Bericht vanuit een luk kreung moo baan

De verhuizing naar Hua Hin kwam in een stroomversnelling. Ik liep tegen een fraaie bungalow aan en moest de knoop snel doorhakken. Na vijf jaar Bangkok werd het tijd om de bakens te verzetten.

Overal in mijn buurt waren wegopbrekingen aan de orde van de dag, met ellenlange files tot gevolg. De behaarde mormels van de Thaise buurman vlogen me in overdrachtelijke zin naar de keel. Wegwezen, dus.De nieuwe huur voor deze bungalow is zelfs nog iets lager dan in Bangkok, al gaf dat niet de doorslag. Hua Hin heeft tegenwoordig voldoende te bieden voor een langer verblijf en het is een genoegen om ’s avonds even in de Bintabaht-straat een biertje te drinken.

Ik woon in een ‘village’ met hoofdzakelijk buitenlandse mannen en hun Thaise vrouwen. De mannen komen veelal uit Europa – veelal uit Noorwegen, Zweden of Engeland en vormen gezinnen met luk kreung kinderen. En eindelijk kan ik me met iedereen in het Engels onderhouden.

De village is voorzien van een fraai zwembad. Alle kamers in mijn nieuwe huis zijn gelijkvloers en dat scheelt een hoop energie (en zweet). Honden heb je hier ook, al maken ze tot nu toe minder herrie. ’s Nachts hoor ik wel de zwerfhonden buiten de moo baan, maar dat is iets verder van mijn bed. Ik blijf hopen op een besmettelijke hondenziekte, die deze dieren in Thailand met wortel en tak uitroeit. Al hoeft dat alleen te gelden voor de herrieschoppers. De bungalow heeft zelfs een eigen ‘zwembad’, maar dat is nu nog vol met drab. Geen idee hoe ik dat moet doen als de huiseigenaar het vuile water eruit heeft gepompt.

In het aanpalende huisje vond ik een Siemens voorlader wasmachine, die het nog uitstekend bleek te doen. De aansluiting voor de kabel-tv was in één dag geregeld. Jaarlijks betaal ik 2500 THB. Internet heb ik nu via 3BB, eveneens beschikbaar na één dag.

De omgeving moet ik nog duchtig verkennen. De moo baan ligt op circa 3,5 kilometer vanaf het strand, tegen de heuvels. Enkele malen per uur hoor ik in de verte de dieseltrein rijden. Aan het begin van de soi ligt een 7-11, dus vooralsnog ontbreekt het aan niet veel. Op twee kilometer vond ik een grote dagmarkt met verse groenten, vis en wat dies meer zij.

Ik ben hier gekomen met mijn auto vol met spullen, dus het is hier nog een kwestie van kamperen. De bungalow was voorzien van twee kingsize bedden en kledingkasten en een zitbank. Bij Index heb ik gisteren een tafel met stoelen gekocht, een bureau en een tv-meubel. De komende weken moet een verhuizer de rest overbrengen.