‘Wij zijn Nattawan omdat wij geen vragen kunnen stellen, of we dat nu prettig vinden of niet’, schrijft Anchalee Kongrut in een column in de Bangkok Post van 16 januari jl. Diezelfde dag staat in het dagblad Matichon een interview met Nattawan.
We weten nu allemaal wie Charlie Hebdo is, en wat ‘Je suis Charlie’ betekent. Maar wie is Nattanan? Waarom opeens deze belangstelling voor haar?
Ruim een jaar geleden werd er een forum georganiseerd door de National Reform Council (NRC) en uitgezonden op kanaal 5 (eigendom van de militairen) waar studenten kritische vragen mochten stellen aan de voorzitter van de NRC, Thiengchai Kiranandara. Nattanan legde twee vragen voor: ‘Hoe kan het NRC nu het probleem van corruptie aanpakken? De junta heeft de macht gestolen van het volk en de stem van het volk naast zich neer gelegd. Dat is volgens mij corruptie van de macht en niet minder erg dan financiële corruptie’ en een tweede soortgelijke vraag: ‘Denkt u niet dat het op onwettige wijze grijpen van de macht een vorm van corruptie is?’ Haar werd vervolgens de toegang tot het forum geweigerd.
Wie is Nattanan?
Nattanan Warintarawet, bijnaam ‘Nice’, is een 17-jarige studente. Haar foto laat een heel gewoon, gezellig, vrolijk kind zien met bollige wangen en een beugel. Zij is als secretaris betrokken bij de organisatie ‘Education for the Liberation of Siam’ (ELS) die in oktober vorig jaar in een open brief aan premier Prayut vroeg zijn onderwijspolitiek te veranderen door de van bovenaf opgelegde filosofie te verlaten en kritische vragen van studenten toe te staan. Er werd gedemonstreerd bij met Ministerie van Onderwijs tegen de ’12 kernwaarden’, die dankbaarheid en gehoorzaamheid benadrukken terwijl kritische zin niet wordt genoemd. De staat moet zich niet bemoeien met de moraal van de burgers maar moet vrijheden waarborgen en er voor zorgen dat wetten worden nageleefd, zegt de groep.
Persoonlijk heeft ze al heel wat andere strijdpunten aangepakt: academische vrijheden, het rechtssysteem en een democratie waar iedereen aan deel kan nemen.
De Minister van Onderwijs, admiraal Narong, noemde de groep ‘abnormaal’. Militairen belden de directeur van Nattanan’s school om te informeren naar haar activiteiten. De school heeft geen maatregelen genomen tegen haar, zegt Nattanan. Vóór het interview zegt ze nog: ‘Het is vreemd dat wij er van worden beschuldigd ‘roodhemden’ te zijn wanneer we voor democratie kiezen’.
Enige passages uit de antwoorden van het interview met Nattanan in de Matichon van 17 januari jl
- ‘Een open en eerlijke uitwisseling van ideeën bedreigt nooit de ‘nationale veiligheid’.
- ‘Vrijheid is noodzakelijk. De mond snoeren van het volk zal uiteindelijk de tegenstellingen en conflicten niet verminderen. Iedereen dwingen te zwijgen zal de problemen daarna alleen maar doen toenemen’.
- ‘Ik houd van discussies’.
- ‘Ons werd gezegd dat we alles ter sprake mochten brengen maar zo gauw we onze mond opendeden werden we verwijderd. We moeten aanvaarden dat niet alle Thais over alles hetzelfde denken zoals de junta wil’.
- ‘Willen we de problemen te lijf gaan dan moeten we naar elkaar luisteren’.
- ‘Mijn ouders zijn ruimdenkend en verbieden mij niets maar vragen me wel voorzichtig te zijn. Mijn moeder schrok erg dat de militairen contact opnamen met de directeur van de school. Sommige van mijn vrienden zijn ook geschrokken, anderen waren al op de hoogten. Een aantal vrienden vragen zich af waarom ik elke dag zoveel risico’s neem’. (Ze lacht).
- ‘Wat die 12 kernwaarden betreft vind ik dat de staat zich niet moet bemoeien met de moraal van haar burgers hoewel ik sommige van die waarden wel onderschrijf. Laat de staat zich alleen bezighouden met het handhaven van de vrijheden van haar burgers en de wet’.
- ‘Ik heb me altijd al voor politiek geïnteresseerd maar die interesse werd nog sterker toen ik me af ging vragen waarom mensen zo blindelings achter een bepaalde ‘kleur’ aanlopen’.
- ‘Er zijn best een aantal andere studenten die erg uitgesproken zijn, zoals Am Neko en Netiwit. Veel, maar niet alle, studenten zijn het met mij eens maar durven zich niet te uiten’.
- ‘Ik zou willen dat volwassenen meer met ons zouden praten en ons niet steeds wegzetten als kinderen die nog nergens verstand van hebben’.
- ‘Ik zou willen dat de Thaise natie rust en geluk omarmt maar dat kan alleen als we erkennen en aanvaarden dat we verschillend zijn en dat we niet allemaal hetzelfde denken. Ik wil geen gemeenschap die zwart of wit is maar een gemeenschap die het hele kleurenspectrum omvat. De heksenjacht moet ophouden en we moeten ophouden te denken dat geluk alleen voortkomt uit eenheid van denken en voelen’.
Nattanan’s Facebook pagina
Ik noem een aantal opvallende postings:
- 23 mei 2014 (de dag a de coup): citaat van Victor Hugo ‘When dictatorship is a fact, revolution becomes a right’.
- 23 november: Tyranny hates inquiry.
- 28 november: We are living in an invisible cage—feeling depressed.
- 30 november: I’m trying hard to convince myself it’s 2014 not 1984.
- 24 december: Thai junta leader threw a banana peel at the journalists. It is unbelievable that we are governed by this kind of person. Amusing, yet tragic truth.
- 2 januari 2015: Just think our dear leader deserves some criticisme. Hopefully, they won’t put me in jail because of this status.
- 6 januari: In antwoord op de opmerking: ‘Thaksin is just a fucking tycoon’, zegt ze: I agree some people overly glorify him. The most challenging thing for Thai people is that they have to overcome the cult of personality in order to achieve ‘true democracy’.
Bronnen:
Matichon 17 januari 2015, pagina 14: ‘Jeugd wijst de weg naar vrijheid van meningsuiting’, interview met Nattanan Warintarawet
Korte aanvulling:
Nattanan Warintarawet, de 17-jarige scholier, schreef in juli 2015 deze open brief aan Generaal Prayut Chan-O-cha. Een reactie op de ’twaalf kernwaarden’ die vooral gehoorzaamheid en respect voorschrijven en die verplichte kost zijn op alle Thaise scholen.
Beste generaal Prayut Chan-O-Cha,
Nadat ik niets op dit examenpapier schreef behalve mijn naam en studentennummer dacht ik het als zodanig te overleggen voor het examen ‘Burgelijke Plichten’. Maar ik deed het toch maar niet. In plaats daarvan bied ik U, generaal en leider van de junta, dit blanco formulier aan.
Dit verder lege papier geeft mijn gevoelens van afkeuring weer over de manier waarop deze junta dit onderwerp oplegt aan het Thaise onderwijs. Het ‘Burgelijke Plichten’ onderwerp is alleen maar een vorm van propaganda: het duwt de studenten een verzameling waarden door de strot, bevorderd onverdraagzaamheid tegenover kritiek op de regering en veroordeeld vrijheid van spreken als onnodig.
Ik herinner me heel duidelijk hoe één van de vragen over de anti-junta studenten, die werden gearresteerd en opgesloten, beweerde dat zij Thaise waarden ondermijnden. Ik was verlamd en niet in staat mezelf er toe te brengen pro-junta uitspraken aan het papier toe te vertrouwen. Ik was niet in staat een vraag te beantwoorden die mijn vrienden beledigde, zij, die al 10 dagen waren opgesloten.
Uw junta-regering probeert de dictator van de zedeleer te worden door de ’12 kernwaarden van het Thaise volk’ op te dringen om hen goed en kwaad bij te brengen. Ik vraag me af hoe een onwettig leider zichzelf kan opwerpen tot de ‘heilige bisschop’ van de natie die de studenten dwingt met tegenzin zijn waarden te slikken.
Daarom weiger ik dit examen over het propaganda onderwerp te maken daar waar de regering poogt de waarden van deze maatschappij te dicteren. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die lijdt onder de onderdrukking van gedachten hoewel ik de enige ben die daartegen protesteert. De boodschap van mijn burgelijke ongehoorzaamheid is kort en krachtig: ‘Ik accepteer niet de tirannie van de opvattingen over goed en kwaad.’
Mijn burgelijke ongehoorzaamheid komt niet uit de lucht vallen maar is weloverwogen en gewetensvol. Ik ben bereid te zakken voor dit examen. Ik respecteer mijn leraren die onbevooroordeeld waren en bereidwaren met mij over veel zaken van mening te wisselen. Daarom is deze daad niet bedoelt om haat en conflict te veroorzaken maar om mijn gedachten en de afkeuring over dit onderwerp te uiten.
Ik moet bekennen dat ik eerst dit examen gewoon wilde afleggen door het schrijven van meningen die ingaan tegen mijn diepste overtuigingen om voor het examen te slagen. Maar ik kon mijn eigen overtuigingen en de overtuigingen van hen die mijn petitie hebben getekend als verzet tegen de ’12 kernwaarden’ niet verraden. Ik besloot daarom deze daad van burgelijke ongehoorzaamheid te stellen en deze verklaring van mijn gedachten en vastbeslotenheid bekend te maken.
met een hartelijke groet,
Nattanan Warintarawet
Waar kan ik dit artikel in het Thai’s vinden zodat mijn vrouw het makkelijk kan lezen?
Laat ze naar de Facebook pagina van Nattanan, grotendeels in het Thais, gaan. De link staat hierboven. Ze moet dan de postings van januari 2015 bekijken. Daar moet ook de open brief staan maar ik weet niet meer op welke datum, wel in 2015.
Het interview met Nattanan staat op Matichon dagblad มติชน 17 januari 2015
Wat een dame en zo goed kunnen aangeven waar de huidige machthebbers eigenlijk staan. Prima dat Tino dit heeft geplubiceerd.
Bewondering voor deze bijzondere vrije geest. Moedig en zachtmoedig!! Veel kracht en liefde toegewenst met je missie.
Thailand heeft een groot gebrek aan mensen zoals Nattanan!
Stand in line, stamp your feet!
Gelukkig zijn er toch nog Thai die de moed hebben tegen de arrogantie van de macht in te gaan. Ik hoop dat zij veel volgers gaat krijgen. Want dat die anti-junta stemming zich zal uitbreiden, is duidelijk. Hoe lang een en ander gaat duren is niet te zeggen.Maar het wordt hoog tijd dat Thailand in ieder geval een zweem van democratie terug krijgt.
Heel goed jouw artikel over Nattawan.
Er is in de laatste tientallen jaren weinig veranderd in de machtsverhoudingen in Thailand,waarin vaak de oude machtskern werd gesteund door de militairen.
In de jaren 70 werd iedereen, die opkwam voor de armen beschouwd als communisten, vervolgd. Nu nog hoor ik soms stemmen, die stellen, dat mensen als Nattawan communisten zijn.
Ja inderdaad, Christiaan: ze waren communisten, on-Thais, anti-royalisten, gehersenspoeld door buitenlanders etc.
De machtsverhoudingen zijn nog hetzelfde maar de bewustwording daarover is veel groter dan zeg 15 jaar geleden. Toen kon je de mensen nog iets wijs maken, dat is nu veel moeilijker. Zoals generaal Prawit, minister van defensie en plaatsvervangend premier, een jaar geleden zei: ‘Iedereen mag denken wat hij wil maar je mag het alleen niet uiten’.
Een dapper meisje die het ongetwijfeld ver gaat brengen. Anders zijn dan de anderen is een wijd begrip, maar wanneer je op die leeftijd zo moedig tegen het gezag durft in te gaan, vind ik knap.
Netiwit Chotipatphaisal is ook zo’n kanjer, die bewust de dienstplicht weigert. (18 jaar)
Hij riskeert daarmee een gevangenisstraf.
Deze jonge mensen verdienen internationaal gesteund te worden!
Zij verdienen alle respect.
Helemaal met je eens I. Lagemaat.
Vroeger in Nederland had je ook verplichte dienst in het leger.
Ook in Nederland riskeerde je toen een gevangenisstraf naast de keuze voor de alternatieve dienstplicht die kort daarop zijn intrede deed. Ik was toen 18 en heb toen bij de testen die ze aflegden al duidelijk kenbaar gemaakt dat niemand mij kan verplichten om op commando andere mensen te doden in geval dat dat noodzakelijk wordt geacht door enkele generaals die zelf buiten schot blijven. Of uitgezonden te worden naar een land waar Nederland helemaal niets te zoeken heeft, behalve politieke en economische belangen. Ik had gelukkig de mazzel dat ik uitgeloot was lichting 1955, dus ik hoefde verder geen actie te ondernemen.
Begrijp me goed, ik ben niet tegen het leger op zich en gelukkig is het nu heel anders gesteld in Nederland, het is nu een vrijwillig beroep geworden. Het Nederlands leger nu met professionals is nu een heel ander leger geworden dan vroeger. En het leger doet ook andere goede dingen. Ik kan me nog herinneren dat het leger een keer ingezet werd om de bieten- en aardappelenoogst te redden bij veel boeren vanwege zware regenval, omdat de machines niet meer het land op konden. Kijk dat noem ik nu vaderlandsliefde en sociale betrokkenheid met je eigen land.
Ik neem zeker beide petjes af voor zowel Nattawan en Netiwit. Deze moedige jonge en ook zeer intelligente mensen durf ik te vergelijken met pioniers als Gandhi en Nelson Mandela. Ooit verguisd omdat ze onrechtvaardigheid aankaarten, nu zijn het de helden van vroeger en ook erkend als zodanig. Ik gun beide het respect wat ze meer dan verdienen.
Of de Thaise regering en het leger daar nu mee eens zijn of niet. Van mij krijgen ze alle lof, die ze ook rechtmatig verdienen, doordat ze op een zo jonge leeftijd een gewaagd standpunt durven in te nemen die mogelijk consequenties met zich meebrengen. Leve de wereldverbeteraars, want daar begint het altijd mee als je dingen wilt veranderen, een paar mensen die zich openlijk durven uit te spreken en de discussie durven aan te gaan met de gevestigde en gangbare normen en waarden.
Als we deze moedige mensen niet hadden, dan werden er nu nog steeds mensen op de brandstapel gegooid omdat het heksen zijn.
P.s. Mooi stukje informatie Tino. Ga zo door, jij mag je zelf ook scharen onder de rij wereldverbeteraars. Ook petje af voor jou voor dit artikel.
groeten Hans
Voorheen had het westen nog enige invloed in Thailand. Tegenwoordig worden zelfs opmerkingen door de VS over het gebrek aan democratie laconiek weggewuifd in Thailand. Met China lijkt men nu het beter te kunnen vinden. Er hangt nu toch geen communistische dreiging meer in de lucht. Men levert erkende Chinese vluchtelingen gewoon uit aan China. Soortgelijke systemen? De verklaarde boeman Thaksin merkte al op: Thailand heeft nu eigenlijk een soortgelijke regering als Myanmar.
Dat klopt wat je zegt in je laatste zin.
Alleen vergeet je dat het leger in Myanmar nog steeds de drugshandel in handen heeft en die is best wel groot en die geven ze niet zo maar uit handen (alleen niet meer zo openlijk, omdat het land nu een zogenaamde “democratische invloed” onder dwang heeft geaccepteerd)
groeten Hans
Hoe meer kritische burgers die niet achter een kleur aan lopen maar willen samenwerken en discuteren, hoe beter!
Natuurlijk is dit een moedig meisje en zo zouden er meer moeten zijn. Maar: kritische mensen kunnen alleen iets bereiken als zij het kritisch denken onder de knie krijgen. Daar is Nattanan nog niet zo goed in en dat is haar op haar leeftijd ook niet kwalijk te nemen.
Een van de elementen van kritisch denken is dat je open staat voor andere meningen dan je eigen, of je nu rood bent of geel. En dat je zinnelijk en logisch redeneert. Alles afwijzen omdat het van een regering komt die je niet zint is geen vorm van kritisch denken en brengt dit land ook niet verder. Alles goedvinden van een regering die via (al dan niet met het ‘kopen van stemmen) verkiezingen aan de macht is gekomen ook niet. Alles corruptie noemen (een machtsovername, hoe kwalijk ook, is geen corruptie) ook niet en daarbij vergeten dat alle democratische regeringen in dit land allemaal niet vrij waren van datzelfde fenoneem corruptie.
Wat Nattanan had moeten doen op haar examen is een kritische analyse maken van de 12 kernwaarden , deze wellicht relateren aan Boeddhistische waarden (die ook niet democratisch tot stand zijn gekomen maar wel belangrijk zijn in Thailand) en die analyse opschrijven.
Beste Chris,
Je hebt ongetwijfeld veel gelezen over en van Nattanan dat je er zo zeker van bent dat zij niet kritisch kan denken. Ik stel dat zij wel degelijk kritisch kan denken en een goede analyse kan maken. Zij wijst niet ‘alles’ af wat van deze regering komt. Zij vindt ook niet ‘alles’ goed van de vorige regeringen, zie haar mening over Thaksin. Zij heeft wel degelijk oog voor de fouten van vorige regeringen.
Zij heeft, samen met haar vrienden, wel degelijk een kritische analyse gemaakt van de ’12 kernwaarden’ waarvan ze sommige ook onderschrijft. Wat zij niet accepteert is dat deze kernwaarden kritiekloos moeten worden overgenomen door scholieren en studenten.Wat zij niet accepteert is het feit dat de huidige regering geen enkele vorm van kritiek verdraagt en kritische personen voor het gerecht sleept.
Jij en ik kunnen wel eens een discussie voeren over Boeddhistische waarden. Mijn stelling is dat de huidige regering handelt in tegenstelling tot Boeddhistische waarden die vrije discussie toestaat en bevordert.
beste Tino,
Ik denk dat Nattanan nog niet zo kritisch kan denken maar dat neem ik haar niet kwalijk. Kritisch denken betekent ook het correct gebruik van termen. Anders weten we niet waarover we het hebben.
“Corruptie is het politieke, sociale of economische verschijnsel waarbij iemand in een machtspositie ongeoorloofde gunsten verleent in ruil voor wederdiensten of als vriendendienst.”(Wikipedia). Praten over vragen stellen over ‘corruptie van de macht’ of ‘financiele corruptie’ getuigt niet van helder gebruik van termen. Er is namelijk geen corruptie van de macht of van geld. Corruptie is wat anders en heeft niks met een staatsgreep als zodanig te maken.
Overigens blinkt tot nu toe geen enkele Thaise regering uit in het accepteren van publieke kritiek. Het aantal smaad-processen bewijst dat wel.
Het feit dat Nattanan als enige haar nek durft uit te steken of anders gezegd haar hoofd boven het maaiveld te houden door haar kritische opstelling is al moedig onder dit regime.
Dan heb ik geen Wikipedia nodig om over punten en komma’s te gaan discussiëren.
Ik heb niet het idee dat het hier over punten en komma’s gaat, maar om de pretentie van westerlingen, een oordeel aan te vellen over Thaise politiek, en waarbij de legitimiteit van de junta het onderwerp is. Wij kunnen vanuit onze luxe positie soms te makkelijk denken over militairen , junta’s en corruptie, toch stel ik het op prijs, te lezen over feiten en al dan niet correcte/verstandige standpunten. Het debat in het westen gaat al mank genoeg aan ruis, aan ideologisch geladen kreten als racisme, haat, xenofobie, al neig ik soms ook het woord corruptie te gebruiken voor politieke arrogantie. Het is dan toch productief, de termen maar eens te (her)definiëren. Zoals ik het vanuit de verte kan beoordelen, was het straatprotest het enige middel om beweging in de zaak te krijgen. Echter, na weken blokkeren van wijken ga je tegenkrachten oproepen, al was t maar van gedupeerde middenstanders. Ik begreep ook dat de staatsgreep de wens was van de protesterende massa. Dat het volk nu vooruitgang wil zien, heeft mij sympathie en belangstelling. Dat er een cultuuromslag plaats moet vinden naar een minder autoritair en disciplinegerichte opvoeding wordt mij ook duidelijk. Het boeit mij enorm.
Wat nou pretentie van westerlingen? Op Thaise websites en Facebook pagina’s wordt uitvoerig, in het Thais, gediscussieerd over Brexit, Obama, Trump, Myanmar, China en wat niet al…Mag dat ook niet van jou? Ik geniet van die discussies en zal nooit iets ‘pretentieus’ noemen.
Moderator: niet chatten svp.
Kennelijk zijn alle lezers hier er van overtuigd, dat de strijd tussen de geel- en de roodhemden gewoon had moeten doorgaan, zonder ingrijpen van het leger. De corrupte regering was immers democratisch gekozen? Ben ik nou zo eenzijdig geïnformeerd? (wat de wandaden van leger, de corruptie e.d. betreft, dit is een ander verhaal).
Je kunt natuurlijk de discussie gaan voeren of Thailand wel rijp is voor een democratie. Het is inderdaad niet de bedoeling op straat uit vechten wat in het parlement zou moeten worden beslist. De junta had echter een spoedige terugkeer naar de democratie beloofd. Wat hebben zij tot nu gedaan om de oorzaak van het conflict, de kloof tussen Bangkok en het arme noorden, weg te nemen? Weinig tot niets. Het blijft zo voort smeulen als een veenbrand. Ondergronds nu. Men onderdrukt de symptomen maar pakt de kwaal niet aan.
De kwestie die Chris aansnijdt, is of het niet inderdaad strategischer was geweest als studenten, i.p.v. zich op de barricaden begeven,beter in hun rol van student waren gebleven en, zoals hij betoogt, die analyse hadden gemaakt. Het verleden heeft toch voorbeelden gegeven dat je lijnrecht tegenover een junta stellen, kan resulteren in terreur, zoals in Z. Amerika, waar de studenten boven de oceaan uit vliegtuigen gegooid werden.Ik vind dit een interessantere optiek dan helden gaan bejubelen. Pathetiek kan zich ook tegen je keren.