jij dat gevoel van “propaganda” loslaat, want dat slaat werkelijk nergens op!
Een compleet onderzoek is overdreven, even op wikipedia kijken kan al volstaan wanneer je ewn verhaal leest die iets of iemand totaal de hemel in prijst, je kunt dan al aan je theewater aanvoelen dat het zeer wel mogelijk gekleurde tekst is. Fabeltjes zijn ook leuk om te lezen maar ze als ware geschiedenis overpennen gaat tegen mijn gevoel van juist handelen in.
Al kunnen we natuurlijk vertrouwen op de nonsens sensor van aanhoorders. Zo staan de Thaise schoolboekjes ook vol propaganda maar als diverse Thai (student of leraar) mag geloven voelen ze dat ook wel aan maar maken ze geen opmerkingen omdat dat van bovenaf problemen geeft.
Zelf vind ik het uitermate vermoeiend dat aan alles wat je tegenwoordig zegt of schrijft een politieke lading wordt gehangen. Vooral mensen met een linkse ideologie willen alles indelen in ‘goed’ of ‘fout’, zonder zaken in het juiste perspectief te plaatsen, zoals de tijdsgeest. Over polarisatie gesproken! Daarbij is ook nog eens iedere blanke man bij voorbaat verdacht. Het begint behoorlijk op een soort omgekeerde discriminatie te lijken.
Deze ‘weg met ons’ mentaliteit is destructief en zal alleen maar zorgen voor een samenleving waar groepen tegenover elkaar komen te staan. Een goed voorbeeld daarvan is de Zwarte Pieten discussie.
Gringo, Peter. Juist omdat de wereld niet zwart-wit is zijn kanttekeningen belangrijk. Als dit Nederlandblog zou zijn en je een stukje over prins Bernard zou vertalen die deze man totaal de hemel in prijst (heeft het land opgebouwd na WO2, uitmuntende echgenoot, …) zou je dat dan zo overpennen? (Of andersom: als de man afschilderd was het kwaad zelve). Ik ben links maar ik hecht zeer aan nuances en inderdaad dingen in perspectief plaatsen.
Voor uitgebreid onderzoek en een tiental bronnen bij een ‘leuk verhaaltje’ heeft een auteur of lezer echt lang niet altijd zin in. Belangrijkste is natuurlijk of iets leuk wegleest, maar ik vind dat je in je achterhoofd wel mag vragen ‘is dit geen onzin die lezers een onjuist beeld geeft van wat er speelde?’ . Dan is soms een toevoeging of aanmerking op zijn plaats.
Maar dat vind ik en ik heb me zegje gedaan. De meeste stukjes van Gringo en anderen auteurs lees ik met veel plezier en als ik denk dat er ergens onzin staat of een verhaal te zwart-wit is klim ik wel in de pen. 🙂