Parlement in Thailand probeert op 4 augustus een nieuwe premier te kiezen na twee mislukte pogingen
(Redactionele bronvermelding: teera.noisakran / Shutterstock.com)
Het Thaise parlement zal volgende week een poging ondernemen om een nieuwe premier te kiezen, na twee eerdere mislukte pogingen. Dit werd donderdag aangekondigd, te midden van toenemende politieke onzekerheid, meer dan twee maanden na de landelijke verkiezingen.
Het parlement bevestigde dat de stemming op 4 augustus zal plaatsvinden, ondanks de recente verklaring van de parlementsvoorzitter dat de stemming zal worden uitgesteld, in afwachting van een oordeel van het Constitutionele Hof over de wettigheid van de poging van het parlement om Pita Limjaroenrat te blokkeren. Limjaroenrat’s progressieve partij, Move Forward, veroverde de meeste zetels tijdens de verkiezingen en hij is voor de tweede keer voorgedragen als premier.
Na klachten van burgers en leden van Limjaroenrat’s partij, heeft de overheidsombudsman bij het hof een verzoek ingediend om te beslissen over de grondwettigheid van de stemming van het parlement. Limjaroenrat verloor een eerste stemming in het parlement op 13 juli. Thaise media melden dat het hof donderdag bijeenkomt, de dag voor de nieuw geplande stemming, om te bepalen of het de zaak zal accepteren. Als het wordt geaccepteerd, kan de stemming worden uitgesteld tot na het oordeel van het hof.
Thaksin Shinawatra
Tegelijkertijd met de politieke onzekerheid, kondigde de dochter van de voormalige premier Thaksin Shinawatra, een van de meest controversiële figuren in de Thaise politiek, woensdag aan dat hij van plan is om op 10 augustus terug te keren na jaren in zelfgekozen ballingschap om een gevangenisstraf te ontlopen voor strafrechtelijke aanklachten, die hij als politiek gemotiveerd beschouwt. Thaksin werd in 2001 tot premier gekozen en in 2005 herkozen, maar werd in 2006 door een militaire staatsgreep afgezet na beschuldigingen van corruptie, machtsmisbruik en gebrek aan respect voor de monarchie van het land. De Pheu Thai-partij, de laatste in een reeks van nauw verbonden partijen gelieerd aan Thaksin, probeert voldoende steun te krijgen in het parlement om een van haar leiders premier te laten worden. Thaksin’s dochter, Paetongtarn Shinawatra, is een van de drie kandidaten van de partij.
Het vormen van een nieuwe regering na de verkiezingen in mei is een onverwacht zware taak gebleken. Move Forward, de verrassende winnaar van de verkiezingen, vormde een coalitie van acht partijen met 312 zetels in het Lagerhuis van 500 leden. Volgens de door het leger opgelegde grondwet vereist de verkiezing van een nieuwe premier echter een meerderheid van stemmen in zowel het gekozen Huis als de Senaat van 250 leden, die door een eerdere militaire regering is aangesteld. De eerste stemronde over Limjaroenrat kwam meer dan 50 stemmen tekort, grotendeels omdat slechts 13 senatoren hem steunden. De Senaat ziet zichzelf als bewaker van conservatieve royalistische waarden. Veel senatoren hebben gezegd dat ze niet op Limjaroenrat zullen stemmen vanwege de oproep van zijn partij tot hervorming van een wet die het illegaal maakt om de koninklijke familie in diskrediet te brengen (artikel 112). Critici beweren dat deze wet, die een maximale gevangenisstraf van 15 jaar kent, op grote schaal wordt misbruikt als politiek wapen.
Dubieuze rol van Pheu Thai?
Het parlement zal op 4 augustus ook debatteren over een voorstel ingediend door Move Forward om de grondwet te wijzigen en de mogelijkheid van de Senaat om een veto uit te spreken over een premierskandidaat te verwijderen. Er is groeiende publieke frustratie over het onvermogen van het Parlement om een nieuwe leider te benoemen. Aanhangers van de Move Forward-partij hebben verschillende protesten georganiseerd, waarbij ze de senatoren oproepen om te stoppen met het blokkeren van een kandidaat uit de coalitie van acht partijen. Donderdag verzamelden tientallen demonstranten zich in het centrum van Bangkok om hun woede te uiten over de Senaat en over groeiende geruchten dat Pheu Thai plannen heeft om samen te werken met partijen die de aftredende regering van Prayuth Chan-ocha steunen, die als legeraanvoerder de macht greep in een staatsgreep in 2014 en na de verkiezingen van 2019 werd herbenoemd als premier.
Move Forward, trok zich terug als leider van de coalitie na twee mislukte pogingen om een premier te kiezen en liet Pheu Thai, het op een na grootste lid, de leiding nemen. Andere mogelijke kandidaten van Pheu Thai zijn vastgoedmagnaat Srettha Thavisin en Chaikasem Nitsiri, de belangrijkste strateeg van de partij. Hoewel Pheu Thai vorige week zei dat de coalitie voorlopig bij haar oorspronkelijke leden zal blijven en zal proberen meer steun te krijgen voor de volgende stemming, sloot het niet uit dat Move Forward zou kunnen worden uitgesloten om meer conservatieve wetgevers aan te trekken. In 2019 heeft het verschillende partijen ontmoet die Prayuth steunden als premier.
Aanhangers van Move Forward zijn van mening dat Pheu Thai macht nastreeft boven principes. Het gerucht dat Pheu Thai van kant zou wisselen, werd verder aangewakkerd door de aankondiging van Thaksin’s terugkeer. Het royalistische establishment, gesteund door het leger, koestert een diepe vijandigheid tegenover Thaksin, waardoor velen geloven dat Pheu Thai een deal heeft gesloten met hen om de terugkeer van de populistische miljardair te vergemakkelijken.
Bron: Khaosod English
PT weet niet goed wat te doen. Ze hebben zich in hun honger naar macht en roem in een wespennest gestoken. Laten ze MFP vallen dan is hoon hun deel. Gaan ze een regering vormen met huidige regeringspartijen, dan is het hek idem van de dam. Er hebben al straatprotesten plaatsgevonden. Het wordt er voor de gewone man en vrouw in de straat niet gemakkelijker op. Waarom laten ze ons kiezen als er toch niets verandert, hoor je zo zowel links als rechts.
Ondertussen is MFP bezig via de Ombudsman Pita terug in de nominatie te krijgen. Het Constitutioneel Hof gaat hier donderdag as uitspraak over doen, terwijl op vrijdag daarna een nieuwe PM-stemming is gepland. Maar die dag gaat in het parlement ook gesproken worden over het intrekken van de bemoeienis van de Senaat bij dergelijke stemmingen. Moet de Senaat wel zelf mee eens zijn. Ik heb er een hard hoofd in.
En dan nog speelt dat Prawit wel/niet en dan weer niet/wel meedoet als PPRP partijchef, dat Thaksin op 10 augustus terugkeert uit zelfverkozen vrijwillige ballingschap en linea recta richting vers behangen en comfortabel ingericht gevangenissuite wordt verwezen. De terugkeer van Thaksin zou onderdeel zijn van een deal met de oude garde. Thaksin terug, MFP eruit. Maar welingelichte mediabronnen hebben er er weer over dat Thaksin eieren voor zijn geld kiest.
Ik denk dat het erop uitdraait dat als PT en MFP vechten om een been, dan loopt Anutin van Bhumjaithai er mee heen. Enkel MFP zelf kan dat heenlopen voorkomen door 112 volledig af te zweren. Maar dat valt bij hun aanhang weer niet goed. Zo is er steeds weer wat anders, want wat had Thanatorn in Hong Kong te zoeken? Zoals ik al zei: het wordt er voor de gewone man en vrouw in de straat niet gemakkelijker op. Er komt een moment dan zijn zij het goed beu.
Mijn verwachting:
1. De PT zal Srettha als PM voorstellen en zonder enige verwijzing naar een coalitie of MOU. De senatoren hebben dan geen argumenten meer om nee te stemmen.
2.Srettha kan dan een nieuwe regeing formeren en met de verschillende gegadigden pratenover hun wensen en eisen.(een beetje zoals in de formatiebesprekingen in Nederland)
3.MFP komt in de nieuwe regering. Art 112 wordt een vrije kwestie en verandering is dus (voolopig) niet aan de orde.
4. Thaksin heeft de verjaardagsspeech van de konig afgewacht,goed geuisterd en toen eieren voor zijn geld gekozen.Hij komt niet terug.
Thaksin is uiteindelijk een lafaard. Grote bek, land achterover drukken vanuit “politieke motieven”(???hoezo??) tijdens zijn premierschap.
Mijn vriendin is blij dat hij wegblijft. Peutai zal op termijn merken zich in haar eigen voet te hebben geschoten.
Nou nog even afwachten of de grootste baas Pita ook op termijn kan tegenhouden.
Het is een volstrekt idioot systeem, dat parlement en senaat via een gewone meerderheid kunnen bepalen of een partij cq diens aanvoerder premier wordt.
Het volk heeft gekozen , maar het parlement / senaat trekken zich daar geen bal van aan. Pita behoort de kans te krijgen om een regering te vormen. Pas als duidelijk is, dat hem dat niet lukt zullen andere partijen een kans krijgen. maar ja: met de generaals tegen je en ook geen voorkeurstem van de grootste man in Bangkok (belediging moet immers minder streng worden gecontroleerd en bestraft) dan sta je kennelijk al met 2-0 achter.
Peu Thai is inderdaad een wolf in schaapskleren: voor de buhne een soort PvdA uithangen, maar in feite meeheulen met de conservatieve elite.
mijn vriendin was groot aanhanger van dorpsgenoot Thaksin , maar vindt hem en zijn partij nu de grote verraders.
Het blijft toch zaak om de situatie in het juiste perspectief te zien. Het is echt niet idioter dan in NL. Neem maar eens mee de val van Rutte lll en de wederopstanding ervan in Rutte IV. In BE kunnen ze er ook wat van. Een tijdje geleden nog werd er geroepen om een sterke man. In Thailand willen ze er juist eentje kwijt. Thailand dus : de MFP had een verkiezingsuitslag van zo’n 30% en de PT 28%. Hetgeen resulteerde in een zetelverdeling van 151 vs 141. Neem je de MOU-partijen minus PT dan heeft de MFP slechts een extra steun van 20 zetels en komt op 171 uit. Het blok PT met BJT haalt de 200 al. Een totaal van 171 zetels is op een totaal van 500 niets om stoer over te doen. Zelfs zonder een senaat had MFP het op eigen kracht ook niet gehaald.
Dan heb je vervolgens een coalitie nodig. Hou in gedachte dat het de MFP zelf was die de PT met 141 zetels los liet en het initiatief overdroeg. Laten we tevens niet vergeten de politiek volstrekt gevoelige keuze van MFP (met te verwachten controverses) om Pita met iTV om zijn nek als PM voor te dragen, en die andere keuze om 112 zo prominent in haar programma op te nemen. De oude garde was absoluut niet gediend van Pita’s hervormingsideeën, en pakte 112 op om de MFP richting zijlijn te manoeuvreren. Als simpele toeschouwende farang als wij dat al voorzien, waarom de strategen en spindoctors van de MFP niet? Mijn analyse? De verwachting was dat PT met het dubbele aan zetels uit de bus zou stappen en iedereen schrok zich een hoedje.
Zoals @Chris om 10.10 zegt nu de kaarten in de afgelopen weken weer eens opnieuw zijn geschud, en de politieke hazen in het veld hun traditionele en conservatieve rondjes hebben gelopen: PT levert de PM, 112 wordt een vrije kwestie, de MFP krijgt regeringsdeelname. Je kunt je dus de vraag stellen rondom 112: waarom toen niet, en nu wel? De MFP heeft haar kansen gehad, geen leiderschap getoond over de 8 MOU-partijen, haar positie weggegeven en hen blijft nu niets anders dan wat mijmeren over 2027. Ook dat zijn keuzes. Zal bij adepten moeilijk vallen.
112 was altijd al een vrije kwestie, het stond bijvoorbeeld niet in de coalitieafspraken (MoU). Hoe bedoel je “112 toen niet, nu wel”? Het is pas echt een item geworden na de vorige verkiezingen, toen zaken escaleerde en meer mensen met 112 te maken kregen en meer mensen publiekelijk kritiek gingen uiten. Een noemenswaardig deel van de bevolking verzet zich tegen potentieel misbruik van de wet en sinds het aansluit bij waar MFP voor staat is het niet meer dan logisch dat het in hun programma is opgenomen. Wie verandering wil kan moeilijk al vooraf met een of ander slap compromis programmaatje aankomen zetten. Nee, je zet van te voren duidelijk welke kant je op wil en pas aan de onderhandelingstafel doe je water bij de wijn. Bijvoorbeeld door 112 niet in de MoU op te nemen en vrij te laten voor partijen om naar eigen wens op te stemmen zoals de partijen willen.
Dat 112 hervorming er de komende vier jaar waarschijnlijk niet gaat komen kunnen de meeste mensen wel zien, zie immers hoe terughoudend PT hier over is, met moeite lieten ze in aanloop naar de verkiezingen weten dat er TZT misschien over gepraat kan worden in de kamer. Dat zou interpreteer ik als “wij willen er eigenlijk niets aan doen, maar we weten dat er ook veel mensen zijn die er wel wat aan willen doen voor maximale stemming winnen zeggen we dus maar dat we er eens rustig naar gaan kijken TZT om zo min mogelijk mensen op de teentjes te trappen en van ons te vervreemden”.
In nederland en Belgie gaan de leiders van de winnende partij (Rutte o.a.) proberen een regering te vormen op basis van partij programma’s.
In Thailand wordt de winnende partij en dan met name haar leider Pita op voorhand door parlement en Senaat bij stemming buiten gesloten. Hij krijgt dus niet eens de kans om een regering te vormen.
Een vrij essentieel verschil met de situatie in NL en Belgie. Dat het formeren in deze 2 landen de afgelopen keren lang duurde is op zich treurig, maar wel democratischer dan zomaar – zoals in Thailand zou kunnen gebeuren – de omhoog gevallen arbeider (met een bijzonder verblijf “down Under”) opeens premier wordt. Hoe gek wil je het hebben?
Ik kan alleen maar toestemmen met de mening die Teun hierboven ook reeds geplaatst heeft, het systeem is te gek voor woorden en een eigenlijke ontmondiging van de Thaise kiezer/bevolking.
Uiteindelijk is de landelijke verkiezing,die ook nog onnodige kosten met zich meebrengt,niets anders als een theater die de kiezer/buitenwereld de indruk moet geven, dat alles geweldig democratisch verloopt.
Waarom deze poppenkast als uiteindelijk,alleen deze senaat de werkelijke kies macht heeft?
Voor de liefhebbers van peilingen. In de Nida poll van 30 juli was het onderwerp “Fouten begaan door de Move Forward”.
Op de welke fouten de partij heeft gemaakt bij de regeringsvorming was de reactie
– 43%: dat de partij niet bepaalde beleidspunten heeft losgelaten
– 28%: dat de partij niet in staat te strijden in het de politieke spel van het parlement
– 10%: dat de partij de Thaise politieke en culture realiteit niet begrijpt.
– 10% dat de partij onachtzaam was het onderzoeken van behaalde kwalificaties (rob: behaalde resultaten?)
(Rob: bij de Nida peiling van 16 juli was 13% van de mensen van mening dat de partij standpunten moest loslaten om senatoren welgevallig te stemmen en zo voldoende steun te krijgen voor Pita zijn nominatie).
Rondom het voorgedragen premierskandidaat, Pita, zei:
– 8% dat de partij veel politieke vijanden heeft gemaakt
– 8% dat problemen liggen bij over fanatieke aanhangers (“fans”) van de partij
– 8% dat de partij teveel luistert naar aanhangers van de partij
– 6% dat de partij teveel stemmen heeft verloren van de 14 miljoen stemmen die ze ving
– 6% dat de strategisch-adviseurs van de partij de situatie verkeerd hebben ingeschat
Op de vraag of er protesten volgen als de partij in de oppositie komt:
– 35% ja, grote protesten die onder controle gehouden kunnen worden
– 25% ja, kleine protesten die onder controle gehouden kunnen worden
– 24% ja er komen dan protesten
– 12% er komen geen massa protesten
– 3% er komen kleine protesten die niet onder controle gehouden kunnen worden
Op de vraag of het mogelijk is dat er bij de volgende verkiezingen een partij met vergelijkbare standpunten maar met meer compromissen op zal staan:
– 36% dat zou kunnen
– 34% dat is zeer goed mogelijk
– 20% dat is onmogelijk
– 10% dat is onwaarschijnlijk
Bron: Nida https://nidapoll.nida.ac.th/survey_detail?survey_id=641
Kwam bij BKP de peiling ook tegen, wat Nida zelf niet vermeldt maar BKP wel is dat 30% meent dat MFP geen enkele fout heeft gemaakt. En wat betreft de 10% die iets zei over het beoordelen van de kwalificaties, dat betreft die van Pita.
Thai Enquirer liet een uur geleden weten dat PT kandidaat-pemier Srettha van mening is dat MFP de komende regeringsperiode wijziging van artikel 112 niet ter stemming moet brengen. “wijziging van de wet is op dit moment een obstakel in de regeringsvorming”.
Diverse senatoren vewijten Srettha dat hij vóór de verkiezingen ook zei dat de wet aangepast moet worden om politiek misbruik er van tegen te gaan. Dus zoals verwacht houden veel senatoren en de voormalig pro-junta partijen de poot stijf en blijven maar de excuus truus van 112 gebruiken om een regering van de 8 coalitiepartners tegen te houden.
Persoonlijk blijf ik van mening dat het helemaal niet om 112 gaat maar om de belangen van de oude garde en een kabinet die een heel andere weg in wil slaan ongewenst blijft. 112 blijft daarbij het excuus. Wellicht dat MFP nu strategisch kan zeggen “onder grote druk zetten wij dit voor ons zeer belangrijke punt in de koelkast en gaan wij het de komende regeerperiode niet in de kamer brengen en vrij ter stemming brengen ” (waar het toch zo goed als zeker zou falen want PT werkt liever samen met de powers that be dan progresieve krachten). Dat zal voor de MFP stemmers een zeer zware pil zijn dus terrecht dat deze niet te snel uit handen wordt gegeven. Vervolgens blijven allerlei senatoren en pro-junta partijen toch dwars liggen, ze hebben immers geen garantie dat MFP toch niet alsnog een 112 motitie zal indienen de komende paar jaar en Srettha was ook voor aanpassing dus PT valt dan ook niet geheel te vertrouwen voor de oude garde. Dan komt Srettha er aanstaande vrijdag (4 juli) dus toch niet door. Kan MFP laten zien dat het dus niet om 112 ging en de pro-junta mensen kunnen blijven drammen dat ze meer water bij de wijn willen. Dat PT beter maar met Anutin en dergelijke in zee kan gaan… Wellicht met geklaag over dat de “starre” houding van PT en MFP de economie schade zal brengen, dat het dus de coalitie van 8 met een meerderheid in de kamer is die schuldig is aan alles en de senaat en pro-junta partijen het beste voor hebben…