Baan Hollanda: Een excursie naar ons verleden

Baan Hollanda: Een excursie naar ons verleden

Met de 24 deelnemers aan deze excursie, georganiseerd door de Nederlandse Vereniging Pattaya, stoven in precies de geplande twee uur en een kwartier van Thai Garden Resort naar Baan Hollanda in Ayutthaya, de oude hoofdstad van Siam.

Het oranjekleurige gebouw, met de twee dakkapellen met trapgeveltjes als twee miniatuurgrachtenhuisjes, ligt daar prachtig aan het brede water van de rivier, op de plek waar in de zeventiende eeuw een factorij van de VOC werd gevestigd. De vloer en de fundamenten van het voormalige magazijn zijn inmiddels blootgelegd. Maar onze eerste aandacht ging uit naar de koffie met stroopwafel die ons werd geserveerd op de eerste etage, waar twee vrolijk beschilderde koeien en een expositie over de relatie tussen Nederland en het water het interieur bepalen.

Toen we allemaal een beetje waren bijgekomen van de rit, werden we welkom geheten door Charlotte Heystek, cultureel medewerkster van onze ambassade, die ons uitlegde dat het gebouw er al enkele jaren staat, maar door de overstromingen in Thailand van 2011 pas dit jaar kon worden ingericht en geopend als museum.

We bewonderden de maquette van Nederland waar de verschillende grote overstromingen die ons land heeft gekend, op worden geprojecteerd en toen bestegen we buitenom de trap naar de tweede etage, waar de expositie over de VOC is te vinden. Charlotte memoreerde dat de VOC al in 1604 met een schip hierheen kwam, in de hoop via Thailand China en de lucratieve zijderoute te kunnen bereiken. Vanaf 1630 was er een officiële handelspost gevestigd en er werd druk handel gedreven: van Indië naar Siam en vandaar naar Decima in Japan en weer terug naar Batavia. Aan deze inter-aziatische handel werd flink verdiend! Zeer interessant, ook voor de Thais van nu, zijn de beschrijvingen van Ayutthaya en het leven aan het Siamese hof die door enkele Nederlanders, met name Jeremias van Vliet en Joost Schouten, toendertijd werden geboekstaafd. Op de expositie zijn allerlei voorwerpen te vinden die herinneren aan het leven op de factorij. Buitengewoon boeiend!

Toen ik een foto maakte van het model van een VOC-schip, doemde daarbij uit het niets een reusachtige gestalte op. De Vliegende Hollander? De geest van een van de Heren Zeventien? Of toch gewoon Jaap Abrahamse die aan de andere kant van de vitrine stond toe te kijken?

De tijd was tekort om alles goed in me op te nemen. We gingen scheep op de steiger van Baan Hollanda en in drie langstaartboten stoomden we de rivier op, in de richting van het oude stadscentrum. We gebruikten de lunch in het drijvende restaurant Pae Tevaraj en vervolgden onze rondvaart. Het was een heel boeiende tocht door de waterwegen van Ayutthaya, waarbij we de meest diverse bouwsels op de oevers konden bekijken: woonhuizen in allerlei stadia van verval, tempels, kerken, moskeëen en wat niet al. Zelfs een flink uit de kluiten gewassen watervaraan poseerde gewillig voor ons op een steigertje.

Na een half uurtje varen legden we aan bij een enorm tempelcomplex in khmerstijl, de Wat Chai Watthanaram, waarvan de bakstenen ruïnes niet meer betreden mogen worden vanwege de schade die de overstromingen van 2011 hebben veroorzaakt. Maar de aanblik van dit machtige bouwwerk was op zich voldoende indrukwekkend: tegelijkertijd een teken van vergankelijkheid én eeuwigheid.

Nadat we dit enige tijd op ons hadden laten inwerken, vervolgden we onze tocht naar de Wat Phutthaisawan. Deze Wat is nog volop in gebruik maar eigenlijk weinig indrukwekkend. Het enige opmerkelijke is een beeldenrij van vijf koningen uit de Ayutthayatijd, waaronder koning Naresuan, omringd door een flinke verzameling beelden van kippen en hanen.

Het laatste deel van onze boottocht bracht ons naar de Wat Phanan Choeng, een reusachtig tempelcomplex waar een enorme drukte heerste, met een even reusachtig, wel vijfentwintig meter hoog Boeddhabeeld in de central hal. Deze tempel bevindt zich vlak bij Baan Hollanda en daar verwisselden we dan ook de boten weer voor de busjes. Toen we arriveerden bij ons eindpunt, Thai Garden Resort, lagen we exact één minuut voor op ons tijdschema en sprak iedereen van een zeer geslaagde dag, met veel dank aan de organisatoren Dick Koger en Jaap Abrahamse.

– Herplaatst bericht –