De schrik zit er bij vliegpassagiers goed in. Op de luchthaven van Surabaya in Indonesië hebben tientallen passagiers vlak voor vertrek een toestel van luchtvaartmaatschappij AirAsia verlaten. Ze durfden niet meer verder na een harde knal aan boord.
Het toestel taxiede zaterdagavond naar de startbaan voor een binnenlandse vlucht naar Bandung. Op dat moment klonken plotseling harde geluiden, vertelde een van de passagiers aan het Indonesische Metro TV. De motor viel uit en het toestel bewoog plotseling naar achteren. Onder de 120 passagiers brak paniek uit.
Startmotor
Het vliegtuig werd terug gesleept naar de gate, waar bleek dat er een probleem was met de startmotor. Het kon snel worden opgelost, maar toch koos het merendeel van de mensen ervoor om niet meer mee te vliegen. Volgens Metro TV durfde 90 procent van de reizigers niet meer in te stappen. Zij hebben van de luchtvaartmaatschappij hun geld teruggekregen.
Vorige week stortte een toestel van prijsvechter AirAsia neer in de Javazee. Dat vliegtuig kwam ook uit Surabaya en was onderweg naar Singapore. Het had 162 mensen aan boord. Ze zijn allemaal omgekomen.
Ik heb vele jaren in de luchtvaartsector gewerkt, al ware het dan voor de communicatiemiddelen. We kunnen stellen dat vliegen tot heden nog steeds tot één der meest veilige middelen behoort om zich over grotere afstanden te verplaatsen. Er vallen veel meer gewonden en doden in het gewone dagelijkse wegverkeer dan in de luchtvaart. Komt wel bij dat, indien er een incident is in de luchtvaart, dit steeds over veel mensen op hetzelfde moment gaat en dit heel erg aanslaat bij de mensen.
Ik vind het ook heel begrijpelijk dat bij een incident, zoals hierboven beschreven de mensen niet happig waren om de vlucht met hetzelfde toestel verder te zetten, ook al was men zeker dat het probleem technisch verholpen was. Een ander vliegtuig aanbieden zou de beste oplossing geweest zijn, maar, wegens de bezettingsgraad der vliegtuigen is dit praktisch onmogelijk om zomaar een reserve vliegtuig tevoorschijn te toveren. De beschikbare toetsellen zijn om financiele redenen bezet, een toestel, als reserve aan de grond houden is heel duur. Een vrachtwagen, om te renderen moet rijden en niet stil staan in het bedrijf, een vliegtuig om te renderen moet vliegen en niet staan wachten tot men het eens nodig heeft als reserve..
Dit is niet enkel uit winstbejag, gewoon een kwestie van renderen, het enige algternatief is duurdere tickets verkopen en dat willen de gebruikers dan weer niet.
Lung addie
Yip en dat is nu juist het grote probleem. Alles wordt vertaald naar financiële gevolgen. Onderhoud, pre flight checks het is allemaal gestandaardiseerd. Een vaste lijst met aandachtspunten wordt doorlopen. Onderhoud gaat uit van een gestandaardiseerd aantal levensuren van onderdelen voordat een vervangend onderdeel wordt geplaatst. Veiligheid is uiteraard belangrijk maar financiën zijn nog belangrijker. Uiteindelijk willen de luchtvaart maatschappij eigenaars tenslotte wel winst maken. Niks mis mee natuurlijk maar zeker na zojuist een vermist toestel is het van belang dat je mensen gerust stelt. Duidelijk communiceert wat er mis is en hoe het verholpen is. Duidelijk maken dat ditzelfde probleem net zo goed bij een andere maatschappij had kunnen voorkomen omdat gebruikte checks en materialen op dezelfde manier beoordeelt worden. En ja dat er dan af en toe gewoon domme pech oorzaak kan zijn van problemen blijf je houden. Maar dat hebben we bij elk mechanisch voertuig (zoals bijv. auto’s, treinen, bussen, motorfietsen en fietsen) af en toe. De schaal van de slachtoffers is dan uiteraard kleiner. En dat maakt het gevoel dat het een groter drama is wanneer een vliegtuig neerstort met slachtoffers of een auto crash met slachtoffers verschillend. In feite is het gestandaardiseerd onderhoud een de pre checks voor elke vlucht echter beter dan we met ons ander mechanische verkeer doen. Dus ik stap nog steeds met een gerust hart in een vliegtuig.
Goede uitleg van Lung addie.
Helemaal mee eens.
Hebben het aantal vluchten wat ik de afgelopen 5 jaar heb mee gemaakt moet ik concluderen dat ik zonder enige problemen steeds op tijd overal gekomen ben. 1 vlucht met redelijke vertraging maar ja dat was een Belgische maatschappij. (sorry Belgen maar het is echt waar)
Ik heb tientallen vluchten met AirAsia gemaakt en vindt ze een geweldig goede low-cost maatschappij.
Helaas komen ze nu negatief in beeld en Is het een drama wat het vliegtuig betreft wat verongelukt is.
Voor zowel de nabestaanden als de inzittenden.
Het motorisch mankement van de startmotor komt voor bij vele maatschappijen.
Het is net of op dit moment de nadruk gelegd wordt op de Aziatische maatschappijen. Ook bij de KLM komt motor pech voor en bij alle maatschappijen is een motorstoring onderdeel van het ondernemen.
Voor mij blijft het gewoon een maatschapij waarmee ik blijf vliegen.
Ook de drama’s van Maleisië airline zijn helaas gebeurd. Ik heb vaak gevlogen met ze.
En helaas moeten ze snijden in het personeelsbestand door tegenvallende winsten.
Mensen mijden de maatschappij. Dus niet alleen drama voor de inzittenden en crew en natuurlijk nabestaanden maar ook voor de medewerkers welke nu hun baan verliezen.
Moraal van het verhaal; ik stap liever in een vliegtuig dan in een taxi of tuk tuk hoewel ik dat dagelijks doe.
Voor alle nabestaanden: heel veel sterkte met het verlies van familie, vrienden en geliefden.