Stelling v/d week: Je hebt de morele plicht belangrijke maatschappelijke en politieke ontwikkelingen met je partner te bespreken
Indien je samen met je Thaise partner in Nederland of Thailand woont, is het niet meer dan normaal dat jij en je partner onderdeel worden van de samenleving. Dat betekent dus niet alleen het aanleren van de taal en de cultuur, maar ook besef hebben van maatschappelijke en politieke ontwikkelingen.
Mensen ontwikkelingen zich en de maatschappij ook. Om niet achter de feiten aan te lopen moet je weten wat er speelt, welke kant gaat het land op? Het is niet meer dan normaal dat je enerzijds ‘de Pieten discussie’, of de laatste fratsen van Rutte bespreekt en anderzijds praat over het ‘dit is mijn land’ protestlied of de laatste orders van de junta.
Met mijn partner had ik het dagelijks over allerlei onderwerpen met betrekking tot Thailand én Nederland. Zo leerden we elkaars land, maatschappij en cultuur beter kennen. Door te praten over de geschiedenis actualiteiten en de politiek nam de binding met het vreemde land toe. Ook de binding tussen ons ontwikkelde zich zo sterker en sterker daar we elkaars inzichten, opvattingen en persoonlijkheid meer en meer leerden kennen.
Praat je niet over de gang van zaken in je eerste en je tweede thuisland dan kun je niet goed integreren, begrijp je niet wat er gebeurt, blijf je aan de zijlijn staan. Jij of je partner zijn toch niet slechts ‘te gast’ in het nieuwe woonland, je wilt meetellen in je nieuwe thuisland. En de belangrijkste manier om één te worden is regelmatig met je partner in gesprek te gaan over van alles wat er speelt in de samenleving.
Daarom dan ook de stelling: je hebt de morele plicht belangrijke maatschappelijke en politieke ontwikkelingen met je partner te bespreken. Ben je het eens of oneens met deze stelling? Reageer dan en vertel vooral waarom jij dezelfde of een andere mening hebt.
Voor een deel eens met de stelling, maar morele plicht klinkt naar mijn mening nogal zwaar. Niet iedereen is geïnteresseerd in politieke of maatschappelijke kwesties. Daar komt bij dat het zaken zijn die moeilijk te doorgronden zijn, vooral omdat de meeste politici een verborgen agenda hebben en creatief omgaan met de waarheid. Daarom zijn veel mensen het onderwerp ook meer dan zat. En als een of beide partners totaal geen interesse heeft in het onderwerp dan ga je er ook niet over praten. Morele verplichting komt op mij dan nogal dwingend over.
Als het er niet in zit krijg je het er ook niet uit, maar dan zijn er vast andere manieren om (indien je zelf de vreemdeling bent) je nieuwe woonland te leren kennen, of (wanneer je partner de vreemdeling is) om je partner een handvat te geven waarmee deze het nieuwe woonland kan leren kennen en niet in een klein wereldje van werken-eten-drinken-slapen blijft en echt geen flauw idee heeft wat er in het land speelt. k hoor graag andere manieren waarop je kan integreren, of is het prima om niet te integreren en je partner daarin ook niet aan te moedigen?
Hallo naamgenoot,
kijk eens naar de definitie van integreren en dan lijkt het mij wel duidelijk dat dit wel opgaat voor wonen in Nederland maar absoluut niet voor wonen in Thailand. Hier in Thailand zal een buitenlander nimmer en nooit een bepaalde rechtstatus krijgen. Geen eigen grond bezitten, per jaar verlenging van verblijf aanvragen, elke 90 dagen melden, geen lokale ziektenkostenverzekering enz.
Jij praat ooki over leren van taal, dit heb ik uiteraard ook geprobeerd en spreek wat woordjes. Kan mij hiermee redden in combinatie met Engels, foto’s tonen en dit al 12 jaar.
Volledig de Thaise taal kunnen spreken en lezen krijg IK niet voor elkaar, heb grote bewondering voor degenen die het wel kunnen.Spreek en lees zelf Engels, Duits, Frans en Spaans. Zou ook eenvoudig Italiaans en Portugees kunnen leren maar de Thaise toontaal krijg ik (mede door gedeeltelijke doofheid) niet onder de knie.
Jouw stelling dat het een morele plicht is om over maatschappelijke en politieke zaken te discussieren met mijn partner komt bij mij nog al belerend over, moest gelijk weer aan bekende Nederlandse vingertje denken: van jij zult en jij moet. Jammer dan ik doe toch echt wat mij het beste lijkt voor mij en mijn gezien.
Moet tegenover een morele plicht/verantwoording een wettelijk recht staan? Inburgeren, integreren hoort er toch gewoon bij, ook als je geen rechte krijgt? Dat Nederland dan weer de andere kant op door slaat en het wettelijk verplicht met een lading drempels en checkpoints is het andere uiterste natuurlijk. Maar een beetje de taal spreken, de dingen van alle dag volgen en er over praten met je partner of vrienden is nog wel het minste wat je van iemand kan verwachten in zijn of haar nieuwe thuisland?
Beste Rob,
uiteraard praat ik met mijn gezinsleden over verschillende dagelijkse zaken, kan ook in het Engels trouwens. Ben echt op alle continenten van deze wereld geweest (behalve Antartica) en heb mij altijd kunnen redden qua taal. Soms met handen en voeten maar het is mij altijd wel gelukt.
Morele plicht/verantwoording en wettelijk recht?? Inburgeren en integreren? Neem aan dat jij ook weet dat een buitenlander hier wettelijk niets in te brengen heeft. Ik draag meer dan genoeg bij aan de Thaise economie (2 dochters MBA en 1 zoon op de middelbare school). Voor Thaien staat familie echt nummer één en sta ik altijd lager op de ranglijst. Ik ben altijd vriendelijk en beleefd richting andere Thaien maar sommige Thaien hebben simpelweg een hekel aan buitenlanders (in dit soort denken staan zij niet alleen, kijk maar naar Nederland).
Ik ben voor leven en laten leven en ben wars van door de overheid opgelegde onnodige regels. Kan ook niet zo goed tegen Nederlanders die met vingertje wijzen en wel even vertellen hoe de wereld zich moet gedragen. Utopia bestaat niet en elk land heeft zijn voor- en nadelen. Hoe ik mij moreel verantwoordelijk dien te gedragen weet ik echt wel. Ben het echter simpelweg niet eens met je stelling vandaar mijn reacties.
Bedankt voor he toelichting beste Rob, ik ben blij te horen dat je wel degelijk praat over de dagelijkse dingen die er gebeuren en je dus niet afsluit voor wat er gebeurt. Mag van mij ook in het Engels hoor al prefereer ik de dat de immigrant de taal van het nieuwe woonland probeert te spreken. Dan toon je immers aan dat echt deel wilt nemen aan de maatschappij, en niet dus niet deels of geheel afsluut voor maatschappij waarin je woont. Overigens was bijna elke lezer het enkele jaren terug mee eens dat de taal leren er bij hoort. Het is echter niet voor iederewn weggelegd.
Jij bent toch ook familie? Als gezinsleden zet je elkaar toch op 1 en daarna de overige familie, gevolgd door.. vul maar aan…
https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/thais-spreken-2/
Beste Rob,
Ben naar school geweest om Thais te leren maar het lukt mij niet om Thaise taal volledig onder de knie te krijgen. Spreek wel wat woordjes maar een hele discussie voeren in het Thais is voor mij te hoog gegrepen. Daarnaast gaan vele Thaien discussie liever uit de weg gezien feit dat men dan gezichtsverlies kan oplopen.
Familie: ik heb persoonlijk niets te klagen maar heb nodige gezien in de loop der jaren.
‘Morele plicht’ klinkt zwaar maar ik denk dat het juist is. Misschien moeten we het ‘morele verantwoordelijkheid’ noemen. Voor veel mensen is er al de wettelijke plicht: de inburgering.
Wegkijken en totaal geen interesse tonen, is niet goed. Je moet je woonland leren kennen.
De opkomst bij het stemmen in Nederland geeft aan, hoe groot de betrokkenheid bij politiek in Nederland is.
En nu moet je opeens alles willen weten van de Thaise politiek?
Ik functioneer uitstekend in de sociale omgeving van het dorp, zonder me in politiek, of de lokale verkiezingen te mengen.
Dat heeft ook geen enkele zin, omdat ik toch geen stemrecht heb.
Het opkomstpercentage in Nederland is een procent of 80, dus de politieke betrokkenheid is best aardig. Alles weten is natuurlijk niet nodig en geen doen, maar het is wel handig denk ik om de belangrijkste agenda punten te kennen zodat je weet wat er op landelijk niveau speelt in de maatschappij, onder het volk, welke kant het op gaat.
Natuurlijk kun je de politiek negeren, geen krant lezen, geen nieuws kijken, maar hou je je wel bezig met andere zaken die spelen? Waar men zich in het dorp zorgen om maakt? Wat voor hoop ze hebben? Waar je heen moet als jij zelf bepaalde problemen hebt?
Ik hou het nieuws bij, en af en toe de plaatselijke roddels.
Verder laat de bevolking zich niet erg uit over politieke zaken, wat op zich niet zo verbazend is, omdat standpunten tegen de overheid door de Thaise overheid niet erg op prijs worden gesteld.
En de overheid heeft een zeer fijnmazig netwerk, dat tot in de diepste haarvaten van de samenleving en de dorpen reikt.
In dit dorp, en waarschijnlijk in alle dorpen en steden wonen mensen, dit contacten hebben met de Thaise politie, of andere afdelingen van de overheid.
Voor lokale problemen kan ik bij het dorpshoofd terecht, maar die doen zich eigenlijk nooit voor.
De laatste keer was een jaar of zo terug, toen ik een nieuwe vuilnisbak nodig had, en ik wilde weten aan wie ik die moest vragen.
Dat zou hij wel doorgeven.
Zaken als ziekenhuis, belastingdienst en immigratie zal ik gewoon zelf moeten regelen, maar al die instanties zijn over het algemeen erg hulpvaardig.
Ach ruud,
Waarom zou je ook?
Niet dat ik stok oud ben, maar de stelling niet over politiek praten en geloof (op een kussen) zit nog steeds een grond van waarheid in en die was er al toen ik een kind was.
Ik kom niet uit de socialische hoek , misschien dat ik het dogmatische gezwam uit de weg gaat.
Ik voel mij prettig bij zoals het nu gaat en wil het graag zo houden.
Het gezwam je moet het land kennen kan even zo goed zonder je ermee te bemoeien.
Het is toch al een tijdje geleden, dat iemand me vertelde wat mijn morele plicht behoorde te zijn. Het kan voor u een morele plicht zijn, maar dat betekent nog niet dat dat ook voor mij geldt. Mijn ervaring met Thaise partners is, dat zij zeer gesloten zijn over hun verleden. Mijn huidige partner 7 jaar reeds heeft alleen maar 4 jaar lager onderwijs genoten, kan amper lezen en niet schrijven. We spreken Thais met elkaar, aangeboden Engels te leren veelvuldig afgewezen. Ze heeft ook geen flauw idee waar Nederland ligt, tv programma.s zoals de derde dinsdag in september met alle pracht en praal en andere culturele events, moet ik haar daarvoor naar de computer slepen en de aandacht is dan nog steeds marginaal. Dus ga er maar aanstaan met je morele verplichting. Zelf heb ik hier 5 jaar elke zaterdag van 10 tot 12 uur Engelse les gegeven aan volwassen Thaise mensen, pro deo , vrijwilligerswerk dus. De laatste twee jaar Thaise les aan oudere expats, vnl. Amerikanen, ook vrijwilligerswerk. Een combinatie van Thaise letterkunde en cultuur, die kennis komt niet van mijn huidige en eerdere Thaise partners, die interesses lagen divers anders, maar vanuit een innerlijke drang meer te weten en te snappen van het land waar ik nu tien jaar verblijf.
Fijn te horen dat je mensen om je heen helpt, dan toon je op andere manieren sociale betrokkenheid en interesse in je nieuwe woonland, jij staat dus niet aan de zijlijn maar hebt een andere manier om in te burgeren. Ook prima.
Eerste stukje van reactie ,is gelijk aan mijn vriendin
Gelukkig is haar engels beter ,dan mijn thai
Waar Nederland ligt ,hebben ze hier in de isaan geen idee
Maar ook toen Obama een keer op de televisie hier was , en we samen keken
Vroeg ik aan mijn vriendin , ken die man, antwoordt nee
Ik zeg is de grote baas van Amerka.
Ben lang geleden al gestopt met morele plicht.
Afgezien van het beetje drammerige van de stelling (morele plicht), gaat t natuurlijk mis bij de definitie van wat “belangrijke maatschappelijke en politieke ontwikkelingen” zijn. Is dit datgene wat het NOS-journaal ’s avonds brengt, of wat de mensen op Twitter vinden? Ga je Fakenews met elkaar bespreken?
En veel mensen kiezen er ook voor om niet politiek actief te zijn, maar gewoon hun eigen leven te leiden, en gelijk hebben ze als ze daar gelukkig van worden. Ik mag graag over de wereldpolitiek praten, maar merk wel dat er heel veel mensen zijn, die dit niet leuk vinden, omdat ze bijv. vaak een houding hebben van “je bent vooral slachtoffer, en veranderen kan je politici niet”. En als je dan zo’n partner hebt, maak je soms meer kapot dan dat je mensen erbij betrekt.
Inburgeren kan op heel veel manieren, en hier in Thailand bemoei ik me echt niet met de politiek hier, omdat voor je t weet je problemen hebt als je iets zegt, wat je meent. Maatschappelijk hebben wij wel de nodige gesprekken over kwaliteit onderwijs, zorg voor ouderen, steun aan de zwakkeren…..maar dat komt voort uit het feit dat we graag op onze eigen manier ons steentje bijdragen aan het helpen van de allerarmsten en zwakkeren hier in Thailand.
Praten over politiek is als praten over voetbal. Als je het zelf niet doet, kom je geen meter verder. Ik zie geen enkele morele plicht wat dan ook. Of ik me interesseer voor hetgeen gebeurt of niet, gaat mij niemand opleggen. Dat ik wel af en toe nieuwsberichten bekijk en kranten lees en iets mee krijg over hetgeen hier in Thailand gebeurt, komt omdat ik mijn ogen niet sluit. Dat wil niet zeggen dat ik dit doe om te integreren. Dat doe ik omdat ik het misschien interessant vind. En als het je niet interesseert, so be it.
Morele plicht; denk als je in Thailand samen woont met je Thaise partner je automatisch dingen mee krijgt van Thailand, je leert van haar/hem zijn politieke voorkeur, wat er gebeurt in het land en automatisch geef je daar dan antwoord op van hoe je het zelf ziet. En zo gaat dat ook met de Thaise cultuur en andere verworven heden.
Ook de Thai krijgt natuurlijk wat mee wat er in Nederland gaande is, en zo ook een stukje van de cultuur.
Ze weten dat wij ook voorkeur (of soms willen) hebben voor de hollandse pot, koningshuis kennen ze ook en zijn maar wat te nieuwsgierig hoe het in Nederland dan allemaal gaat.
In een relatie zie ik dat dan ook meer als een automatische geintresseerdheid van beide kanten.
Al doende leert men en dat gaat over en weer.
Een Morele plicht noemen gaat mij wat te ver.
Je woonland leren kennen is al een hele opgave!
Een morele plicht om belangrijke maatschappelijke en politieke ontwikkelingen met je partner te bespreken lukt m.i. voor 80 procent tussen Nederlands samenlevenden en getrouwden al niet.
Laat staan dat dit, los van de taalbarriére, met een niet Nederlandse zou moeten gaan gebeuren!
Op eenvoudig communicatief vlak zijn er al genoeg hobbels te nemen!
Maar waar heb je het dan over met je partner? Of zitten al die stelletjes stil op de bank en kijkt de ene TV terwijl de ander een boek leest of op de tablet zit?
En hoe leer je dan je nieuwe woonland kennen of hoe zorg je dat je partner het nieuwe land leert kennen? Leer je elkaars taal of kies je voor (steenkolen?) Engels en neem je de taalbarrière voor lief? Blijf jij of je partner dan niet erg afhankelijk van de ander? Valt er plots 1 van de 2 weg, kan de ander zich nog redden?
Totaal niet eens met de stelling. Of je met je partner over sociaal bewogen en/of politiek geladen onderwerpen wilt discussieren, hangt helemaal af van de wederzijdse interesses in dat opzicht. En er over praten is een ding, maar er echt stevig over discussieren is echt een heel ander ding.
Ik praat met mijn partner wel eens over politiek. Ze weet hoe ik er over denk, en veelal is zij het met mij eens. Maar dat zijn echt geen ellenlange discussies. Dat beperkt zich tot een paar opmerkingen, en that is it.
Ik vermoed ook zo dat de meeste thai geen behoefte hebben aan discussies over sociaal bewogen onderwerpen of over de politiek.
Groeten,Leo
Niet mee eens. Helemaal niet nodig
Hoe dan te integreren in het nieuwe thuisland? Of is dat ook niet nodig?
Politiek blijft erg subjectief en voorlichten zal meer op beïnvloeden uitdraaien, De schrijver wil “de fratsen van Rutte” bespreken en daarmee geeft hij zijn politieke kleur al aan. Zou die “morele plicht’ maar achterwege laten. En als je in Thailand woont vertel dan maar niet jouw mening omtrent de politiek en zeker niet omtrent .. . anders zit je zo in het gevang.
Ik heb mijn taalgebruik wat aangekleed om er geen saaie tekst van te maken. En ja ik zit in de sociaal-democratische hoek. Maar ik kon mijn lief prima objectief vertellen over Nederlandse politieke partijen en gebeurtenissen. Uiteraard hadden we het ook over hoe ik ergens over dacht en hoe zij er over dacht. Maar andersom ook hoor vertelde ze me over de gang van zaken in Thailand en hoe zij daar over dacht. Zo begreep ik Thailand beter en mijn lief.
Met Thaise mensen kun je net zo goed of slecht praten over dit soort zaken als met Nederlanders. De slager zit misschien niet te wachten op een praatje maar onder vrienden moet prima lukken. Al zei mijn lief me wel altijd mijn mening niet te nadrukkelijk op Facebook te zetten want niet iedereen kan daar normaal mee om gaan.
beste Joseph…
Het is gewoon niet waar. Het gaat niet om je mening over de Thaise politiek maar om de manier waarop je dingen zegt en doet. Ik houd al 12 jaar mijn mond niet. Ik bespreek actuele zaken dagelijks met mijn vrouw en met mijn studenten. Daarbij gaat het er niet om wat ik vind (dat zeg ik meestal ook niet, maar ik fungeer als journalist die de vragen stelt) maar dat de studenten zelf gaan nadenken. Ik heb nog nooit bezoek gehad die me komt vertellen dat ik een vakantieweek in Saraburi heb verdiend.
Als je deel wilt uitmaken van de Thaise samenleving moet je de Thaise taal leren, dat is de enige manier.
Uiteraard Paul, dan kun je zelf je goed informeren via allerkei kanalen. Maar het verbaasd mij hoeveel Thai en Nederlanders na een paar jaar verblijf overzees nog steeds niet of gebrekkig de taal spreken! Hoe moeten dan onderdeel worden van hun nieuwe woonland?
De taal leren is vooral van belang als je werk wilt vinden, voor de pensionado’s gaat die vlieger niet op. Verder zijn er in Thailand genoeg Engelstalige kranten en websites om zowel de politieke als het maatschappelijke issues te volgen. Natuurlijk de taal leren zou goed zijn, maar is niet een vereiste om te begrijpen wat er speelt in Thailand.
Kun je zonder de taal? Ja, maar het scheelt wel een slok op een borrel.als je zelf het journaal kan volgen, diverse krantenkoppen kunt begrijpen of bijvoorbeeld de sarcastische berichten op social media begrijpt. Blijf je in een Engelstalige cirkel hangen dan kun je meedraaien maar kun je het nieuwe woonland echt doorgronden (je licht opsteken in allerlei diverse bronnen) als je de taal niet spreekt? Integreer je dan of blijf je een halve buitenstaander die meedoet maar geen echt onderdeel is van de maatschappij?
En als iemand meent de taal niet te kunnen leren, is er dan tenminste nog een hulpvaardig thuisfront die je probeert wegwijs te maken in de maatschappij (en dan bedoel ik uiteraard niet hoe een lading bier te kopen bij de super)?
Of is het allemaal wel prima, zolang je maar betaald en niet de hand op houdt doet het er niet toe of je een buitenstaander blijft?
Morele plicht, morele plicht wat een onzin zeg!
Als we allebei thuis komen, (mijn Thaise vrouw en ik) na een dag arbeid, gaan we lekker over het eten praten en over hoe de werkdag was en andere koetjes en kalfjes, das mij heel wat meer waard, dan dat ik het over die valse politiek moet hebben.
Beste Rob,
Is wel een hele moeilijke stelling als ik begrijp dat de Thaise mede mens zich hier
totaal niet mee bezig houd(wel erg zacht en verborgen zo dat niemand het hoort).
Het is voor mij en mijn vrouw geen gesprek stof om diep op in te gaan.
De Thaise roepen dit niet uit zoals wij en zullen daarom ook minder snel gehoort worden.
zo wel dan is er de druk van de junta om jou mening maar voor je te houden, “anders..”.
Wij bespreken sommige dingen wel maar meestal zonder eigen mening van één kant.
Het hoort er toch bij en je ontkomt er niet aan.
Met vriendeljjke groet,
Erwin
In een land als Thailand met zeer grote machtsverschillen tussen groeperingen (je zou het ook feodaal kunnen noemen) is het erg moeilijk om met mensen te discussieren over actuele en politieke vraagstukken. Alleen dat al leert je hoe deze samenleving in elkaar steekt.
Voor de schuldigen aan deze situatie moet niet alleen gekeken worden naar de huidige regering (hoewel velen dat maar al te graag doen) maar ook naar alle vorige regeringen die eigenlijk allemaal de vrijheid van meningsuiting hebben beknot. Gevolg is dat er ook geen goede journalistiek is in dit land, geen echte praatprogramma’s op TV, laat staan politieke debatten (zoals tussen lijsttrekkers voor de verkiezingen). Gevolg is ook dat er veel, nee heel veel onzin en onwaarheden worden verteld over wat er in dit land gebeurt (door rood en geel, in binnen- en buitenland, niet zelden ingefluisterd wat te schrijvenmet de geldbuidel in de hand) en dat heeft dan weer tot gevolg dat er veel geruchten zijn en complottheorieen. En de weinigen die echt weten hoe de vork in de steel zit zwijgen wiiselijk of wordt min of meer verboden erover te praten.
Als je dit beseft ben je volgens mij voldoende geintegreerd en discussieer je met dit in het achterhoofd.
Is het niet zozeer de regering maar de powers that be de hogere feodaalachtige machten) die diepgravende journalistiek, discussie etc op zijn mijn ontmoedigen? Voor je het weet komt er iemand in uniform langs die je verteld op te passen. Degene die wel weten hoe de vork in de stil zit, die moeten dan toch ook vrezen voor de hogere machten als ze niet durven hun mond open te doen? Of een steentje bij te dragen en desnoods onder pseudoniem een boekje open doen om beetje bij beetje iets te veranderen.
Beste Chris,
Ik heb met veel mensen uitvoerig en prettig gediscussieerd over maatschappelijke en politieke vraagstukken in Thailand, zelfs over het hoogste instituut. Dat is niet zo moeilijk, laat staan heel moeilijk.
En ja, de huidige regering heeft de vrijheid van meningsuiting ernstig beknot, vorige regeringen in mindere mate, en soms in het geheel niet. Ik raad je aan dat verschil te erkennen.
Er is best goede journalistiek in Thailand en er zijn (waren) wel degelijk redelijk goede praatprogramma’s op de televisie waar het soms vrij hard aan toe gaat (ging). Vertel, hoeveel Thaise televisie kijk je?
Ik word moe van jouw voortdurende suggesties dat vrijwel niemand de waarheid kent, behalve jij natuurlijk.
een paar antwoorden:
– over de mate van beperking van vrijheden kunnen we van mening verschillern, niet over de feiten;
– ik kijk dagelijks Thaise TV, van de rode Fox tot de gele FOX en een paar zenders er tussen in. De meeste en meest betrouwbare informatie haal ik daar overigens niet vandaan en ik zou je aanraden er niet zoveel van te geloven. Mijn informanten zijn ooggetuigen van de huidige geschiedenis maar ik begrijp dat jij graag je info haalt van de FOX kanalen en van bronvermeldingen;
– zolang jij niet gaat erkennen dat de politieke cultuur van Thailand anders in elkaar steekt dan de Nederlandse en de Nederlandse als universele maatstaf neemt, zul je dit land nooit begrijpen maar altijd oordelen, meetal op basis van verkeerde of onvolledige informatie.
– Het is inderdaad niet zo moeiljk te discussieren met mensen die het bij voorbaat met je eens zijn. Ik noem dat niet discussieren maar politieke zelfbevrediging en helpt dit land geen zier.
– ik raad je aan in de Isan de loftrompet te steken op Prayut en mijn enkele van mijn collega’s de zegeningen van Thaksin en Yingluck te bespreken.