Medisch ‘paspoort’ van groot belang in Thailand
Elke buitenlander moet in Thailand een medisch ‘paspoort’ bij zich dragen. Dat is van groot belang in geval van ongelukken. Dan weet het ziekenhuis beter naar welke specialist de patiënt moet worden doorverwezen. Dat zei voormalig huisarts Gerard Smit tijdens zijn lezing voor de Nederlandse Vereniging Hua Hin en Cha Am (NVTHC) in Happy Family Resort in Cha Am.
Volgens Smit komt het nog te vaak voor dat buitenlanders in een ziekenhuis bij de verkeerde specialist terecht komen, omdat niemand iets weet over de medische voorgeschiedenis van de betrokkene. Dan wordt doorgaans uitgebreid en soms overbodig onderzoek gedaan voordat medicijnen worden voorgeschreven. Als deze niet werken, gaat de patiënt dan naar een ander ziekenhuis, waar het onderzoek weer van voren af aan plaatsvindt. Een medisch paspoort zou moeten melden over chronische aandoeningen, medicijngebruik, allergieën en operaties in het verleden. Een smartphone voldoet al als medisch ‘paspoort’.
Tegenwoordig zijn littekens na kijkoperaties dermate klein dat een arts weinig of niets kan zeggen over het medisch verleden van de patiënt.“De specialisten in Thailand zijn best goed. Het probleem is dat de patiënt vaak bij de verkeerde terecht komt”, aldus Smit, jarenlang huisarts in Hoogvliet (bij Rotterdam) en sinds een paar jaar (ook) woonachtig in Hua Hin.
In zijn voordracht behandelde Smit enkele van de meest voorkomende medische problemen in Thailand, zoals diarree, dengue, malaria, rabiës en seksueel overdraagbare aandoeningen. Bij diarree adviseert Smit eerst een paar dagen af te wachten. Als deze vergezeld gaat van koorts is het advies van een arts aan te bevelen. Is dat niet het geval moet de patiënt water blijven drinken, zij het in kleine hoeveelheden. Dehydratie ligt in tropische landen op de loer, terwijl ouderen doorgaans minder dorst hebben en dus relatief meer water moeten drinken.
Smit waarschuwde de bijna veertig belangstellenden voor zelfmedicatie via de in Thailand alom tegenwoordige apotheken. Die heeft, in tegenstelling tot een arts, geen controle over ziekteverloop en therapie. Een apotheker heeft niet geleerd een diagnose te stellen en heeft bij gebrek aan feedback geen weet of een medicijn werkt of niet. Tot slot adviseerde Smit geen medicijnen te kopen. via internet, bij gebrek aan controle over de kwaliteit.
De lezing van Gerard Smit op de maandelijkse borrelavond van de NVTHC viel afgelopen vrijdag samen met het verjaarsfeest van uitbater René Braat van Happy Family Resort. Hij wordt op 31 mei 66 jaar en krijgt nu voor de eerste keer AOW. René bood de aanwezigen een smakelijk buffet aan, vergezeld door vrijelijk vloeiende drank. Tien vrienden hadden als cadeau een veelkleurige vogel uitgekozen. Vooralsnog op foto, want het beestje moet nog groeien. Op de maandelijkse borrelavond meldden zich zeven nieuwe leden aan, waardoor de NVTHC nu ruim boven de tachtig leden telt.
Dat is zeker belangrijk om een medicijnpaspoort bij je te hebben.2 jaar geleden moest ik s nachts in Changmai naar de eerste hulp.Daar hebben ze mij keurig geholpen de medicijnen die op het paspoort stonden en ze in thailand niet kende.Hebben ze keurig op internet opgezocht wat voor medicijn het is.Zeker als je zelf nirt meer aanspreekbaar bent.
Lijkt me overbodig. . Ongeveer 12 vjaar gekeden was min echtgenote plotseling erg ziek. In het International Hospitaal in Pattaya haddeen ze in 2 uur door dat ze nier valen had. Daar was men ondanks onderzoeken in Nederland nog niets van bekend.
Al jaren heb ik al mijn medische gegevens op een USB-stick staan, inclusief de complete MRC en CT scans.
Hoe ziet zo een paspoort eruit? Is het een officieel document dat je via een dokter regelt? Of is het iets wat je zelf kunt maken?
Het paspoort wordt verstrekt bij vaccinatie bij de apotheek kun je een uitdraai vragen van jouw medicijnen kost niets en is gestempeld je moet het niet zelf maken als er iets aan de hand is heb je de officiële papieren zo bij de hand.
Het medicijnpaspoort is geen officieel document. ik heb hem bij cardiologie gepakt en zelf ingevuld. Apotheker heeft ze ook en is in feite een makkelijk iets voor het hospitaal als je zelf niet aanspreekbaar bent. Ik heb zoveel medicijnen dat ik er lijntjes bij moest trekken, maar toch goed leesbaar blijft. Tevens om medicijnen mee te nemen naar Thailand, moet je in feite buitenlandse zaken benaderen voor een officieele stempel voor invoer, maar ik heb dit nog nooit gedaan.
Medicijn paspoort, ach de naam doet duurder aan dan wat het voorstelt.
Bij de GGD krijg je een geel boekje wat lijkt op een paspoort, met je inentingen er in geplakt en bijbehorende data.
Voor je medicijn gebruik in NL krijg je gewoon een A4 mee van de apotheek als je erom vraagt, en dat noemen ze dan een medicijn paspoort.
Hoi hein je kan dit paspoort bij je apotheek halen.Wij zelf halen ieder jaar een nieuwe dan staan eventuele nieuwe medicijnen die je recent hebt gekregen er ook op.Binnen een paar minuten printen ze het voor je uit.
Ik heb wel een internationaal inenting bewijs.van het Ministerie van Volksgezondheid welzijn en sport.
Is dat ook belangrijk om die gegevens bij je te hebben?
Dit medicijnen paspoort kun je bij je apotheek ophalen
Iedereen heeft het hier maar over een simpel medicijnpaspoort maar daar heeft huisarts Smit het niet over. Hij heeft het over een medisch ‘paspoort’ met paspoort tussen aanhalingstekens. Het is een documentje die je zelf kan maken met daarin zoals de huisarts Smit zegt, “Een medisch paspoort zou moeten melden over chronische aandoeningen, medicijngebruik, allergieën en operaties in het verleden. Een smartphone voldoet al als medisch ‘paspoort “. Kan dus ook op papier. Enkel een medicijnpaspoort is eventueel nodig voor de douane maar is te beperkt voor een arts.
Wat moet ik met een medisch paspoort?
Ik heb geen ziekten, gebruik dan ook al 64 jaar geen medicijnen en woon al meer dan 10 jaar in Thailand.
Ben bloeddonor, heb daar een kaart van (ben VIP bloeddonor met mijn Oneg bloed) en het ziekenhuis dat het meeste van mij weet is het Red Cross ziekenhuis in Bangkok.
Dat ELKE BUITENLANDER in Thailand dus zo’n paspoort bij zich zou moeten hebben is volgens mij is onzin.
Het ‘medisch paspoort’ waarover de betreffende arts sprak reikt wel een stuk verder dan het medicijnenpaspoort waar de meeste reacties over gaan.
Ik heb nu al heel veel verschillende reacties gelezen, waar je dit medisch paspoort kunt krijgen, zoals bij de GGD, apotheek of je huisarts. Maar waar moeten mensen dit halen, die al jaren in Thailand wonen? Misschien dat Dhr. Gerard Smit hiervoor een opzetje kan/wil maken en dan aan kan geven wat er zoal in moet staan, zodat je dit zelf aan kan maken en bij je kan dragen voor in geval van nood.