Vooral mannen vaker gecontroleerd op luchthavens
Wie regelmatig naar Thailand vliegt krijgt er mee te maken: veiligheidscontroles. Toch blijken reizigers het niet heel storend te vinden. Sterker nog, het geeft passagiers een veilig gevoel.
Zoover heeft de meningen gepeild, ruim 1500 reizigers deelden hun ervaringen met vliegvelden en controles.
Strengere controles zijn positief
Niet alleen vinden reizigers dat de strengere controles een veilig gevoel geven, ook geeft 31% van de vliegtuigpassagiers aan dat de controles consequenter of strenger mogen. Zo verschillen de controles per continent: in Europa worden de controles als soepelst ervaren in tegenstelling tot Noord-Amerika waar de beveiligers het strengst worden ervaren. De Nederlandse reizigers vinden de kleding of schoenen die uitgetrokken moeten worden bij deze controles het meest vervelend. De wachttijden bij de securitycheck en de regel dat enkel vloeistoffen in een hoeveelheid minder dan 100ml mee mogen, volgen op de tweede en derde plek van grootste irritaties bij de controles.
Loop je als man op het vliegveld rond? Dan is dan kans groot dat je gecontroleerd zal worden. Zo heeft 39% van de mannen wel eens zijn koffer moeten openmaken om de douaniers hierin te laten neuzen. Vrouwen hoeven minder te vrezen voor een controle, 29% van de vrouwen geeft aan dat hun koffer gecheckt werd. Werken de charmes van vrouwen dan toch betoverend op de vaak mannelijke veiligheidmensen?
Bagagefratsen: van een tube mayonaise tot wasknijpers
Wat wordt er nou het meest gevonden bij deze controles? Ruim 25% van de ondervraagden geeft aan een flesje of blikje drinken bij zich te hebben gehad wat werd ingenomen, daarmee het item wat het meest wordt onderschept. Een nagelschaartje of nagelvijl schijnt ook een hot item te zijn, 19.91% van de ondervraagden geeft aan dat dit ooit bij hen in de handbagage is aangetroffen. Mannen hebben dit opvallend vaker in hun bagage zitten, 25.77% van de mannelijke respondenten geeft aan dat dit ooit uit hun handbagage werd gehaald bij de controle in tegenstelling tot 23.35% van de vrouwen.
Ook pindakaas, tubes mayonaise, een pot stroop, een knieprothese en een rol plakband hebben reizigers ooit moeten afstaan. Een item wat men ook tijdens de vlucht in stalen variant krijgt aangeboden, een plastic vorkje, mocht ook niet door de veiligheidscontrole bij een van de ondervraagden.
Koffer kwijt?
20% van de respondenten heeft weleens te maken gehad met een koffer die niet aankwam op de bestemming. Vaak komt de koffer vrij snel weer boven water en wordt hij in 86% van de gevallen binnen enkele dagen bezorgd. In zo’n 10% van de gevallen werd hij pas terugbezorg aan het einde van de vakantie of pas thuis. 3% van de koffers komt nooit meer boven water.
Van drie mogelijkheden minstens één: Ofwel is 31 procent van de potentiële luchtreizigers volslagen krankzinnig, ofwel hebben er al veel meer geheel afgezien van die wijze van verplaatsing dan statistieken aantonen, ofwel zijn er op zeer subjectieve wijze vragen gesteld en antwoorden beoordeeld geweest. Alvast dreigen de sinds jaren opgevoerde controles talloze luchtreizigers stapelzot te maken.
Ik zou het heel interessant vinden om eens te horen of zien wat nu precies de resultaten zijn van al die “veiligheidscontroles”
Ik kan me niet aan de idee onttrekken dat er met deze controles getracht wordt een gevoel van veiligheid te creeren gelijk aan wat politie en justitie ons willen doen geloven met het vervolgen van kleine manntjes en vrouwtjes, terwijl de grote echte criminelen onaantastbaar zijn.
Ik heb me eens laten verzekeren dat al die veiligheidscontroles niet werken, omdat “den oprechte terrorist” deze controles gewoon weet te omzeilen.
Ergo, de enigen die baat hebben bij dit soort zijn controles zijn politici die zich heftig op de borst kunnen rammen al brullend over het feit dat ze zo goed bezig zijn, en de beveiligingsbedrijven die een aardige cent overhouden aan al dat gedoe.
En de echte terrorist?
Die plant wat anders, of doet het gewoon op een andere manier.
De gewenning door zo velen aan absurde controles waaraan men in praktijk onmogelijk kan ontsnappen, laat bewindvoerders toe op heel andere terreinen ongehinderd voorheen ondenkbaar geheten verregaande controles uit te voeren, zoals financieel, door publieke camerabewaking, private communicatiebewaking, enz.
Ik vlieg regelmatig naar Amsterdam en wordt alls alleenstaande oudere man negen van de tien keer gecontroleerd. Koffer open en graaien maar. Als ik vraag wat ze nou zoeken krijg ik geen antwoord.
Ook op de vraag of ik tot een specifieke doelgroep behoor ook niet.
Na de zoveelste keer ben ik behoorlijk kwaad geworden en zei “zoek het maar uit” en wilde zonder koffer weglopen. Was geen goede actie.
Ach, ze doen hun werk en ik heb er maar mee te leven.
31% vind dat het nog wel wat strenger mag? kan me niet voorstellen. Sluit me aan bij Jef en HansNL. Ik begrijp dat er een minimum niveau van controlles nodig is zodat je niet zo maar met een wapen (een écht wapen zoals een pistol of mes, geen nagelschaartje!!!) aanboord kunnen. Maar er komt een punt dat de gewone reiziger teveel hinder ondervind aan alle beperkingen en controlles, zoals de vloeistof beperking, geen nagelschaartje mee mogen nemen als handbagage etc. De echte kwaadwillende kan ook aanboord een wapen maken of meesmokkelen: plastic of huoten voorwerp zo aanpassen dat deze ans steekwapen kan worden gebruikt (zoals je weleens ziet on docu’s over gevangenissen in o.a. de VS) of desnoods met een stuk stevig touw (vermomont als veter?) iemand een strop om de nek trekken… Nee, ik vind de beveiliging sinds begin deze eeuw eerder iets te ver doorgeslagen.
Ben dus benieuwd naar de vraagstelling of hoe representatied de onderzochte doelgroep is.
Wat de douane betreft (niet te verwarren met de controlle bij de gate of paspoort controlle!): tja begrijpelijk dat men verboden goederen probeert te onderscheppen. De kans dat een willekeurige man wat meesmokkelt lijkt mij niet groter of kleiner dan dat een willekeurige vrouw dat doet? Vanwaar dat verschil, meer mannen die alleen reizen en dat individuele reizigers vaker in overtrading zijn en dus ook vaker er uitgepikt worden? Uiterlijk spelt ook een rol: ik ken iemand met stevige bouw, baard en lange haren, zou zo door kunnen gaan als een (tattoo-lose) biker, die wordt ook zo’n beetje standard uit de controlles gepikt.
Ik begrijp al die ophef niet. Ik heb veel gevlogen in mijn actieve leven en heb het nooit als hinderlijk ervaren. Zoals de security mensen van El Al tegen mij zeiden: meneer, het is ook voor Uw veiligheid.
Zo is het en zo moet het ook gezien worden. Het is gewoon zeuren over die flesjes van 100ml. Je weet het en dus niet zeuren. Ook ik heb wel eens een nagelknipper (met MES) moeten inleveren en 2 flessen met vloeibare croma(!!), maar dat was gewoon mijn eigen schuld want die had ik in de ingecheckte bagage moeten doen en niet in de handbagage. Kortom, het is lastig en vervelend maar wel noodzakelijk.
Ook de leiders van sekten hebben de meest uitstekende redenen zodra de leden gebrainwashed zijn. Schuldgevoelens aanpraten doen ook wel bedieners van sommige meer algemene godsdiensten.
Als iedereen weet wat hij/zij moet doen bij controles en bij vooral bij het inchecken dan valt het allemaal wel mee op de meeste luchthavens. 1 keer vanuit Thailand een 100% controle gehad en dat kost echt wel tijd. Ik heb meer last van groepjes Arabische mannen die bij het inchecken op Bangkok altijd moeilijk doen bij de incheckdames.
Ik moet al die lastige groepjes Arabieren in de luchthaven van Suvarnabhumi net gemist hebben, maar had liever een paar veiligheidscontroles mogen missen.
Als oud-steward heb ik al vele jaren controles moeten doorstaan. Op zich vond ik het nooit erg, het was voor onze veiligheid. Maar voor veel spullen die niet mee aan boord mogen, heb ik echt geen begrip over. Ik weet wat er aan boord voor spullen zijn die in handen van een potentiële terrorist vele malen gevaarlijker zijn dan een nagelschaartje. Spullen die, wanneer je het weet, zelfs voor iedereen toegankelijk zijn. Zelfs een bierflesje kan als wapen dienen.
Laatst stond ik ook bij een controle. Ik had bij IKEA een leuk bestek-setje gekocht. Ik had het eerst in mijn koffer, maar omdat deze te zwaar was, had ik het pakje in mijn rugzak gestopt, zonder er iets bij te denken. Natuurlijk werd het bij de controle eruit gevist. 15 vorken, 15 lepels en 15 messen. De messen mocht ik eerst niet meenemen. Toen besloot de ambtenaar dat het lemmet aan de juiste voorschriften voldeed en mocht ik het hele pakje alsnog meenemen.
Maar een brievenopener in de vorm van een zwaardje met een spitse punt, dat ik al als teenager had, moest ik achterlaten. Hoeveel schade kan ik nou daarmee aanrichten?
Als crew hadden we in Frankfurt een extra check-in die niet in het luchthavengebouw is, maar voor het vertrek met de bus naar het vliegtuig op de basis staat. Als computer freak heb ik altijd een setje schroevendraaiers bij me, voor het geval ik onderweg iets wilde knutselen. Toen werd dit me bijna afgepakt – hoewel deze zich in mijn koffer bevond. Ja, wat moet je als steward met een schroevendraaier? Een piloot of co-piloot mocht dat wel meenemen…. zij moeten immers de losse schroeven weer vastdraaien…
Men is een beetje toleranter wanneer je on duty naar het vliegtuig gaat – in de thuisluchthaven. Maar onderweg, vooral in USA, werd je net zo streng gecontroleerd als een normale passagier.
Waar de controle nou bijna helemaal niet plaats vond, was op de oude luchthaven in Bangkok. Daar kon je meenemen wat je wilde. En om eerlijk te zijn, had ik daar nou ook weer geen goed gevoel bij. Hoe vervelend de controles zijn… helemaal geen controle vond ik nou ook weer niet in orde.
Oh en omdat ik toch al wat ervaring heb met de controles, doe ik niet moeilijk. Ik haal al automatisch mijn zakken leeg, mijn riem af en de schoenen uit. Meestal kom ik dan zonder dat het controle apparaat afgaat door. Maar waar ik iedere keer weer op moest wachten – was mijn ex-vrouw. Zij kwam met kettingen en ringen aan en ergerde zich iedere keer weer dat ze deze moest afdoen. Vooral toen zij zich (in Frankfurt) kwaad maakte en een Duitse ambtenaar als “Helga” uitmaakte, die waarschijnlijk lesbisch was.
Moet je voorstellen, wij stonden daar met onze twee kinderen, hadden weinig tijd, omdat wij altijd als laatste moesten inchecken en madame begon daar te argumenteren over haar klatergoud.
Het zweet brak me al uit, omdat ik wist hoe lang de weg naar het vliegtuig was en wij de vlucht konden missen doordat zij meende dat deze regels niet voor haar bestemd waren.
Misschien is dat de reden waarom mannen meer gecontroleerd worden? Wij zijn iets gemakkelijker in omgang. Dat maakt ons natuurlijk ook een gemakkelijkere “prooi” voor de controlerende ambtenaar.