Een gevleugelde uitdrukking in Thailand luidt: ‘Boeren zijn de ruggengraat van de samenleving’. Kijkend naar hun sociaal-economische omstandigheden komt een geheel ander beeld naar voren. Een onderzoek van het ‘Puey Ungphakorn Instituut voor Economisch Onderzoek’, onderdeel van de ‘Bank of Thailand’ en besproken in de Bangkok Post, laat dit zien.
Ik ga dit artikel uit de Bangkok Post samenvatten in wat dorre cijfers. Commentaar laat ik over aan de geachte lezers hoewel mijn handen jeuken.
Hun inkomen
Het gemiddelde jaar inkomen uit het boerenbedrijf in 2017 was 57.032 baht. 40% van de boeren huishoudens leeft onder de armoedegrens van 32.000 baht per jaar, wat samen met de hoge schuldenlast de economische groei belemmert. Een boeren huishouden telde gemiddeld 2.7 personen.
De schuldenlast
Zeker 30% van de huishoudens heeft een schuldenlast hoger dan hun jaarlijkse inkomen uit het boerenbedrijf, voor 10% is dat 3 maal dat inkomen en voor 50% minder dan 60% van het inkomen.
Leeftijd
De boerenstand veroudert. Tussen 2003 en 2013 namen de 40-60 jarigen toe van 39% tot 49% van alle werkenden, terwijl het aantal jongere boeren in de leeftijd van 15- 40 jaar afnam van 48% naar 32%.
Landbezit
Het gemiddelde landbezit van boeren families was 14.3 rai (ongeveer 2 hectare), terwijl de helft minder bezat dan 10 rai. (Tino: Een ruwe vuistregel is dat 1 rai landbouwgrond 2.000 baht winst per jaar kan opleveren. Soms kan dat best meer of minder zijn).
Landbouwwerktuigen
Daar maakte 68% van de onderzocht groep gebruik van.
Ander commentaar van het Instituut
Jongere boeren specialiseerden zich meer maar niet genoeg om op grotere schaal landbouw te bedrijven. De regering moet deze jongen mensen steunen voor meer vernieuwing, verhoging van productiviteit en toevoeging van waarde aan de landbouwproducten. Initiatieven van de regering moeten op één lijn liggen met die in het buitenland. Verder kan een nadere analyse helpen subsidies gericht te geven in plaats van allesomvattend.
Bron: Bangkok Post, 31 mei 2018
Eh ik ben benieuwd naar een soortgelijk onderzoek in Nederland, Belgie en Duitsland.
Ik denk dat de schuldenlast van de gemiddelde agrarier ook hier het veelvoudige is van hun jaarlijks inkomen.
Maar in Thailand met een minimumloon van 325 bath per dag en stel eens 312 werkbare dagen per jaar (alleen de zondagen niet) kom ik ook niet hoger dan een inkomen van 101.400 bath per jaar bij 6 daagse werkweek.
Logisch dat de jeugd de boerderij niet overneemt.
Het is een viscueuze cirkel. Te weinig grond om rendabel te zijn. Je hebt in Nederland als beetje boer hier een 25 ha. nodig om wat te kunnen doen. Alleen van het land kun je dan al niet leven en ga je over naar kippen, varkens, kalveren of champignons.
Wil je in Nederland echt als agrarier rendabel kunnen werken heb je als akkerbouwer al snel 40 tot 50 ha nodig.
Zet dit af naar Thailand zou je daar een 250 tot 320 rai nodig hebben.
Dan hou je dus iets over en komt op een “inkomen” winst van (300 rai) 600.000 bath per jaar. Hier komst dan nog wel een grote afschrijving van personeel en materieel bij dus zal het globaal 20% of 33,3% bedragen en kom je op maximaal 200.000 bath uit wat er over blijft.
Indien je zulke bedragen gaat beschouwen en ook gezien de prijzen van rijst, annanas, jackfruit, rubber,etc op de markt in ogenschouw neemt word je geen traditionele boer maar ga specialiseren in ……… (vis), groente, durain?????
de Thaise boerenbevolking heeft naar mijn gevoel altijd al een achtergestelde positie gehad: ze werken hard maar profiteren niet of nauwelijks (dat doen de opkopers/handelaren wel).
In feite is sprake van uitbuiting van boeren die zich ook nog té vaak in de schulden steken. Dat zij weinig scholing hebben gehad wreekt zich.
“de ruggegraat van de samenleving” worden zij genoemd omdat zij het zijn die het werk leveren waar anderen goed aan verdienen. Ik denk zelf méér in de richting van “slaven” omdat de boeren voor zichzelf geen andere mogelijkheden zien dan door te gaan met “boeren”.
Ik zal je een geval van uitbuiting vertellen. De rijst die de boeren aan de rijstmolenaars verkopen mag geen hoger vochtgehalte hebben dan 15%, anders krijgen ze er (soms veel) minder geld voor. Het gebeurde vaak dat de rijstmolenaars een vervalste vochtigheidsmeter gebruikten die altijd 16% of meer aangaf, ook al was de rijst 15%. Als de boeren protesteerden werden ze weggejaagd. Dacht je dat de politie wat deed? Nu gaat het wat beter want veel boeren hebben nu zelf vochtigheidsmeters.
In Thailand is altijd de kleine man (en vrouw) de pineut. Ik lees altijd dat de Thaise cultuur zo veel respect heeft voor de boer. Laat me niet lachen.
Het is een schande dat boeren zo weinig verdienen en in de problemen komen. Dat geldt voor Thailand en zeker ook voor Nederland. Onze meest noodzakelijke levensbehoeften worden het minst gewaardeerd. Een Louis de Vuitton tas voor € 800,- en die vul je volledig met 100 Bath aan groenten. We zouden echt meer moeten betalen voor de producten van de farmers, zodat zij met voldoening hun zware werk kunnen doen. Als wij op de markt (in Isaan) onze groenten kopen, schaam ik me soms voor de lage prijs.
Met een gemiddeld jaarinkomen van 70.000 euro is 2017 een gouden jaar voor Nederlandse boeren. De onderzoekers van CBS schatten het inkomen, in december 2017, dat Nederlandse boeren uit hun bedrijf kunnen halen op 70.000 euro. Dat is een stijging van 28 procent ten opzichte van 2016, toen de boeren gemiddeld nog 50.000 euro verdienden.
De landbouw is in Nederland de sector met de meeste miljonairs (gemeten naar waarde van het bezit, niet het inkomen). Een op de vijf werkende miljonairs is boer. (Volkskrant 12/9/2017, CBS).
Oops 70.000 Euro?
Vraag 1. Is dit het inkomen en te vergelijken met salaris of zitten hier ook nog kosten aan?
Wat te denken van een arbeidsongeschikten verzekering, Een invaliditeitsverzekering, Pensioen etc?
Wat blijft er daadwerkelijk aan inkomen over.
Vraag 2. Als het het inkomen is meteen de vraag wat zijn de arbeidsvoorwaarden? Over een hoeveel urige werkweek heb ik het. Worden de uren van meer dan 8 uur per dag als overuren aangemerkt en als zodanig betaald?
70.000 Euro inkomen staat voor een 5000 Euro BRUTO per maand.
Mijn garage rekent een uurtarief van 67,50 inclusief per uur. Als ik dat als inkomen ga zien ben ik fout bezig. Gemiddelde werkjaar in uren is een 1680 uur.
Kom ik op een inkomen van een 114.000 Euro.
EXCLUSIEF BTW 92.500 Euro.
Elke monteur is blij als hij dit ziet en op zijn jaaropgave terug zou vinden.
De kreet 70.000 Euro zegt mij helemaal niets. De praktijk is een stuk beroerder.
Op de vrachtwagens van een klant uit Hoogeveen , van mijn oude werkgever in Nederland stond altijd met grote letters in het Engels opgeschreven .
No farmers no food .
Laat daar maar eens de gedachten over gaan.
Jan Beute .
Gisteravond was Prayut nog volop in het nieuws op de televisie tijdens zijn vrijdagavond gebed waarbij hij aangaf de problematiek te onderkennen van de boeren en hij gaf aan welke maatregelen de regering had genomen en voornemens was te nemen en vroeg weer een ieder betrokken om de volledige medewerking en steun om het regeringsbeleid tot goede uitvoering te krijgen.
Je zou denken dat als dit beleid wordt uitgevoerd het toch voor een groot deel voordelen zou hebben en zeker op financieel gebied. Kennelijk lukt het niet en de vraag reist dan ook, waar ligt dit dan aan.
Overigens ken ik het beleid van de regering niet goed en leest het op TV niet prettig met die Engelse vertalingen die wel erg snel gaan. Het is en blijft een grote opgave om verbeteringen aan te brengen en ik hoop dat er toch succesjes zullen komen en de boeren een beter leven krijgen, want dat verdienen ze zeker.