Full Moon Party Koh Pha-Ngan: al 25 jaar
Thailand’s beruchtste strandfeest, de Full Moon Party, beleeft dit jaar zijn 25-ste verjaardag. Gringo vertaalde een ingezonden brief uit een recente editie van de Sydney Morning Herald, Australië. De schrijver geeft zijn ongezouten mening over dit (on)volwassen feest.
Bewijs van leven
Omdat ik onlangs mijn verjaardag vierde, moest ik weer bewijzen dat ik mijn rechten op AOW volledig waarmaak. Gelukkig vierde een goede vriend een paar dagen later ook zijn verjaardag, dus gingen we samen op pad naar het kantoor van de SSO in Laem Chabang.
Misschien een column: Een uiterst onwetenschappelijke analyse van een drukke blogdag (3)
Vrijdag 20 september was een topdag op Thailandblog qua reacties. Dick van der Lugt probeert een verklaring te vinden. Een zoektocht die natuurlijk jammerlijk mislukt.
Over het minimumloon en belachelijke werktijden in Thailand
Vorige week hoorde ik weer een verhaaltje waarvan mijn nekharen overeind gingen staan. Het door de regering Yingluck ingevoerde minimumdagloon mag dan wel een goede zet zijn, maar voorkomt geen uitbuiting van werknemers. Wat dat betreft moet er nog veel gebeuren in Thailand.
Een verhaal in vier bedrijven
Internationaal ziekenhuis Bumrungrad organiseerde zaterdag voor de 15e keer Living in Bangkok, een introductiebeurs met alles wat de hoofdstad aan gezondheidsvoorzieningen, organisaties e.d. te bieden heeft. Speciaal voor nieuwe expats en hun gezinnen. Onze wakkere Kuifje ging op onderzoek uit.
Vijf muzikale achttieners en een koninklijke knipbeurt
Het woord pianokwintet heeft op mij, verwoed amateurpianist, dezelfde uitwerking als de uitlaat van een F16 op een hittezoekende raket. In de Bangkok Post van vrijdag 16 augustus las ik een optreden aangekondigd van het Piano Quintet 18 de zondag daarop in het Goethe Instituut.
De palmenfluisteraar
Weet U, lieve lezer, ik heb mijn hele leven al iets met palmen. Ik kan mij de dag nog goed herinneren dat ik voor het eerst een dadelpalm zag die niet in een pot stond en dat was in Athene waar ik na een treinreis van vijftig uur was aangekomen. Ik was zestien, had een Interrailkaart en aanschouwde door het treinraampje een metershoge dadelpalm. Ik rilde van geluk.
Geen nacht in Bangkok en een nieuw paspoort
Soms is het moeilijk een beslissing te nemen. Naar Bangkok gaan voor een boekpresentatie op de ambassade of niet. En, als ik zou gaan, een nacht overblijven of niet.
Standplaats Koh Chang: de Fin en de pad
‘There it is, the animal’, schreeuwde Aarrii, zwaaiend met een heupfles Thaise rijst whiskey. Buurman Cor Verhoef biedt een helpende hand. Een teenslipper biedt uitkomst.
‘ Ben jij homo…?’ – Peem
Bij leraar Engels Cor Verhoef geen dodelijk saaie rijtjes woordjes of grammaticaregels, maar zinnetjes waar je wat aan hebt. Opdracht: Bedenk een vraag aan een medeleerling, die je altijd al had willen stellen ‘but were too afraid to ask’.
Standplaats Bangkok: de geur van vers schooltassenleer…
Toen Cor Verhoef 15 jaar geleden voor het eerst voor de klas stond, viel hij achterover van het gebrek aan algemene ontwikkeling bij zijn leerlingen. Dankzij internet weten ze nu meer dan hun docenten. Die willen dan ook niets liever dan zo snel mogelijk met pensioen.
Stank en kletskoek in het vliegtuig
Vliegen naar Thailand. Voor de één is de vliegreis een deel van de vakantie, voor de ander is het onaangename bittere noodzaak. Een verhaal van Gringo over stank en kletskoek in het vliegtuig.
Met je Thaise partner op vakantie in een ASEAN-land?
Gringo vraagt zich hardop af of het wel zinvol is om met je Thaise partner uitstapjes te maken naar landen in de directe omgeving. In deze posting legt hij uit waarom hij die vraag stelt.
Bushalte in Pattaya
Ik ga zitten op een bankje bij een bushalte. Mijn oog valt op het bord waarmee de halte wordt aangeduid en ik zie dat de bussen 19, 124, 125, 127, 128, 149, 516, 517 en 536 hier langskomen. Dit zet mij aan het denken. Er rijden helemaal geen bussen in Pattaya.
‘Blij als een kind en trots als een pauw’
Dat je op 51-jarige leeftijd nog steeds zo blij als een kind kan zijn bleek gisteren maar weer. De postbode bracht een witte envelop met een langverwachte inhoud.
We hebben hem een tijdje moeten missen – druk met zijn schoolwerk – maar Cor Verhoef is weer terug. En zijn pen is even scherp als altijd. Groeit uranium hier aan de bomen soms?
‘Farang ting tong mak mak!’
Het is prachtig weer in Nederland. Een reden om er op uit te trekken. Mijn vriendin die Thailand voor drie maanden heeft verruild voor de lage landen, geniet zichtbaar van de natuur in volle wasdom.
De straf van Brahma
Voor bijna alle bezoekers aan Thailand is Bangkok meestal de plaats waar men arriveert. Sinds de jaren dat het ‘Land van de Glimlach’ tot een van mijn favoriete landen behoort, overnacht ik meestal twee nachten in de metropool Bangkok.
Zijn Thais nou echt dom?
Als u denkt dat dit weer een artikel is om onze Thaise gastheren af te katten, dan hebt u het mis. Het zijn gewoon wat observaties, gebaseerd op ruim 12 jaar ervaring van het leven en wonen in Thailand. Er zit een serieuze ondertoon in het verhaal, maar lees het vooral met een glimlach.
Piet van den Broek werd geconfronteerd met de vraag: “Je schrijft wel heel boeiend over mooie muziekuitvoeringen, maar kun je dat niet vooraf doen, zodat ik ze ook bij kan wonen?” In deze column geeft hij een reactie op deze vraag en beschrijft zijn bezoek aan een concert ter ere van prinses Galyani Vadhana in de wonderschone Thewarat Sapharom Hall, een neoklassiek pronkstuk van adembenemende schoonheid.