Leven als Single Farang in de jungle: Van het Zuiden naar Isaan (deel 1)

Het is weer al een tijdje geleden dat Lung Addie nog eens naar het Walhalla van Thailand is geweest. De laatste keer hij er kwam was bij de 100 dagen overlijden herdenking van de moeder van de Mae Baan van Lung addie. Nu is het opnieuw noodzakelijk om naar ginder te trekken. De place to be is in de provincie Buriram, Lahan Sai, tambon Nong Ki Lek. Een dikke 800 km van de thuishaven Chumphon, dus wel een mooie dagrit.

De rit, met de wagen, verloopt zonder echte noemenswaardige problemen. De nodige vertragingen, met 2 uur tijdsverlies, op de ring rond Bangkok moet je er natuurlijk bijnemen. Eenmaal buiten Bangkok, de weg naar Korat en de weg van voor Korat, richting Buriram is niet druk en bijzonder goed berijdbaar. Een mooie tweevlaksbaan zonder veel putten of bulten, dus eigenlijk wel aangenaam om rijden.

Gewoontegetrouw verblijft Lung addie in het Jan Jin resort, op de weg nr 2121 van Lahan Sai naar Sa Keao. Het resort bestaat uit een 10tal mooie en goed onderhouden bungalows gelegen rond een vijver. Een zeer rustige plek en niet ver van het centrum van Lahan Sai en van Nong Ki, Nong Ki waar ik eigenlijk moet zijn.

De bedoeling van deze uitstap is de elektriciteitsvoorzieningen in het in aanbouw zijnde huisje van mijn Mae Baan. Het is een Thaihuisje: één ruimte dienende als slaap- en woonruimte, een badkamer met toilet en lavabo. De keuken zal later een buitenkeuken worden. Het is reeds een jaar of vijf dat zij met de bouw gestart is en er wordt enkel verder gewerkt als de nodige fondsen er zijn. Het huisje moet dienen voor haar oude dag, tegen de tijd dat ze niet meer kan werken of ze alleen komt te staan.

De Isaan is haar thuis, hier woont haar familie en daar wil ze later heen, zeker niet in het Zuiden blijven. Dus er is geen haast bij om het vlug volledig afgewerkt te hebben. Nu is de bouw van het 8m op 7m huisje zover gevorderd dat er aan de nutsvoorzieningen kan begonnen worden. De buitenmuren staan er en zijn reeds bepleisterd aan de buitenkant, het dak is er en de ramen zijn geplaatst. De planning van de vooruitgang wordt door Lung addie gemaakt. Dus wachten met de deuren tot de vloeren er in liggen. Geen binnenbepleistering of vloeren voor de elektriciteitsbuizen gelegd zijn… ja je kan het als farang maar beter zelf plannen anders doen ze het in de Thaise stijl….. ttz zonder planning maar zoals het uitkomt.

Toen onze Mae Baan bij ons kwam inwonen was ze verbaasd over de elektriciteitsvoorzieningen (door Lung addie zelf uitgevoerd ). Niet zoals in Isaan, en niet enkel daar, maar op vele plaatsen in Thailand, met bedradingen op de muren, losliggende verlengkabels langs alle kanten, gebrek aan stopcontacten, lichten die je kan aansteken, behalve van waar het zou moeten kunnen …. echt primitief en enkel de meest noodzakelijke basisvoorzieningen welke dan meestal nog in een lamentabele toestand zijn. Ja, zo zou zij het ook wel willen hebben, daar zouden ze in haar dorpje nogal van opkijken.

Daar ik heel tevreden ben over de werkzaamheden van mijn Mae Baan beloofde ik haar dat Lung addie het voor zijn rekening zou nemen, letterlijk en figuurlijk. Het enige wat ik nodig heb is een goede werkman met twee handen aan zijn lijf en die wil luisteren naar hoe het moet en hoe Lung addie het wil. Geen probleem, de man van haar zus was, naar hun termen een handige Harrie, zou dat wel doen. Hij had reeds in de bouw gewerkt en wist dus wat werken was. Afwachten en zien wat het worden gaat is natuurlijk de boodschap.

De eerste dag na mijn aankomst gaat Lung addie de situatie eens overkijken en vaststellen wat hij zo allemaal nodig heb aan materiaal. Het nodige gereedschap, een boormachine, haakse slijper, plooiveer, hamer en beitels….heeft Lung addie zelf meegebracht. Hier in Pakham, een nabijgelegen stadje, is een grote shop, te vergelijken met Home Pro, waar zowat alles wat nodig is te koop is. De prijzen zijn er zelfs lager dan bij ons in Chumphon. Het aanbod aan bouwafwerkingsmaterialen is er behoorlijk groot en ik vind alles wat ik nodig heb, zelfs flexibele elektriciteitsbuizen… wel zonder draad erin. Geelgroene aardingsdraad kan ik er niet vinden. Dus heb ik voor de aardingsdraad maar groen genomen.

Hiermee was mijn eerste verblijfsdag reeds, naar mijn mening toch, voldoende gevuld. Morgen gaan we aan de slag voor de installatie. Dat betekent: Lung addie gaat alles op de muren (gelukkig zijn het Ytonblokken ) aftekenen, even tonen hoe een gat voor een inbouwdoos met een klopboor kan gemaakt worden en hoe de buizenbanen in de muren moeten geslepen en uitgekapt worden zonder gans de muur te vernielen…. Zelf mag ik niet werken in Thailand, dus zal ik enkel “kijken” …..

Morgen is een nieuwe dag, een nieuwe dag met mogelijk een nieuw verhaal met het verdere verloop van de werkzaamheden.