Nidhi Eoseewong over Thais Boeddhisme en democratie
In de Thaise media is er voorzichtig gemor over de (wederom uitgestelde) aanstaande verkiezingen en of Thailand wel met pure democratie kan omgaan of niet. Recentelijk schreef de 78 jarige Nidhi Eoseewong, een prominente historicus en politiek commentator daarover een opiniestuk waarin hij de opvattingen van enkele vooraanstaande monniken op de korrel neemt.
Hieronder een vrije vertaling van dat stuk:
Een monnik schreef op zijn Facebookpagina dat “Democratie zonder Dharma [de leer van Boeddha, de richtingaanwijzer die leidt naar inzicht in de werkelijkheid – Rob] een ramp is voor het Bruto Nationaal Product”. En al eerder schreef een, reeds overleden, vooraanstaande monnik dat “als er geen moraliteit als basis is, dan is democratie het meest slechte systeem”.
Veel mensen vroegen zich af waarom deze waarschuwingen nodig waren. Waarom niet zo’n waarschuwing over de dictatuur en de aanhangers van dictatoriale regimes? Als slechts één persoon of een klein kliekje mensen de macht heeft, is het dan niet juist nog veel belangrijker dat er een gevoel voor juiste dharma en moraliteit is? Een dictator met een gebrekkige moraliteit is immers veel schadelijker dan een democratisch gekozen parlement met een dergelijk gebrek. Zij heeft tenminste nog de steun van het volk. Elke regeringsvorm heeft behoefte aan goede moraliteit, de juiste dharma.
Thailand leeft sinds 24 juni 1938, toen legerleider Phraya Phahon het premierschap op zich nam, onder een semi-democratie of een militaire dictatuur. Het land heeft nauwelijks een stukje democratie mogen proeven. Juist de maarschalken en generaals die zichzelf boven het volk plaatsen zouden belang hebben bij een lesje in normen en waarden, goede dharma en moraliteit.
Dharma en moraliteit hebben in Thailand niet hun basis in de maatschappij, economie of politiek. Daarom lukt het de democratie ook niet om een vuist te maken. En toeval of niet, het zijn de Thaise monniken die een van de grootste aanhangers van dictatoriaal [en paternalistisch] bewind zijn. De monniken hebben de democratische moraliteit genegeerd en als een sterke vesting de diverse Thaise dictaturen gesteund. De wijze leider(s) zullen het volk wel eens vertellen wat de goede weg is en wat juist is.
Maar wat zijn dharma en moraliteit nu eigenlijk? Het lijkt niet dezelfde dharma te zijn die voortvloeit uit het Thaise Theravada Boeddhisme. Ook zonder de dharma uit het Thaise Theravada Boeddhisme zijn er over heel de wereld vele gezonde democratieën geweest waar men in goede harmonie leeft.
Deze democratische landen zien zichzelf als seculiere staten, landen waarin de leiding zich niet bemoeit met de religie van mensen behalve de waarborg dat iedereen vrij is zijn eigen geloof aan te hangen. Zij beroepen zich niet op een religieuze moraliteit.
Sommige Thaise monniken zeggen wellicht dat hoewel er geen relatie met religie is, dat toch zeker een universele dharma en moraliteit is. Een die soms in overeenstemming is met de boeddhistische dharma en moraliteit. Maar stel nu dat wij het men hen eens zijn dat er een universele moraliteit bestaat, waarom leren Thaise monniken ons deze moraliteit dan nooit? Denk bijvoorbeeld aan gelijkwaardigheid van de seksen, distributie van voedsel, goede educatie, goede gezondheidszorg, de tijd en de kans om gelukkig te zijn in het leven enzovoort. Sterker nog, sommige monniken steunen zelfs de schending van deze universele normen en waarden. terwijl die prima zijn te verenigen met het boeddhisme!
Hebben de Thaise monniken ooit in de gaten gehad dat religieuze leiders in bijna heel Zuid Oost Azië de rol op zich namen om te vechten tegen onrecht in hun landen? Terwijl in Thailand de zij dit nog nooit hebben gedaan?
Kortom, de dharma en moraliteit die Thaise monniken prediken om het belang van democratie te ontkennen is onhoudbaar Dit soort boeddhisme respecteert niet de verbondenheid van moraliteit en democratie.
Politici in een democratie hebben geen religieuze moraliteit nodig en zijn geen enkele god of hiernamaals ook maar iets verschuldigd. De politici hebben slechts verantwoording naar het volk. Zolang de mensen de politici zien als goede vertegenwoordigers zullen ze opnieuw herkozen blijven worden. En ook daarom is vrijheid van meningsuiting en vrije nieuwsgaring zo belangrijk. Ze zijn een essentieel onderdeel van de democratische mortaliteit omdat alleen op deze wijze de vertegenwoordigers langs de meetlat gelegd kunnen worden en zo verantwoordelijk worden gesteld.
Bron: https://prachatai.com/english/node/7578
Slot opmerking van Rob V.
Ik ben het geheel met Nidhi eens dat voor een goede democratie het volk echt geen lessen nodig heeft en dat de politieke geschiedenis van Thailand tot op heden nu niet bepaalt uit blinkt wat betreft universele of Boeddhistische moraliteit. Prima dat de monniken kritiek hebben, maar dat zouden ze dan weleens vaker mogen doen, juist ook zolang Thailand niet in vrije democratische wateren vaart. Thailand heeft een transparant, democratisch stelsel nodig waar elke vorm van corruptie wordt bestreden, waar nepotisme en paternalisme niet langer gedoogd worden en waar het Thaise volk onder een strikte scheiding van kerk en staat en een trias politica haar eigen geluk en rechtvaardigheid zal vinden.
Dit stuk verscheen eerder op Trefpunt Azië.
Ja laten ze een voorbeeld nemen aan de Nederlandse democratie of die van ons omliggende landen.
Daar mag Thailand wel een voorbeeld aannemen.
Wij worden tenminste op een democratische wijze bestolen 😉
Ik vind dat wij eens moeten ophouden met ons wijsvingertje.
Wij vinden democratie het beste wat er is, maar is dat wel zo. Zijn de Thai niet beter af met het systeem wat ze hebben. Kijk naar Turkije. Hier wordt de democratie met een enorme snelheid onderuit gehaald, maar de meeste Turken staan achter Erdogan en willen graag een sterke leider die voor hun zorgt I.p.v. dat zachte gedoe met democratie. Ieder land krijgt wat hun toekomt. Zie ook de Filipijnen waar de bevolking achter Duterte staat, terwijl wij niets van hem moeten hebben.
Wij hier in het westen proberen ieder land aan de meetlat van democratie te leggen en daar moeten wij z.s.m. mee stoppen.
Beste Frans,
Het gaat hier helemaal niet over ‘ons wijsvingertje’. Dit is een mening van een respecteerde Thaise historicus. Ik kan nog veel meer namen noemen van Thais die vrijheid van meningsuiting, een rechtstaat en meer zeggenschap willen.
En is er iets op tegen het eens te zijn met een Thai?
En wie zijn die ‘ wij’ eigenlijk? Wil je alsjeblieft je eigen mening geven en mij er niet bij betrekken.
Tenslotte, veel Thais hebben ook een mening over Nederland. Prima, dat mag van mij. Van jou niet?
Wat heeft het westen hier mee te maken? Democratie is niet iets exclusief westers, en paternalisme of dictatuur is niet iets exclusief Aziatisch. Is het zou zo gek te denken dat democratie, samen beslissen een humanistisch en universeel iets is? Wat prima samen gaat met het boedshisme?
Thailand mag dan wel onder het juk van de Sangha staan, maar of dat nu het pure boedshisme is betwijfel ik. De vrije monikken hebben het in Thailand aardig te verduren gehad. Zie bijvoorbeeld:
https://www.thailandblog.nl/boeddhisme/teloorgang-dorpsboeddhisme/
https://www.thailandblog.nl/achtergrond/phra-phimonlatham-onafhankelijke-democratische-en-rebelse-monnik/
In de laatste alinea van de vertaling : Ze zijn een essentieel onderdeel van de democratische mortaliteit omdat alleen ..
mortaliteit zal wel moraliteit worden bedoeld ?
Juist het paternalisme staat mijn niet zo aan, morele verhevenheid over anderen en dan dit ook nog actief uitdragen. Vind zelf dan dat je iets meer inzicht dient te krijgen. Bedenk me dan ook hoe een monnik aan deze opvattingen kan komen. Tijd voor een groepsgesprek , zou dit ook in de orde plaatsvinden ? Want juist door naar anderen te luisteren ontwikkelt men zich ook, naast bijvoorbeeld studie en ervaring en meer.
Oeps, ja daar moet ook moraliteit staan.
Democratie is uiteraard het mooiste wat er is, totdat je het moet invoeren in je gezin.
Democratie is een mooi recht,zolang de mens bij zijn stemgebruik,zich uitsluitend laat lijden van verstand .
Helaas laten vooral in Europa steeds meer mensen zich lijden door o.a woede,ontevredenheid,en afgunst,en dan kan zelfs het mooiste recht tot een bedreiging worden.
Ter correctie,sorry aan bovenstaande reactie kun je zien dat ik als Engelsman nog steeds moeilijkheden heb met het feit,of iets met een lange( ij ) of een korte (ei)geschreven wordt.
In bovenstaande reactie heb ik natuurlijk beide keren,het lijden met een korte (ei) bedoeld,hoewel als een verkeerd stemgebruik werkelijk een bedreiging wordt,het best eindigen kan in lijden met een lange (ij).555