Leven als Single Farang in the Jungle: Traditioneel Thais trouwen, het bruiloftsfeest (2)
Dit verslag is het vervolg op de vorige inzending betreffende de traditionele huwelijksceremonie.
Na de traditionele ceremoniële plechtigheden is het tijd om te feesten. In dit geval was het een groots feest met ongeveer 350 genodigde gasten. De genodigden werden, volgens de invitatiekaart, verwacht om 18.00 u. Er stonden een 40tal gedekte en versierde 10 persoonstafels opgesteld. Zelfs de plastiek stoelen waren aangekleed.
Aan de ingang stond een lange tafel, bemand door een paar jonge familieleden. De inkomende gasten werden door hen verwelkomd en gevraagd hun naam, met eventueel een boodschap, in het daartoe bestemde gastenboek te schrijven. Hier ontvingen zij ook een klein geschenkje als aandenken aan dit feest. In dit geval was het een koffiekopje, met de namen van het bruidspaar erop, en een goudkleurig theelepeltje.
Aan het eind van de tafel stond een, in de vorm van een hart, geschenkendoos waarin de gasten hun geschenk, onder de vorm van een enveloppe; konden deponeren. Er stond hier ook een koppel jonge familieleden om eventuele andere geschenken in ontvangst te nemen.
Na deze ontvangst kom je bij het bruidspaar terecht, werden felicitaties in ontvangst genomen en … ja ja … moesten allen op de foto. Van hieruit ging het richting de eetzaal. In tegenstelling tot wat we in het Westen gewend zijn, konden de aankomende gasten zich onmiddellijk van voedsel voorzien. Dit is onder de vorm van een groot buffet waar keuze uit verschillende schotels mogelijk is. Dus geen vaste menu zoals in het Westen meestal het geval is. Er werd dus niet gewacht tot zowat iedereen aanwezig is om de maaltijd te starten.
De tijdsspanne tussen de eerste en de laatst aankomende gasten bedroeg toch een tweetal uren. Nadat zowat iedereen binnen was werd het bruidspaar naar het podium begeleid. ( intussen hadden die zelf nog niets van de maaltijd genoten ) Hier werd dan eerst door de bruid en daarna de bruidegom aan de aanwezigen verteld waarom zij met elkaar gehuwd waren. Tijdens deze redevoering werd regelmatig gelachen daar de bruid een goed gevoel voor humor had. Er werd ook gespeeched door de vaders van beide echtelingen.
Na deze ontboezeming werd de reuze huwelijkstaart met verschillende verdiepingen, door het bruidspaar aangesneden. Het mes werd door beiden samen gehanteerd. Zo werden maar 2 stukken gesneden en deze twee stukken gingen naar de moeder van de bruid en de moeder van de bruidegom. De rest van de taart werd door het keukenpersoneel versneden. Aan elke tafel werd door het bruidspaar persoonlijk 1 stuk van de taart opgediend en dit aan de oudste of de meest voorname persoon, gezeten aan de tafel. De rest werd door het personeel bediend.
Na dit alles werd er door de gasten nog wat nagepraat en om 22.00u was het afgelopen, was iedereen reeds vertrokken of toch aan het vertrekken. Na het opdienen van de taart stond het bruidspaar reeds klaar aan de uitgang om daar de gasten te bedanken voor hun aanwezigheid. In tussentijd hadden ze zelf nog geen hap, nog van het feestmaal, nog van de taart zelf gegeten.
Een huwelijksparty met vrolijke muziek en dans heeft Lung addie hier niet gezien …. In feite, naar onze maatstaven een duidelijk gebrek want wij, Westerlingen, houden van een stapje op de dansvloer, zeker bij een huwelijksfeest wat kan uitlopen tot in de vroege ochtend.
Nabeschouwing: dit was een verslag van een HISO Thai-Thai huwelijksfeest. Bij de gewone mensen gaat het er helemaal anders aan toe. Hier geen dronken toestanden, hoewel elke tafel ruim voorzien was van de nodige alcoholische drank, vooral Whiskey van “Johny de Wandelaar”, dan nog Blue Label! Mooie belevenis, dat was het wel.