De duistere kant van Thailand (deel 2)
Deel 1 ging over de duistere kant van Thailand in verband met de prostitutie. Maar Thailand heeft natuurlijk meerdere duistere kanten dan alleen maar de prostitutie. Prostitutie is slechts een deel van de Thaise duistere kant en in mijn ogen niet eens de ergste.
Thailand wordt vaak aangeduid als “het land van de glimlach”, want als de toeristen voor de eerste keer naar Thailand komen worden ze gefascineerd door de vriendelijke glimlach en de o zo charmante “Wai” van de lokale Thai. Wat de toeristen niet zien is dat er achter die “Wai” meer schuil gaat dan alleen maar het gastvrije gebaar. Ik noem dit vaak de sinistere kant van Thailand die je niet leest in de reisbrochures.
Maffia en criminaliteit zijn in ieder land evident. Thailand is geen uitzondering. Wat wel uitzondering is, is de wijdverbreide Thaise maffia. Niemand weet hoe groot die is. Wat de toeristen meemaken is alleen de scams bij het huren van motorbikes, waterski’s en taxi’s. Maar dat is het topje van de ijsberg. De Thaise maffia is groot, heel groot maar blijft onzichtbaar door de corruptie bij politie en opsporingsautoriteiten, gesteund door de politiek.
Ernstige misdaden zoals drugs, fraude, verduistering, smokkel, moord op bestelling, witwassen van geld, mensenhandel, afpersing en overvallen, de corruptie, het betalen van vergoedingen voor bescherming van uitgaansgelegenheden, gokken en bordelen en de vernietiging van de natuurlijke hulpbronnen, illegale transporten, bouwcorruptie en de arbeidsbemiddeling, blijven onzichtbaar. Het enigste wat men ervan ziet zijn die toneelstukjes die ’s avonds op tv verschijnen waarop verdachten worden vertoond met de “buit” uitgestald en daarachter de glunderende politieambtenaren onder het motto: “kijk Thailand we hebben er weer een paar”. De grote jongens blijven buiten schot. Maar ik ga het niet over de Thaise maffia hebben omreden dat ik nog graag een aantal jaren in Thailand wil verblijven. Ik ga het hebben over wat ik in mijn vijfjarig verblijf in Thailand zelf aan den lijve het meegemaakt en/of heb waargenomen.
De praktijk van hogere prijzen voor westerlingen (farangs) is wijdverbreid in Thailand. Nationale parken, dierentuinen en musea hebben een aparte prijs voor buitenlanders die veel hoger is dan die de Thai betalen. Deze praktijk zie je ook terug in vele restaurants, waar de buitenlanders een Engels geschreven menu krijgen, met hogere prijzen voor dezelfde gerechten als vermeld in het Thaise menu.
Thai hebben een bepaalde afkeer van buitenlanders. Er is een stereotype stigma dat blanken vuil, barbaars en onbeschaafd zijn. Dit werd mij ooit duidelijk toen ik aan het zwemmen was in een zwembad bij een 4-sterren hotel. Ik droeg een wijde boardshorts, overigens met een binnenbroekje, met wat langere broekspijpen. Een dame, die ik bij de receptie had gezien, benaderde me en vroeg me of ik andere badkleding wilde aan doen. Ik probeerde haar uit te leggen dat er in mijn cultuur niets mis was met het dragen van boardshorts sterker nog, dat het dragen van andere zwemkleding veel meer aanstootgevend zou zijn gezien mijn overgewicht en onnatuurlijk harige, bleke witte lichaam. Ze antwoordde in perfect Engels dat ze liever zag dat ik geen gebruik meer zou maken van het zwembad aangezien “Thaise mensen graag in schoon water zwemmen”. Met zoveel woorden maakte ze me duidelijk dat ik kennelijk niet geïnteresseerd zou zijn in mijn eigen persoonlijke hygiëne.
Geweld tegen buitenlanders is schering en inslag in Thailand. Dat komt helaas ook in andere landen voor. Maar de trieste waarheid in Thailand is dat de Thaise politie misdaden tegen buitenlanders gewoonweg niet onderzoeken. Ik heb zelf meegemaakt dat ik door een taxichauffeur werd neergeslagen omdat ik weigerde 2,000 THB te betalen voor een taxiritje van nog geen 10 minuten. De inmiddels gewaarschuwde politie arriveerde snel. Ik had een gebroken pols en wilde aangifte doen. Maar de lokale politie was bereid alleen te bemiddelen. Zij weigerde de man te arresteren en boden alleen aan om met hem te praten.
Maar nog erger dan de manier waarop de Thai over westerlingen denken, is hoe Thai omgaan met de migranten uit Myanmar en andere landen in Zuidoost-Azië. Meestal door meedogenloze Thaise mensenhandelaren het land binnengesmokkeld om te werken in jobs, o.a. in de bouw, waar de Thai haar neus voor ophaalt. Thailand is afhankelijk van deze mensen maar behandelen ze nog minder dan een hond in Thailand. Hoe ze behandeld worden is schokkend. Ik moet nog altijd denken aan de ene keer dat ik naar de immigratiedienst ging van Samut Prakan. Daar zag ik tientallen mannen en vrouwen uit Myanmar. Zwetend in een 3 x 3 meter betonnen cel zonder water, eten of toilet. In de zengende hitte, er was niet eens een ventilator. Ik dacht toen bij mezelf, als de toeristen dit eens konden zien. Wat zouden ze dan zeggen over het land van de glimlach?
Een ander geval dat mij opkomt is het geval van een serie verkrachter in Phuket. Een lokale Thaise man ontvoerd verschillende Nepalese vrouwen en verkrachte hen herhaaldelijk. De rechtbank weigerde hem te vervolgen voor verkrachting. In zijn oordeel sprak de rechter dat uit het bewijsmateriaal was gebleken dat de Nepalese vrouwen geen redelijke poging hadden ondernomen om te ontsnappen. De Nepalese vrouwen protesteerden en verklaarden dat iedere poging om te ontsnappen leidde tot marteling. Echter tevergeefs. Het dossier ging de lade in om daar nooit meer uit te komen. Later bleek dat de lokale Thaise man een politieagent was.
Dit verhaal horende doet mij beseffen dat mijn persoonlijke ervaringen en waarnemingen verbleken in de vergelijking. Ik gun het de mensen om te geloven dat Thailand echt het land van de glimlach is. Maar ze moeten ook weten dat niet iedereen (glim)lacht.
Noot van de redactie: Alle (gast)bloggers schrijven op persoonlijke titel en verkondigen niet per definitie het standpunt of de mening van de redactie.
De vorige ‘duistere kant’ ging over de prostitutie in Thailand. Ik geef daar geen moreel oordeel over. Maar ik had wat meer aandacht voor de klanten op prijs gesteld en zou het liever ‘de trieste kant’ van Thailand hebben genoemd.
Maar dit verhaal van Ronald van Veen kan ik bijna geheel onderschrijven. Hij schrijft over het heden en over zijn persoonlijke ervaringen. Mijn persoonlijke ervaringen zijn minder heftig maar mijn reizen door de Thaise geschiedenis geven hetzelfde beeld te zien van wat Ronald hier beschrijft. Een minachting voor de meest basale mensenrechten, een minachting voor ‘de ander’, een nadruk op hierarchie in de officiele afhandeling van zaken. Vrijheid, gelijkheid en broederschap zijn ver te zoeken.
Thailand is niet het ‘Land van de Glimlach’. Zie mijn stelling: ‘Het Land van de Glimlach bestaat niet en heeft ook nooit bestaan’. Thailand is in vele opzichten een duister land.
https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/land-glimlach-bestaat-niet/
Hoi Ronald
Ik verblijf hier al flink wat jaren en ik kan me levendig voorstellen wat jij hier geschreven hebt.
Maar ik heb gelukkig nog niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt.
Ik moet zeggen dat ik de nodige ellende hier heb doorstaan .
De waarheid is hard en niet iedereen hoort/leest dit graag .
Want dan krijg je gelijk te horen waarom ben je hier dan nog.
Er zijn ook gelukkig toch ook veel leuke kanten aan thailand.
Voor mij is het 60% leuke dingen en 40% is ellende.
Je moet er zelf iets van maken .
Ik weet niet of hier ik hier de rest van mijn leven blijf zeker als het nog erger wordt.
Maar in nederland is het ook alles.
Je hoort hier zoveel ook van andere buitenlanders ze denken alles goed geregeld te hebben ook op papier.
En uiteindelijk worden ze nog genaa!!!
Maar uiteindelijk trek je als buitenlander altijd aan het kortste eindje.
Ik ben blij dat ook deze verhalen hier te lezen zijn.
En niet alleen de verhalen van hoe geweldig het hier is .
Gr rob
Bij dit soort verhalen denk ik meestal “man kijk toch uit met wat je schrijft, de muren hebben oren” Zo denken Thaise journalisten er m.i. ook over, want van onderzoeks journalistiek hebben ze nog nooit gehoord, he boys van Bangkok Post, Nation en alle anderen !!
Gr., TT.
@ Theo Moelee, Ik begrijp wat je bedoelt. Maar je ogen ervoor sluiten is niet mijn ding. Ik schrijf onder een “alias”. Mijn echte naam is bekend bij de redactie. Ik vertrouw op haar integriteit.
MVG
Ronald
Eerlijk gezegd kan ik me stukken beter vinden in deze stelling dan in de stelling die hier werd gepubliceerd over prostitutie.
De praktijk van de dubbele prijzen is, naar mijn ervaring, de meest voorkomende vorm van oplichting (of toch de vorm wdie ik persoonlijk het meest heb gezien) Zelf ben ik nog niet in aanraking geweest met dubieuze praktijken om een motor of zo te huren (het is een bewuste keuze om ver weg te blijven van dat soort zaken, we geraken er ook wel op andere manieren, of anders niet)
Mijn ervaring met de duistere kant van Thailand is dat ik me al een paar maal de vraag heb gesteld of ik wel veilig ben in Thailand. Als ik samen met mijn thaise vrouw ben gebeurt er niks, maar als ik alleen over straat loop word ik soms achternagelopen door straatkinderen en zelfs volwassenen die me dingen naroepen die ik niet kan verstaan maar waar altijd het woord “farang” in voorkomt. Uiteraard ken ik de betekenis niet maar mijn vrouw zegt me dat ik me daar geen zorgen om moet maken … maar aangezien ik niet weet wat nu juist de bedoeling is is het maar normaal om zich zorgen te maken. De toon is ook niet echt vriendelijk, het klinkt eerder spottend. En aan mezelf zal het niet liggen, want ik maak er altijd en overal een punt van om altijd beleefd en vriendelijk te zijn en mensen met een glimlach en een wai te benaderen.
Het is me ook opgevallen dat er nooit zoiets zal gebeuren met mijn vrouw erbij. Samen een taxi nemen, bootje huren om te peddelen op het water in het park in Bangkok, samen met mijn vrouw gaan winkelen, … geen probleem. Maar zonder mijn vrouw erbij heb ik allang gemerkt dat ik in Thailand eigenlijk een tweederangsburger ben.
Zo ook voor werken bijvoorbeeld. Als ik ooit in Thailand wil werken zijn de administratieve formaliteiten (zeg maar bureaucratie) gewoon niet te overzien. Erger dan in ons apenland hier. Ik verneem dat het er in de buurlanden van Thailand dan stukken gemakkelijker aan toegaat.
Zelf ben ik nog niet in Thailand geweest met een ander visum dan de 30-dagen stempel in mijn paspoort, maar ik houd mijn hart vast als dat er ooit van moet komen. Ik heb er hier al verhalen over gelezen … Ik denk dat ik voor iedere verlenging van mijn visum mijn vrouw meeneem, want de ervaring leert me dat ik geen problemen heb als zij er bij is.
Met vriendelijke groeten,
Bruno
Ik kan dit alleen maar bevestigen, als je je vriendin of familie bij je hebt gebeurt er niks maar zonder deze hulp word je genaaid waar je bij staat.
In welk wereld deel men ook zit, de maffia is daar aanwezig en is niet uit te roeien, de omzet van de maffia in Europa alleen al wordt geschat op 10-miljard Euro.
Wat heeft het voor toegevoegde waarde om hierover te schrijven het is oude koek, men is nog altijd gast in Thailand hoe men het ook keert of draait,de Aziatische cultuur is moeilijk te doorgronden of helemaal niet voor een Westerling.
Bekijk de zaken positief,ook in Thailand, geniet van het mooie Thailand, voor de tijd wat ons nog rest.
Gr,Leon
Ergens begrijp ik je niet.
In het eerste deel beweerde je dat 25% of meer van de Thaise vrouwen in de prostitutie werken. In jouw ogen zijn Thaise vrouwen super snel bereid om op hun rug te gaan liggen. Volgens mij kijk je echt neer op de Thaise vrouw.
In dit deel, beschuldig je de Thai weer van corruptie, racisme, gewelddadig, en ga maar door. De politie, politiek, taxichauffeurs, restaurant uitbaters, allen zijn corrupt en misdadig ingesteld.
Wat ik dan niet begrijp is, hoe kun je respect van een bevolking verwachten, naar jouw toe, indien je zelf zo op hun neer kijkt?
Als ik in Pattaya moet zijn, ben steeds verbaasd, en soms kwaad, hoe farrangs de meisjes/vrouwen daar, in gewone restaurants, hotels, Koffiehuis,… behandelen.
Voorbeeld ik was op hotel en ik ging voor een ontbijt. Dienster komt aan mijn tafel en vraagt, nu je ontbijt of eerst een koffie. Ik antwoord, graag eerst een koffie, dank je wel.
Tafel naast mij, farrangs. Dienster vraagt, wensen jullie nu al ontbijt. Voordat ze uitgesproken was, kwam het antwoord al “NATUURLIJK MOETEN WE NU ONTBIJT HEBBEN, WAAROM DENK JE DAT WE HIER KOMEN”. De dienster druipt geschokt af. De mensen aan tafel lachen met elkaar. Allee, wat een domme koe. Ze moet toch weten dat we voor ontbijt komen. En plezant dat ze het vonden.
Ik kan dan best begrijpen dat bij de volgende gasten de glimlach verdwenen zal zijn.
De basis vriendelijkheid, respect voor andere mensen, is blijkbaar van veel farrangs, in de luchthaven achter gebleven.
En dan komen ze hier klagen, die thais zijn toch zo…
Uitkijkend naar deel 3.
Hoi Eddy
De waarheid kan soms te hard zijn .
Voor mensen die het liever anders zien.
Maar als je hier een langere tijd bent dan zie je dat zelf ook.
Er zijn hier soms hier inderdaad lompe figuren .
Denk je dat ze in thailand respect voor je hebben als je geen geld hebt.
Vergeet het maar .
Gr Rob
Dag Rob,
Al 12 jaar gelukkig getrouwd met een Thaise.
En we hebben samen 3 kinderen, meisjes.
Ik denk lang genoeg en veel ervaring. Maar niet in Pattaya of Patpong of …
BTW : Schoonbroer is politie officier in Bangkok.
Zo zie je maar, iedereen heeft zijn eigen waarheid.
Als ik dan het bericht van OP lees, en mijn echtgenote meereken, 25% is 1 op vier, moet volgens hem 1 van mijn dochters wel in de prostitutie gaan.
U weet niet hoe groot de Thaise maffa is is?
Dat is een makkelijke rekensom.
Tel alle uniformen die voorzien zijn van lintjes, medailles en epaulet.
Groet,
John
ik merk dat veel corruptie in de toeristen plaatsen zijn, zoals Pattaya ,Pukhet ,en Bangkok.
Ga een naar de isaan in het noorden kleine dorpjes waar de mensen vriendelijk zijn en het leven een stuk aangenamer is.
ik heb bij ons thuis nog nooit een politie agent negatief gezien tegen een farang maar in Pataya zaten we bij Starbucks op het dak terras weddenschappen af te sluiten hoeveel farangs de politie uit de verkeer massa wist uit te vissen .
daar kregen sommige nog 200 bath boete voor een te slappe ketting.
wij blijven wel in het rustige noorden.
Als een rechter een oordeel uitspreekt over bepaalde feiten heeft er uiteraard wel vervolging plaatsgevonden.
Dubbele prijzen in de cultuursector zijn geen oplichting natuurlijk. Het is een systeem waarvoor gekozen is. Ik zou het prima vinden als een buitenlander wat meer betaalt voor een kaartje voor het Rijksmuseum dan een Nederlander, die ook al heeft meebetaald aan de verbouwing van € 400 miljoen en een schilderij van € 80 miljoen.
En noemt u mij nou eens drie restaurants in Pattaya waar dubbele prijzen worden gehanteerd.
Is uw cultuur maatgevend voor de badkleding die de Thai moeten toestaan? Ik vind het ook smerig als ik in Kuala Lumpur hele families volledig gekleed het water in zie plonsen. Moet dat dan maar overal kunnen?
Een gebroken pols is meestal het gevolg van slaan. Niet van geslagen worden. Wordt een lastige zaak zonder getuigen.
Natuurlijk is Thailand niet het paradijs, maar uitsluitend negatieve clichés noemen en die op basis van een paar discutabele voorbeelden tot de waarheid verheffen doet niemand recht.
Je schrijft dat Thaien een bepaalde afkeer van buitenlanders hebben. Vooropgesteld dat dat niet voor iedere Thai opgaat denk ik eerder dat Thaise mensen in het algemeen zich superieur voelen t.o.v. andere bevolkingsgroepen, waaronder zeer zeker de westerse farang maar ook de bevolking in de buurlanden zoals Laos, Cambodja en Myanmar. Tegenover de farang weet de Thai dat gevoel vaak prima te camoufleren, er valt immers veel te winnen bij een goede onderlinge verstandhouding, maar die noodzaak is er niet voor pakweg de Laotiaanse arbeider, die dan ook door de Thai met de neus aangekeken wordt. Sjon Hauser, een in Thailand woonachtige Nederlandse schrijver die in een aantal boeken (welke ik met heel veel plezier heb gelezen) over zijn ervaringen in Thailand verhaal heeft gedaan, merkte in één van zijn boeken op dat hij tot zijn schande pas na jaren ontdekte wat een buitenlandse ontdekkingsreiziger zeer lang geleden in Thailand na een week al wist, nl. dat de Thai in het algemeen kon liegen en bedriegen alsof het gedrukt stond. Ongetwijfeld zullen veel lezers van Thailand Blog, die hun leven met een Thai(se) delen, het zo niet beleven maar ook zullen zeer velen, die dat wel zelf hebben ervaren, daar niet mee te koop lopen. Ongeacht mijn reactie houd ik van Thailand, of is mijn ‘houden van’ een soort van verslaving?
We sluiten voor het gemak of uit onbenul maar even de ogen voor het dubbele prijzen systeem in Nederland. Ik vind het heel gewoon om als westerling meer te betalen dan een Thai. Wij zijn toch ook veel rijker. Op deze manier subsidiëren wij het uit eten gaan van de Thaise familie. Gun die arme mensen ook eens wat. Het minimum loon in Thailand is een fractie van dat in Nederland. In Nederland vinden wij het toch ook heel gewoon dat rijken meer betalen voor bepaalde diensten dan minder bedeelden zoals b.v. Huren van een huis, onderwijs, onderhoud aan de dijken, riolen en ga maar door. De Thai vindt nivelleren blijkbaar ook een feest en helpt een handje
dag allemaal
Ik ben vorige week naar het oudste aquarium van Bangkok geweest met mijn Thaise partner.
http://www.aquariumthailand.com/
Tot mijn verbazing moest zij 20 bath betalen en ik niets omdat ik er te oud uitzag en ook nog bleek te zijn.
Ik woon nu sinds 18 mei in Bang Khen en merk niks van die negatieve dingen die hier beschreven staan. Afkloppen want voor ge het weet heb je prijs is mijn ervaring in België. Het leven heeft mij geleerd nederig te zijn, want je hoogmoed word zo afgestraft. Ik beschuldig niemand van hoogmoed hier maar chauvinisme is iets wat wij Belgen hier kunnen leren.
groet
Het negativisme van sommigen heeft geen grenzen.Ik kom reeds naar Thailand sedert 1981 en woon er sedert 1997 en meen dus terecht te kunnen oordelen.
Laat Pattaya voor wat het is en ook Phuket,want alles wat uit de bajes komt gaat zich daar vestigen met als doel zich te verrijken op kosten van de toeristen,via criminele daden.
Corruptie is er overal in de wereld en Azie vormt hierop geen uitzondering,dus ook Thailand niet.
Dat gezegd zijnde wil ik benadrukken dat -mijn inziens-het veel aangenamer en veiliger wonen is in Thailand dan bv in Brussel of Charleroi;behandel de bevolking als je gelijke en verneder ze niet,want gezichtsverlies is voor de mensen hier onvergeeflijk.En als je in supermarkten en dergelijke gaat kleed je deftig -zoals de thais doen-en men zal je zeker minder minachten.
In je contacten met de overheid bijt je wat op je tong en laat ze hun eigendunk,het kost je niets ,maar helpt je vooruit.
Ik ben geen zedenpreker ,maar het moest er nu toch eens uit,na 34 jaar Thailand blijf ik nog steeds positief voor het gros van de bevolking,al glimlachen ze niet altijd.
Ik moet Eddy , gelijk geven , het is zo ergelijk hoe onbeschoft sommige buitenlanders hier te keer
gaan in restaurants en bars , dan spreek ik nog niet van wat sommige meisjes meemaken in de kamers
met sommige vuile stinkende dronken mannen , die denken dat ze hun alles kunnen permitteren , omdat
ze betalen of in vele gevallen te weinig of niet betalen .
Dat de Thaise bevolking de buitenlanders niet echt moet hebben , heeft daar voor een stuk zeker met
te maken .
Dat er hier corruptie is ben zeker met akkoord , corruptie is in heel de wereld van alle tijden , als je hier
al enkele woont begin je er natuurlijk op te letten , en kan je vele dingen voorkomen , prijzen , afspraken
op voorhand afspreken helpt al veel , en proberen altijd vriendelijk te blijven ,wij zijn tenslotte de gast
in een vreemd land waar we cultuur ,geloof en hun manier van leven moeten respecteren .
Als je met al deze dingen rekening houd , en er een vrij onopvallend leven op na houd , is het hier
nog altijd aangenaam en goedkoop verblijven , en met bijna alle dagen opstaan met het zonnetje !
Thailand is wat het is, en het zal wel zijn wat schrijver meldt. Tegenover elk van zijn beschreven belevenissen plaats ik 10 tegenovergestelde ervaringen. Natuurlijk, in Thailand deugt het klappen minder dan in Nederland, en Thailand is op alle gebied primitiever en reageert banaler. Maar: desondanks dat alles wonen er toch maar honderden en honderden gepensioneerden: zij kwamen, zagen en …. bleven! Kortom: duizenden dus! Ook jij en ik! Hoe zou dat toch komen? Maakt het dan wat uit wat Thai elkaar aandoen? Komen al die farang er zo bekaaid af in hun ontmoetingen met Thai mensen? Ik denk van niet!
Alle beschrijvingen ten spijt, elke gepensioneerde kan weten dat Thailand net zo min zorgeloos is als elk ander land in de regio. In Thailand, maar ook in de buurlanden gebeuren er verschrikkelijke dingen. Maar vergelijkt die zaken eens met landen in Europa: bakermat van de beschaving, groot gegroeid vanuit de joods-christelijke tradities. Hoe moeilijk blijkt anno 2015 wel niet beschaving te doen beklijven en vast te houden.
Thailand laat vaak de kans lopen uit te groeien tot een natie met een harmonisch samenlevende bevolking. Daar zijn de mensen in Thailand nog veel te onvolwassen voor. Samen beseffen dat politiek betekent samen werken aan gezamenlijke doelstellingen: de diverse groeperingen hebben geen benul wat die verantwoordelijkheid inhoudt, hangen immer aan een grote leider, en Thailand blijft daaroor een gehoorzame natie. Makkelijk, want eigen initiatief behoeft derhalve niet getoond, consensus niet gezocht, en de verschillen tot een spits gedreven. Kunnen ze zich dan weer groot en sterk bij voelen. Nou, ze gaan hun gang maar. Hun land, hun volk, hun idealen. ’s Lands wijs, ’s lands eer.
Geen enkel land moet je idealiseren. Elk land heeft wel wat moois, ten gevolge waarvan je er zou willen wonen. En altijd zijn er de schaduwkanten, die je liever mijdt. Men doet er zelf steeds goed aan terdege te beseffen om welke redenen men in Thailand is gaan wonen: vanwege het opnieuw kunnen aangaan van een nieuwe relatie, sommigen met een tweede leg kinderen. Vanwege de zon en de relatieve goedkoopte. Vanwege vermeende teloorgang van leef- en woonklimaat in Nederland cq België. Thailand heeft nog veel tijd nodig, heel veel tijd. Wil het moderniseren dan zullen oude tradities overboord moeten worden gegooid. Niet alleen de oude politieke verhoudingen tussen de heersers en het volk, ook de diverse windstreken zullen moeten leren elkaar te verdragen. Het allermoeilijkst zal zijn dat mensen moeten gaan inzien dat afkomst, armoede of rijkdom niet de normen zijn waarnaar je je gedraagt jegens anderen. En bovenal zullen de Thai moeten leren verantwoordelijkheid te hebben jegens elkaar.
Daarbij geldt dat als iemand vindt dat Thailand te ver gaat en moreel gezien nog immer afglijdt, zo’n iemand zich moet afvragen of hij nog wel in Thailand kan wonen en leven. Je gram halen lukt toch niet.
Een mooi stukje realiteit dat jammer maar helaas pure waarheid is, natuurlijk zullen de roze Thailand brillen wel weer met een dit en dat komen. Maar pure feiten zijn voor je een eerste keer naar Thailand gaat verdiep je niet alleen in de mooie kanten en verhalen over het land maar ook over de minder mooie zoals o.a. beschreven in dit verhaal.
Ja dit is geheel andere koek.
Tot er heilige wonen heb ik nooit geloofd, die zijn er nergens.
Het lijkt me steeds meer een land met 2 grote gezichten,of vergis ik me sterk?
Ik mag zeggen tot mijn vertrouwen in NL wat dat betreft toch wel veel groter is.
Schrijven jullie allemaal door dan maak ik wel mijn afweging tzt haha voor de vakantie durf ik het nog wel aan.
dank jullie voor de leuke en minder leuke berichten over de Thaise kanten.
Onderwijl ga ik hard werken aan relaties bij de politie en defensie aldaar haha ik pas me snel aan.
grsj
Thailand heeft zoals elk land zijn duistere kanten. In bepaalde zaken begrijp ik de Thai en in andere zaken begrijp ik de schrijver. Het land van orchiedeèngeur en maaneschijn heeft vele kanten ook duistere.
De eerste keer dat ik iemand dood in een plas bloed zag liggen dan was ik 2 uur in Bangkok.(ongeval)
Twee dagen later wordt ik ’s nachts wakker van lawaai in de soi van mijn hotel en zie 5 Thai die iemand
volledig dood schoppen.Een uurtje later kwam de ambulance het lijk ophalen.Het antwoord van mijn toenmalige vriendin. Its not your problem you are farang.
Wat betreft je zwemkledij geef ik de Thai volledig gelijk in een short met lange pijpen loop je rond en ga
je niet mee in een zwembad.Dat is trouwens ook verboden in vele zwembaden in Belgié.
Ik geniet elke keer van Thailand maar besef wel dat het leven een bepaalde prijs heeft en die ligt lager
in Thailand. Een raad die ik nog wil meegeven.If its not your problem you are farang don’t get involved.
Trek het je niet aan zoals ze bij ons zeggen.
Helaas het is triest maar wel waar, wat te denken van een misdaad aangesmeerd te krijgen en als je waarheid getrouw zegt dat je het niet gedaan hebt dan word je veroordeeld en ga je naar Bankok Hilton, maar als je ondanks dat je onschuldig ben toch schuld bekend dan kom je met een vette boete vrij, drie maal raden waar dat boete geld naar toe gaat, het is niet voor niets dat diverse gewone straat politie agenten een dikke BMW auto of motrorfiets rijden.
U heeft een verzameling negatieve anecdotes bij elkaar gevoegd om de goedkope vooroordelen van landgenoten die nooit in Thailand zijn geweest te “bewijzen”. Jammer! Duurdere toegangskaartjes voor farang aanhalen in een betoog over maffia en criminaliteit?!… Thai hebben een bepaalde afkeer van buitenlanders?!… Ik gedraag me in Thailand als gast en respecteer de cultuur. Dankzij mijn Thaise partner verkeer ik als ik in Thailand ben tussen de Thai. Ik voel me er altijd thuis. Ik gedraag me respectvol en word respectvol behandeld. Thailand is niet Utopia, Nederland is dat evenmin. De huisregels er op na lezend, begrijp ik niet dat de redactie deze artikelen heeft plaatst, nota bene onder een valse naam.
Voor een duidelijk begrip zal ik mijn standpunt eens samenvatten, want we zijn in een welles/nietes spelletje terecht gegekomen.
Voor mij heb je in Thailand, en voor ieder ander land, 2 werelden.
Een grote wereld is het sextourisme, zoals in Pattaya of Patpong in Bangkok. Omdat prostitutie geregeld wordt door hoofdzakelijk criminele organisaties, steun je, en leef je, in een omgeving dewelke gecontroleerd wordt door de Thaise/Russische maffia. Mijn standpunt is dan, je kiest er zelf voor om je ondere te dompelen in de criminaliteit. Geloof ik dan de zware verhalen? Natuurlijk. Maar ik ben er niet verbaast over. Maar ineens deze wereld reflecteren op de rest van Thailand, dat is overdreven. Maffia is geen sociale organisatie, komen wenen omdat je bestolen bent, of de verkeerde mensen tegen het lijf loop, of dat anderen op je neer kijken, je kiest ervoor. Ik ben niet meer verrast als er weer een geval is van de Pattayaanse Vallende Ziekte (zelfmoord door van het balkon te springen, maar meestal door maffia leden naar beneden gegooid)
De tweede wereld is een gemeenschap dewelke zich probeert gescheiden te houden van de eerste. Hier vind je dan de de meer gezapige mensen. WIj hebben geen zware verhalen over nachten doordrinken en iedere avond een andere barmeid in bed. Wij zijn gelukkig getrouwd. Mijn enige zware verhaal is dat mijn honden deze morgen weer een slipper kapot hebben gebeten. Wij genieten van Thailand, wij hebben goede contacten met de bevolking. We gedragen ons als gast, leren de taal, en proberen honderd jaar te worden. Dit weekend heb ik verjaardags feestje, volgende zaterdag uitgenodigd voor een Thais huwelijk en de zondag naar de jaarlijkse buffelrace met aansluitend motocross. En in onze ogen is dit het echte Thailand. Als ik een politie agent tegenkom, wij zullen vriendelijk naar elkander knikken, goeie dag zeggen en ieder zijn eigen weg gaan. Wil ik een hapje eten, moet ik mijn beste Thai boven halen en met handen en voeten uitleggen wat ik wil. Een engelstalige menu bestaat zelfs niet, of ik moet naar de toeristische oorden gaan.
Natuurlijk botsen deze werelden, en krijg je hier en daar vermenging. Ook in de 2de wereld vind je beerbar, of een gogo bar, maar hier zijn ze de uitzondering en niet de regel.
Toeristen dewelke voor de eerste wereld van Thailand komen, moeten niet vergeten dat zij “de maffia” helpen hun rijk uit te bouwen en de maffia financieel ondersteunen om de tweede wereld te infiltreren. De VN, verschillende NGO’s, hulporganisaties, lokale bevolking, proberen dan de politie en politiek aan te sturen om daar een eind aan te brengen. Voorbeelden hiervan zijn het sluitingsuur, verbod verkoop alcohol in de buurt van een school, en aanspreken van de sextoeristen om hun gedrag te veranderen. En dan krijg je weer de verhalen, de politie maakt het ons moeilijk. Soms wordt de politie opgedragen om het de eerste wereld zeer moeilijk te maken, proberen een eind eraan te maken. Maar de maffia is machtig.
Verhalen over een restaurant met twee prijzen. In Belgie/Nederland, indien je op restaurant gaat en de bediening, kwaliteit of prijs staat je niet aan, je gaat er nooit meer terug. Dezelfde personen schreeuwen hier van de daken wat een rot land het is en reflecteren dit direct op de volledige thaise bevolking.
In Belgie/Nederland, een 50 + man in relatie met een 16 jarige, schande wordt erover gesproken. In Pattaya zal diezelfde 50+ man, een 18 jarige zich laten kleden als een 12 jarige, en er trots mee paraderen over straat. Onze sextoeristen gaan het zelf aanmoedigen.
De niet sextoeristen zullen er nog steeds schande over spreken, en politie/politiek aanmoedigen om er iets aan te doen.
Velen vergeten hun beleefdheid in de luchthaven, maar sommigen vergeten ook al hun morele waarden.
Altijd ,maar ook altijd de toerist politie inschakelen heb hier goede ervaringen mee..
Ben ik even blij dat ik in een heel ander (deel van) Thailand woon dan jou Ronald (en sommige andere reageerders). Heb hier in het uiterste noorden toch echt een hele andere levensbeleving al zo’n 8 lange winters. (en ja, de rose bril allang af gezet)
We sluiten dit onderwerp. Iedereen bedankt voor het reageren.