Restaurant Le Garage

Het beroemde restaurant dat onze wijlen nationale knuffelkok in Amsterdam startte heeft een geduchte concurrent, die de naam “Le Garage” veel meer eer aan doet dan het hoofdstedelijke etablissement. Die concurrent zit, hoe kan het ook anders, in Thailand, en dan niet zo maar in Thailand, maar in Nang Lae, om precies te zijn, op de hoek van ons straatje.

We waren er al verschillende keren voorbijgereden, zonder in de gaten te hebben dat het om een restaurant ging. Totdat Carin ons er onlangs op wees: “weten jullie wel dat er een restaurant in jullie straat zit?” Dat wisten we dus niet.

Gisteren zijn we er maar eens gaan lunchen. De menukaart lijkt ook in niets op de Amsterdamse Garage. Geen gevulde doperwt of andere culinaire hoogstandjes. Je kunt kiezen uit noedelsoep, en dan nog wel finetunen naar เนื้อวัว of เนื้อหมู, neua of moe dus, ofwel rund- of varkensvlees. We wisten er nog wel wat extra ผัก (pak, ofwel groente) bij te bestellen. Ons kleine beetje kennis van het Thai begint zo heel af en toe tot resultaten te leiden.

Het restaurant is gevestigd in de garage van het huis van de uitbaatster, maar in de hitte die er in deze tijd van het jaar heerst kun je een auto die geen airco heeft echt niet in de zon parkeren. Dus die staat nog gewoon binnen.

De soep was trouwens prima te eten, en de oma die maar de hele tijd bleef lachen naar ons, wou best even met Mieke op de foto. Let op de bungelende beentjes.

De temperatuur nadert nu in de middag de 40 graden en dat is ook hier echt wel warm. We hebben ons teruggetrokken op de slaapkamer met airco, die nu ook dienst doet als zitkamer en kantoor. ’s Morgens en ’s avonds wagen we ons wel buiten.

Het raam van onze slaap/zit/kantoorkamer werd vanmorgen aangevallen door een onbekend vogeltje. De ruit is van donker warmtewerend glas dat flink spiegelt. Waarschijnlijk zag de aanvaller zijn spiegelbeeld voor een concurrent aan. We moeten nog uitzoeken wat voor vogeltje het is.