Feesten in Thailand

Het is 18 februari 2015, dit moet weer een memorabele dag worden in de vaderlandse geschiedenis van Thailand. Toch zo ziet er het uit op de manier waarop Lung Addie, in zijn zo rustige jungle, deze ochtend gewekt werd.

Klokslag 6 uur, nog donker buiten, een oorverdovend geknal net als een grote concentratie van snelvuurgeweren telkens afgesloten door enkele luide knallen als ware het artillerievuur. Neen, het was niet het typische getak van Kalasjnikovs en ook niet van de M16, het was een ander soort wapens wat gebruikt werd. Stond het IS niet enkel aan de poorten van Europa maar waren die nu ook geland op het strand van Pathiu? Neen, het moest een andere schurkenstaat zijn welke Thailand aan het belagen was, dat was zeker.

Afgaand op de frequentie van het geknal moest het er alleszins hevig aan toe gaan. Was het de belagers om de zo strategische luchthaven van Chumphon, hier in Pathiu, op 4 km van mijn deur te doen? Daar zouden ze geen gemakkelijke klus aan hebben want de luchthaven wordt zwaar bewaakt door juist geteld twee ongewapende militairen en die zouden zeker hun leven geven voor de bescherming van Lung Addie, daar kon ik van op aan.

De luchtmacht was nog niet te bespeuren, maar die zou spoedig wel hier zijn en kort komaf maken met de schurken die het aandurfden Thailand aan te vallen. De landmacht gaf alleszins blijk zich niet zomaar te laten verjagen want er werd steeds duchtiger over en weer geknald, zelfs de artillerie moet in stelling gebracht zijn want de explosies werden, naar gelang het meer licht werd zwaarder en zwaarder. Waarschijnlijk hadden de verdedigers des vaderland een verkenner in positie gebracht en werd het artillerievuur nu bestendig gericht op de vijandelijke posities.

Naargelang meer naar de avond toe verminderde de hevigheid der knallen, hier en daar blijkbaar nog een kleine verzetshaard welke op te ruimen viel… dus Lung Addie kan weer gerust gaan slapen, geen vreemde mogendheid die zijn rust nog zal verstoren.

Ach ja, wij leven toch in een prachtig land. Driemaal per jaar kunnen we Nieuwjaar vieren en vandaag 18/2 was het toevallig het Chinese Nieuwjaar met zijn traditioneel geknal. Indien je ten volle wil genieten van Nieuwjaar een goede raad: neem een Thaise vriendin of echtgenote met Chinese roots en die ook nog Boeddhiste is en je viert ten volle driemaal per jaar Nieuwjaar. Het heeft nog het voordeel dat je de slinger met Happy New Year het ganse jaar door kan laten hangen….

Ergens wel jammer dat kindeke Jezus geen broertjes of zusjes had, anders konden de Farangs verschillende keren per jaar Melly Klistmas vieren en was het feest het ganse jaar door.

Aan alle Thaise Chinezen: Happy New Year.