Thaise cultuur en water (deel 2)

Door Lodewijk Lagemaat
Geplaatst in Achtergrond
Tags: ,
24 oktober 2016

In een eerder verschenen posting is geschreven over de Thaise cultuur en water. Water en voedsel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een belangrijke rol speelt ook vis in het leven en de cultuur van de Thais.

Een van de eerste inscripties van de Thaise taal levert uit het koninkrijk van Sukhothai de volgende zinssnede op: ”In de tijd van koning Ramkhamhaeng de Grote, gedijde het land van Sukhothai. Het geeft vissen in het water en rijst op de velden”. Historici zijn er bijna zeker van dat dit de woorden zijn van koning Ramkhamhaeng de Grote, heerser van het koninkrijk Sukhothai (1279 – 1298) en de grondlegger van het Thaise alfabet.

De beschrijving geeft aan hoe belangrijk vis voor de bevolking was. Door de vele rivieren, die door vruchtbare gebieden stroomden, was er voldoende vis voorhanden. Echter de mensen geloofden, dat vissen door de natuurgeesten gegeven waren om de mensen te voeden. Het doden van de vis om te kunnen eten staat dan in een andere verhouding dan tot het doden en eten van andere dieren in de Boeddhistische betekenis.

Zo is het een traditie om gestrande vissen bij hoog water weer terug te zetten in het water om zodoende een religieuze verdienste te verwerven, de z.g. “Tambun”. Dit gebruik is nog steeds van toepassing. Bij de Wat kan men levende vissen kopen, die men vervolgens in een nabijgelegen water vrijlaat.

In het koele seizoen van november tot februari na het einde van de regentijd zijn de vissen door het voedselrijke water het beste gevoed. Ook kan in die tijd de rijst van het land gehaald worden en is er eten in overvloed. Zo ontstond het spreekwoord:”Khao Mai Pla Man” oftewel “nieuwe rijst, dikke vis” (vrij vertaald). Op dit hoogtepunt van het jaar kwamen dan ook de meeste huwelijken voor.

De overgebleven vis werd gedroogd of met zout geconserveerd. Uit deze conserveringsmethoden zijn een aantal variaties in smaak ontstaan, die nu nog terug te vinden zijn in de diverse gerechten.

1 reactie op “Thaise cultuur en water (deel 2)”

  1. mark zegt op

    Op de foto bij het artikel staan zoutwatervissen afgebeeld. Dat is uiteraard vooral een gegeven in en nabij de zeegebieden. Daarvan heeft Thailand er veel van uiteenlopende aard.

    Een ware culinaire (her)ontdekking vind ik de hoeveelheid en het aantal soorten zoetwatervis die in Thailand nog gegeten wordt. Van levend verse meervallen (Pla duc) wriemeled in waterbakken op de markten, over op straat gegrilde Pangasius (Pla nin) en slangekop (Pla Chon), tot gedroogd of in pekel opgelegd klein grut, ze zijn een streling voor de smaakpapillen.

    In het verleden was dit ook in Europa zo. Onder andere gefrituurde voorntjes, baars in bruin bier, in zuur opgelegde brasem en diverse bereidingen met snoek en karper kwamen regelmatig op de dis in de lage landen. Vandaag is daar de consumptie van zoetwatervis quasi folkloristische van aard, bvb. palingfestivals.
    Een exoot import soort als snoekbaarsfilet duikt nog wel op in het betere restaurant, en de goedkope gekweekte ingevroren import Pangasius zijn uitzonderingen die de regel bevestigen.

    Lekkere zoetwatervis … nog een reden waarom ik van Thailand hou 🙂


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website