The Sound of Silence is prachtig maar niet in Thailand….
In het land van glimlachen en serene tempels schuilt een minder vredige realiteit: Thailand wordt geteisterd door aanhoudende geluidsoverlast. Van luide muziek in stedelijke centra tot brullende motorfietsen en eindeloze bouwgeluiden, de geluidsoverlast vormt een dagelijkse uitdaging voor zowel de lokale bevolking als teleurgestelde toeristen, die rust zoeken maar in een zee van geluid belanden.
Wakkerhouders
Toen we nog in Chiang Dao woonden hebben we onder meer een Franse vrouw leren kennen die al een paar jaar op zoek was naar een woonplek. In eerste instantie dachten we dat het dan blijkbaar heel moeilijk was om hier een woning te vinden, maar toen we een middagje met een makelaar rondtoerden vertelde die (privacy is geen issue in Thailand) dat een van haar eisen was dat er absoluut geen geluid van buren of andere omgeving te horen mocht zijn. Hij kende wel zulke plekken, maar durfde die niet aan haar aan te bevelen. Veel te gevaarlijk voor een alleenstaande westerse vrouw, vond hij.
Herrie, hoezo herrie?
Mag ik een lansje breken voor de stilte in Thailand? Met daaraan gekoppeld de vraag waar deze nog te vinden is? Thai lijken geen oog (en oor) te hebben voor (dirty) herrie. Waar je ook komt, de versterker staat op vol vermogen te blèren. Ga de stad in en ervaar het volgende: de taxichauffeur heeft vaak niet alleen zijn radio hard aan staan, maar kijkt onder het rijden ook op het dvd-scherm. Protesteren helpt niet, uitstappen wel.
