Ik ben eens benaderd voor een interview over Thailand. Ik heb dat toen geweigerd, omdat ik wel wist waarover het zou gaan. De enige interviews die ik heb gegeven, gingen over de Hindu-tempel Preah Vihear en protesten in Bangkok. Dat waren zakelijke verhalen. Maar andere interviewverzoeken weiger ik categorisch.
Ik hoorde eens een radio-interview met een ex-medewerker van Thailandblog. De interviewer wilde het hebben over de vooroordelen, die over Thailand bestaan. Ik zou gezegd hebben: Daar wil ik het niet over hebben. Zijn vraag ‘Waarom’ zou ik beantwoord hebben met: Omdat het vooroordelen zijn. Vooroordelen zijn hardnekkig. Door vooroordelen te bestrijden, bevestig je ze juist.
De laatste vraag van dat interview vond ik stuitend: Zijn Thaise vrouwen goed in bed? Ik zou gereageerd hebben met: Vlegel, ga je mond wassen. Of iets serieuzer: Ik zou het niet weten, ik ken ze niet alle 30 miljoen.
Zeg in Nederland tegen iemand dat je naar Thailand gaat of in Thailand woont en dan zie je al die broeierige blik, die sommigen vergezeld laten gaan van enkele uitgekauwde clichés over Thailand alsof het land één grote hoerenkast is, alle Thaise vrouwen hoeren zijn en alle alleenstaande mannen die op vakantie naar Thailand gaan, hoerenlopers zijn. Hoe ze dat weten, is me een raadsel.
Getrouwd met een ex-bargirl
Ook sommige expats zijn niet vies van clichés. Ze zeggen met een ‘ex-bargirl’ te zijn getrouwd. Pardon, wat zeggie-ie? Hebben jullie geen respect voor je vrouw door haar terug te brengen tot prostituee, wat de vertaling van bargirl is? Wat is dat voor onzin om iemand op één aspect van zijn leven vast te nagelen? Is die persoon daarmee getypeerd? Getekend voor het leven?
Elk mens heeft vele rollen en vele gezichten. Als iemand mij een irritante schoolmeester noemt, zeg ik: Ho,ho, wacht even. Ja, ik was schoolmeester, maar ik ben ook vader, echtgenoot, familieman, oud-journalist, oud-hogeschooldocent, oud-freelancer, liefhebber van Bach en nog veel meer.
Homo- en heterohokjes
Ik had een brief aan een kennis gestuurd waarin ik probeerde uit te leggen dat je met de hokjes homo en hetero niet uit de voeten kunt in Thailand. Is een ladyboy homo of hetero? Zijn Tom & Dee twee lesbo’s? Misschien wel en misschien niet.
Seksuele voorkeuren kunnen zelfs in de loop van een leven wijzigen of tegelijk bestaan. Een vrouw werkt een tijdje als bargirl en neemt daarna de moederrol weer aan. Of wordt Tom met een Lady. Wat is een jongeman die een tijdje als gogoboy werkt, en daarna trouwt: homo of hetero of allebei? Is het u wel eens opgevallen dat veel Thaise jongemannen feminieme trekken hebben. Kijk naar het gezicht en je vraagt je af: zie ik nu een man of een vrouw? Allemaal heel verwarrend.
De vis en het water
Ik had die brief niet moeten schrijven, realiseerde ik me later. Mijn kennis, bepaald niet onintelligent, had er niets van begrepen. Ze was niet in staat over haar eigen grenzen te kijken. En dat is eigenlijk wel begrijpelijk. Onze culturele vooronderstellingen zijn in essentie onzichtbaar voor onszelf. Pas wanneer je kennismaakt met een andere cultuur, kom je erachter dat die ideeën niet universeel zijn.
Een vaak herhaald aforisme in de communicatieleer, toegeschreven aan Marshall McLuhan, luidt: We weten niet zeker wie water ontdekte, maar we weten wel dat dit nooit de vis kan zijn geweest. Water vormt namelijk voor een vis het enige milieu en een vis – gesteld dat hij kan denken − kan zich geen voorstelling maken van een leven buiten dat milieu.
Je moet er geweest zijn?
Misschien zijn er nu lezers die zeggen: jouw verhaal komt neer op het cliché ‘Je moet er geweest zijn om erover te kunnen oordelen’. Nee, dat betoog ik niet. Natuurlijk, als boeren niet betaald krijgen, als mensen onschuldig de gevangenis in gaan, als agenten steekpenningen incasseren, hoef je echt niet in Thailand geweest te zijn om daarover te oordelen.
Maar mijn brief was aan een dove gericht. Haar antwoordbrief bevestigde mij andermaal in de overtuiging dat ik moet zwijgen over Thailand. Ik zou niet weten wie van mijn kennissen in staat is met een open mind, onbevooroordeeld, zonder vooraf geconstrueerd beeld van Thailand naar mijn verhaal te luisteren. Geneuzel over het weer, eten, tempels en stranden: oké, maar verder houd ik mijn mond.
Stelling
Ik vraag jullie: Is dat ook jouw ervaring? Moeten we zwijgen over Thailand? Reageer op mijn stelling: Over Thailand kun je niets anders dan zwijgen.
Antonin Cee
Ik vroeg Antonin Cee om te reageren. Hij schreef: Iedereen denkt binnen een socio-historisch refentiekader bijgekleurd door pesoonlijke ervaring (wat negatief gezien misschien niet meer is dan een eufemisme voor vooroordeel). Ik zie daarin geen reden tot zwijgen.
Voor een gedeelte is ontwikkeling juist het opruimen van vooroordelen. Een ietsje ruimer worden. Niemand bezit de unversele wijsheid, want die is er simpelweg niet. Maar binnen de dialoog – als die oprecht is – trek je enigszins die kant op. Het spannende intermenselijke avontuur, dat nooit af is. Gelukkig maar, want anders zou het ontzettend saai worden.
Als expats zijn we – in sommige gevallen ondanks onszelf – het wonderlijke Thaise universum enigszins binnengewandeld. Maar het blijft verbazen. Uitleggen hoe het in elkaar steekt naar mensen die deze trektocht niet ondernomen hebben, is geen eenvoudige zaak.
Bert van Balen
Ik vroeg Bert van Balen om te reageren. Hij schreef: Waarom zou ik zwijgen over Thailand? Waarom zou ik zwijgen over mijn wettelijke echtgenote die al negen jaar in coma ligt met zwaar hersenletsel? Waarom zou ik zwijgen over het feit dat ik al ruim acht jaar leef met kanker? De enige reden zou kunnen zijn om mijzelf te sparen tegenover mensen die een oordeel vellen over je handel en wandel terwijl je vrouw zich in een dergelijke situatie bevindt, of mijzelf sparen voor het medeleven van mensen die horen dat je aan kanker lijdt.
Het aardige van het ouder worden en tevens leven met de wetenschap dat je aan een ongeneeslijke ziekte lijdt die de levensverwachting aanzienlijk verkort, is dat er maar zo weinig overblijft van wat er werkelijk toe doet. Niet veel eigenlijk behalve je eigen oordeel over zaken die zich in je directe omgeving afspelen. Dienen deze zaken nog wel mijn welzijn. Ik zwijg nergens over, tenzij het mijn welzijn negatief zou kunnen beïnvloeden. En dit is niet veel meer.
Ik heb geleerd dat mensen die zich bedienen van vooroordelen, en zeker als het gaat over Thailand, het best de wind uit de zeilen kunt nemen door alles van wat zij denken over het land en zijn inwoners te bevestigen. Alles wat zij denken over expats en toeristen eveneens.
Waarom zou ik mij het oordeel aantrekken van calvinistische burgers met hun groepsreis mentaliteit. Zij staan voor mijn gevoel een stuk lager op de ontwikkelingsladder en zijn nooit in staat geweest zichzelf te onderwerpen aan een stukje zelfbespiegeling. Indien zij deze stap wel zouden maken, volgt zeer waarschijnlijk uitzetting uit de groep en buiten dit kunnen zij niet verder leven, denken zij. Terwijl juist dan het leven begint.
Zwijgen over Thailand is net zoiets als zwijgen over homofielen, pedofielen, prostitutie, over drugs, over de gevaren van alcohol . . . noem maar op. Waarom zou je er over zwijgen. Het bestaat allemaal. Dat het voor sommige journalisten een hot item is om juist één land er uit te lichten wat betreft deze zaken, zegt meer over zijn of haar lezerspubliek. Geef ze brood en spelen.
Khun Peter
Ik vroeg Khun Peter om te reageren. Hij schreef: Je zou de vraag kunnen stellen: Moet je wel een mening hebben over iets wat je niet begrijpt? Ik denk dat de Thaise maatschappij complex voor ons is, onder andere omdat een Thai in het openbaar liever geen emoties toont en desnoods liegt om jou niet te kwetsen. Wij Nederlanders zijn juist heel direct en zeggen waar het op staat. Dat is hard maar ook gemakkelijk. Je weet wat je aan elkaar hebt.
Vaak hoor ik ‘In Thailand is niets wat het lijkt’ en dat klopt wel aardig. Past onder de noemer Oosterse mystiek. Dat verandert natuurlijk wel door westerse invloeden en internet.
Het is daarom de vraag of het zin heeft om een mening te hebben als je iets niet begrijpt, wellicht is het dan beter om te zwijgen.
Gerrie Agterhuis
Ik vroeg Gerrie Agterhuis om te reageren. Hij schreef: Vragen met een ingebouwd antwoord krijg je meestal als men weet dat je in Thailand woont. Past je antwoord niet in hun straatje dan staan ze raar te kijken.
Aan sommige mensen stel ik dan de vraag: ‘Ben je al eens in Thailand geweest?’ Als het antwoord is ‘Jawel’ dan vraag ik: ‘En waar dan wel?’ Is het antwoord Bangkok en Pattaya, dan reageer ik dus dat ze niet in Thailand zijn geweest. Thailand zijn geweest. Het echte Thailand is iets meer dan de hoofdstad en Walkingstreet.
Maak eerst eens een georganiseerde rondreis en ga het jaar daarop naar de streek die je het meest aansprak gedurende de georganiseerde reis. Neem drie weken de tijd om daar op je gemak rond te kijken op het platteland en laat je niet verleiden om in dure hotels in de grote steden te verblijven. Probeer in contact te komen met de gewone hardwerkende mens, laat het op je inwerken en kom dan nog maar eens bij mij terug.
Mensen die met verhaaltjes komen waarvan ik denk: Dat hebben ze gezien van iemand die het van horen zeggen heeft, geef ik weinig aandacht. Laten ze maar blijven doorleven in hun wereldje. Lig er zelf niet wakker van en weet wel beter.
Je mag ook naar Groenland op vakantie hoor. Ook niets mis mee.
Ingezonden mededeling
Op zoek naar een leuk cadeau voor een verjaardag of zomaar? Koop Het Beste van Thailandblog. Een boekje van 118 pagina’s met boeiende verhalen en prikkelende columns van achttien bloggers, een pittige quiz, handige tips voor toeristen en foto’s. Bestel nu.
Ik heb wel eens iemand horen zeggen, als u uw vooroordelen verliezen wilt, dan moet u gaan reizen! Misschien is dit een goeie tip voor mensen met vooroordelen over bv Thailand.
Zwijgen over Thailand, nee dat doe ik niet,Thailand ik sta er mee op en ga er mee naar bed, want mijn vrouw komt er vandaan mijn leven is Thailand!
Als ik iemand ontmoet met een vooroordeel over Thailand dan probeer ik deze wel te ontkrachten.
Verder sluit ik mij alle reacties hierboven aan.
De vooroordelen over Thailand, maar hoe zit het met die van ons blogers?
Want wat mij op valt in de reacties is dat het woordje dom of niet echt slim of niet intelligent regelmatig gebruikt word, ik kan hier niet zo goed tegen slim en dom ik vind het gewoon een arrogant rotwoord het zegt meer over jezelf dan over de ander, en ik vraag mij dan af hoe weet men dit, waar baseert men dit op?
En is dit dan ook geen vooroordeel, ieder kan op zijn of haar vakgebied wel deskundig zijn maar hoe is hij zij in het dagelijkse leven?
Iemand die nooit in Thailand geweest is, en het van de informatie uit de media moet hebben en hier zijn vooroordeel op heeft gebaseerd hoeft nog geen dom mens te zijn, naïef zou toepasselijker zijn.
Ik denk dat iedereen domme en slimme momenten heeft, het heeft met zoveel aspecten in het leven te maken.
Jullie hebben bij mij wel een gevoelige snaar geraakt,ik ben weduwnaar en ga veel op vakantie,ben al een paar keer naar Thailand geweest,en met de eerste keer toen ik mijn dochter het vertelde van Thailand,heeft ze mij uitgemaakt voor pedofiel,hoerenloper,en dat komt niet leuk over.Maar ik mag niet teveel geld uitgeven,want als ik uit de tijd kom,dan zijn ze bang dat er niets overblijft.Ik wil ze nu ook niet weerzien,en ben reeds met een notaris bezig,om bij leven alles aan iemand te schenken.Maar mijn vakantie`s nemen ze mij niet af,maar ik vindt het zo dom,als ik naar een publieke vrouw wil,dan kan ik toch ook wel in Nederland blijven,als ik zei,Ik ga naar Indonesie,dan heb ik groot gelijk,dan moet ik genieten van het leven,maar ik heb nu een troost,de vooroordelen zitten niet alleen bij mij.
Groetend,
Geert
Beste Geert,
Best heftig wat u verteld, komt niet leuk over is denk ik zachtjes uitgedrukt als je eigen kind je hier voor uit maakt.
Dat een stelling als deze heftig over komt is te begrijpen, en wat uw dochter betreft ik neem aan dat zij toch haar vader wel zo goed kent dat zij toch moet beseffen dat zij u hier heel veel pijn mee doet.
Ik geef u groot gelijk dat u zegt mijn vakanties pakt niemand af want ik mag toch aannemen dat u ook uw leven hard heeft gewerkt, en nu mag genieten van uw welverdiende pensioen.
Misschien is het voor uw dochter een idee om ook eens een vakantie naar Thailand te plannen, desnoods samen, zodat zij zelf kan ervaren dat Thailand uit veel meer dan seks bestaat.
Ik kan mijn verder niet met uw privé leven bemoeien alleen hoop ik toch dat u niet te snel alle schepen achter u verbrand, want je kinderen is toch je grootste bezit wat of je kan hebben.
Ik wens u veel sterkte en hoop dat alles toch nog met een sisser afloopt.
groet
Naar mijn bescheiden mening hebben we die vooroordelen grotendeels te danken aan sensatieprogramma’s met een zeer hoog SBS6 en RTL4 gehalte, vele van hun kijkers zijn ineens deskundige geworden als het over Thailand gaat!
Niet alleen sbs en rtl. Een paar weken geleden een artikel over de situatie in het zuiden in het Parool. En ja hoor, een derde van het artikel ging over de bargirls, tuktukchaufeeurs die meisjes enz aanbieden. Dit artikel was ook in het Dagblad van het Noorden geplaatst. Ik heb daar op gereageerd en mijn brief is ook geplaatst. Ook heb ik de journalist, die rond schijnt te reizen door SEA geschreven. Want wat heeft dat met de aanslagen te maken, zover ik het hier lees zijn de aanslagen juist niet gericht op de toeristen en de barretjes. Dus waarom hier dan zo de nadruk op leggen. Hij schreef terug dat het juist de cafe’s e.d. het doel waren. Maar hij zou nog een keer wat meer de diepte ingaan en een artikel schrijven, ja, ja
Maar goed. Vooroordelen zijn er over ieder land. Als er een artikel in een buitenlandse krant staat over Nederland dan gaat het ook over tulpen, klompen, walletjes, coffeeshops enz. Ik heb drie maanden vrijwilligerswerk gedaan in Thailand en veel buitenlanders ontmoet. Zij weten ook niets anders over Nederland en als ze al hier naar toe willen of komen dan gaan ze naar Amsterdam. Ik heb ze de tip gegeven om ook eens naar Maastricht, Amersfoort, Groningen en de eilanden te gaan
Mensen die met verhaaltjes komen waarvan ik denk: Dat hebben ze gezien van iemand die het van horen zeggen heeft, geef ik weinig aandacht. Laten ze maar blijven doorleven in hun wereldje. Lig er zelf niet wakker van en weet wel beter.
Dick,
“De vis kan het water niet zien, en de vogel de lucht niet.”
Deze uitspraak is 2.500 jaar oud en afkomstig van Boeddha. Kijk, als je het toch over Thailand hebt kun je beter Boeddha er bij halen dan McLuhan…
Hans Mondeel
Goede aanvulling, maar ik denk dat er meer westerlingen zijn die weten wie Marshall McLuhan was, dan dat er Thai zijn die deze uitspraken van Buddha kennen.
Moderator: uw reactie voldoet niet aan onze huisregels.
Ik zou niet willen of durven twijfelen aan het oordeel van de moderator. Wel past me een woord van dank: door het weghalen van mijn reactie zie ik in dat de stelling juist is en alleen maar aan zeggingskracht heeft gewonnen.
Ik heb als arts een jaar in een abortuskliniek gewerkt en deed later als huisarts euthanasie op verzoek van de patient, dat laatste kwam 1-2 keer per jaar voor. Deze twee zaken waren in Nederland vaak even moeilijk bespreekbaar als de zaken in Thailand waar Dick over spreekt. Ik deed er dikwijls maar het zwijgen toe, daarover was met velen gewoon geen gesprek mogelijk. Tegen onbegrip, domheid en vooroordeel is het moeilijk opbotsen; en dan maakt het niet zoveel uit of het gaat over Thailand of over andere landen, onderwerpen of situaties. Ik betwijfel dus of het spreken over Thailand zo veel moeilijker is, of dat Thailand in dat opzicht exceptioneel is. Ik zie hier toch meer een universele menselijke zwakheid die bij elk onderwerp, bij iedere persoon en overal naar voren kan komen.
En laat ik er aan toevoegen dat ik in mijn vele gesprekken met familieleden en vrienden over Thailand (en Tanzania) zelden ben gestuit op vooroordeel of onbegrip. De enkele keer dat het wel gebeurde dacht ik: zeker niet goed uitgelegd of soms jij vervelende……………en deed ik er verder het zwijgen toe.
Hoe je het beste kunt reageren ligt maar net aan je gesprekspartner. Schat je die in als iemand met oogkleppen op, iemand vastgeroest in vooroordelen, iemand die zoekende is naar antwoorden en vragen?
Vragen staat immers vrij, en als die bespottelijk zijn antwoord je gewoon niet, vraag je wat de vraagsteller nu op doelt, of geef je een absurd antwoord.
“die Thaise dames, die zijn toch…?” zou ik kunnen beantwoorden met “Hoe moet ik dat nu weten, ik ken er maar 1 uit de miljoenen die er zijn”, “ja, ik heb persoonlijk met alle 50 miljoen het bed gedeeld, nou je moest eens weten, dat overleef je gewoon niet!” of “Waarom vraagt u het niet aan Maxima? Die wist te vertellen dat dé Nederlander niet bestaat, dé Thai dus ook niet of zouden al die oranjes al generaties lang import bruidjes en bruidegommen halen omdat Duitsers en Argentijnen zoveel beter zijn?”
Ik zie hier ook weleens vragen, reacties of stelling die (al dan niet bewust) een stereotype neerzetten. Dan kan ik alleen maar denken: sinds wanneer zijn alle miljoenen en miljarden mensen hetzelfde? Je kunt best praten in grove lijnen over positieve en negatieve vooroordelen, er kan zelfs een algemene kern van waarheid in zitten, maar uiteindelijk komt het aan op individuen. Dat je stereotype en vooroordelen tee kennis neemt is prima, vervolgens moet je zelf op pad en kijken wat je in alle uithoeken zelf kunt ontdekken.
Nb: Het interview waar Dick over verwijst was op Radio 2 in 2012, Knooppunt Kranenbarg:
https://www.thailandblog.nl/relaties/thailandblog-thaise-vrouwen-radio2/
Ze hadden vorige week ook een vraag van de dag: hoe heb jij je buitenlandse partner ontmoet. Het verbaasde hen dat er voornamelijk mensen waren die hun partner niet via internet hadden ontmoet, want dat is toch geen taboe meer? Alles naar aanleiding van een nieuw RTL programma over mannen die daten met Russische dames… Uiteindelijk 1 man aan de lijn die zei dat de buitenlandse liefde hem onverwachts overkwam op vakantie, en op het eind een beheerder van een dating bureau met Russinnen etc. Ik kon alleen maar denken: jammer. Als je praat over daten in Nederland, ben je dan ook verbaasd als de meeste reageren met “we kwamen elkaar tegen op school/werk/disco/museum/strand/straat/…” ?
Ken deze argumenten van de mensen die zonder er te zijn geweest hun ongezouten mening geven.
Erg veel voorkomende ga je alleen naar Thailand???(ben al meer dan 10 jaar getrouwd) Of deze daar worden kleine kinderen misbruikt.(Alsof heel Thailand uit pedofielen bestaat)
Vaak ga ik nog geen eens in op deze ongezouten meningen.(Denk dan maar! weer een vraag van een wereld vreemd persoon)
Altijd makkelijk iets te veroordelen zonder er geweest te zijn! Thailand is zo mooi als je wat verder kijkt als je neus lang is.
Ik ga er al jaren met plezier, alleen of met mijn gezin naartoe en denk met een leo in mijn hand laat de betweters toch!!
Andersom kan ook: sommige Thais denken dat alle westerse vrouwen sex willen en met iedereen. Mij werd ook gevraagd hoe duitse vrouwen in bed zijn, immers ik had al een paar keer een duitse vriendin. Een Duitser had dan weer kunnen vragen hoe goed stewardessen in bed zijn, want het waren allemaal collega’s. Of ze kunnen weer zeggen, alle stewardessen gaan gemakkelijk met iemand naar bed.
Flauwe kul dit alles.
Ik praat er dan ook nauwelijks over. Ik heb geen zin iets aan mensen uit te leggen die te lui of te dom zijn zich te informeren over Thailand of welk land dan ook.
Dan kan ik Thailand ook met Brazilië, Cuba, Kenya, Filipijnen of de Dominicaanse republiek over een kam scheren.
Ieder land heeft een eigen unieke achtergrond. In elk land kom je ook vrouwen tegen die een provider zoeken. Maar het wil niet zeggen dat het je alleen daarom gaat.
Je kan de zaak ook omdraaien.
Als het om een mannelijke gesprekspartner met vooroordelen gaat. Begin je bv. over het archetype van de hoeren -en kreogenloper; typetjes die je er zo uit haalt. Je ziet er in elk verlopen café wel een zitten. Zo niet in je eigen stamkroeg. Op het werk…
Dames met vooroordelen vertel je gewoon dat er in elke straat wel een vrouw woont die er affaires op na houdt. Al dan niet om financiële reden of gewoon omdat ze er niet af kan blijven.
Dan worden de vooroordelen soms snel weggestoken.
Immers je confronteert je gesprekspartner met het feit dat het uiteindelijk zijn eigen land -of dorpsgenoot is die hem met deze vooroordelen opzadelt. En ofwel wordt er dan snel over een ander onderwerp gepraat, of je begint zelf in geur en kleur te vertellen over de cultuur, natuurparken, wat je maar wil, … Wil je het toch even over Pattaya hebben kan je steeds spreken over de mooie streek ‘Chonburi’ . Waar zowel de culinaire genieter, de gezellige gangmaker als de toogfilosoof en groene jongen zijn draai vindt. En dit steevast omringd door de gedienstige Thaise smile van je gastland.
Ach vooroordelen. Mij maakt het niet uit wat mensen qua vooroordeel over Thailand hebben, het zegt meer over die personen dan over de Thaien in het algemeen. belangrijkste: voor mij telt dat ik de liefde van mijn leven heb gevonden in Thailand, ik het land mooi vind, de cultuur bijzonder en het eten en leven daar heerlijk.
Als mensen mij uit de tent proberen te lokken door mij hun vooroordelen op te dringen antwoord ik simpel:
ik uit geen kritiek op jouw geloof of manier van leven en dat jij je geroepen voelt om dat richting mij wel te doen getuigt van jaloezie.
Meestal volg een hele uiteenzetting dat ik het fout zie, vervolgens negeer ik alles wat men uit. Ik ben er gelukkig en dat is een van de belangrijkste visies in mijn leven. Geluk is belangrijk na gezondheid. Anderen met een hoger streven, meestal vertaald in gefakete rijkdom, gaan er prat op dat ze het kunnen showen.
ik laat ze in die waan en vraag alleen respect voor mijn keuzes in het leven.
Ik hou van mijn thaise vrouw en van thailand en neimand kan mij dat ontnemen.
Tsjaa…wat moet je mensen vertellen?Het is een feit dat 8% van de vrouwelijke Thaise bevolking direct of indirect iets met prostitutie te maken heeft.
Dat is mooi zeker als je weet dat deze industrie in Europa dezelfde % aantoond.
Als je dit zegt en weet dat in NL meer dan 33% naar de hoeren gaan!word het iets duidelijker waar we het over hebben.
Wij zijn van die wijzertjes en dat is nml makkelijk,dat deden we toch ook op de basis school?
Laat ze maar praten en denken over Thailand,ooit een vrouw uit NL van 14 jaar een vrachtwagen met de hand zien lossen?ze weten niet waar ze het over hebben!
Thailand is net als zoveel andere landen in de wereld, als je veel reist en landen bezoekt dan zie je pas waar het allemaal om gaat. gewoon; geluk; liefde; gezin; geborgenheid, dat is wat de mens zoekt.Geld is nog niet eens het belangrijkste, wel gemakkelijk. Dus eigenlijk veroordelen wij westerlingen alleen maar en kijken zeker niet diep genoeg. Wij zijn westers en weten het altijd beter. Hoe kortzichtig kunnen we zijn.
In mijn vriendenkring ben ik deze vooroordelen tegengekomen, maar ondertussen zijn deze volledig weg nadat ze in oktober 2013 met mijn Thaise vrouw kennis hebben gemaakt.
Ik weet dat nog goed LOL …
Ik vertelde vorig jaar aan mijn vrienden dat ik naar een ander land ging en ze mochten, op basis van enkele vragen, raden welk land het was. En ik begon met: het land waar het over gaat heeft het langst regerende staatshoofd ter wereld. Niemand wist over welk land het ging. Dan … de hoofdstad is volgens het Guinnees Book of Records de warmste stad ter wereld. Niemand die het antwoord wist. Dan … 65 miljoen inwoners. Niemand had een idee. Dan … het enige Aziatische land dat nooit gekolonialiseerd is geweest. Zelfs een leerkracht geschiedenis wist het antwoord niet 🙂
Maar toen ik zei dat het om Thailand ging kreeg ik als reacties “sex” en “Pattaya”. Toen vroeg ik de mensen: Thailand heeft 65 miljoen inwoners. Laat ons even voor de eenvoud er van uitgaan dat de helft vrouwen zijn. Een goeie 30 miljoen dus. Denken jullie dat een land goed functioneert met alleen maar 30 miljoen prostituees? Dan begonnen ze al eens na te denken 🙂
Er leeft dus inderdaad bij veel mensen een beeld over Thailand dat totaal niet met de realiteit strookt. Met dank aan de media. De minste reclame hier is, zo omschrijf ik persoonlijk het, gesexualiseerd.
Zoals Peter hierboven zegt: dat beeld zegt over veel mensen meer over hun eigen gedachtengang dan over de realiteit in Thailand: veel Thaise dames zijn conservatief en verdragen dat soort grappen of visies niet.
Ondertussen is mijn Thaise vrouw heel graag gezien bij mijn vrienden en heb ik zo’n vooroordelen niet meer gekregen.
Vol bewondering voor deze stelling van Dick van der Lugt, postte ik op mijn Facebookpagina hetvolgende:
“Over Thailand kun je niets anders dan zwijgen” is een terecht en boeiend artikel voor mijn vrienden die ‘misschien’ met enig vooroordeel zitten; en ook voor alle andere vrienden natuurlijk 🙂
Ooit eens met zo’n arrogante NL “koe” gesproken over die “bargirls”. “Nou, desnoods ga ik bij AH achter de kassa”, was het antwoord. Tot anderen haar uitlegden, dat er in TH niet zo veel supermarkets zijn, zelfs minder winkeltjes, en als.. velen om die paar baantjes dongen, en zelfs daaronder velen beduidend beter waren opgeleid, dus.. er ZIJN GEEN BAANTJES. Wat vertel je je kinderen,? Dat er wederom geen eten is ? Om over kleren, school enz, die allemaal betaald moeten worden door de ouders, maar te zwijgen ?
Ik heb lang genoeg in Naglua gewoond om te weten, dat er allerlei dames daar zijn: zo eerlijk als goud, maar.. er moet wel eten in de kast komen, via diverse gradaties van commerciële dienstverlening tot zo belazerend als rattengif. Voor de eerste groep kan ik enkel zeer veel hoogachting opbrengen, voor de tweede groep heel fors begrip.
En wat een ander ervan vindt, m.n. die NL-ers, waarvan het inlevingsvermogen de lengte van hun neus niet haalt… het zal me wat.
Om een arrogante Nederlandse vrouw een koe te nemen is ook weer niet nodig. 🙁 Dergelijke gradaties bij beoordeling worden vaak gebezigd door mannen die in eigen land nog geen damesfiets kunnen versieren en daarom dan maar hun geluk beproeven in Thailand.
Over het bevestigen van vooroordelen gesproken…
Volkomen eens beste Dick ! Eindelijk is er met “zwijgen over Thailand” eens goed gesproken!
Wie zwijgt stemt toe. Maar ik ga me ook niet verdedigen. Heb al jaren een relatie met een lieve Thaise vrouw en ik ken er nog wel 30 in haar kennissenkring. Het is nu eenmaal niet anders als men er zo over denkt. En…. zoals de waard is, vertrouwt hij zijn klanten. Ik bewaar mijn energie liever voor andere zaken.
Onwetendheid staat korter bij de waarheid dan het vooroordeel.
de eerste 15 jaar heb ik gefeest 3 tot 4 keer per jaar naar Thailand meestal Phuket soms Pattaya of Bangkok 3 jaar lang een apartement in Patong gehad was goedkoper dan een hotel in hoogseizoen.3x een auto gehuurd en rond gereden dan zie je hoe mooi Thailand is . in 2010 mijn vrouw ontmoet op internet , ze zocht iemand die haar engelse les kon geven. ze runt een klein restaurantje in Prakhonchai Buriram. op Valentijnsdag 2012 getrouwd , ik ben een gelukkig mens. Al mijn vrienden hebben vooroordelen tot ze er geweest zijn.mijn mening is je kan er gerust over vertellen vooroordelen zijn er , blijven er , maar ik weet wel beter en leg het graag uit
Ben het er mee eens dat Thailand helaas dikwijls negatief in het daglicht staat en zeer zeker meer is dan alleen maar Pattaya en Bangkok met aanwezige schaars geklede vrouwen die gewillig in aanverwante ‘bezigheden’ willen voorzien.
Feitelijk is wél onmiskenbaar dat veel mannen (van allerlei rangen, standen en leeftijden) uit diverse landen daar naar toe gaan voor maar ‘één ding’ dat valt eenvoudigweg niet te ontkennen, op zich niets op tegen hoor doch laten we daar niet om heen draaien.
Dikwijls word ik benaderd door (meestal gescheiden) mannen die sluiks vragen waar ze het beste heen kunnen gaan waarbij ik lichtjes geïrriteerd dan eerst haast om te zeggen dat Thailand méér is dan alleen maar vrouwen en de daarbij gepaard gaande bekende vooroordelen over hen.
Veelal nemen ze het als kennisgeving aan en hebben er verder geen boodschap aan want ze willen feitelijk zoals gezegd toch maar ‘één ding’ en dan blijft er gewoon eerlijk gezegd toch weinig over om ze dan maar Pattaya aan te raden waarop ik steevast na beëindiging van hun vakantie een telefoontje of email krijg met de mededeling: ‘goede tip, volgende keer ga ik zeer zeker weer’!
Kortom ik zwijg er bewust niet over want vertel over Thailand zoals het beschreven wordt in de toeristische reisgidsen maar vertel daarentegen net zo gemakkelijk dat een man zich daar in bepaalde plaatsen zich helemaal suf kan n**k*n…
Tsja sorry dat het laatste de vooroordelen over Thaise vrouwen en alleenstaande mannen versterkt, dat is dan maar zo.
spreken is zilver, zwijgen is goud 🙂
Ik sluit me hier volledig aan bij de stelling v/d week. Het zal me weer wat wezen wanneer ik, in mei ,terugkeer naar Belgie na bijna 5 maand in Thailand te zijn geweest. Weet al op voorhand welke vragen er op mij zullen afgevuurd worden. Zal me wéér verbaal moeten verdedigen. Doch deze keer krijgen ze het adres van de luchthaven van Zaventem. Dat ze dan zelf eens gaan zien…… hoe dat zit met die verhaaltjes. Denk dat ze snel van een kale reis zullen weerkeren. Doch er is een leuze dat zegt ; ” van horen zeggen…. wordt véél gelogen “
De vooroordelen over Thailand zijn hinderlijk, vooral omdat ze vaak een kern van waarheid bevatten en moeilijk te weerleggen zijn.
Persoonlijk vind ik het niet erg volwassen als je je persoonlijke leven niet van die voorbarige oordelen kunt scheiden.
Mijn richtlijn is de uitspraak van Aletta Jacobs toen ze, een eeuw geleden, in een hoerenbuurt werd gesignaleerd: Overal waar ik ben, is het vanzelfsprekend fatsoenlijk.
Beste Alex
Die eerste zin daar ken ik wel wat mee.
Dat is ook meteen de reden dat je mij niet over Thailand zal horen
Als je iemand die onzin verhalen zit te vertellen terecht wijst,
En dat in gezelschap van meerdere mensen
Zal hij er van alles bij slepen om zijn gelijk te krijgen. En om dat ze inderdaad vaak een kern van waarheid bevatten word het een eindeloze discussie.
Die gaat dan hoofdzakelijk over geld hoeren en rot wijven
Ik kan mijn persoonlijke leven heel goed gescheiden houden van die vooroordelen
Maar ik begrijp heel goed dat Pon dat soort discussies niet leuk vind.
Ze is namelijk wel een Thaise vrouw. En daar gaat het immers over. Tijdens zo een discussie word ze ook nog eens regelmatig aan gekeken door de herren. Wat ze als zeer onplezierig beschouwd.
Dus we zwijgen geven elkaar een knipoog. Laat ze maar praten.
Ik heb het naar 38 jaar wel gehad met dat praten.
Dus is het soms verstandig om maar te zwijgen. Jammer
Denken jullie niet dat jaloezie een van de bepalende factoren is achter al die vooroordelen? Ik moet hard lachen terwijl ik dit hier schrijf … stel jullie zelf eens de volgende vraag … al die mensen die kritiek leveren als ze zien dat wij allen samen met een lieve Thaise dame door het leven gaan … naast wie worden zij ’s morgens wakker ? :):):)
Moderator: Niet chatten svp.
Dag Dick
Lees je stukjes graag en zijn altijd zeer duidelijk ,zonder opmaak ,ook nu weer zo lekker dubbel duidelijk
,ik begin meestal met welke tv zender was het en dan weet je al genoeg ,kan niet nalaten te vertellen dat leeftijd van de meeste verkeert inschatten denk dat daar het onbegrip ontstaat ,voor mij is het prachtig land met fijne mensen
Hi, er zijn verschillende manieren om hierop te reageren:
(a) Cultureel besef. Ik zelf woon en reis al 15 jaar rondom de wereld, en als je in aanraking komt met vele verschillende culturen, dan gaan je ogen open, en hoe je het ook went of keert, je verandert, en in mijn ogen, je krijgt een meer “rond” zieltje. Probleem is wel, dat het verschil met Nederlanders steeds groter wordt, in de beginjaren, kan je het nog uiteggen, maar gaandeweg, wordt het verschil te groot, en dan begin je je aan te passen (of je zwijgt maar). Wellicht jammer, maar je kan je alleen druk maken over wat je kan veranderen, en de mening of Nederlanders die niet in het buitenland hebben gewoond, tsja, vergeet het maar. Voordeel: wij hebben inmiddels een zeer gevarieerde vriendenkring, wereldwijd, en dat is meer waard dan proberen Nederlanders hun vooroordelen te verminderen.
(b) Geluk: Iets wat wij altijd hebben ervaren, waar je ook heengaat, je komt altijd jezelf tegen, dus het heeft geen zin je geluk te bepalen met wat anderen van je denken of wat je doet, je moet vooral de rust en geluk in jezelf vinden. Dus vanuit dat oogpunt, maak je vooral niet druk over vooroordelen van andere mensen, maar maak je druk over je “echte zelf”
(c) Persoonlijk heb ik niet in Thailand gewoond, wel rond-gereist in Thailand met mijn vrouw, en we waren zo verrast met de lach en welkom van Thaise mensen, de natuur, de mooie eilanden. Ik kan alleen zeggen, jullie wonen in een paradijs, prijs jezelf gelukkig, en wij komen zeker terug naar Thailand zodra ik stop met werken (binnenkort)
Vooroordelen! Over ieder land op deze aardbol zullen er wel vooroordelen zijn!
Precies of ze in Bolivië niets anders doen dan drugs kweken, tja de mensen houden immers van sensatie, anders zou het leven toch saai zijn (denk ik tegenwoordig).
Nederlanders zijn gierig, dat zegt men zo, en zoals ik hier kan lezen is dat ook zo! Dus dat is dan geen vooroordeel, maar de waarheid.
Sinds de zaak Dutroux aan het licht kwam, zijn alle Belgische mannen plots pedofielen! Hoe kan je zoiets zeggen!
Soms denk ik: pff laat me maar zwijgen over mijn Thaise plannen, want je gaat daar precies naar een bordeel wonen volgens velen! Dan probeer ik dat te ontkrachten, door te zeggen dat dit slechts een heel klein percentage van vrouwen en mannen zijn die deze activiteiten uitvoeren, en dan zeg ik erbij: en hier dan? Ik ben dan ook nog zo vrij om hen uit te leggen waarom zij dat doen. Dat ze in België en Nederland het o zo goed hebben wanneer ze met pensioen kunnen gaan en iedere maand het pensioengeld wordt gestort.
Soms zie ik de begerige mannenblikken naar mijn vrouw, dan denk ik sukkelaars, je zal thuis weer niet hebben gemogen, en denken jullie nu echt dat…..
Maar ook in LOS zijn er vooroordelen over de Westerlingen! Mijn schoonvader had het vooroordeel dat ik een drugdealer was, die zich kwam bevoorraden in Thailand!
Tja vooroordelen zijn er overal ter wereld!
Maar of je er moet over zwijgen, dat laat ik aan ieder van u over.
Ik heb het 3 maal gelezen omdat de essentie van jouw verhaal zo huizenhoog boven de prietpraat (soms) op het blog is. Heel intelligent en geestrijk geschreven. Ik vond het een beetje Edward Douwes Dekkel in Multattuli: ik wil gelezen worden.
Prachtig ik wil meer van deze inzend verhalen.
Ach ja vooroordelen zijn al zo oud als de mensheid,oorlogen zijn er door ontstaan het is dus verspilde energie om mensen deze uit het hoofd te praten.
Doe je eigen ding en probeer je energie nuttig te besteden,wat ik doe met wie ik leef enzv gaat niemand wat aan,mensen die zich daaraan storen schrap ik van mijn lijstje.
Mijn advies lekker zwijgen want elke discussie over Thailand lijd vaak tot niets.