Winnen of verliezen, goldrush in Thailand
jack photo / Shutterstock.com
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Tot een aantal jaren geleden had hij nooit durven voorspellen dat hij de rest van zijn leven in Thailand zou gaan doorbrengen. Inmiddels woont hij echter al een tijdje in Thailand en de laatste jaren dichtbij Udonthani. Vandaag: winnen of verliezen in Thailand.
Winnen of verliezen, goldrush in Thailand
Gokken is in Thailand verboden, maar ondanks dat ken ik, buiten de Engelsen, geen volk dat zo gokgeil is als de Thai. Het zal er wel mee te maken hebben dat het gokken verboden is. Mensen doen nou eenmaal graag dingen die niet mogen. Op het gokverbod zijn twee uitzonderingen. De nationale Thaise Staatsloterij en de paardenraces. Beide activiteiten zijn legaal.
De Thaise Staatsloterij alleen al zet zo’n beetje alle Thai aan tot het meespelen. Twee maal per maand vindt deze happening plaats. Op de eerste en op de zestiende van de maand. De trekking is live op de Thaise televisie te volgen! Na iedere trekking kijken alle Thai alweer reikhalzend uit naar de volgende trekking.
Er zijn nogal wat staatsloten verkopers/verkoopsters die tweemaal per maand aan deze loterij geld proberen te verdienen. Je kent ze wel. Als je ergens op een terrasje zit, komen ze voorbij lopen met een koffertje voor zich. Ze openen het koffertje en tonen de nog niet verkochte loten. Als ik bij Good Corner of bij daSofia zit, komen er in een tijdsbestek van twee uur, minstens tien verkopers/verkoopsters voorbij. Zeker naarmate de dag van de trekking nadert.
Voor mij zijn de nog beschikbare nummers niet zo belangrijk. Ik kies er een of meerdere uit en ik zie wel of die nummers iets opleveren. Hoe anders ligt dit bij de Thai. Die hebben stuk voor stuk nummers in hun hoofd die ze per se willen spelen. Het nummer van hun auto of motorbike, de dag waarop een dierbare is overleden, de dag waarop iemand een auto ongeluk had, de huwelijksdag van hun zoon, het nummer dat ze geadviseerd is door een monnik, enz. En allen hebben ze de vaste overtuiging dat het door hun gekozen nummer het winnende nummer is.
Soms koop ik ook een paar loten. Iedere keer weer ontstaat daarbij, door mij gestart, de discussie over de prijs van een lot. Officieel is die prijs 80 baht per lot. Jaren geleden kwam ik die prijs nog wel eens tegen, maar tegenwoordig is het in Udon overal 100 baht, zelfs in de shopping mall Central Plaza. Tijdens de trekking, life op de Thaise TV rondom 15.30 uur, is het doodstil in de straten. Blijkbaar zit iedereen dan voor het kastje om te zien of er gewonnen is. Als ik tijdens de trekking ergens een hoop gejuich hoor, dan weet ik op zeker dat daar een prijs is gevallen.
Naast de legale Thaise Staatsloterij zijn er een aantal illegale loterijen. Zo zijn er illegale versies van de Thaise Staatsloterij. De inzet is daarbij lager, maar ook de eventuele uitbetaling. Er zijn ook illegale loterijen in Laos waarop gespeeld kan worden. In Udon heb ik niets gemerkt van die illegale loterijen in Laos, maar de verkopers/verkoopsters daarvan zullen er ongetwijfeld zijn.
Kom je echter nog meer in het noorden en vooral meer in het noordoosten van de Isaan, voornamelijk in de kleinere dorpjes, dan komen de loterijverkopers op de motorbike bij je langs om de loten te verkopen. Als je wat gewonnen hebt, komen ze het gewonnen bedrag de dag erna ook keurig weer aan huis brengen.
Casino’s zijn in Thailand niet toegestaan. Dat vindt Cambodja en ook Maleisië helemaal niet erg. Daar zijn casino’s wel toegestaan en de Thai weten die casino’ s goed te vinden. Vanuit plaatsen zoals Pattaya rijden er minibusjes die geïnteresseerde Thaise casinogangers ophalen en naar het casino in Cambodja brengen.
Het is niet voor niets dat de Thaise overheid zich langzaam maar zeker realiseert dat het legaliseren van casino’ s wel eens heel aantrekkelijk zou kunnen zijn. Zoals alle overheden is ook de Thaise overheid er op uit om zoveel mogelijk geld binnen te harken. De illegale casino’ s zijn daarbij een doorn in hun oog. Niet alleen proberen ze die illegale casino’s soms tot sluiting te dwingen (afhankelijk van wie de eigenaar is!) maar nog liever zouden ze de daar verspeelde bedragen in hun eigen legale casino’ s terecht zien komen.
Zeker de hiso-Thai zouden in Thaise casino’s graag hun geld willen uitgeven. Ook voor sommige toeristen zou het een welkome extra kunnen betekenen om naar Thailand op vakantie te gaan. Legale casino’s zijn toch zonder uitzondering glitterpaleizen, en wie wil daar nou niet deel van uitmaken. En lekker veel foto’ s maken zo dat iedereen kan zien in welke luxe je leeft.
Waar halen de doorsnee Thai het geld vandaan om te kunnen gokken? Wel, geld hebben ze niet of nauwelijks. Maar als er drank gekocht moet worden of loten voor een loterij, dan doen velen dat gewoon op de pof. Ze hebben immers toch de winnende loten gekocht. Bij verliezen worden gouden sieraden in de strijd geworpen, die als onderpand moeten dienen voor de eerst volgende trekking of als betaling van het uitstaande pofbedrag.
Een tweede uitzondering op het gokverbod betreft de paardenraces. Gokken op paarden races is legaal in Thailand. Ik kwam daar kort geleden bij toeval achter. Toen ik nog in Nederland woonde ging ik met enige regelmaat naar het drafcentrum Duindigt in Den Haag/Wassenaar. Ik heb daar nog de tijden meegemaakt dat bij de Derby der Lage Landen heel Duindigt afgeladen vol zat met bezoekers. Inmiddels is de paarden sport in Nederland aardig in verval geraakt. Alleen het parcours in Drachten is met Frans geld geheel opgeknapt en up-to-date.
Duindigt is totaal verloederd. De paardenstallen en de tribunes staan bij wijze van spreken op instorten. Bij de meeste wedstrijddagen zijn er hooguit tweehonderd toeschouwers. Voor het merendeel eigenaren met hun vriendjes, stal personeel, verzorgers, illegale bookmakers en patsers met hun hoertjes.
De enige paardenkoersen die het in Nederland redelijk goed doen, zijn de zogenaamde kortebaan wedstrijden. Hierbij zit de pikeur op de sulky, achter het paard. Het zijn sprintwedstrijden, over maximaal 300 meter, die gewoon in de straat worden gehouden, vaak als onderdeel van een attractieweek in een dorp, met kermis, paardendagen en dus ook een kortebaan wedstrijd. Bij een kortebaan wedstrijd lopen er iedere keer twee paarden tegen elkaar. De winnaar gaat naar de volgende ronde, enz. Als iemand meer wilt weten, stuur me een email en ik leg het graag uit.
Bij toeval dus ontdekt dat er ook in Udon paardenraces zijn, waarbij legaal gokken mogelijk is. Het parcours is op Intergames Park, net buiten de stad Udon. Neem de snelweg van Udon naar Sakon Nakhon. Na ongeveer 3-4 kilometer moet je via een u-turn naar de andere weghelft en dan vervolgens linksaf richting het parcours. De afslag wordt niet aan gegeven, althans ik heb daar niets van gezien. Toey was een jaar of tien geleden naar Intergames Park geweest, en wist daarom de afslag, na eerst die afslag nog volledig gemist te hebben, toch te vinden. Adres: 333 Udon-Sakon road, 41000 Udon Thani. Parkeren en entree is gratis.
De wedstrijden zijn op iedere zaterdag, van 12.00 tot 17.00 uur. Als er op een zaterdag een officiële Buddhadag is, verschuift de wedstrijddag naar zondag. Gemiddeld komen er ruwweg 1.000 bezoekers. Veel bezoekers komen uit Khon Kaen, Nong Khai en natuurlijk uit Udon. Er zijn tien koersen, elk half uur een. Per koers doen er zo’n acht paarden mee. De wedstrijden bestaan uitsluitend uit rennen. Hierbij zit de jockey op het paard. De afstanden zijn 1.000 tot 1.400 meter. In Nederland heb je naast een paar rennen, voor het merendeel draverijen. Bij een draverij zit de pikeur op de sulky, achter het paard.
Vooraf kun je een “programmaboekje” kopen, waarin alle paarden en hun jockeys staan vermeld. Het park is ruim van opzet met veel groen. Intergames Park heeft een ovaal “zand”parcours. Bij de finish staat een behoorlijk grote tribune. Onder de tribune zijn de wedloketten te vinden, en een groot aantal stalletjes met Thai food en drank, tegen zeer betaalbare, Thaise prijzen. Koffie bij voorbeeld voor 20 baht. De wedkiosken zijn verdeeld in loketten voor het spelen met 20 baht en loketten voor het spelen met 100 baht. Wat opvalt is dat de staff van de wedkiosken goed Engels spreekt. Tegenover de tribune staat een groot “scorebord” waarop de quotes kunnen worden gezien van de koers die komen gaat.
Ik heb een aantal paarden van dichtbij kunnen zien. Een aantal van die paarden vertoonde wijd open gesperde ogen. Ik krijg daardoor de indruk dat drugs toediening bij die paarden niet tot een uitzondering behoort.
Een middagje naar Intergames Park is gewoon een hele leuk middagje uit. Een beetje buiten de begane paden. Ook als niet-gokker een aangename tijdspassering. En vind je er niets aan? Geen probleem. Parkeren en entree is gratis en je kan op ieder moment weer vertrekken. Wel een tip. Zet je auto niet helemaal vooraan, zo dicht mogelijk bij de ingang. Als je dan weg zou willen, bestaat de kans dat je auto is ingesloten. Dus parkeer wat verder weg van de ingang. Nog een opmerking. Het gehele complex kent geen airconditioning. Je moet het hebben van de schaduw onder de tribune.
Ingezonden door Charly
Niet renbaan Drachten is helemaal.opgeknapt,maar Wolvega.
Hans
Beste Hans,
Je hebt helemaal gelijk. Ik weet niet hoe ik op de naam Drachten ben gekomen. Moet natuurlijk Wolvega zijn.
Groeten,
Charly
Hans Wolvega is niet op geknapt maar heeft al jaren lang een nieuwe baan.De ouwe baan was midden in het dorp en is nu vol gebouwd met huizen.Was er altijd gezellig.Ik denk dat drachten allang niet meer zijn koersdagen heeft.
Beste Charly, de Thaise staatsloterij is wel vaker aan bod gekomen op Thailand Blog, evenals de gevraagde prijs voor een lot. Uit jouw verhalen, die ik tot nu toe heb gelezen, maak ik op dat je een praktisch ingestelde levensgenieter bent met het hart op de juiste plaats. Gierig lijkt jij mij totaal niet, eerder het tegenovergestelde. Begrijp dan ook niet dat je telkens, volgens eigen zeggen, bij het kopen van een lot de discussie start over de te betalen prijs. Leidt tot niets en in mijn optiek verspilling van tijd en energie. Niemand verplicht jou (of mij) een lot aan te schaffen en daarbij gun ik de wederverkoper graag een zeer bescheiden winst op de investering en inzet. Voor haar/hem is het 2 keer per maand een race tegen de klok om alle loten te verkopen voor het trekkingsuur. Niet verkochte loten zijn niet inwisselbaar en dan is het ook voor de verkoper afwachten of hij/zij sowieso wat heeft verdiend. Overigens heb ik in de loop der tijd nog nooit meegemaakt dat een Thai in discussie gaat over de aanschafprijs van een lot, dat schijnt toch typisch voorbehouden te zijn aan westerse bezoekers/ingezetenen van Thailand.
Beste Leo,
Je hebt helemaal gelijk. Het opstarten van een discussie doe ik dan eigenlijk alleen maar als een klein pesterijtje. Vaak zeg ik er nog bij dat ik Prajuth ga bellen. Maar onzin natuurlijk. Ik betaal die 100 baht en gun het die mensen dat ze daar wat aan verdienen. De meeste verkopers / verkoopsters hier in Udon, kennen me inmiddels en als ze me zien zitten, komen ze graag naar me toe.
Groeten,
Charly
Zie veel lotenverkopers, en dus ook degene die bij de benzinepomp zitten of op hun fiets rondjes rijden. De meesten hebben standaard meer dan duizend loten, ik heb ze wel eens geteld. Nou dan het rekensomnetje 20 baht extra + de standaard 5 baht = 25baht x 1000 loten x 2x per maand = 50.000 baht verdiensten per maand. Ja arme lotenverkopers maar niet echt dus. Mijn oude overbuurman , ondertussen verhuisd, is ook lotenverkoper. Na binnenkomst van de loten wordt alles gesorteerd en klaargemaakt, hij had personeel ( familie) om hem te helpen. Bezat meerdere huizen en auto’s.
Beste Ger-Korat,
Ik geloof niet dat je rekensommetje goed is. Als dat wel zo zijn dan vermoed ik dat ik geen tientallen loten verkopers / verkoopsters zou tegen komen, maar duizenden.
Groeten,
Charly
De officiele verkoopprijs van loten is 80 baht. Een van de acties van het regime was naleving van deze prijs om juist het vertrouwen te winnen want de meeste Thai welke direkt voordeel bij de officiele prijs van 80 baht hebben . Mijn berekening klopt wel degelijk. Ja er zullen weer distribiteurs tussen zitten en hoofdinkopers welke op nationaal niveau ook opereren. Daarom de kleine marges. Maar tijdenlang werd de verkoopprijs gehandhaafd op 80 baht en je zag echt niet minder verkopers of dat de verkoop terugliep integendeel zelfs want vele kopen standaard meerdere loten dus bij een lagere prijs is er meer verkoop. Nu de prijs weer als vanouds zijn mag je aannemen dat de minimale winst het verschil tussen 100 en 80 baht is en dan nog een paar baht officiele winstmarge.
Beste Ger,
Ik geloof niet dat je het helemaal begrijpt. Geeft niet. Maar ga nu geen hopeloze pogingen doen om je gelijk te halen. Dat heb je namelijk niet.
Groeten,
Charly
Beste Ger, van nabij ken ik een Thaise familie die ook loten hebben verkocht. Dat rekensommetje van jou ging voor hen (helaas) niet op. Om te beginnen waren zij, zoals zoveel loterijverkopers in Thailand, genoodzaakt om hun loten te betrekken bij een lokale distributeur. Die wil er natuurlijk ook aan verdienen en daardoor betaalden zij zelf al meer dan de gedrukte prijs op het lot. Bovendien liepen zij het risico dat ze niet al hun loten verkochten, moesten dan maar hopen dat ze met de resterende loten zelf een prijs pakten en gezien de winstkans gebeurde dat zelden. Omdat er, ondanks het feit dat 3 leden van het gezin soms dag en nacht met de loten aan het leuren waren, te weinig geld in het laadje kwam, waren zij in ieder geval genoodzaakt om er mee te stoppen. Je oude overbuurman is beslist niet het prototype van de doorsnee lotenverkoper. Het bezit van meerdere huizen en auto’s kan uiteraard ook een andere oorsprong hebben. En Charly, klaarblijkelijk heb ik mij geen verkeerde voorstelling van jou gemaakt. Hopelijk heb je de volgende keer een winnend lot in je bezit. Succes!
Hallo LeoTh
Ik kan dat beamen, mijn vrouw heeft ook 3 vriendinnen die met zo’n lottodoos rondfietsen en die kunnen die loten echt niet inkopen onder de 80 Thb. Die lotto is net als vele zaken in Th gegund aan een paar grote jongens, die veel loten opkopen en vervolgens doorverkopen aan tussenhandelaren. Die verkopen ze vervolgens in kleinere delen aan de straatventers, die er echt niet rijk van worden, maar wel van kunnen leven. Als die 10 of 15 Thb per lot verdienen is het veel, want “geliefde”nummers zijn ook duurder voor hen om in te kopen.
Mijn vrouw heeft er wel plezier in om mee te spelen en wint ook wel eens wat, maar vergeet altijd dat ze van te voren meer is verloren. En als je wint heb je vrienden, rijen dik echte vrienden.
Zelf koop ik meestal 1 of 2 loten per trekking.
Meestal 1 bij een oudere dame bij ons in de buurt en soms een 2de of 3de als die man in zijn rolstoel weer voorbij komt. Die man gun ik het gewoon om wat te verdienen.
Persoonlijk denk ik dat de regering de lotto juist goed zou kunnen gebruiken om de mindervalide en gehandicapte een extraatje te laten verdienen, maar zoals gewoonlijk blijft het meeste ergens aan de strijkstok hangen bij iemand die het niet nodig heeft
Ook Changmai heeft een renbaan,op weg naar Mae Tim.
Altijd volle bak en gezellig,kan goed daar eten,neem wel eens een gokje voor 20Bath op plaats.
Maar als je ziet hoeveel de mensen gokken,dan denkt je volgens mij zijn ze niet arm.
Oude baan Wolvega vind ik toch gezelliger.
Leuk te zien dat er wat paarden liefhebbers op thailandblog zitten.
Groeten,
Charly
Even als aanvulling Nakhon Ratchasima Korat heeft ook een renbaan. Het is er altijd een drukke boel.
Mvg Ben Korat
Ja ook hier een paarden liefhebber.
In mijn jonge jaren als groom gewerkt in de springpaarden, dat terzijde,
In Khon Kaen is ook een renbaan met daces op zondag.