Vaccinatie tegen hondsdolheid
Een paar weken geleden stond er een artikel op dit blog, waaruit blijkt, dat het langzaam maar zeker tot in het Thaise parlement doordringt, dat de stijging van het aantal zwerfhonden in Thailand vrijwel onbeheersbaar is. Lees het artikel er nog maar eens op na: www.thailandblog.nl/straathonden-thailand-miljoen.
Ook in andere posting lezen we regelmatig over de “soi dogs”, die mogelijk de ziekte rabiës (hondsdolheid) onder de leden hebben. Hondsdolheid wordt via een beet van een geïnfecteerd dier overgedragen op mensen. Wereldwijd overlijden 55.000 tot 70.000 mensen hieraan. In Nederland stierven drie Nederlanders in de afgelopen 7 jaar, maar het aantal behandelingen ligt vele malen hoger, lees ik in een artikel in het Algemeen Dagblad.
In het betreffende artikel bepleit Rosanne Wieten, werkzaam in de tropenkliniek van het AMC Amsterdam, dat vakantiegangers naar Zuidoost-Azië, dus ook naar Thailand, zich laten inenten tegen hondsdolheid. De arts heeft vijf jaar onderzoek gedaan en promoveerde onlangs op dit onderwerp.
Kosten in Nederland
Ik citeer uit dit artikel: “Alleen al in de tropenkliniek van het AMC worden elk jaar zeker dertig mensen behandeld die zijn gebeten. Deze mensen moeten eerder terugkomen van vakantie en beleven angstige tijden. Dat kun je simpel oplossen door vooraf te vaccineren, maar dit gebeurt te weinig.”
Volgens Wieten zijn de kosten vaak een drempel om de vaccinatie te nemen. Een reiziger moet drie keer geprikt worden om beschermd te zijn tegen hondsdolheid en dat kost bijna 200 euro.
Kosten in Thailand
Een besmetting met hondsdolheid is niet beperkt door een beet van een straathond, een beet van welk soort hond, zelfs van een kat of ander dier, kan fataal zijn. Nu is ook weer niet zo, dat elke soi dog besmet is, uit een onderzoek van enkele jaren geleden bleek, dat minder dan 1% van de honden besmet is. Dat maakt het risico weliswaar kleiner, maar het zal je maar gebeuren. Hondsdolheid is namelijk niet te genezen, er is geen adequaat medicijn voor. Bij snel handelen na de beet kan een serie injecties achteraf nog hulp bieden.
Vaccins tegen hondsdolheid zijn ruim voorradig overal in Thailand. De kosten liggen hier een stuk lager. Een bezoek aan een ziekenhuis of kliniek met een serie van drie shots kost minder dan de helft vergeleken met Nederland.
Thai Travel Clinic
Lees meer over hondsdolheid in Thailand op de meer dan uitstekende website van de Thai Travel Clinic: www.thaitravelclinic.com/
Op deze site ook informatie over andere tropische ziektes en een prijslijst van mogelijke vaccinaties, zeer aanbevolen!
Er is maar 1 mogelijkheid ., verplichten alle honden te laten castreren, en nadien een label in het oor als
herkenning, de kosten zeer laag houden, maar wel wettelijk verplichten. ( ook ik ben een dieren liefhebber,
maar ondervind dagelijks tijdens mijn fiets ritten veel hindernissen van dit item )
Castreren helpt niet tegen hondsdolheid.
De Thaise overheid (in ieder geval waar ik woon, biedt alle huisdiereigenaren 1x per jaar de mogelijkheid tot gratis rabies vaccinatie. Dat helpt nu weer wel tegen de verspreiding van deze ziekte, in ieder geval door huisdieren.
Alleen gaat het in dit artikel over zwerfhonden. Die hebben meestal geen eigenaar toch? Bovendien zou dan alleen de eigenaar beschermd zijn en niet de in een bescheiden sportief drafje passerende oudere farang. Wel eens geprobeerd te joggen daar? Steeds moet men weer stoppen of “gewoon” gaan lopen in de hoop hiermee een aanvallende hond op andere gedachten te brengen.
Lang geleden riep de plaatselijke medicus (daar ging hij althans voor door, volgens velen was hij gewoon verpleegkundige) op het eiland Koh Samed via zijn omroepsysteem waarmee hij in de ochtend de bevolking vermanend toesprak hondenhouders op hun ongedierte aangelijnd te houden omdat er weer eens een joggende farang was gebeten. Maar vooral omdat hij zelf was gaan hardlopen waarschijnlijk.
En de tempels? Daar wemelt het van de zwerfhonden. Tempels worden gewoon gebruikt als een soort dieren asiel. In de tempels is immers altijd wat te eten. Alleen geen dierenarts. Gevolg: een overvloed aan schurftige stinkende honden. In een van de boeken van Pha Farang beschrijft de tot het boeddhisme bekeerde auteur ook nog eens hoe het observeren van honden kadavers, met name het ontbindingsproces, bijdraagt aan het zieleheil. Zelf zag hij daar geloof ik toch niet zoveel heil in.
Als je al gevangenisstraf oploopt voor het doden van een paar honden, zal het aantal snel uitbreiden. Waarom vermeerderen ze zich snel? Toen mijn dochter ’n jaar of 5 was en terug kwam van haar fietstocht door het stille dorp, zei ze dat er een paar honden midden op de straat stonden te seksen en ze belde maar de honden keken haar even aan en gingen toen weer gewoon door. Ze schaamden zich nergens voor pap. Ik haat honden zodanig dat ik dat duidelijk uitstraal en ik denk, zolang je mij met rust laat, hebben jullie ook geen probleem en ik loop gewoon door.
Mijn man is een paar maanden geleden gebeten door een straathond, niet bekend of die rabiës had. Dus naar het regionaal ziekenhuisje, geen injecties voorradig , NO HAVE. Toen naar het Bankok Rayong ziekenhuis waar hij de nodige injecties kreeg. De laatste pas over 5 maanden. De kosten tot nu toe, 500euro. Dus niet echt goedkoper dan in Nederland. Ik ben naar mijn huisarts in Nederland geweest voor een preventieve kuur. Hij rade mij het af, want als je gebeten wordt moet je alsnog gaan voor injecties. Dus wat is wijsheid, ik weet het niet.
@foodlover: Als je de teksten lees van de adviezen dan val je waarschijnlijk niet onder de risicogroepen. Dus je maakt bv geen lange fietstochten op het platteland of je bent werkzaam in bv de landbouwsector in een risicoland. Dan wordt er geacht dat de kans niet zo groot is dat je het oploopt. Toch is het best lastig om balans te vinden in voor alles maar inenten of een bepaald risico lopen. Ik kom in Afrika geregeld overdag Japanners tegen in een complete imkeroutfit tegen malaria. Ik heb zelf één keer malaria gehad maar ik trek echt niet zo’n pak aan maar neem andere preventiemaatregelen die passend zijn. Maar misschien heb ik makkelijk praten want honden in Thailand laten mij tot nu toe links liggen.
Rabies vaccinatie bestaat uit 3 injecties op dag 0, 7 en 21. Dit geeft twee jaar bescherming, maar geen 100%. Wie na 12 maanden nog een vierde injectie krijgt, heeft 5 jaar bescherming.
Gevaccineerde personen worden na een beet nog 2 keer gevaccineerd op dag 1 en 3.
Niet gevaccineerde personen krijgen vijf vaccinaties en bovendien anti-serum (liefst binnen 24 uur), dat niet overal verkrijgbaar is. Het nadeel van antiserum is, dat het allergische reacties kan oproepen. Overigens kan het vaccin zelf dat ook doen, maar minder frequent. Reacties kunnen tot 3 weken na injecties nog optreden.
Ook moet de tetanus injectie (10 jaar geldig) niet vergeten worden. Vaak worden er ook antibiotica gegeven. In ieder geval de beet goed schoonmaken met zeep. Het virus kan daar niet goed tegen. Daarna Betadine of Chlorhexidine.
In principe is het verstandig om je te laten inenten. Voor rugzaktoeristen is het bijna een must.
Het castreren van honden helpt niet echt. Eén reu kan tientallen teefjes bevruchten. Beter is, de teefjes te steriliseren.
Zelf ben ik een groot hondenliefhebber en geef daarom jaarlijks nogal wat geld uit voor dat doel. Als alle expats dat zouden doen, dan zou het hondenprobleem in Thailand opgelost kunnen worden.
Het enige grootschalige onderzoek dat ik ken komt op 0.03% besmette honden. (1 op ruim drieduizend).
Het aantal honden met antistoffen (gevaccineerde honden) lag rond de 70%.
Met name dat laatste percentage probeert men verder omhoog te krikken.
Voor 200 euro kun je ook bijna 100 honden laten inenten.
Zie bijvoorbeeld http://www.soidog.org
Die maken zich vooral druk om de voor mensen ongevaarlijke hondenziekte te bestrijden, maar bij de vaccinaties daartegen wordt en passant ook tegen rabiës gevaccineerd. Op zich een goede zaak.
Het blijft natuurlijk een beetje dweilen met de kraan open als er enerzijds, om diverse redenen, getracht wordt de straathondenpopulatie te verkleinen, en anderzijds talloze stichtingen zijn die voor het welzijn van deze dieren opkomen.
Persoonlijk heb ik er totaal geen behoefte aan om door honden, rabiës of niet, van wie dan ook te worden lastig gevallen of gebeten, maar daar wordt ook anders over gedacht.
De dierenliefde kent overigens geen grenzen, zoek op google maar eens naar stichting straathonden nederland en er lijkt een pandemie te zijn uitgebroken. Ik weet niet uit welke landen er allemaal straathonden zonodig een enkeltje Nederland aangeboden moeten krijgen.
Nou, ik zal wel weer niet als dierenvriend de boeken in gaan….
Niet alleen een beet van een besmet dier kan rabies overbrengen, dat kan ook door een lik op een wond waardoor speeksel je lichaam kan binnen dringen.
Ik ben een aantal jaar geleden gebeten door een hond in de buurt. Ik heb twee injecties in Thailand gekregen – probleemloos en niet duur. Ik woonde destijds nog in Duitsland, en het was een ander paar mouwen om de laatste spuit te krijgen: een middel was in geen velden of wgen te krijgen, want zoiets was in meer dan 20 jaar niet gevraagd. Uiteindelijk heb de laatste spuit wel gekregen, maar het heeft zijn tijd geduurd..
Wat het hondenprobleem betreft, dat is makkelijk genoeg op te lossen: laat eigenaren betalen voor hun huisdier. En laat de andere afmaken. Ze zorgen alleen voor hinder, ziektes en tonnen kak. Ik kan niet eens met mijn hond gaan wandelen want dan wordt ie meteen aangevallen.
Men spreekt hier vooral voor de behandeling na de beet.
Maar is het niet beter te voorkomen om gebeten te worden.
Is sommige dorpen moet men zich best beschermen met bijv bamboestok als afweermiddel.
Soms is de hond negeren al een oplossing.
Die huisarts heeft gelijk preventief inenten alleen doen bij reeële kans op besmetting.
wat als je daar gaat joggen wel degelijk is! Maar denk ook aan grotten bezoeken (vleermuizen/ratten) of aapjes uit de hand voeren.
Niet vergeten dat ook een rabies vaccin ook ernstige bijwerkingen kan hebben en die kunnen vaak mild tot zeer zeldzaam ook dodelijk zijn. Er zelf een reis burma door kunnen cancellen en de nodige maanden ellende
Wat kwalijk is is dat er momenteel op angst gelobbyd lijkt te worden om meer vaccins te kunnen verkopen of risico af te wentelen.
Gebruik je verstand is er een echt reëel hoge kans op infectie neem dan passende maatregelen zoals vaccinatie of beter vermijd de situatie liever helemaal.
Dit neemt niet weg dat ik als dierenliefhebber toch ook graag zie dat de Thaise regering maatregelen neem en de toerist best wat voorzichtiger kan zijn
@Ivo, Het is moeilijk advies te geven in deze. Vandaar dat ik de rugzaktoeristen noemde.
Het vaccin is niet echt gevaarlijk, tenzij je allergisch bent voor één van de bestanddelen (sporen neomycine). In uitzonderingsgevallen kunnen er echter serieuze bijwerkingen optreden. Ook bij gebruik van corticosteroïden (bijv. prednison) en bij verlaagde immuniteit oppassen.
Bij vaccinatie krijgt 0,11 % met een bijwerking te maken. Bij hervaccinatie 7%. Daarom worden de antistoffen in het bloed vak gemeten voor hervaccinatie. Is de waarde daarvan hoog genoeg, dan is herhaling niet direct nodig.
Bij rabies geloof ik niet, dat er een economische prikkel is, om het vaccin te verkopen.Er zit geen octrooi meer op het vaccin. Bij andere vaccins is dat ongetwijfeld wel zo. Dat hebben we met de varkensgriep meegemaakt en gaan we misschien binnenkort met ZIKA meemaken. Overigens wordt er aan genezen en voorkomen van ziekten veel minder verdiend dan aan mensen lang ziek houden. Daar hoop ik in de toekomst op terug te komen.
Ik vind het pijnlijk, te zien hoe de Thaise mentaliteit van ‘respect’soms ontaard in een klakkeloze aanvaarding van dierenleed. Ogenschijnlijk, als je ze overdag observeert, hebben de honden een vrij luizenleven. Maar aan de littekens kun je de territoriumgevechten aflezen. Ook die olifanten aan een ketting, bij de tempels in Ayutthaia, en dan de pathetische bordjes die daar respect opeisen (zoenen, stel je voor!) laat de hypocriete kant zien van een volk, dat ik verder zeer respecteer.
Bedankt Maarten voor je bijdrage. Lees je stukjes en opmerkingen met veel plezier.
Ben vorig jaar in de Filipijnen spontaan gebeten door een aap. Deze ervaring was alles behalve prettig. De wond viel erg mee maar wel gelijk paar uur in taxi naar een ziekenhuis voor de behandeling zoals door Maarten vermeld. De kosten 275 euro. Kreeg inderdaad ook een antibiotica kuur. Vervolgens nog twee keer in de Filipijnen vaccinaties gehaald. Deze waren erg lastig te krijgen veel ziekenhuizen hadden het niet op voorraad en apothekers ook niet. Gelukkig was mijn vriendin er bij welke de taal spreekt. Koste iedere keer bijna een dag om de vaccinatie te krijgen. De laatste 2 in Nederland gehaald bij het GGZ. Deze waren overigens kosteloos.
Ben helaas nooit gewezen op een vaccinatie vooraf. Maar als ik het wist wat de gevolgen kunnen zijn had ik zeker vaccinaties gehaald. Zonder de juiste behandeling kan het simpelweg dodelijk zijn. Veel personen nemen vaccinaties voor van alles en nog wat maar vaak zijn deze ziektes niet dodelijk.
Sorry, was wellicht niet geheel duidelijk. De gratis rabiesvaccinatie die geboden wordt geldt voor alle zoogdieren. En niet voor mensen….
Als nou eerst eens de miljoenen ratten in Thailand, vooral in Bangkok, uitgeroeid werden zou dat ook de honds dolheid uitroeien, denk ik. Die ratten zijn allemaal besmet. Ik heb in huurhuizen gewoond waar ratten, ’s nachts, krijgertje speelden met veel herrie.
De honden doen hun best. Ik kan ze hier niet plaatsen, maar heb een leuke foto van twee honden die een rat te grazen namen, alsof het hun heilige plicht was ! Midden in chinatown.
Overigens, wat ik beschrijf als ‘kakkeloze aanvaarding’, dat lijkt in onze ogen zo, maar het meer een ‘laissez fair’, een onvermogen in te grijpen, wat de Thai vreemd is/lijkt.