Een koopman had een nieuw huis laten bouwen. En voor geluk en veiligheid van gezin en woning had hij monniken uit novice Khams tempel gevraagd voor een ceremonie. Na de ceremonie kregen de monniken een maaltijd en gingen terug naar hun tempel.

En er was honing voor de abt! ‘Ik weet zeker dat je dit lekker zult vinden’ zei de koopman hem. En gaf hem uit dankbaarheid iets speciaals: een fles honing. En de abt hield zo van honing. Maar novice Kham ook…..

Een paar dagen later werd de abt weggeroepen naar een dorp ver van de tempel vandaan. Hij zou een paar dagen wegblijven. En toen hij zijn spullen inpakte voor de reis zag hij de fles honing weer. Omdat hij die moeilijk kon meenemen riep hij Kham. ‘Kham, ik moet een paar dagen weg. Neem jij deze fles honing en verberg die helemaal achteraan op de hoogste plank van de voorraadkast en achter een zak rijst.’

‘Zeker, daar kunt u op vertrouwen, ik zet deze fles heerlijke honing helemaal achteraan op de hoogste plank van de voorraadkast.’ Kham nam de keukentrap en zette de fles voorzichtig op de bovenste plank, achteraan, ver uit het zicht en weg van verleiding…. En de abt ging op reis.

Maar de volgende morgen schoot Kham iets te binnen. ‘Zou die fles er nog staan? Misschien is er een dief gekomen? Ik moet dat controleren.’ Dus hij nam de keukentrap en schoof de zak rijst opzij. En jawel, daar stond die fles heerlijke honing. Hij dacht ‘Zou iemand vannacht de honing hebben opgedronken? Dat moet ik zien.’ Hij maakte de dop los. Het zag er als honing uit. Het rook naar honing. Maar is het echt? Daar kun je maar op één manier achter komen. En Kham stopte zijn vinger in de honing en proefde.

‘Wauw! Dat is echt wel honing hoor. Maar misschien is alleen de toplaag honing en zit er wat anders onder. Ik moet dat echt even controleren. Ik neem een beetje om zeker te zijn.’

‘Vooruit, nog een beetje dan.’ En weer en weer en … ‘Nog een beetje dan.’ Maar er was niks meer… Zijn vinger raakte de bodem al; alle honing was op. Hij had alles opgedronken. ‘Nou, dat was lekkere honing zeg! Absoluut overheerlijk! Maar nu heb ik toch een probleem…..’

Die vliegen toch!

De abt kwam terug naar de tempel. ‘Kham, pak de trap en breng me mijn honing.’ Dat deed hij, schoof de zak rijst opzij en pakte de fles die ineens veel lichter was. ‘Meneer, er is iets vreselijks gebeurd’ zei Kham toen hij de fles mee naar beneden nam. ‘De honing is op!’

‘Hoe kan dat nou gebeurd zijn?’ vroeg de abt. ‘Vliegen! Kijk eens hoeveel vliegen er hier zijn. Er zit er zelfs een op de fles.’ En hoewel monniken niet boos mogen worden werd de abt laaiend op de vliegen die zijn honing gestolen hadden. Hij brieste, met een rood hoofd van woede. ‘Vliegen! Ik haat die krengen! Mep ze allemaal dood!’

Kham nam een vliegenmepper en achtervolgde de vliegen in de kamer. Hij mepte waar hij maar kon, doodde er een paar maar miste de meeste… Tot er een landde precies op … de neus van de abt! En Kham zag dat. ‘Meneer, moet ik ze allemaal dood meppen?’ zei Kham die naar de vlieg op de neus van de abt keek. ‘Tot de laatste aan toe’ zei de abt.

‘Allemaal?’ ‘Ja.’ Kham keek naar die vlieg en lachte. ‘Zoals u wilt.’ Hij nam de vliegenmepper en trof met volle kracht de neus…. ‘Au..au..au’ brulde de abt en peuterde een dooie vlieg van zijn neus af. ‘Ik heb um….’ lachte Kham tevreden.

Bron: Lao Folktales (1995). Vertaling en bewerking Erik Kuijpers.

4 reacties op “‘Die heerlijke honing’een volksverhaal van Lao Folktales”

  1. Johnny BG zegt op

    Is de verborgen boodschap dat medewerkers van systeembepalers zoals overheid en banken zich slechts richten op regels en protocollen zonder de intentie in te willen zien en daardoor frustrerend werken?

    • Pieter zegt op

      Nee, de clou is dat je eerst drie keer na moet denken voordat je wat roept.

    • Erik zegt op

      Johnny BG, is er wel een verborgen boodschap? De schrijver praat er niet over.

      Ik lees van een novice die grote, lekkere honger heeft en snoept van een verboden vrucht van zijn baas waar hij van af had moeten blijven. Maar diefjes heb je helaas overal…

      Dus: steel niet! Maar zijn wij daar niet allemaal mee opgevoed?

      Overigens, de schuld bij vliegen of bij een persoon leggen is akelig Nederlands, of beter: Hollands, toch? ‘Mij niet weten, mij niet gedaan…’ Klinkt bekend, toch?

    • TheoB zegt op

      Mij lijkt de moraal van het verhaal: als je goed van vertrouwen bent krijg je de deksel op je neus.
      Oftewel: niemand is te vertrouwen. Bepaald geen positieve boodschap als je het mij vraagt.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website