‘Boeddhisme op z’n Thais’
Wie in Thailand verblijft zal snel opmerken dat het boeddhisme een belangrijke rol speelt in het leven van de Thai. Overal zie je de uitbundige uitingen van deze harmonieuze en tolerante levenswijze.
Het meest opvallend zijn wel de monniken in hun safraangele gewaden, die veelal blootsvoets door de Thaise straten lopen.
Hoezo boeddhisten?
Wanneer je meer geïnteresseerd raakt in de levenswijze van de Thais zullen er allerlei vragen opborrelen. Hoe kan het dat Thai dieren eten, dronken worden, liegen en zich te buiten gaan aan seksuele uitspattingen. Dat strookt toch niet met de boeddhistische regels van het ‘Achtvoudige Pad’? In dit artikel daarom een korte toelichting op het ‘Boeddhisme op z’n Thais’
Theravada Boeddhisme
Vrijwel iedereen in Thailand praktiseert het Theravada boeddhisme. Het is gebaseerd op de oude Pali-canon van de leer van Boeddha: ‘Hij die verlicht is’. De leer staat in het teken van barmhartigheid, tolerantie en streeft de verlichting van het lijden na. Het Theravada boeddhisme kan technisch beschouwd worden als een filosofie in plaats van een religie, er is namelijk geen ‘God’.
Hoewel verlichting het uiteindelijke doel is van het boeddhisme, beschouwen de Thaise theravada-boeddhisten dat het vrijwel onmogelijk om deze volmaakte toestand te bereiken. Het dagelijks leven van een Thai staat daarom in het teken van zo min mogelijk kwaad doen en het lijden te verlichten door goede daden te verrichten. Zo min mogelijk kwaad doen, wordt in de praktijk vertaald naar het bewandelen van de middenweg. Bijvoorbeeld het midden tussen ascetisme en het overgeven aan genotzucht. Daarbij gaat een Thai uit van vijf basisprincipes:
- niet doden;
- niet nemen wat niet gegeven is;
- zich niet overgeven aan zingenot;
- geen onwaarheid spreken;
- zich onthouden van bedwelmende middelen die de geest verduisteren.
In de dagelijkse praktijk worden deze leefregels in Thailand in ere gehouden door ze consequent te overtreden. De Thai eten vlees, drinken alcohol en geven zich soms over aan seksuele uitspattingen. Hierin verschillen ze niet veel van de volgelingen van andere religies of overuigingen, die de voorschriften van een godsdienst vooral uitspreken maar er niet naar leven.
Tolerantie
Desondanks is het Theravada boeddhisme een spoorboekje voor het dagelijkse leven van vele Thai. Deze overtuiging gaat uit van het redelijke wat je van een mens kan verwachten. Een mooi voorbeeld van de tolerantie die Thailand zo bijzonder maakt.
– Herplaatst bericht –
Zou dat niet ‘God’ maar ‘god’ of ‘goden’ moeten zijn? in de rest van het stukje wordt verwezen naar diverse godsdiensten, niet slechts bijvoorbeeld her Christelijke geloof.
Verder een aardig stukje voor mensen die nog (heel) weinig over Thailand weten.
Waarom men al die regels overtreed van de diverse religies en levensovertuigingen is simpel: 100% volgens de regels leven maakt het dagelijksleven wel erg zwaar of zo’n beetje onmogelijk. Net zoals dat bijna een ieder ook de wet wel eens overtreed. De intentie achter alle regeltjes is prachtig en een mooie leidraad maar niet altijd even practisch.
Als ik in Thailand ben, dan leef ik ook altijd wel wat boedistisch. Het is een religie die spreekt volgens mij. Ik voel me aangetroikken tot de tempels monniken etc etc. Ik kan ook goed op mijn knietjes in een tempel. Ik vind het rustgevend en het geeft een goed gevoel. Ik denk dat het land de cultuur etc. dat met je doet. We doen gewoon mee met de Thai en hun geloof als dat uitkomt.
En ik volg ook alle regels door ze NIET na te leven. Ja zo gaat dat dan weer. Das weer de goddeloze kant.
En wat is nou de reden dat deze Theravada Boeddhisten zich afgescheiden hebben van bijv. het Tibettaanse Boeddhisme? Waarom erkennen de Thaise Boeddhisten de Dalai Lama niet? Sterker nog, ze kennen hem niet eens! Hoezo verlicht? Wat kenmerkt deze 2 verlichte stromingen? Waarom vinden de Thai hun versie van het Boeddhisme beter dan die van Tibet?
Thaise boeddhisten hebben zich niet “afgescheiden”van het tibettaanse boeddhisme. Ze komen beiden voort uit het indiaas boeddhisme (Boeddha was een indiaase prins) en kennen hun eigen ontwikkeling. Het thaise boeddhisme is sterk beinvloed door het ceylonees boeddhisme, terwijl het tibettaans boeddhisme veel meer is beinvloed door het laat-indiaase boeddhisme (1000 na Chr.)
Er is dus geen enkele reden om de Dalai Lama te kennen, of te erkennen – behalve als spiritueel leider van een andere interpretatie van dezelfde leer. Wat de twee stromingen kenmerkt is het bewandelen van het pad van het midden, en het volgen van de door Boeddha zelf geformuleerde regels.
Thai vinden hun versie van het boeddhisme niet beter dan die van Tibet, want ze kennen die versie (over het algemeen) niet.
Verder is er ook b.v. nog Zen-boeddhisme in Japan, wist u dat?
Tegenwoordig zijn er schier ontelbare stromingen, waarbij de Californische variant beslist niet moet worden vergeten.
Eigenlijk is het een leer waarin iedereen wel iets van zijn gading vinden kan.
Ach, de verschillende stromingen in het boeddhisme vechten tenminste vooralsnog elkaar niet de tent uit in tegenstelling tot die ene religie, veelvuldig in het nieuws dus we weten allemaal welke daarmee bedoeld wordt.
Ook boeddhisten gaan zich te buiten aan moord en doodslag tegen andere religies, kijk allen al naar de Rohingya in Myanmar.
Goedkope Klaas zeg maar de halve waarheid,maar waarschijnlijk is jou dat niet kwalijk te nemen omdat jij alles gelooft wat door de media erover verteld word.
De Rohingya in Myanmar zijn moslims,en zoals gewoonlijk begint daar het probleem,het zijn vluchtelingen die een eigen staat willen,en ze volgen de Koran die zegt dat iedere kafir(ongelovige)bestreden moet worden,dus ze begonnen maar een met de tempels in brand te steken,ja zo krijg je zelfs een Boeddhist kwaad. Mijn advies is geloof nou eens niet die halve waarheden van de linkse pers,en verdiep je eens in die materie. Neem ook meteen die arme oeighoeren in China mee want dat zijn ook moslims.
Daar mijn vrouw een Thaise is en Boeddhist, is er bij ons thuis in Nederland ook een klein altaartje met wat Boeddha s.
En ik moet zeggen dat het mij wel een fijn gevoel geeft, ook omdat ik een enorme Thailand gek ben hoor, samen met de geur van wierook en dit altaartje waan ik mij dan weer even in Thailand.
Ik kan mij ook wel vinden in de reactie van Ruud, in Thailand doe ik ook zoveel mogelijk mee,(zonder dat ik echt alles van het Boeddhisme begrijp hoor) ik kom ook graag in de Tempel en hou ook van de rust die daar heerst.
Ook sta regelmatig vroeg op in Thailand, om de monniken eten te brengen, dat was de eerste keer wel even wennen, want je voelt je toch een beetje opgelaten als farang tussen al die Thaise mensen, maar ik merkte al snel dat het door de Thai ontzettend word gewaardeerd, als je dit doet.
Ja het Boeddhisme trek mij wel aan, ik wil verder hier geen oordeel over andere geloven,religie, levenswijze vellen, mijn mening is een ieder moet geloven wat hij wil zolang je het een ander maar niet opdringt.
Laat ik nou ook altijd gedacht hebben dat het Boeddhisme in zijn huidige vorm een ‘harmonieuze en tolerante levenwijze is’, de meest vredelievende zelfs. Daar ben ik van teruggekomen. Het monnikendom is intolerant ten aanzien van vrouwen. In 1976 verklaarde een monnik, Kittivudho Bhikhu, dat je je geen mensen mag doden maar dat communisten geen mensen zijn, een van de aanleidingen voor de massaslachting op de Thammasaat Universiteit in dat jaar. En in Myanmar hebben we de Boeddhistische monnik Wirathu in Mandalay die, ongehinderd door de Boeddhistische autoriteiten, een haat-boodschap predikt tegen moslims met al veel dodelijke rellen als gevolg. Hij noemt zichzelf de ‘Boeddhistische Bin Laden’.
Het Boeddhisme valt mij ook vies tegen. Het houdt al duizenden jaren de bevolking onder de duim, net als elke ander religie.
In elke religie is er iets wat niet klopt of anders of uitgelegd word als eigelijk de bedoeling is of was. Kijk naar de Thaise super jet-set monnik die nu op de vlucht is. cq. zijn financiele schaapjes al lang op het droge heeft.
Als het om religie fouten en vreemdheden gaat, kijk dan gewoon even naar het vatikaan, wat daar de laatste 100 jaren voor een onzin uitgekraamd werd. Hele delen van Afrika zitten mede daardoor nu in de private problemen (HIV).
Door mijn beroep heb ik meer als 40 jaar in verschillende delen van de wereld gewoond. Bijna overal was er een andere godsdienst leer. Ik heb geleerd, dat je veel beter je mond kunt houden over; een religie en de politiek in dat land. Take it or leave it. Ik heb geen probleem met het boeddisme, maar ook niet met het vatikaan. Het ligt geheel en alleen aan mij, om een tempel of een kerk binnen te gaan of niet. En deze kennis vind ik prima en steld me gerust. martin
Zonder al teveel in te gaan op het Boeddhisme ( weet er niet veel van) denk ik dat het ons vooral aanspreekt omdat het niet opdringerig overkomt.
Ik kan altijd wel waarderen hoe de Thai met hun geloof omgaan en voor veel Westerlingen is het toch iets geheimzinnigs uit het verre Oosten.
Feit is wel dat ik in Thailand nog nooit uit bed ben gebeld door een opdringerige jehova getuige die zijn voet tussen de deur probeert te krijgen.
Even een korte opmerking, Robbie schrijft; En wat is nou de reden dat deze Theravada Boeddhisten zich afgescheiden hebben van bijv. het Tibettaanse Boeddhisme? Waarom erkennen de Thaise Boeddhisten de Dalai Lama niet? Sterker nog, ze kennen hem niet eens! Hoezo verlicht? Wat kenmerkt deze 2 verlichte stromingen? Waarom vinden de Thai hun versie van het Boeddhisme beter dan die van Tibet?Wel ten eerste heeft het Theravada Buddhisme zich niet afgescheiden, maar is het andersom. Het Theravada is de oudste school van het Buddhisme. Dit is meteen antwoord op zijn volgende vragen. Het verschil is miniem en leerstellig en daarom zou het te ver gaan hier een uitleg te gaan geven. Natuurlijk zijn er corrupties binnengeslopen in de meer dan 2500 jaar van het bestaan van het Buddhisme, het zou onredelijk zijn dit niet te verwachten. Ook hebben de verschillende culturen hun invloed doen gelden net als bij het Christendom in Europa bvb. en ook dat is natuurlijk. Verder is de Dalai Lama alleen een hoofd van een Orde van het Tibetaans Buddhisme dus heft niets van doen met het Theravada, sterker nog hij is zelfs niet het hoofd van alle Tibetaanse monniks orden.
De voornaamste reden is dat men de Chinese regering niet voor het hoofd wil stoten. Vergeet niet dat de monikken van de Boedhistische raad((Sangkhara), sinds Raman V niet wprden verkozen, maar worden aangesteld door het hoogste gezag.
Daarom maakt het Thais Theravade Boedhisme deel uit van de machtsdriehoek; waar elke zijde mekaar dekt steunt en beschermd.
Om alle misverstanden te vermijden daar bedoel ik niet het hoogste morele gezag van het land mee. Want dat maakt geen deel uit van die machtsdriehoek, al denken sommigen van wel.
Het Theravada Boedhisme zoals het in Thailand word gepraktiseerd,heeft nog maar heel weinig te maken met de originele vorm ervan, maar is verworden tot een plat commercieel Animisme. De jaaromzet loopt in de miljarden, waarop geen belastingen word betaald, maar een tempel doet wel een afdracht aan de hoge raad. Die daarom, zelfs bij grove misbruiken en verduisteringen, niet reageert, omdat men dan in eigen vlees snijd. Mooiste voorbeeld is het Damhakai schandaal, waar het over een verduistering van 7 miljard Baht gaat. Een hoofdabt die een erfenis achterlaat van 50 miljoen Baht is ook geen uitzondering
Ik ken geen enkele monnik die zich zelfs maar houd aan de 5 basis richtlijne.
Want gij zult niet doden, wil in feite zeggen gij zult ook niet laten doden, vanuit dit perspectief zou een monnik veganist moeten zijn.
Ik ben Boedhist en probeer de leringen te volgen, maar Tempelbezoek maakt daar geen deel vanuit. De Boedha heeft trouwens nooit gevraagd om tempels te bouwen of om daar te gaan bidden, dit is zelfs in tegenspraak met zijn leringen..
Er is maar 1 Thaise Boedhistische sekte die Veganist is.
Je bedoelt waarschijnlijk de Santi Asoke beweging, henry. Zij wordt door de boeddhistische autoriteiten verketterd. Santi Asoke betekent ‘ Vrede zonder lijden’.
Een boeddhistische levenswijze is prima maar het heeft niets met de huidige tempels en monniken te maken, integendeel.
Inderdaad, de ruime meerderheid van de Thais zijn geen boeddhisten maar animisten en dat is toch wel een heel groot verschil. Alhoewel ze dat zelf niet beseffen.
Het Boedhisme.
1) Alle, en te vele tempels zijn over de ruggen van de arme omwoners gebouwd. De grond is “afgetroggeld” van rijke omwoners. Vele tempels zijn nauwelijks bewoond. Moest een keer naar een crematie, hier moesten totaal 3 tempels 7 monniken leveren. Maar de tempels zijn allemaal te groot of moeten nog groter worden.
2) De monnik moet sober leven, ze hebben allemaal laptops, mobile telefoons etc.
3) Het is vorige week bewezen 50% van de monniken zijn te zwaar. Hoe komt dat nou?
Religies zijn een hulpmiddel voor de mens om geestelijk te groeien. Wat mij in het boeddhisme aanspreekt en aansluit op mijn eigen levensbeschouwing is dat een van de grondregels is dat als je in dit leven goed bent voor je medemens, je in een later leven hiervoor zult worden beloond. Heel iets anders als alle ongelovigen zullen nooit in een ‘hemel’ terechtkomen. Wat vervolgens mensen ervan maken of mee doen is eigen verantwoordelijkheid en een van de redenen dat zoveel mensen afschuw hebben gekregen van alles wat met ‘geloof’ te maken heeft. Dus, door dit grondbeginsel toe te passen, worden allerlei regels die in andere religies gesteld worden, automatisch nageleefd. De reincarnatie is in het boeddhisme een realiteit. In de westerse wereld wordt over het algemeen aangenomen dat een mens slechts 1 leven de tijd krijgt om in een ‘hemel’ terecht te komen. Begrijpelijk dat het voor slechts weinigen weggelegd zou zijn om daar terecht te komen. Wij zien namelijk maar weinig ‘perfecte’ mensen.
En net als alle andere bevolkingsgroepen, religies en landen zijn de Thai niet allen schriftgeleerden en doen zij het gewoon net als alle andere mensen met een aantal principes die hen zijn bijgebracht. Dus het goed zijn voor je medemens, dit ervaar ik in de kringen waarin ik verkeer met grote regelmaat. Van het kleine beetje dat men heeft wordt nog gedeeld met anderen, die het nog harder nodig hebben en wat ik ook van grote waarde acht: Het respect voor de ouders en ouderen. Ik prijs mij gelukkig in mijn directe omgeving veel mensen aan te treffen die zo leven. En, natuurlijk, overal zijn mensen te vinden die karma scheppen. De Thai vormen hierop geen uitzondering, maar hun principes kan ik met overtuiging delen.
Aanvankelijk had ik op mijn hoop gevestigd op het Boeddhisme. Helaas! In Thailand constateerde ik weer eens dat er nergens iets van klopt. Net zo min als men de leefregels van het Christendom of de Islam in de betreffende regio’s naleeft, komt er ook in Thailand weinig van terecht. Hol en leeg ceremonieel zoals bij alle religies. Goedgekeurde hocus pocus! Flauwe kul dus. Misschien dat er nog iets met de meditatietechnieken is te doen? De rest kan weg wat mij betreft!
Als ik om me heen kijk, zijn er in het dorp nog maar weinig mensen die de tempel regelmatig bezoeken.
Hoofdzakelijk wat oudere vrouwen.
Het grootste deel van de jongens lijkt ook geen novice meer te worden, anders dan bij een trouwerij, of crematie.
Alleen bij bijzondere feestdagen zit er nog wat leven in de tempel, net zoiets als met kerstmis in de kerken in Nederland.
En bij crematies uiteraard.
Voor de rest kan ik niet zeggen, dat je er geen hond ziet, want daarvan lopen er wel een paar rond, maar mensen bijna nooit.
Inderdaad Ruud, ik ben diverse keren met mijn schoonmoeder meegegaan naar de wat. Opkomst was iets meer dan een dozijn van eigenlijk alleen maar oudere vrouwen. Mijn vrienden en vriendinnen gaan alleen bij bijzondere gelegenheden langs de wat. Of als een soort toeristische bezoek als in de buurt van het vakantie verblijf een bijzondere wat is. Het neigt dan ook meer naar een ‘cultureel boeddhisme’ , vermengt met veel animisme en brahmanisnime. Het Theravada boeddhisme is een meer conversaties vorm van boeddhisme vergelijken met de andere stromingen, de versie die de Sangha predikt is daar dan weer een conservatief-autoritaire versie van. Zie de ophef recentelijk om bijvoorbeeld een muurschildering van een dame die naar een sinaasappel wijst, een schandelijke belediging volgens de Sangha. Vrijheid en tolerantie? Hah. Nu maar hopen dat de Sangha niet die mooie Isaan tempels over wil schilderen. Daar zie je boeddha ziek en kokhalzend, hitsige mannen met piemels, blote dames etc. Als jeugd zeer begrijpelijk dat je zonder prekende dinosaurussen kunt. Je geloof vrijelijk beleiden op je eigen manier werkt ook prima.
Net zoals in ieder ander geloof bestaat ook in het Thaise Boeddhisme veel scheinheiligheid.
Scheinheiligheid omdat, als we na de Boeddhistische 5 geboden kijken ,erg veel z.g.n.gelovigen voor ieder gebod wel een persoonlijke aanpassing heeft.
Kort gezegd,de strikte geboden zijn hoofdzakelijk voor anderen bedoeld,terwijl men voor zichzelf graag op uitzonderingen teruggrijpt.
1 het eten van vlees,waarvoor een levend wezen het leven moet laten,is zolang goed men zelf niet de slager of slachter van dit leven geweest is.
2 Liegen of de onwaarheid spreken,wat de meeste mensen dagelijks verschillende malen verrichten,is zolang goed om zelf niet in een bedreigende situatie te gelangen.
3 Stelen of bedrog, die door de veel verzonnen verhaaltjes van dames uit het nachtleven haast schering en inslag zijn,wordt van velen haast niet anders gezien als noodweer of een kavaliersdilict.
4 Overspel of verder seksueel wangedrag wat van Boeddha ook veroordeeld werd,is van velen zolang te tolereren,zolang het een familiair levensonderhoud dient.
5 En het laatste gebod wat ook afkeurend bedoeld werd inzake alcohol misbruik,spreekt als je in Thailand rondkijkt eigenlijk voor zichzelf.
Ik ken,en zie dagelijks erg veel Thai die vooral dit laatste gebod,letterlijk en figuurlijk aan hun laars lappen, terwijl ze aan de andere kant haast iedere week een tempel bezoeken. 555
Bij 1 zeg ik altijd tegen de Thai, dat zij twee maal zondigen als zij vlees eten.
Een maal, omdat zij de dood van een dier veroorzaken, dat niet zou sterven, als zij geen vlees van geslachte dieren zouden kopen.
Een maal, omdat zij iemand tot het doden van een dier – wat een zonde is – aanzetten, door het vlees van dat gedode dier te kopen.
U begrijpt, een weinig populaire redenatie.
Maar mogelijk gaan oorzaak en gevolg redenaties wat te ver voor de Thai.
Zij kijken alleen naar hun directe handelingen, niet naar wat er gebeurt als gevolg van hun handelen, of niet handelen.
Het Theravada Boeddhisme predikt o.a. tolerantie en de meeste Thai noemen zich Boeddhist.
Kennelijk geldt dat niet voor een aantal invloedrijke Thaise personen in binnen- en buitenland en hun aanhang die (dodelijk) intolerant zijn ten aanzien van afwijkende meningen.
Hallo lezers,
Volgens mij is het niet aan mij om anderen te toetsen aan de vermeende spelregels van andermans geloof of cultuur. Ik weet op voorhand dat indien ik met één vinger naar een ander wijs, ik altijd daarmee met drie vingers naar mezelf wijs. Ik ben Rooms Katholiek opgevoed. In Nederland woon ik in het Zuiden waar vele RKer leven. Wie van hen gaat er wekelijks naar de hoogmis? Wie van hen gaat met regelmaat biechten? Wie houdt zich nog aan de strikte regels van de vastenperiode? Wie haalt nog zijn askruisje.?Wie begeert nooit dat wat de naaste toebehoort?
Het zullen er maar weinig zijn en dat is mij okay. Dat is mij even goed wanneer ik naar Boeddhisten kijk.
ik ben een paar keer bij een lezing van H.H. de 14e Dalia Lama geweest. Een keer had ik het voorrecht om met slechts enkelingen hem heel dichtbij te ontmoeten. Hij zegt dat hij zichzelf ziet als een leraar in de leer van de Boeddha. Daarbij zijn heel veel mensen aanhanger van Animisme. Geloof in geesten etc. De Westerling mag dat graag cynisch als bijgeloof benoemen. (Alsof wij niet drie keer kloppen op ongeverfd hout) Ik kan volgens de Dalai Lama als Katholiek uitstekend daarbij ook Boeddhist zijn. Dat Boeddhisme betreft immers het volgen van een leermeester, geen God. Het proberen te volgen is beter. Maar bijna alle volgelingen van de Boeddha kennen in het Oosten daarnaast niet alleen hun animisme, maar ook de behoefte om leraren zeer hoog op een voetstuk te plaatsen. Men maakt van de leermeester Boeddha bijna een God. Ik ben, zo zegt de Dalai Lama, officieel de belichaming van het mededogen. Natuurlijk heb ik mededogen met al die, niet zelden simpele en soms ongeschoolde mensen, die naast de leer van de Boeddha, ook hun andere geloof-systemen meenemen. Zoals jij jouw Katholicisme mee kunt nemen. Men ontleent er houvast aan. Wat zal ik hen daarop belerend toespreken?
Het Boeddhisme is in mijn ogen een zeer pragmatische levensbeschouwing. In delen van Tibet leven bijvoorbeeld mensen soms zo op hoogte, heel veel hoger dan de boomgrens, dat er soms maar een soort van eetbaar groen, of een wortel, of wat kruiden te vinden zin. Die mensen daar overleven al heel er lang van vlees, nagenoeg het enige eetbare dat er te vinden is. En ze behandelen de dieren die ze eten met respect.
Diezelfde Dalai Lama vertelde eens in een mooi interview met de BBC, over dat niet doden. Er zijn mensen in zijn entourage die dagelijks bidden dat hij niet per ongeluk wormpjes of miertjes doodtrapt. Daar gniffelde hij dan een beetje bij. Het is een goed en mooi streven om geen dieren te doden. Enkelingen vinden dat omdat men meent dat het mogelijk reïncarnaties van voorouders betreft. Anderen, zoals ik, denken meer na over het feit dat alles wat leeft een bewustzijn heeft en dat wil je niet doen lijden. Vervolgens vroeg een dame hem, hoe hij omgaat met de vele muskieten in zijn verblijf in exile in Noord-India. H.H. zei iets als, We try to keep them out. But the other day i see one on my arm. Biting me. I try to read something. Hij slaat met een klap zijn handpalm op zijn arm, KLETS! I killed it. I hate mosquito’s. i dont think they have so much awareness anyway. ha ha, ha sorry!
In ‘mijn’ dorpje in Thailand, vlak bij Chiang Mai, is de tempel het sociale en religieuse hart van het dorp. Met regelmaat zie ik alleen vnl ouderen, maar wel velen, de tempel bezoeken. Bij andere gelegenheden, zeker maandelijks, is Jan en alleman daar aanwezig, ook de niet boeddhisten. Dorpelingen komen mij halen, omdat ik erbij hoor. Religieuse feesten, ceremonies, sociale bijeenkomsten, ouderenwerk, dansgroepen, meditatieles aan de kleinsten van school, van alles en nog wat, de tempel leeft! ik zie er ook de spaarzame jeugdige punkers, of goths, stoere motorrijders. Enkele overheidsofficials
Een gebruik dat ik daar ben tegengekomen, rakend aan dat wel of geen vlees eten, is dat enkelingen soms op de markt heel veel levende vis kopen. Dat gaat in emmers en plastic zakken achter in de kofferbak van de auto. Dat klots en lekt aan alle kanten. Men rijdt daarmee naar een speciale Tempel aan de grote rivier in de stad. Daar is een tempel met een speciale stijger waar men met bijpassende gebeden, al die vis vrij laat in de rivier. Dat als symbolische tegenprestatie omwille van het feit dat men geen vegetariër is. Men red zo vele levens van de consumptie.Mooi toch?
Maar wat is er mis met zélf nadenken?
Boeddhisme is nog steeds geen geloof maar een levenswijze. Je kunt dan ook prima boeddhist zijn en katholiek.