Vindt u koriander ook geurig ruiken?
Persoonlijk vind ik koriander inderdaad geurig ruiken en bovendien lekker als het in (Thaise) gerechten gebruikt wordt. Daar komt bij, dat als ik de citrusachtige geur van koriander in Nederland opsnoof, ik meteen de associatie met Thailand maakte.
Het is weliswaar geen exclusief Thaise kruid, maar de reuk deed mij altijd denken aan mijn eerste bezoeken aan Thailand met lekker eten aan de straatstalletjes in Bangkok. Nu woon ik in Thailand en krijg regelmatig een heerlijk soepje voorgeschoteld, waarin koriander overheersend de smaak en geur bepaalt.
Nu lees ik tot mijn verbazing dat er een grote groep mensen is die koriander uitgesproken “vies” vinden ruiken en naar zeep vinden smaken. Hoe kan dat nou, dacht ik. Deze week stond er een artikel in het Algemeen Dagblad, waarin Kees de Graaf, hoogleraar sensoriek en eetgedrag aan de Wageningen University & Research, met koriander als voorbeeld uitleg geeft over hoe dat verschil in smaakbeleving mogelijk is.
Hij zegt in dat artikel: “Het is een samenspel tussen allerlei zintuigen. En je psyche. Het gaat niet alleen om smaken proeven maar ook om hoe je smaak ervaart.” De zintuigen die de hoofdrol spelen zijn smaak en reuk. In je mond zitten smaakpapillen op je tong, in je verhemelte en in je keelholte. In die smaakpapillen zitten smaakcellen die één basissmaak kunnen waarnemen: zoet, zout, zuur, bitter en umami. De smaakpapillen geven razendsnel aan je hersenen door of iets oké is of niet.
Maar tijdens het eten is geur ook heel belangrijk. Twee stukjes weefsel boven in je neus staan in verbinding met de gedeelten van je hersenen waar de herinneringen en het beloningssysteem zich bevinden. “Samen met de andere zintuigen vormt dat je totale ervaring van het eten. Om aan te geven hoe belangrijk geur is: we kunnen een triljoen geuren onderscheiden, terwijl er maar vijf basissmaken zijn.”
Er zijn geen natuurkundige wetten over smaak. “Dat komt omdat ook psychologische componenten een rol spelen. Als je bij de geur van blauwe kaas zegt dat het de geur is van de zweetsokken van je buurman, dan krijgt die geur een andere lading. En als je in een restaurant een glas wijn van 25 euro drinkt dan smaakt dat anders dan als je een glas van 1 euro drinkt.”
Hoe zit het dan met koriander? De meeste mensen proeven iets citrusachtigs, terwijl er ook mensen zijn die toch echt zeep proeven. In het artikel is een video opgenomen waarin Kees de Graaf met uitleg en grafische voorstellingen het mogelijke verschil tussen uw en mijn smaakbeleving inzichtelijk maakt. Erg interessant!
Zie hier de link naar het artikel en de video: www.ad.nl/koken-en-eten/
Van huis uit is mij geleerd dat eten niet vies is maar iedereen een andere smaaksensaties heeft. Nu kom ik op koriander. Dit vind ik uitgesproken vies en inderdaad naar zeep smaken. Als ik in Thailand ben vis ik ook altijd de koriander uit mijn gerecht.
Kwestie van genetische variatie.
Mijn dochter heeft jaren een hekel gehad aan Thaise gerechten. Hoe hard we ook ons best deden, altijd vond ze het vies. Na lang proberen kwamen we erachter dat het de koriander was, een kruid wat we heel veel gebruiken. Sinds we (wanneer zij mee-eet) de koriander weglaten, lust ze het wel. En inderdaad, ze vind het naar zeep smaken, wat de rest van het gezin zich totaal niet kan voorstellen.
(Een dergelijke DNA afwijking bestaat ook met asperges, al is het niet de smaak die anders ervaren wordt. Sommige mensen maken daarbij een chemische verbinding aan waardoor urine een vreselijke lucht krijgt)
Hoi,
Ik ben zo iemand die helaas echt niet tegen koriander kan.
Inderdaad smaakt en ruikt het naar zeep.
Het verpest jammer genoeg mijn eten.
Hahahaha, om dat artikel moet ik eens ferm lachen met àl die zogezegde ” smaak-experten”.
Persoonlijk vindt ik koreander vies en naar zeep smakend. Dat komt door de genen-bepaling in mijn lichaam.
” Larie ” zegt U ? Onlangs eens aangekaart met mijn dochter én ze vertelde me dat ze óók dezelfde ervaring heeft, betreffende koreander. Het is gewoon één ” smaak-gen ” in je lichaam die ervoor zorgt dat je een bepaalde smaak ervaart.
Dre
Zei er iemand Larie dan?
Bericht, reacties en video zeggen allemaal dat het realiteit is dat iemand een zeep smaak kan ervaren.
De vraag was “Vind u Koriander ook geurig ruiken?”. Mijn antwoord is Ja! Maar ook verrukkelijk smaken in veel Thaise gerechten. Een goed voorbeeld is dat Pad Thai zonder Koriander (PAK CHEE FOI) stukken minder smaakt dan mèt Koriander. Gringo mijn complimenten voor dit duidelijke Koriander betoog! Smakelijk eten en groet van Rys.
Ik vind koriander lekker, mijn zus vindt het vies (inderdaad zeep).
Ik vond koriander ook vies toen ik het voor het eerst at. toen was ik 20 jaar oud. Daarna ben ik het gaan waarderen en ik vind het nu heel lekker. Dus de smaak kan ook veranderen.
Vind koriander juist lekker in als soep bijna klaar is doe ik koriander bij, ook op rijst gerechten. Pak chee in Thailand vroeg ik altijd extra bij. Thuis in het voorjaar korianderzaadjes 2 daagjes in een kommetje water. Daarna in een bakje met aarde plastic erover spannen dat alles op een lichte plaats dan gaan de zaadjes kiemen en de koriander gaat dan goed groeien. Heb je eigen verse koriander.
Wat hier in Nederland een mooi voorbeeld is zijn b.v spruitjes en witlof , wat ikzelf lekkere groenten vind (met een kaassausje) , Koffie met gekookte melk (met zo’n vel),hap levertraan (bekent bij de ouderen),haring.
De een houdt ervan de andere vind het smerig,ik sluit me bij de vorige schrijvers aan dat dit een duidelijk geval is van verschil van genetisch verschil alhoewel ik hiervoor niet gestudeert heb.
Smaken verschillen om maar een vette cliche te noemen.
Ralph
Ik ben niet zo voor het gebruik van koriander. Niet dat het naar zeep zou smaken, misschien eens betere zeep kopen, maar ik vind koriander gewoon niet lekker in mijn eten. Zeker niet als die koriander echt overduidelijk aanwezig is. Maar een snufje koriander gaat nog wel lukken.
Ben echt dol op thais eten, maar bestel atijd expiciet zonder koriander. Vind die smaak veel te aanwezig en niet lekker.
Zo lekker, ik kweek hetzelf in Belgie en chilipepers ook.
Aroi mak mak.
Mijn 2 kinderen lusten het niet wegens zeepsmaak.
En als je de plantjes laat doorschieten dan heb je zaad genoeg voor volgend jaar.
Koriander is zalig voor mij. Zowel de geur als de smaak.
De koriander in warenhuizen in België is minder geurig en smakelijk.
Een Thaise vriendin van mijn echtgenote heeft vele soorten Thaise groeten uitgeprobeerd in een serre. Vele soorten lukken om te kweken, behalve in de winter. De koriander die zij kweekt smaakt als de thaise.
Wat betreft smaken. In mijn jeugd heb ik een aantal keren geprobeerd bier/pils te drinken. Lukt mij niet. De bittere smaak heeft voor mijn geen enkele attractie. Integendeel, wekt een afkeer op bij mij. Wijnen daarentegen …
Lekker, ik gebruik het veel. Uiteraard in mijn Thaise recepten maar ook in een omelet, bij het maken van een tosti en in sommige (Hollandse) soepen.
In het voorjaar kweek ik ze uit zaad dat ik mee genomen heb tijdens mijn laatste bezoek aan Thauland, net als pepertjes.
Thauland is natuurlijk Thailand en ik spaar al voor mijn volgende reis!
Toen mijn, Thaise, vrouw een jaar in Nederland was werd ons via de woningstichting in ons dorp een woning te koop aangeboden in de Korianderhof en tevens hadden we de keuze uit verschillende huis nummers. Wij gingen kijken en mijn vrouw wilde perse op nummer 99 wonen. Ze heeft haar zus gebeld om loten te kopen met als eindcijfer 99 en die won gelijk thb. 5000 Dus Koriander heeft een centrale rol in ons leven.
Oeps, sorry dit ging over Koriander in het eten, Ik dwaal af. Heerlijk door de soep of in de Phat Thai
Alex
Best interessant eigenlijk.
Ik ben geen zeep eter en ken dus ook de smaak niet maar in mijn tuintje staat een boom waar ik kotsmisselijk van kon worden zodra deze in bloei kwam. Inmiddels is de geur qua beleving lekker zoet en moet het wel een dingetje zijn wat ergens diep in de hersens plaats vindt zonder dat je het zelf begrijpt. Zou het zo kunnen zijn dat negatieve geuren/smaken op de een of andere manier positief gaan worden zonder dat we het beseffen en we er daardoor een stap verder mee kunnen zetten? Een soort als evolutie.
De koriander die ik hier in NL koop is vaak afkomstig uit Israël. Hij is best lekker maar ik vind de koriander uit en in Thailand nog veel lekkerder. Zouden het iets andere soorten kunnen zijn?
Niets brengt mij sneller terug in Thailand dan de geur van verse koriander. Zelfs als ik in Nederland op de bank zit en de ijspegels bij wijze van spreken aan de dakgoot hangen.
Een klein beetje gehakte koriander op een simpele Thaise soep laat het gerecht boven zichzelf uitstijgen, zo is mijn ervaring. Heerlijk. Het goedkoopste ticket naar mijn tweede vaderland.
En terzijde: ‘Phak chii roi naa’ was ook één van de eerste Thaise uitdrukkingen die ik, lang geleden alweer, van mijn vrouw leerde. Oftewel de zaken mooier voordoen dan ze zijn, in dit geval dus door het bestrooien met gehakte koriander.
Veel Thaiser gaat het niet worden.
Ja, ik verbouw het zelf nu…..
Geen liefhebber van koriander.
Ik kan me nog herinneren bij mijn eerste reis in 1980 dat ik over een markt liep en in een walm van gekookte rijst met koriander terecht kwam.
Sindsdien vindt ik de geur niet prettig en de smaak ook niet.
Er zijn overigens wel meer gerechten , voornamelijk vissoorten, waarvan ik de geur vreselijk vindt.
Met de gefermenteerde vis ,pa laa , hebben we ooit de douane op schiphol tot braken gekregen.
Het jaar daarop , was blijkbaar de gehele douane op de hoogte en hoefden we de emmer met pa laa niet meer te openen.
Eveneens van verse gekookte bamboe.
Mijn hond kreeg er tranen van in zijn ogen en probeerde de kamer uit te komen.
Naarmate de jaren verstreken , heb ik veel meer behoefte aan westers eten.
Maar even terugkomend op Koriander.
wij kopen deze wekelijks , maar ikzelf ben er geen liefhebber van.
Echt Thais koken kan ik niet.
Wel Indonesisch.
Koriander afhankelijk wat je maakt.
Indonesische naam is Ketoembar.
Moet je niet al te veel gebruiken, doe het bij de saté, en saté saus,.
Of bij vis gerechten. O.A. Peppepsan, of boemboe Bali van vis.
Koop meestal koriander gemalen.
Hans van Mourik