Update investeringen door de Thaise overheid

Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Tot een aantal jaren geleden had hij nooit durven voorspellen dat hij de rest van zijn leven in Thailand zou gaan doorbrengen. Inmiddels woont hij echter al een tijdje in Thailand en de laatste jaren dichtbij Udonthani. Vandaag: update van investeringen in de infrastructuur in Thailand.

---

Update investeringen door de Thaise overheid

Zoals toegezegd hierbij een update van “investeringen door de Thaise overheid”. Gezien de vele reacties op de plaatsing van het eerste artikel dacht ik er goed aan te doen nu reeds een update te plaatsen, waarin alle reacties zijn verwerkt. Tevens heb ik natuurlijk de projecten meegenomen die inmiddels ook bekend zijn gemaakt. Niet alle projecten zullen doorgang vinden. Wat mij echter opvalt is dat er weinig tot geen cijfers worden genoemd met betrekking tot het realiseren van de projecten. Misschien iemand onder de lezers die mij wat tips kan geven over het vinden van die cijfers?

Zo op het eerste gezicht gaat het in economisch opzicht goed met Thailand. Dat zou je althans kunnen afleiden aan de hand van de gigantische investeringen in de infra structuur die de komende jaren gerealiseerd moeten gaan worden. Om er een paar te noemen:

1. De ontwikkeling van de Eastern Economic Corridor (EEC) in Zuidoost-Thailand.

Het parade paardje van de heer Prayut.

• De daarmee verband houdende treinverbinding met een lengte van 193 kilometer, van Don Mueang naar Suvarnabhumi en Rayong. Hiermede komt er een zeer wenselijke treinverbinding tussen de twee vliegvelden in Bangkok, een verbinding met de derde vlieghaven U-Tapao en de diverse havens in Zuidoost-Thailand. Eindelijk dus ook een vlotte treinverbinding tussen Bangkok, Pattaya en Rayong. In dit traject staan tien stations gepland. Het bijzondere aan dit project is dat over het zelfde spoor een HSL trein, een “gewone” trein (zeg maar een stoptrein) en vrachtvervoer moet plaatsvinden. Het zal een grote uitdaging zijn om dit te realiseren.

Een en ander zou in 2023 gereed moeten zijn;

• Binnen het EEC-project moet het U-Tapao vliegveld behoorlijk worden gemoderniseerd en uitgebreid. Denk daarbij aan een extra terminal, renovatie van de huidige landingsbaan en van de taxibanen. Mogelijk zelfs een extra landingsbaan. Verder zijn aanpassing van het luchtvaartcommunicatie systeem en de navigatie-ondersteuning voorzien. Het aantal passagiers kan daardoor worden verhoogd van drie miljoen per jaar nu, naar twintig miljoen in 2024. Ter vergelijking: dit is ruwweg een derde van het aantal passagiers dat Suvarnabhumi moet gaan verwerken. Tevens staat een centraal (voor geheel ASEAN) onderhouds- en reparatiecentrum voor vliegtuigen in de planning. Een Franse beleggers/investeringsgroep zou hierin bijzonder geïnteresseerd zijn.

Volgens de Bangkok Post, artikel op 27 december 2018 geplaatst op Thailandblog, (informatie van adviseur Nathporn van het Prime Minister’s Office) moet U-tapao even groot worden als Suvarnabhumi, met een capaciteit van 66 miljoen passagiers per jaar. Er wordt ruim 10 km2 in ontwikkeling genomen waarop een derde terminal komt, een tweede start- en landingsbaan, een commerciële gateway, een MRO hub (maintenance, repair and overhaul), een vrachtcentrum en een trainingscentrum voor personeel. Deze eerste fase moet over 5 jaar gereed zijn;

• Ook de haven bij Rayong zal worden geüpdatet en uitgebreid.

Op dit moment loopt hiervoor een aanbesteding. In februari 2019 wordt beslist aan welke bedrijven dit project wordt gegund;

• Om alle bedrijfsactiviteiten te kunnen faciliteren zijn een fors aantal uitbreidingen noodzakelijk op het gebied van wegenbouw, stations, hotels en scholen / universiteiten (om voldoende gekwalificeerd personeel te kunnen leveren);

2. Een HSL-verbinding tussen Bangkok en Chiang Mai, een traject van 670 kilometer. Onderwerp van vele discussies. Volgens velen een niet rendabel te realiseren project. Het minimum aantal benodigde reizigers, 30.000 tot 50.000, lijkt volledig onhaalbaar. Voeg daar een geschatte ritprijs van 1.000 baht aan toe en het lijkt duidelijk dat vliegen op dit traject voor de meeste mensen aantrekkelijker zal blijven. Japanse investeerders lijken, nu de lijn niet rendabel lijkt te zijn, voorlopig geen interesse meer te hebben. Een nieuwe haalbaarheidsstudie moet over een en ander meer duidelijkheid verschaffen. Binnen dit project staat in eerste instantie een HSL-verbinding tussen Bangkok en Phitsanulok in de planning. In dit traject zijn tien stations voorzien: Bangsue, Don Mueang, Ayutthaya, Lopburi, Nakhon Sawan, Phichit en Phitsanulok (de overige drie stations zijn me op dit moment nog niet bekend);
3. Een HSL- verbinding tussen Bangkok en Huahin. Ik kan hier niets meer over vinden, dus het kan zijn dat hier wishfull thinking mijnerzijds heeft plaats gevonden en dat deze HSL-verbinding in het geheel niet gepland staat.

Uit een aantal reacties is me duidelijk geworden dat er wel degelijk aan het spoortraject Bangkok – Huahin – en nog zuidelijker wordt gewerkt, maar dat het hier gaat om verdubbeling van het spoor. Dus van enkel spoor naar dubbel spoor. Van een HSL verbinding zou voor alsnog geen sprake zijn. Volgens Lung Addie worden er ten zuiden van Huahin echter wel degelijk voorbereidingen getroffen voor een HSL verbinding, gezien het aantal palen dat daar de grond wordt ingejaagd. Status ten aanzien van HSL is dus nog even onduidelijk. Wordt ongetwijfeld vervolgd;

4. Een HSL-verbinding tussen Bangkok en Nakhon Ratchasima (Korat);

Een traject van 252 kilometer. In 2017 is gestart met dit project.

5. Uitbreiding van het metro- en sky netwerk in Bangkok met een aantal nieuwe lijnen en verbindingsstukken. Ontsluiting van de buitenwijken van Bangkok neemt daarin een voorname plaats in. Zo is de Pink line gepland, een traject van bijna 35 kilometer, tussen Khae Rai en Minburi. De Yellow line, van iets meer dan 30 kilometer, moet Lat Phrao en Samrong verbinden. De Orange line tenslotte maakt een verbinding tussen het station Thailand Cultural Centre en Minburi.

Informatie van Laksi: de redline is in 2017 opgeleverd maar door het ontbreken van station Bangsue kunnen er nog geen treinen op rijden. Dat duurt dus nog even.

6. De bouw van het nieuwe centrale station Bangsue in Bangkok. Dit projekt behelst niet alleen de bouw van het nieuwe centrale station, maar tevens de aanleg van de spoorlijn Bangsue naar Rangsit, de aanleg van toegangswegen en spoorwegovergangen, bruggen over de spoorbanen en een water drainage systeem. In 2018 is ongeveer 60% van dit project gerealiseerd. De planning is dat het hele project eind 2020 gereed is;
7. Renovatie en uitbreiding van de grote luchthavens zoals Suvarnabhumi, Don Mueang, U-Tapao Rayong/Pattaya, Phuket en Chiang Rai.

Suvarnabhumi moet groeien van 59 miljoen passagiers in 2017 naar 65 miljoen in 2019. Om Suvarnabhumi te ontlasten wordt gewerkt aan een forse uitbreiding van het oude vliegveld Don Mueang van 37 miljoen in 2017 naar ????? miljoen passagiers in ?????. Tevens komt er een snelle treinverbinding tussen Don Mueang en Suvarnabhumi.

Het vliegveld U-Tapao moet het centrale vliegveld binnen het EEC project worden, met een groei van 3 miljoen naar 20 miljoen passagiers per jaar.

Phuket luchthaven – IamDoctorEgg / Shutterstock.com

Het vliegveld Phuket International wordt de toegangspoort tot Zuidwest-Thailand en groeit, mede door een reeds gebouwde extra terminal, van 6,5 miljoen naar 16,5 miljoen passagiers per jaar.

Verder wordt het vliegveld van Chiang Rai in drie fasen uitgebreid. Hier neemt men rustig de tijd voor, zo lijkt het. Planning is dat de drie fasen in 2030 gereed moeten zijn.

Van uitbreiding c.q. modernisering van de vliegvelden in Chiang Mai en Khon Kaen ontbreekt vreemd genoeg ieder spoor. Volgens Laksi kan het vliegveld in Chiang Mai op de huidige locatie niet uitgebreid worden en is er inmiddels een andere locatie gevonden, alwaar een nieuw vliegveld gebouwd kan worden. Locatie wordt nog geheim gehouden om grond speculaties te voorkomen.

Ongetwijfeld gaan we hier nog veel van horen.

Volgens Daniel VL komt het nieuwe vliegveld van Chiang Mai in Banti (Lamphun). Over kosten en tijdspad nog geen gegevens.

8. Upgrading van kleinere vliegvelden zoals Roiet, Nakhon Ratchasima, Udon, Huahin, Krabi en Buriram. Het streven van de locals is om deze vliegvelden te moderniseren en eventueel wat uit te breiden, zo dat zij een internationale status krijgen en ook intercontinentale vluchten verwerkt kunnen worden. Deze trend zou mogelijk wel eens versneld kunnen worden als Suvarnabhumi volledig verstikt raakt. Volgens Swat Teerattananukulchai, chairman van de Kamer van Koophandel in Udon, zal het vliegveld van Udon worden uitgebreid zodat het aantal passagiers van 2,7 miljoen nu kan groeien naar 7 miljoen passagiers per jaar in 2022.

9. Nieuw vliegveld bij Yala of Satun. De Thaise overheid doet een haalbaarheids studie naar de mogelijkheid een nieuw vliegveld te bouwen in het zuiden van Thailand. Voor het onderzoek is zes miljoen baht uitgetrokken en het dient in september 2019 afgerond te zijn. Volgens Danzig is het nieuwe vliegveld in Yala al volop in aanbouw, in de provincie Betong in het uiterste zuiden van die provincie.

10. Mogelijk een kanaal in Zuid-Thailand tussen de Golf van Thailand en de Andeman zee. Dit is een project waarvan de haalbaarheid nog steeds een groot vraagteken oplevert en dat vanaf het jaar 1677 steeds weer terugkeert op de lijst van potentiele projecten. Een dergelijk kanaal zou een grote bedreiging vormen voor de scheepvaart in de Straat van Malakka. Maleisië is daarom uiteraard geen voorstander van dit kanaal. Laksi vult aan: men is bevreesd dat het kanaal de zuidelijke provincies afsplitst van de rest van Thailand.

11. De Dawei Special Economic Zone. Een gecombineerde inspanning van Myanmar, Thailand en Japan voor het tot stand brengen van een nieuwe diepzeehaven, met een omliggend industriegebied van zo’ n 200 km2. Dit project speelt zich af in Zuidwest-Thailand.

12. Het ondergronds brengen van alle kabels in Udon (om ook een lokaal aspect te noemen). Hierover werd bericht in Udon Map in juli 2018. Daarna niets meer gehoord, dus ik vermoed dat dit plan in de koelkast is beland.
13. Nieuw race circuit bij Sri Racha
14. Dual track railways Informatie van Ger-Korat: het dubbel spoor gebeuren tussen Korat en Khon Kaen zal in februari 2019 worden opgeleverd. Kosten van dit project: 24,3 miljard baht.

15. Nieuw project, ingebracht door Ger-Korat: Snelweg / tolweg, met een lengte van 196 km., van Saraburi naar Nakhon Ratchasima (Korat). Bouw is 2 jaar geleden begonnen. In de toekomst is het de bedoeling deze snelweg door te trekken naar Khon Kaen, Udon en Nong Khai, met een totale lengte van 535 km.

16. Volgens de minister van transport, Arkhom Termpittayapaisith, heeft het kabinet deze maand besloten de 167 km. lange verdubbeling van de spoorlijn van Khon Kaen naar Nong Khai versneld aan te leggen. Hiermede inspelend op de Kunming – Vientiane HSL verbinding, die in 2021 gereed moet zijn. Naar verwachting zullen zo’n 2 miljoen Chinezen hierdoor noordoost Thailand bezoeken.

16B. De dubbelspoor verbinding van Thanon Jira Junction in Nakhon Ratchasima naar Khon Kaen is voor 90% gereed.

16C. Arkhom wil ook onderzoeken of een HSL Nakhon Ratchasima – Nong Khai mogelijk is.

16D. Een dubbelspoor die Ban Pai (Khon Kaen) , Mukdahan en Nakhon Phanom verbindt, is in voorbereiding en gaat binnenkort naar het kabinet ter goedkeuring. Ban Phai ligt op de route Nakhon Ratchasima naar Khon Kaen, 40 km. zuidelijk van Khon Kaen (info. Ger-Korat).

17. Kunming-Vientiane high speed train project. Dit project, dat in 2021 operationeel moet zijn, zal naar verwachting de service industrie in het noordoosten stimuleren. De verwachting is dat minimaal 2 miljoen Chinese toeristen de regio elk jaar zullen aandoen.
18. In Khon Kaen is men begonnen met de aanleg van een 22,6 km. lang Light Rail Transit Project dat bestaat uit 16 stations. De LRT-lijn loopt over een noord-zuid as langs Mittrarhap en door het centrum van Khon Kaen. De lightrail moet aansluiten op de geplande Noordoost-HSL naar Nong Khai. (Ger-Korat heeft hier misschien nog wat opvullingen op?).

19. Het Thaise ministerie van transport ontwikkelt plannen voor de aanleg van een dubbelspoor verbinding tussen Nakhon Ratchasima en Pakse in Laos. Er volgt eerst een haalbaarheidsstudie. Ook de regering van Laos is voorstander van het plan. 
20. Bij Korat splitst het spoor zich in een noordelijke verbinding richting Khon Kaen en een oostelijke verbinding richting Ubon Ratchathani. Deze laatste verbinding richting Ubon Ratchathani wordt bedoeld om door te trekken naar Pakse en het huidige enkelspoor uit te breiden tot een dubbelspoor (info. van Ger-Korat).

Voor de financiering van bovengenoemde projecten, maar ook voor de benodigde know how, is Thailand in hoge mate afhankelijk van vooral Japan en in toenemende mate van China. China poogt een sterke poot tussen de Thaise deur te krijgen door support te geven aan een aantal belangrijke investerings projecten. Dit laatste wordt weer niet erg gewaardeerd door de tegenhangers van China, namelijk Japan en Zuid-Korea.

Buiten deze gigantische projecten en de daarmee gepaard gaande enorme investeringen heeft de huidige junta regering zijn eigen achterban goed bedacht en het leger van behoorlijk wat investeringen voorzien. Die neem ik in het overzicht niet mee gezien het feit dat die investeringen niet zullen leiden tot de beoogde economisch revival van Thailand.

Ik moet zeggen dat de junta regering in dit opzicht wel van zich doet spreken en ambitieus bezig lijkt te zijn om Thailand voor te bereiden op een nieuwe toekomst. Dit alles in een poging om van Thailand het kloppend hart te maken van de ASEAN commonwealth. Het zijn grootse plannen en als een aantal van die plannen ook daadwerkelijk in realiteit wordt omgezet, dan heeft de junta regering van Prayut op dit punt in ieder geval uitstekend gescoord.

Foto: Bangkok Post

Dat een en ander soms ook tot stand komt via de artikel 44 procedure is natuurlijk niet erg democratisch maar komt wel een snelle besluitvorming ten goede. Het eeuwige gekissebis tussen de diverse politieke groeperingen in het verleden heeft nooit geleid tot een besluitvaardig regeringsbeleid. In dat opzicht doet de heer Prayut het in mijn ogen een stuk beter dan al die democratisch gekozen regeringen. De overige activiteiten en niet-activiteiten van de regering Prayut laat ik buiten beschouwing omdat die buiten het kader vallen van dit artikel.

Wat ik mis, en dat zal bij de lezers op dit blog waarschijnlijk niet anders zijn, is een totaal plaatje van al die aangekondigde plannen. En wat is de status op dit moment van die investeringsplannen? Het aantal grootschalige investeringsplannen wordt fragmentarisch over ons uitgestrooid. Het zijn er zo veel, dat bij mij in ieder geval de behoefte ontstond die berichten eens een beetje te structureren en onder elkaar te zetten, zodat er zo iets als een overzicht ontstaat.

Dat heb ik inmiddels gedaan, in een excel spread sheet, en ik wil mijn verkregen inzicht graag met jullie delen. Ik realiseer me dat het overzicht verre van compleet is en ongetwijfeld sla ik her en der de plank volledig mis, ontbreken er investeringsplannen, mis ik informatie en ben ik niet volledig up-to-date. Overigens past hier zeker ook een woord van dank aan Lodewijk Lagemaat van wie ik de meeste informatie heb ontfutseld in zijn postings. De bedoeling van het overzicht is dit regelmatig van nieuwe informatie te voorzien en daarmee aan te vullen. Ik nodig alle lezers met veel plezier uit met aanvullingen, correcties, gemiste investeringsplannen, betere cijfers, enz. te reageren. Op basis daarvan kan het overzicht steeds completer en juister worden. Mijn bedoeling is om het bijgewerkte overzicht om de 2-3 maanden hier te herplaatsen. Ik kijk met genoegen en veel belangstelling uit naar jullie commentaar en aanvullingen.

Mocht blijken dat ik de enige ben die in bedoeld overzicht is geïnteresseerd, dan hou ik het overzicht in het vervolg voor me zelf en zal ik de lezers hier niet meer mee lastig vallen.

Ik ben niet teleurgesteld in het aantal en de kwaliteit van de reacties. Voldoende reden om de bijgewerkte overzichten op regelmatige basis hier te posten. Alle wijzigingen in relatie tot het laatste overzicht zal ik in rood weergeven. Tenslotte nog een reactie op enige postings van voornamelijk Tino Kruis.

Natuurlijk zou de Thaise overheid ook flink moeten investeren in beter onderwijs, betere gezondheidszorg, meer sociale voorzieningen, duurzame energie en het oplossen van milieu problemen. Maar een sterke financiële en economische basis om dit soort voorzieningen te kunnen realiseren is daar een absolute voorwaarde voor. Met de genoemde projecten wordt die basis naar mijn mening zeker gelegd. Thailand ontwikkelt zich daarmee mogelijk inderdaad tot het kloppend hart van de ASEAN commonwealth.

Charly (www.thailandblog.nl/tag/charly/)

Bijlage: excel document met overzicht investeringen en investeringsplannen