‘Schokkende fraude in Thailand met authentiek Delfts Blauw’
In Lampang in het Noorden van Thailand kunt u een bezoekje brengen aan Indra keramiek.
Misschien gaan er nog geen belletjes rinkelen bij de naam Indra, maar ze maken er keramiek. Borden, kopjes, mokken, decoratie, geschenken en ander handbeschilderd aardewerk. Nu is Indra (www.indraceramic.com) geen lullig optrekje met een paar schuren, maar een complex waar je ‘U’ tegen zegt. Even wat cijfers om het te illustreren:
- Productiecapaciteit: 500.000 stuks per maand of 250 ton.
- Omzet: 250 miljoen baht (8 miljoen dollar).
- Medewerkers: 580 personen.
- Markt: 25% voor de Thaise markt en 75% export. Exporteert naar de Verenigde Staten, Groot Brittannië, Duitsland, Nederland en andere EU landen.
Delfts Blauw
Er is een winkel en een grote outlet store, waar u voor een luttel bedrag prachtig keramiek kunt kopen. Zelfs authentiek Delfts Blauw! Wat zegt U? Jazeker! Zelfs Delfts Blauw. Ons Hollands trots is made in Thailand. De beroemde sierborden, vazen, kandelaars en serviesgoed, in die typische blauw-witte kleur, komen uit een fabriek in het Noorden van Thailand.
‘No picture please’
Natuurlijk wilde ik ‘mijn ontdekking’ vereeuwigen, om er later een verhaaltje over te schrijven. Ik begon al te kwijlen bij de gedachte aan deze onthulling, een enorme scoop natuurlijk, die het leven in het onschuldige Holland voorgoed zou veranderen. Khun Peter R. de Vries, eat your heart out.
Let op de Thaise prijsstickerMaar de Thaise winkelbediende zag het lijk al drijven en wees mij op een bordje in de winkel: ‘No picture please’. Toen heb ik met gevaar voor eigen leven, uiteindelijk maar een Delfts blauwe mok gekocht voor 64 baht en deze afgerekend bij de kassa. Een beetje blogger laat zich namelijk niet zomaar uit het veld slaan.
Delfts Blauw complot
Al snel daarna, ik keek onder de mok, kwam ik wederom tot een opzienbarende ontdekking. En let op, ook deze onthulling zal een golf van verontwaardiging veroorzaken: we worden belazerd. Wat zegt U nu weer? Ik zeg, we worden belazerd. Want onder de Delftsblauwe mok staat te lezen dat deze drinkbeker gefabriceerd is door ene ‘Bosman’. En laten we nou wel wezen, wie kent er een Thai die Bosman heet? Dus voelde ik aan mijn water dat er iets niet klopte. Deze meneer of mevrouw Bosman heeft een bedrijf in Nederland (www.delftsblauw.com) en verkoopt oer-Hollands handbeschilderde Delfts Blauwe prullaria, waar geen enkel Nederlands luchtje aan zit. Hebt u het ooit zo zout gegeten?
Natuurlijk kan ik deze boude bewering staven met bewijsmateriaal waar zelfs B. Moskofiets sprakeloos van wordt. De foto’s zijn wat onscherp, want mijn handen trilden van spanning, dat kunt u vast wel begrijpen.
Na deze onthulling heb ik de smaak te pakken gekregen en werk nu al een paar jaar aan een nieuw onderzoek. Ik kan een klein tipje van de sluier oplichten. Via een informant is mij ter ore gekomen dat de originele Boeddha beelden van € 4,95 hier bij de plaatselijke Blokker, niet uit Thailand komen, maar in Delft gefabriceerd worden. U hoort spoedig meer over deze duistere zaak, die Watergate zal doen verbleken.
Meer foto’s van ‘Thais Delfts Blauw’ gefabriceerd door Indra op de Facebookpagina van Thailandblog: www.facebook.com/Thailandblog.nl/photos_stream
Ach, uiteindelijk hebben de Nederlanders dat hele ‘authentieke’ Delfts blauw concept ook maar weer gejat van de Chinezen natuurlijk.
Tja, triest en ik kan mij de frustatie van de schrijver goed voorstellen. Helaas, het is niet anders. Ruim 75% van al het Delfts Blauw, dat men ziet, wordt in Thailand, Singapore en Taiwan geproduceerd. De enige “echte” bakkerij in Delft is nog de Porceleijne Fles.
Ik heb een verzameling KLM-huisjes, die tot 1995 nog in Nederland werden geproduceerd, maar daarna ook uit het buitenland (Singapore) kwamen.
De geschiedenis van Delfs Blauw is overigens best interessant en daaruit blijkt, dat dit beroemde Nederlands product in feite al “namaak” was van Chinees porcelijn.
Het goede nieuws is natuurlijk die Bosman. Heeft toch mooi enkele honderden Thais aan het werk voor een heel niet slechte collectie Delfts Blauw.
Khun Peter, (of was het toch John, die het ontdekte?) ik vrees, dat een Peter R. de Vries, Opgelicht?, Wikileaks geen belangstelling zullen tonen en een aanklacht bij de polite in Nederland en zeker in Thailand zal niet ontvankelijk zijn.
@ Ik heb mijn mok uiteindelijk niet mee naar Nederland genomen. Ik heb hem aan mijn vriendin gegeven, dus er zal nu iemand in de Isaan uit een Delfts blauwe mok drinken.
Ooit heb ik ook twee van die porseleinen Delfts blauwe klompjes opgestuurd naar Thailand. Die waren ook volop verkrijgbaar bij Indra evenals asbakken, molentjes huisjes, enz.
Mocht je in de buurt zijn dan moet je er zeker eens gaan kijken. Er staat een enorme hal waar je echt voor een prikkie, mooie keramieke spulletjes koopt.
Op een van mijn eerste bezoeken naar Thailand, dacht ik voor mijn vriendin iets typisch Nederlands mee te nemen: een Delfts-blauw molentje. Het werd verontwaardigd terzijde geschoven, want vermoedelijk in Thailand gemaakt. De vriendin is allang vertrokken, maar ik zit nog steeds met die prullaria.
Een jaar of twintig terug bezocht ik het plaatsje Solvang in Californië, 150 procent Deens. Ook daar verkochten ze Delfts Blauw, in grote oplages. Ik neem aan dat ook deze typisch Deense rommel uit Thailand kwam, of elders in Azië.
Dit schreeuwt om een parlementaire enquette. Diefstal van de identiteit van een bevriende natie. Roep de Ned.ambassadeur terug. Stuur de Thaise ambassadeur in Ned. terug naar Thailand. Ik zeg; sancties!
Aangezien er bij mijn weten geen beschermde oorsprongsbenaming (BOB), beschermde geografische aanduiding (BGA) of gegarandeerde traditionele specialiteit (GTS) geldt voor Delfts Blauw (en zou dat al zo zijn, dan is dat voor productie buiten Europa toch weer niet van toepassing), lijkt het mij dat de auteur van dit artikel zich op glad ijs begeeft door de producent van een strafbaar feit (fraude) te beschuldigen.
@Frans Amsterdam als schaatsliefhebber ben ik gek op glad ijs. Hoe meer hoe liever 😉
@ Vaak zijn de reacties op een artikel nog grappiger dan het artikel zelf. Hulde voor de lezers!
Strafbaar feit? Dat zie ik nergens. Volgens mij begeeft Frans zich zelf op glad ijs door de schrijver te beschuldigen van een valse beschuldiging. Overigens denk ik dat meneer Bosman wel begrijpt dat dit artikel met een knipoog geschreven is.
Jodenkoeken worden ook niet uit Israel geimporteerd
@ Echt niet? En negerzoenen niet uit Ghana? En Sinterklaas niet uit Spanje? Mijn wereld stort in vandaag 😉
Maak je niet ongerust. De Sint komt echt uit Spanje 🙂
Pfff…, oke bedankt voor deze geruststellende woorden. Dat had ik echt even nodig.
Sorry, maar de beste brave man komt van origine toch echt Turkije… moet ik vlugzout pakken Khun Peter of gaat het met een borreltje wel lukken> 😉
haha ik koop hier al jaren en ik breng tassen met porceleinen klompjes,kannetjes en huisjes en geef die weg in BKK als souvenier uit NL en soms neem ik ze mee naar NL om ze aan buitenlandse kennissen in europa te geven,haha
How funny that a Dutch national “unfolds this great scam”. Indra in Lampang is just a nice big tourist atraction and receives daily numerous busses full of tourists. Yeah…. Many Dutch guys and gals too.
More funny is that Lampang is ‘booming’ just because of this kind of ‘authentic’ ceramics. Our company exports very high quality of “Delft Blue” and even famous “Fries aardewerk” to Holland since 1998. It’s simple… Production in Holland is just too expensive and for many Years Dutch companies placed big orders in countries like Thailand and also Korea and Taiwan. So… Nothing new under the sun… But indeed. Funy it is.
I’ll put some samples of “Real Delft Blue” and details of the production process including painting at facebook later. I believe that there is still some more information about this im- export product.
Sorry for English language, It’s done because I like to mention this ‘scam’ also at Thai web boards.
Sawasdee krap, Wim
@ Wim, ik heb je bericht wat aangepast iets te veel reclame. Ook moet je reageren als een natuurlijk persoon en niet met de naam van je website of bedrijf.
Niet veel denk ik.
In Rotterdam komen hele containers vol aan waar door Nederlandse bedrijven de normale invoerheffing voor wordt betaald.
En daarna? Hop de vrachtwagens en busjes in. Op naar de etalages rondom de dam, naar Volendam en …. Jazeker… Schiphol. Dus je loopt met jouw doosje serviesgoed, wat gedurende gehele vakantie zorgvuldig tegen breuk is beschermd en van hot naar her is gesleept, langs het winkeltje midden op de Azie pier van Schiphol.
Kijk, dat vind ik nou komisch.
Groeten uit koud noord Thailand.
Als nazaat van een familie waarvan een groot gedeelte jaren versleten heeft in de PZH, Regina en Goedewaagen, doet het me zeer, deze rotzooi te zien met een Nederlandse naam er op.
Natuurlijk is de toeristentroep welke in Nederland verkocht wordt bijna allemaal plakwerk of ingevuld plakwerk (voor de niet-ingewijden, een transfer wordt op de biskielaag-gebakken klei- geplakt en dan met de kwast in ruwe streken ingevuld, of een zeefdruk wordt op de glazuurlaag geplakt en dan vastgebakken), en wordt in lage lonen landen gemaakt, zonder dat je echt van vakwerk kan spreken.
Elke boerenlul kan dit plakken (decoristen) en verfvegen in een week of twee leren.
Het echte vakwerk, inclusief het ontwerpen, tekenen, en schilderen duurt een behoorlijke tijd voordat je leuke plaatjes kan maken, laat staan dekselvazen, kaststellen, wandborden en tegeltableaus.
Maar het artikel is leuk.
Maar het blauw is geen vakwerk, maar echte toeristentroep.
Echt handgeschilderd Delfts Blauw, ik denk dat er nog wel een paar werkplaatsen zijn waar het echte handwerk gemaakt wordt, maar dat merk je wel aan de prijs.
Alle troep uit de niet Europese landen is te herkennen aan de kleur.
Echt handwerk is voller van kleur en een donkerder blauw.
Reageren op mijn eigen “inzending:”
De waanzin ten top.
Leuke wetenschap is dat de verf die gebruikt wordt op biskie bruin is, en de verf die op glazuur geveegd wordt heel donkerblauw, bijna zwart
Overigens, de bovenstaande mok ie een mok met een ingeveegd relief.
Kan er niets aan doen, zo heet het.
Ik zou het niet in mijn huis willen hebben..
Overigens, het commentaar dat de productiekosten in Nederland te hoog zijn voor de toeristentroep was waar.
Met de nieuwe machines, ontwikkeld in Nederland, komt er bij het gieten, het draaien, het glazuren, het plakken en vegen, geen mens meer aan te pas.
Zelfs het stapelen voor de oven gaat machinaal.
Het uithalen is nog mensenwerk.
Overigens, de meeste productie van “Delfts Blauw” komt uit Taiwan.
Ga voor echt authentiek Thais blauw/wit aardewerk eens kijken in Sukothai. Ik heb daar een paar jaar geleden een hoge schaal en een vaas gekocht met o.a. vissen erop die echt de moeite van het kopen en neerzetten waard zijn. Je blijft er met plezier naar kijken.
De “nep” kwaliteit straalt er zo erg vanaf dat hier geen sprake van een kopie kan zijn!
Dit is geen Delfts blauw; pure nep en als zodanig herkenbaar.
Zelfs Villeroi en Boch verkoopt in z’n outlet prachtig mooi aardewerk netjes verpakt in doosjes. V&B was alleen vergeten om het stickertje “” made in Taiwan”” van de verpakking te verwijderen. Mocht dat nog niet genoeg zijn, in heel Duitsland wordt Goudse kaas verkocht afkomstig uit Polen.
Een copyright op Delfts blauw is natuurlijk godsonmogelijk. Wij hebben al miljoenen Nederlanders bedrogen door Delfts-blauw te verkopen. Delfts-blauw bestaat niet ! Dat is illegale namaak van een Chinees product. Ook zij maken dit al vele honderden jaren.
Trouwens hoelang geld een copyright, als dat er al zou zijn in China ? ? ? 40 jaar geleden zag je in Nederland honderden chinezen met een fototoestel een jaar later kwamen onze ontwikkelingen uit China. Mensen moeten niet zo zeuren. Hoeveel illegalen dvd’s en Computer CD’s nemen wij mee uit bv. Thailand. Waarom zou een blauwe vaas uit Delft 450,- euro moeten kosten, terwijl die zelfde vaas in Thailand gemaakt maar 300 Baht kost. (=7,50 €)
Wie heeft zich hier nou schandalig mee verrijkt? De man achter de werkbank in Delft, ik denk het niet !!! Of zijn baas met een derde huis op de Bahama’s Als ik een vaas mooi vind koop ik hem alleen om die reden. Wie hem gemaakt heeft en hoe die gemaakt is zal mij worst wezen. Wat hij kost is ook niet belangrijk.
Vind ik hem mooi, en heb ik er de vraagprijs voor over, dan is dat de enige criteria
Groet Jan