Een vooruitzicht bij te veel alcohol op in het verkeer

Onlangs werd ik gearresteerd omdat ik wat te veel drank op had. Het overkomt mij wel vaker dat ik enkele drankjes te veel achterover heb geslagen, maar bij een alcoholcontrole red ik mijzelf er meestal met extra geld wel uit.

Ik dacht dat 5.000 baht wel genoeg zou zijn, maar de agent gaf mij de officiële boete voor onder invloed rijden in een auto van 8.500 baht. Ik had dat geld niet bij me en trachtte op het politiebureau nog wat te onderhandelen, tevergeefs.

Politiecel

Ik werd in een politiecel opgesloten en, omdat het zaterdagavond was, moest ik daar tot maandagmorgen blijven, want de rechtbank werkt niet op zondag. Ik ga daar niet echt over klagen, mijn eigen schuld immers, maar ik vertel er even bij dat roken in de cel niet was toegestaan, er was geen drinkwater aanwezig en ook werd er geen voedsel verschaft. Dankzij enkele Thaise celgenoten kreeg ik wel wat water en af en toe ging er stiekem een sigaret rond. Verder geen bedden in de cel, net zo min als dekens, dus liggen op een tegelvloer, dat was het.

Op gezette tijden kon je bij de cipiers tegen betaling wel wat voedsel bestellen, als die tenminste niet te lui waren, het extra geld niet interessant genoeg vonden en liever een videospelletje speelden. Dan maar wachten op het wisselen van de wacht en hopen dat die nieuwe cipiers van dienst wel wat extra geld wilden verdienen door voedsel en water te verschaffen.

Slapen in de cel

Slapen in de cel was onmogelijk, het was ontzettend warm en iedereen in de cel gebruikte zijn hemd of T-shirt als kussen. Ik had misschien nog wel wat kunnen pitten als een idiote buitenlander, die alleen in een aparte cel was opgesloten, niet zo had zitten schreeuwen, gillen en in zichzelf aan het praten was. De man liep in zijn nakie in een kleine cel rond en af en toe piste hij gewoon op de grond. Op den duur ging hij in zijn eigen pis liggen en werd stil, waarschijnlijk omdat hij moe van zichzelf.

weerapong worranam / Shutterstock.com

Paspoort

Ik had mijn paspoort niet bij me en ik kende ook niemand die dat paspoort even voor mij kon gaan halen en op het politiebureau kon afgeven. Geen nood, twee agenten wilden mij wel met een politiewagen begeleiden naar mijn onderkomen voor de  genereuze prijs van 4000 baht. In de auto vertelden ze mij nog een onzinverhaal over voorrang in de rechtbank voor nog eens 1500 baht.

Toen ik dus even thuis was pakte ik mijn paspoort en stak ook een pakje sigaretten in mijn zak. Ik dacht, nu ik 4000 baht had geschoven, zouden de agenten mij wel met rust laten bij de ingangscontrole, maar dat had ik mis. Ik mocht nog wel snel een paar sigaretten roken maar toen ik de cel weer inging was ik mijn pakje sigaretten kwijt.

Niet liegen tegen de rechter

In de rechtbank wordt voor deze onder-invloed-rijders snelrecht toegepast. Dat gebeurt in drie stappen, waarbij je maar beter niet liegt of met allerlei smoesjes aankomt. Er was bijvoorbeeld een buitenlander die ontkende onder invloed te hebben gereden, want op het moment van controle stond hij stil en reed dus niet. De rechter stuurde hem prompt weg en kon nog eens zes dagen brommen. Op de zevende dag werd hij aan Immigration overgedragen om gedeporteerd te worden. Hij had geen “overstay”, hij kwam zelfs voor de eerste keer in Thailand, maar zoals gezegd, kom niet met smoesjes aan bij de rechter.

Het snelrecht

De eerste stap van het snelrecht is het controleren en ondertekenen van een aantal documenten, uiteraard meestal in Thai, maar de beklaagden wordt aangeraden ze toch maar te ondertekenen. Vervolgens stelt de rechter een aantal vragen, ook in het Thais. Er is geen tolk aanwezig, maar de begeleidende agenten raden aan steeds maar met “ja” (Yes) te antwoorden. Net het voorbeeld van de buitenlander die werd gedeporteerd heb ik mij daar keurig aan gehouden.

Voorrang

Eerder vertelde ik al dat ik geld had betaald aan de politieagenten om een voorkeursbehandeling te krijgen. Dat klopte, ik was als nummer twee aan de beurt bij stap 1 en 2, maar moest daarna wachten tot alle beklaagden aan de beurt waren geweest alvorens ik mijn opgelegde boete kon betalen. Dus het voordeel van mijn voorkeursbehandeling had geen echt effect. Omdat het mijn eerste overtreding op dit gebied betrof, liep ik niet het risico gedeporteerd te worden. Bij een herhaling kun je wel rekenen op onmiddellijke deportatie, dat wil zeggen na nog eens een week of zo in een Thaise cel te hebben doorgebracht. Het hele proces duurde van 10 uur in de morgen tot aan ongeveer 4 uur ’s middags. Ik kon tijdens het wachten wel enkele sigaretten kopen van de cipiers, die ik op het toilet mocht oproken.

Extra kosten

Naast de boete en kosten voor sigaretten en voedsel kreeg ik te maken met extra kosten. Om de rechtbank te kunnen betreden moest ik 200 baht entreegeld betalen en na het proces nog eens 200 baht om de rechtbank te mogen verlaten. Vrijwel zeker was dat geld voor de cipiers bestemd en niet voor de officiële kas.

Auto

Toen mocht ik mijn tijdelijk in beslag genomen auto afhalen, die volgens een vage instructie ergens in Soi Kopai stond geparkeerd. Dus op naar Soi Kapoi, maar ja, die is lang en waar is die parkeerplaats, want je hebt Soi 9, Soi 9/1, Soi 9/2 en Soi 9/3?

Terug naar het politiebureau op Beach Road en daar kreeg ik dan het juiste adres. Voor het geval, dat u een zelfde situatie terechtkomt, vermeld ik maar even dat die parkeerplaats zich aan het eind van Soi 9/3 bevindt. Natuurlijk weer kosten, want voor 500 baht werd mijn auto vrijgegeven. Einde verhaal.

Tenslotte

Lesje geleerd? Nou, ik wel. Voor mij is het voortaan altijd een taxi als ik te veel gedronken heb. Hoewel het verblijf in een politiecel minder erg was dan ik had verwacht op basis van allerlei verhalen, wil ik het toch nooit meer meemaken!

Bron: Ingekorte vertaling van een persoonlijk (niet ik dus) verhaal op Thaivisa.