Tenzij ze in de brandende zon staat te wachten op een gratis maaltijd, kan de Thaise weduwe Noi zich met haar bescheiden overheidspensioen enkel ketchup op brood veroorloven. Met een dagelijkse uitkering van ongeveer 82 dollarcent is thuis koken haast niet te doen.
“Als het te nat is om naar buiten te gaan, eet ik brood van de 7-Eleven met ketchup”, zei de 73-jarige Noi tegen AFP bij een voedseluitgifte-punt van de Bangkok Community Help Foundation, dat dagelijks 500 daklozen en minderbedeelden van voedsel voorziet.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is Thailand één van de snelst vergrijzende landen ter wereld, maar het land is hier economisch gezien niet goed op voorbereid. Uit onderzoek van de vooraanstaande Kasikorn Bank blijkt dat Thailand in 2029 zal behoren tot de landen waar meer dan 20% van de bevolking ouder is dan 65 jaar. Maar Thailand heeft niet dezelfde welvaart bereikt als andere snel vergrijzende landen zoals Japan en Duitsland.
“We zijn oud geworden voordat we welvarend werden”, aldus Burin Adulwattana, hoofdeconoom bij Kasikorn Bank. “We zijn er niet klaar voor.”
Thailand telt op dit moment meer dan 12 miljoen mensen van 60 jaar en ouder, wat neerkomt op ongeveer 18% van de bevolking. Door lage inkomens, beperkte spaartegoeden en ontoereikende overheidspensioenen dreigen velen in diepe armoede te vervallen. Daarnaast zullen afnemende belastinginkomsten en stijgende gezondheidszorgkosten de begroting onder druk zetten.
‘Een tikkende tijdbom’
“Het is absoluut een tikkende tijdbom”, stelt Kirida Bhaopichitr van het Thailand Development Research Institute. Zeker 34% van de oudere Thaise bevolking leeft onder de armoedegrens, met minder dan 830 dollar per jaar, volgens gegevens van Kasikorn. In augustus maakte de regering bekent dat ze het algemene pensioen van 16 tot 27 dollar per maand zou beperken tot mensen met een laag inkomen, waardoor zes miljoen mensen buiten de boot vallen.
Premier Srettha Thavisin heeft beloofd de armoede tegen 2027 uit te bannen en “niemand achter te laten”. Hoewel zijn partij een ouderenzorg pakket van 8,1 miljard dollar heeft beloofd, heeft de regering geen pensioenverhoging aangekondigd. Warawut Silpa-archa, de Minister van Sociale Ontwikkeling, wees vorige maand oproepen af om het pensioen te verhogen naar 81 dollar per maand, aangezien het land dit niet zou kunnen financieren.
“Ik wou dat de overheid meer kon doen. De kosten van levensonderhoud stijgen enorm”, vertelde de 73-jarige Chusri Kaewkhio uit de sloppenwijk Khlong Toei in Bangkok.
Haar 75-jarige echtgenoot Suchart Kaewkhio ligt bedlegerig in een volwassenen luier, starend naar afbladderende verf en een door vocht beschadigd plafond. Ze hebben echter geen geld voor reparaties. Ze moeten elke maand geld lenen om speciale voeding voor haar man te kunnen kopen en lopen vijf maanden achter met hun elektriciteitsrekening.
In Thailand wordt cultureel verwacht dat volwassen kinderen voor hun ouders zorgen naarmate deze ouder worden. Econoom Burin waarschuwt echter dat dit op de lange termijn onhoudbaar is gezien de krimpende beroepsbevolking, lagere economische groei en afnemende consumentenuitgaven.
‘Het pensioen volstaat niet’
Hoewel mannen meestal doorwerken tot ongeveer hun 65e, beginnen Thaise vrouwen vaak al rond hun vijftigste zich terug te trekken uit de arbeidsmarkt om voor oudere familieleden te zorgen. Kirida benadrukt dat er meer betaalbare zorginstellingen voor ouderen nodig zijn.
Orn Keawwilat, 57 jaar oud, staat voor een uitdaging: ze moet zorgen voor haar zieke, bejaarde ouders en daarnaast een klein winkeltje runnen om een gezin van twaalf personen te onderhouden. Haar bedlegerige vader Arj, 88 jaar oud, is onlangs gevallen en lijdt aan een motorneuronziekte waardoor hij niet meer kan praten.
“Hij moet continu handmatig gevoerd worden en we moeten constant op hem letten, omdat hij soms dreigt te stikken”, vertelde mevrouw Orn aan AFP.
Thailand staat voor grote fysieke, culturele en financiële uitdagingen door de demografische veranderingen. Het ministerie van Arbeid overweegt de pensioenleeftijd te verhogen, die nu tussen de 55 en 60 jaar ligt.
Toekomstige regeringen overwegen mogelijk de btw te verhogen van zeven naar tien procent en denken na over het belasten van vermogens en erfenissen, aldus Burin. De burgemeester van Bangkok, Chadchart Sittipunt, is bezig met het inrichten van activiteitencentra en gezondheidsklinieken voor senioren.
Voor velen blijft een waardig pensioen echter een verre droom. Aew, die dertig jaar lerares was, raakte haar huis kwijt tijdens de pandemie en slaapt nu op stoelen in het Bang Sue Grand treinstation.
“Het pensioen is simpelweg niet voldoende. Ik maak ook plastic bloemen om te verkopen… Maar eigenlijk wil ik gewoon een baan”, zei de 70-jarige vrouw.
Bron: Bangkok Post
Pensioen, de meeste Thai hebben geen pensioen of mag je de 600-800b/maand pensioen noemen, daar gaan ze niet ver mee lopen. Nu als je ook nooit belastingen hebt betaald wat wil je dan… En kinderen kunnen minder en minder voor de ouders zorgen zeker in stedelijke gebieden waar ze met 2 gaan werken om zelf rond te komen.
Juist Ruud, kijk maar eens rond hoeveel Thai er een lucratief beroep op nahouden en geen enkele belasting betalen. Al de streetfood kraampjes, de vele handelaars op de lokale markten, personen die bij hen thuis een winkeltje open houden … en zo zijn er nog vele ander voorbeelden. Veel van die ‘zelfstandigen’ betalen zo goed als geen belastingen.
Dan kan men moeilijk eisen dat men sociale voorzieningen opbouwt ten gunste van je pensioen. Dit is een mes dat langs twee kanten snijdt. We klagen wel eens dat we in ons eigen thuisland teveel belastingen moeten afdragen maar daar staat iets tegenover. Ik heb dit al eens willen uitleggen aan mijn Thaise familie maar dat snappen ze niet (of willen het niet snappen).
Mijn Thaise echtgenote die vele jaren in België gewerkt heeft snapt het systeem maar al te goed. Ze heeft me al enkele keren gezegd dat de Thaise overheid veel kan leren van het sociaal systeem van de welstellende landen. Thailand heeft in die zin nog een lange weg af te leggen. Ik zie op korte termijn helaas weinig beterschap ten behoeve van de oudere bevolking.
Wat mijn echtgenote ook aanhaalt is het feit dat veel Thai vanaf 55 jaar op pensioen gaan. Wij Belgen moeten werken tot ons 67ste. Een deel van het probleem zou al kunnen opgelost worden door de Thai wat langer te laten werken. Hun regering zou dit toch ook moeten snappen?
Fantastisch omschreven Kurt,
Alleen
Het spiegeltje, spiegeltje aan de wand is bij veel Thailanders ver te zoeken.
En het verhaal van het eekhoorntje is hier bij vele nooit doorgedrongen.
De veranderingen in het leven zijn te snel gegaan voor veel Thailanders.
Uiteraard is de verandering in levens overtuiging en zorg voor je medemens, een drama voor veel oudere en de zwakkere onder hen.
Ongeacht welke regering hier zal dat goed snappen, als het praatje er wel is, maar de wil ontbreekt, werkt het niet.
Iedereen belasting laten betalen en werken tot……iets wat op een pensioen leeftijd lijkt hoef je bij een Thai echt niet mee aan te komen.
Kurt, lucratief? Een vrouwtje dat thuis wat etenswaar verkoopt of een kraampje op straat waar je voor 20 tot 50 baht je maag voleet? Denk je dat die een dikbelegde ‘boterham’ verdienen?
Niet voor niets kent het Thaise belastingtarief een nulprocentschijf, dus feitelijk een vrijstelling, van ongeveer het jaarlijks minimumloon in de periferie. Niet voor niets bestaat er voor kleine ondernemers een hoge BTW-vrijstelling. Ga je van die mensen heffen dan houden ze helemaal niks meer over.
Nee, verbeter de belastingmoraal. Dat is in Thailand net zo moeilijk als elders in de wereld, zo niet onmogelijk. Of kort op de dure wensenlijstjes van de uniformen. Duikboten, om maar wat te noemen…
Hoe klein je inkomen ook is, ook daar zou iedereen in verhouding belastingen op moeten betalen.
Als men die nulprocentschijf zou schrappen zou er al een groot deel van het gat in de pensioenkas kunnen opgevuld worden. Dit noemt men een mentaliteitswijziging.
NUL procent belastingen en toch willen genieten van een sociaal systeem is gewoon onmogelijk. Die zogenaamde lucratieve handeltjes zijn gewoon zwart werk. Dit heeft niets te maken met een boterham verdienen maar met bijdragen aan je eigen pensioen. En hoe klein die bijdrage ook is, alle beetjes helpen.
Uiteraard denkt een Thai net zoals jij hier neerschrijft. Waarom belastingen betalen? En daar wringt het schoentje. Iedereen wil een hoger pensioen maar eraan bijdragen … owee…
Roger, je gunt de armste mensen in Thailand wel wat hoor!
Ik heb uitgelegd dat de nulprocentschijf ongeveer het minimumloon is. De 150.000 baht per jaar is 12.500 baht per maand en deel dat eens door 30 met jouw zakjap. Met dat inkomen heb je armoede, zeker als je kinderen hebt. En van die mensen wil jij nog belasting afnemen?
Nederland heeft heffingskorting waardoor de laagste inkomens per saldo nul of nauwelijks belasting en volksverzekering betalen. In vorige wetgeving bestond de invorderingsvrijstelling voor de laagste inkomens. Mensen moeten wel huur en eten kunnen betalen, Roger. Of wil jij in Nederland de heffingskorting afschaffen? Durf je dat voor te stellen?
Lees eens iets over de armoede en de inkomensverschillen in dat land. Dan kom je niet meer aan de muntjes van de armen in die samenleving.
Jullie hebben beide wel een punt, daar gaat het niet om.
Ik ben toch geneigd om ook die ‘zwart werkers’ of zoals Erik vermeldt de nulprocentschijf te wijzigen in hun nadeel.
Het is een neerwaartse cirkel is mij zeker de laatste jaren wel duidelijk geworden.
Deze mensen die langs de zijlijn nog wat centjes bij elkaar schrappen helpen vaak de echte middenstander financieel om zeep.
Mensen die gewoon huis en haard huren tegen vaak stevige prijzen hun handel kopen bij de tussenhandel tegen normale prijzen en dan vaak met een percentage doorverkopen wat om te lachen is.
Je zal maar net je lasten boven water kunnen houden met al flinke aderlatingen en er komen even wat van die ‘oude zielige mensen’ hetzelfde product voor een baggerprijs verkopen pal naast je nering.
Blijven lachen zegt men dan.
Jouw kosten draaien door ook in de tamme tijden, hun komen met een karretje op een plekje staan gratis of 20 baht voor een uurtje of vier.
Verdienen ze te weinig op een dag stoppen ze gewoon met hun handel.
Natuurlijk moet men die cirkel doorbreken met een ander belasting systeem, al zeker als men als persoon zelf nooit iets aan de Oudendag voorziening gedaan heeft en dat nu wel van de regering verlangt.
De ‘vrije markt’ in Thailand is door en door rot zeker aan de onderkant en dat trekt heel veel naar beneden.
Natuurlijk is het een kwestie van mentaliteit verandering.
Erik, je bent alles doorheen aan het gooien.
Heb je enig idee hoeveel procent van de Thaise bevolking in die ‘nulprocentschijf’ valt? VEERTIG procent, jawel een gigantisch aandeel van de bevolking. Als je dit omrekent dan betalen ongeveer 27 miljoen mensen geen belasting.
Laat die mensen maar gerust bv. 5% betalen. Met dat bedrag (reken maar uit) kan de regering een flinke spaarpot aanleggen dat ze kunnen aanwenden voor een robuuster pensioenstelsel. En laat men daarbij nog eens wat langer werken (nu stoppen velen op 55 jaar) en een groot deel van het probleem is opgelost.
Die 5% is een onrechtstreekse manier om de Thai te leren sparen want uit zichzelf doen ze het toch niet. Dan hebben ze op zijn minst uitzicht op een iets beter leven wanneer ze op pensioen gaan. Nu moddert men wat aan en gebeurt er niets.
Het pensioenstelsel in de wel ontwikkelde landen is er niet vanzelf gekomen. Dit is een kwestie van geven en nemen. Als die 40% van de bevolking (samen met de andere belastingbetalers) een kleine inspanning zou leveren kan dit een aanzet zijn tot een beter en rechtvaardiger sociaal systeem voor Thailand.
Ik betaalde tijdens mijn loopbaan 45% belastingen en daar pluk ik nu de vruchten van. Denk daar maar eens over na.
Kurt, het is mij duidelijk dat je de armsten aan de bedelstaf wil brengen. Dat is gemakkelijk gesproken door iemand die een vet pensioen heeft en, als je NL-er bent, een AOW waarvoor een Thai een gat in de lucht wil springen.
Nu hoor ik uit Thailand geen geluiden die afschaffing van die nulschijf bepleiten. Gelukkig heeft de leiding in Thailand meer compassie met de armen dan jij.
Kurt, heb je wel nagerekend wat je schrijft?
Dus 27 miljoen mensen betalen geen belasting; klopt misschien maar dat is wel inclusief kinderen. Dus meneer Thai met een niet-werkende partner en drie kinderen betaalt in jouw plan 5×5 procent ofwel een kwart van zijn schamele inkomen….
Je zult het best goed bedoelen maar in jouw plan schuilt diepe armoede. Bedenk iets anders; kan dat? Bijvoorbeeld dat de kinderen pas meedoen vanaf de x leeftijd, en/of dat de werkgever die premie voor zijn rekening neemt?
10 miljoen zijn geregeistreerd als belastingbetalers. Van deze 10 miljoen zijn er 3,3 miljoen welke meer dan 25.000 baht inkomen per maand hebben, de rest (6,7 miljoen) betaalt geen belasting. Dan heb je nog de overig niet-geregistreerde arbeiders, totaal 38 miljoen minus de geregistreerde arbeiders 10 miljoen: blijft over 28 miljoen welke ook geen inkomstenbelasting betalen. Dus 3 miljoen van de 38 miljoen Thaise arbeiders betalen daadwerkelijjk inkomstenbelasting.
Er zijn 3 oplossingen voor dit probleem;belasting, belasting en belasting.
Dat met het nieuwe belasting verdrag ik belasting moet betalen in Nederland i.p.v Thailand is ook iets wat niet meehelpt, veel logisher zou zijn als alle buitenlanders die hier wonen ook hier de belasting zouden betalen, je maakt immers ook gebruik van alle faciliteiten hier.
Als dan de elite ook nog eens hun eerlijke deel aan belasting gaan betalen dan ben je volgens mij al een heel eind op weg om de vergrijzing het hoofd te bieden.
Geert ,
Bedenk dat je als buitenlander ook belasting betaalt (BTW , grondbelasting enz enz)
Bij het gebruik van de faciliteiten heb ik wel wat bedenkingen .
Ik denk als je gebruik wil maken van de zogezegde faciliteiten , je hier als buitenlander , je keuze heel beperkt is , of misschien kan je van enkele gebruik maken mits extra(farang ) betaling .
Mag ik je eens vragen van welke faciliteiten we hier gebruik maken waar we niet zouden voor betalen?
– Rijden we met een wagen, betalen we verkeersbelasting …
– Maken we gebruik van hun medische voorzieningen, daarvoor betalen we meer dan genoeg …
– Voor heel wat toeristische bezienswaardigheden betalen we de farang prijs …
– Op alle aankopen betalen we net als de Thai BTW en dragen we bij aan de winstdeelname …
– We besteden financieel, in verhouding met een Thai, heel wat meer …
– …
De Thaise regering weet maar al te goed dat er van ons zuurverdiende pensioen onrechtstreeks een pak terugvloeit naar hun schatkist. Dat jij hier nu onbesuisd komt beweren dat we een pak belastingen zouden moeten betalen om HUN sociaal systeem (dat er niet is) op orde te krijgen, dat begrijp ik niet. Misschien kan je me eens wat onderbouwde uitleg geven om je standpunt te verduidelijken, waarvoor dank.
Mag ik vragen van welke faciliteiten wij als farang gebruik maken? We betalen zelfde VAT als de thai, ziekenhuis betalen we meer, pensionados gebruiken geen scholen. Openbaar vervoer moeten we ook betalen. In de auto keuring zit ook wegenbelasting. Welke faciliteiten gebruiken wij dan? Veel entrees zijn veel hoger voor farang. Ik denk dat de expats al heel veel bijdragen in Thailand. Offschoon ik er wel mee eens ben dat ze de BTW iets omhoog kunnen doen
Ik vind het gewoon veel logischer dat je belasting betaald in het land waar je woont, vanaf 1 januari ga ik belasting betalen in Nederland waar ik buiten het bezit van een paspoort niets voor terug krijg.
Als ik mij niet vergis dan betalen buitenlanders die in Nederland wonen ook gewoon belasting in Nederland.
Onzin! Besef wel dat het land waar je je ganse leven belasting betaald hebt er nu voor zorgt dat je een mooi pensioen krijgt. En net dan zou je je belasting willen betalen in een ander land?
Ik heb de indruk dat je aan het spartelen bent om je gelijk te halen. Het betalen van belastingen is een kwestie van solidariteit. De mensen in je thuisland dragen bij aan het betaalbaar houden van JOUW pensioen. Ook jij maakt deel uit van diezelfde groep.
Dus als we jouw redenering moeten volgen betalen we met zijn allen belasting in Thailand. En dan genieten we van de sociale voorzieningen van Thailand want van twee walletjes eten is niet erg ethisch. Maak jij maar de keuze GeertP.
Volgens mij haal jij 2 dingen door elkaar Roger,mijn pensioen heb ik toch echt zelf betaald met medewerking van mijn werkgever en ik heb bijna 50 AOW premie betaald voor de mensen die toen AOW kregen, moet ik nu op mijn knieën degene bedanken die nu mijn gekorte AOW betalen?
Ik dacht het niet,ik betaal nu belasting over AOW en pensioen aan Nederland, een land wat mij buiten het bezit van een paspoort niets terug geeft,die belasting zou ik veel liever hier betalen omdat ik er hier wel wat voor terug krijg.
Lijkt ook wel logisch maar bij je opgebouwde bedrijfspensioen, is over dat bedrag geen belasting betaald. NL gaat/ging er vanuit dat men belasting kon gaan heffen over dat bedrag als je met pensioen gaat. Door het verdrag ter voorkoming betaling dubbele belasting, kreeg men dus in vele gevallen niets meer. Dat gaat dus nu veranderen bij het nieuwe verdrag.
Vraag me steeds meer af of het NL/Thailand lukt per 1-1-2024.
Bij de AOW opbouw is dat percentage ook van je bruto salaris ingehouden en wordt dus ook bruto uitbetaald en daarna de belasting ingehouden waarna je het netto op je bank krijgt (Wonende in NL zijn er nog meer inhoudingen dan alleen belasting natuurlijk)
BTW/VAT, Accijns, motorrijtuigen belasting etc. etc. zijn verbruiks belastingen die je eigenlijk in elk land betaalt. Heeft niets te maken met loon-/inkomsten belasting.
GeertP, buitenlanders in NL betalen belasting volgens de verdragen die zijn afgesloten tussen landen.
Als jij in Thailand woont en daar mag werken belast Thailand dat werk. Pensioenen zijn een speciale categorie net als uitkeringen uit de zekerheid; die vallen onder het verdrag en tja, dat gaat wijzigen per 1-1 of later.
De faciliten die wij gebruiken
1- openbaar vervoer (is gesubsidieerd)
2, wegennet (is aangelegd door de overheid)
3. groenvoorzieningen, openbare parken (aangelegd door de overheid)
4. water (heel erg gesubsidieerd door de overheid)
5. Elektriciteit (heel erg gesubsidieerd door de overheid)
6. gas (heel erg gesubsdidieerd door de overheid)
7. benzine/diesel (gesubsidieerd door de overheid)
8. Internet
9, TV
10. vuilnis ophalen (gesubsidieerd)
11. openbaar onderwijs (indien van toepassing), van basisschool tot universiteit.
Tbv het ge- of verbruik van faciliteit 1 t.m 12 betaal ik een ticket (1) of een jaarlijkse bijdrage (2) of een extra verhoogde entreebewijs (3) of een maandabonnement (8, 9, 10) of per nota (4,5) of aan de pomp (7) of contant (6). Over 11 is op Thailandblog al meer dan vaak vermeld hoe duur het genot ervan wel niet is voor de ouders, terwijl de rijkeren onder de Thai hun kroost naar het buitenland sturen. Kortom: ik zie geen enkele noodzaak om in Thailand nog meer belasting te betalen anders dan al via BTW en stempelgelden/leges.
De situatie in een collectivistisch land beoordelen op basis van en afmeten aan maatregelen in een individualistisch land is natuurlijk vragen om moeilijkheden.
Wat bedoel ik daarmee?
Van oudsher zorgen in Thailand kinderen voor hun ouders. Er was alleen pensioen voor degenen die hadden gewerkt, er is geen AOW en er wordt bij lage inkomens ook geen belasting geheven. Gemiddeld waren dat 4 of 5 kinderen tot zo’n 20 jaar geleden. Iedereen moet het – in een goed liberaal land met een overheid die het liefst niets doet (omdat alles geld kost en de rijken waarschijnlijk meer belasting moeten gaan betalen dan de armen), zelf regelen. En dat deed men dan ook. Als de nood echt aan de man kwam verkocht men bezittingen en daarmee kon men het weer een tijdje uitzingen. Natuurlijk zag de wereld er anders uit voor ouderen die geen kinderen hadden, waar de kinderen om wat voor reden niet meer naar omkijken, die geen bezittingen hebben en die nooit een betaalde baan hadden gehad met een pensioen.
Het scala van gepensioneerde ouderen loopt van rijke ouderen (met een bedrijfspenisoen en het beetje pensioen van de overheid, zorgzame kinderen met een goede baan, en bezittingen) tot straatarme ouderen die geen kinderen hebben maar hopelijk zorgzame buren of de tempel, en geen bezittingen op een bouwvallig huisje en een klein stukje grond na). Een van de belangrijkste beslissingen voor een betere ouderenzorg is niet hoe groot de pot geld moet zijn maar op welke basis men deze politiek wil baseren.
Een individualistische benadering (zoals in het westen) houdt onomstotelijk in dat elke Thai zal moeten betalen voor zijn overheidspensioen (een soort van persoonlijk spaarpotje). Verplicht of vrijwillig; dat staat nog te bezien.
Ook in Thailand bereiken mensen steeds meer een hoge leeftijd. Met die vergrijzing nemen medische en sociale klachten toe. Ouderen wonen vaak zelfstandig en ook steeds meer alleen. Er ontstaat meer druk op zowel de formele als de informele zorg. Ondertussen zijn er van allerlei (internationale) instituten talrijke studies beschikbaar. Thailand hoeft het wiel aldus niet uit te vinden. Thailand zou kunnen leren van de ervaringen van andere landen. Zuid-Korea bijvoorbeeld is zeer succesvol geweest in het terugdringen van het aantal geboortes, en nog meer in het stimuleren van de arbeidsparticipatie van vrouwen. Wat de overheid “vergat” was het organiseren van voorzieningen om deelname aan het arbeidsproces en de zorg voor kinderen en ouderen mogelijk te maken. Als dan ook nog veel jongeren het platteland verruilen voor de stad of emigreren, komt de zorg voor de ouderen die achterblijven nog meer onder druk. Thailand kan leren van de vraag hoe zorg voor ouderen te organiseren, en niet enkel om wie de kosten van de vergrijzing draagt. Maar ik vrees het ergste.
In de publieke verontwaardiging die volgde op plannen van vorige regering om ouderdomsuitkeringen te “herzien” zei een regeringswoordvoerder dat Thailand nooit een verzorgingsstaat zou kunnen worden volgens Westers model. Met name noemde hij de Scandinavische landen. En nu zegt een Kasikorn-econoom: “We zijn oud geworden voordat we welvarend werden.” “We zijn er niet klaar voor.”
Dat bedoel ik nou net met leren van andere landen. Met minder kinderen en jongvolwassenen, wordt een vicieuze cirkel in gang gezet: minder arbeidskrachten en hogere uitgaven verzwakken de economie en ontmoedigen mensen om kinderen te krijgen, waardoor de economie nog verder verzwakt. Tegelijkertijd neemt de levensverwachting toe. In Japan maken ouderen nu 27 procent van de bevolking uit. Ook uit de situatie van Japan zijn lessen te trekken. Ter vergelijking: Thailand komt uit op 18 % en de verwachting is over een aantal jaar 20 %. De vergrijzing is kortom niet te stoppen. Dat betekent minder inkomsten en hogere uitgaven en als het aantal ouderen sneller groeit dan het aantal werkenden, is er minder geld voor pensioenen en sociale zekerheid.
Het is ook in Thailand onafwendbaar: door vergrijzing stijgt met het aantal ouderen ook de behoefte aan zorg en uitkering. Daarbij komt dat ouderen extra voorzieningen nodig hebben waarvan die kosten deels ten laste van de samenleving komen. Plus dat familiale netwerken ophouden te bestaan.
“We zijn er niet klaar voor?” Je zult aan de slag moeten!
Moderator: reactie is afgekeurd, wegens te veel generalisaties en onleesbaar door verkeerd gebruik van leestekens.
Pensioen verhogen naar Usd 81 per maand maar Thailand kan dat niet betalen!! Dat kan en ik weet niet of dat zo is maar zolang deze regering iedere Thai boven de 16 B.10000 wil geven waarvan de dekking ook nog niet rond is dit geld beter had kunnen besteden aan de ouderen. Die B10000 gaan ook niet helpen als het op is zijn de mensen weer af bij nul en met een korte tijdelijke opleving van de economie schieten we echt niets mee op .Dan lijkt het mij ook nuttig om subsidies op EV af te schaffen, De meeste Thais kunnen zo’n auto toch niet betalen en alleen de beter gesitueerden profiteren daarvan.
IK lees ook dat reageerders schrijven :belasting ,belasting bla bla maar wat blijft er dan over van die B300 per dag voor veel mensen???
In 2014 al een presentatie gezien van Grant Thornton, KBank en nog een paar organisaties waaronder het ministry of labour (!!!) toen werd ‘al’ aangegeven dat eea de verkeerde kant opging en hoe dat te voorkomen, verhogen inkomsten belastingen, btw tarieven, alles werd besproken..
Maar de toenmalige en huidige regeringen denken niet constructief of kijkend naar de toekomst.Populistisch gedoe met tarieven van de skytrain, eenmalige uitkeringen helpen niet echt
De 30 thb zietekosten kaart is prima verzorging voor de bevolking in zijn algemeen en lijkt kostendekkend.
En iedere Thai kan de faciliteit krijgen en gebruiken
De werkenden, ook omdat ze in de minderheid zijn, kunnen de kosten van een sociaal systeem nu en misschien in de toekomst niet opbrengen.
Momenteel namelijk heeft de werkende in loondienst wel een bescheiden som in het vooruitzicht door de Social Security en zijn er daarnaast velen die een provident fund/pensioen verzekering hebben via de werkgever en dan vooral de multinationals. Ze zijn niet anders gewend zullen we maar zeggen…
Dus wellicht is een rekensom en een tijdelijke overbrugging al voldoende…
SS wordt nu gemaximaliseerd tot 30,000 thb salaris, dat kunnen ze eenvoudig loskoppelen en een varierend stelsel inbouwen, dan pak je de grootverdieners ten behoeve van de kleinverdieners.
En er zit al een bult geld in de SS, dat hebben we gezien tijdens de Covid toen de premies werden gecancelled en gehalveerd.
En zo zijn er nog wel andere oplossingen om de rijkeren wat meer te laten betalen voor hun rijkdom verkregen uit arbeid van derden
Maar misschien denk ik wel te simpel
Deze regering spartelt als een vis op het droge en is zich hopeloos aan het vastrijden in kortzichtigheid, en narrow-minded. Al wat telt is toerisme, buitenlandse investeringen en export om vreemde munt te verwerven. Dat is nodig om bv een voetbalploeg in Engeland te kopen of estate in Dubai. Daar heeft de gewone Thai, oa slachtoffer van de leningslavernij, niets aan.
Ik ben van mening dat de huidige regering aardig op weg is,de vorige regering heeft in de 9 jaar dat ze verantwoordelijk waren niets maar dan ook werkelijk echt niets gedaan voor het land.
Geef ze even de tijd, ze zijn nog maar net begonnen, slechter als de vorige regering is onmogelijk, die voetbalploeg uit Engeland en estate in dubai zijn overigens niet met gemeenschapsgeld gekocht en daar heeft de huidige minister president geen aandeel in gehad.
Dat vind ik ook. Er is heel weinig out-of-the-box denken. Alles draait om geld, geld en geld en als dat geld dan van de overheid komt worden de manieren gezocht om dat geld op de een of andere manier terug te ploegen, meetal met voordelen voor (sommige) rijken.
Ik heb een idee. Veel Thais hebben ene stukje grond, soma met ene huis er op of een ander bouwsel datr gekdt zelfs voorde armen. Waarom zou de overheid het braakliggend land of de landbouwgrond niet kopen van de Thais op vrijwillige basis, de opbrengst verdelen over een aantal maanden en jaren (in overeenstemming met de wens van de vorige eigenaar maar tenminste een periode van 3, 4 of 5 jaar) en dan een maandelijks bedrag terugstorten naar de vorige eigenaar als pensioenvoorziening. De overheid belooft dat land niet te zullen verkopen zolang de gepensioneerde in leven is. Als er bij de dood van de gepensioneerde nog een som uitstaat maakt dat onderdeel uit van de erfenis.
Voorbeeld: de overheid koopt land voor 800,000 Baht, spreidt dat uit over 10 jaar (op verzoek van de Thaise burger) en betaalt dus per jaar 80,000 Baht uit oftewel zo’n 6,500 baht per maand. Als de gepensioneerd na 5 jaar overlijdt, krijgt de familie 400,000 Baht. Het land wordt dan eigendom van de overheid. In plaats van de overheid zou je het ook kunnen regelen via lokale/regionale cooperaties. (die ook nog landbouw op de grond zou kunnen plegen daar waar de Thai te oud is om dat zelf te doen)
Thailand is een heel ander land dan Nederland. Thailand is niet te duiden als je Nederland als referentie neemt. Nederland is een verzorgingsstaat en kent zoals meerdere landen in de EU een uitgebreid stelsel van uitkeringen, publieke gezondheidszorg, en onderwijs gefinancierd vanuit steeds maar stijgende belastingen en premieopbrengsten. De vorming van een dergelijke verzorgingsstaat kent decennia. Dat gaat Thailand niet lukken want onbetaalbaar als niet iedereen er een verhoudingsgewijze bijdrage aan levert.
Daar komt bij dat Thailand maar ook andere ASEAN-landen de USA en niet Europa als voorbeeld nemen. Zoals in de VS geregeld wordt hun stelsel die van een “nachtwakersstaat” genoemd: de overheid zorgt voor noodzakelijk dingen zoals veiligheid, defensie en een buitenlandbeleid, en er is zo min mogelijk overheidsbemoeienis. Maar daarmee houdt wat Thailand alle vergelijking ook weer op, want in de VS vindt menigeen dat alles prima, en in Thailand kijkt men daarentegen reikhalzend naar de overheid want om de volkssympathie uitte die zich uiterst populistisch (30 baht gezondheidszorg, iedereen een auto, 0%-belasting, digitale10K baht), en hoopt men dat nog meer in het vat zit. Want voor wat, hoort wat. Populisme hand in hand met opportunisme.
Pas als er van overheidswege een mentaliteitsverandering ingezet gaat worden waarbinnen mensen bewust hun aandeel kunnen hebben aan de samenleving, pas dan is Thailand in staat voor elkaar te zorgen. Tja, was dat niet het plan van een zekere politieke partij die meedeed aan verkiezingen, en bleek nadien niet hoe grondig met z’n allen progressie om zeep werd geholpen? Het artikel meldt: “Thailand staat voor grote fysieke, culturele en financiële uitdagingen door de demografische veranderingen.” Een absoluut juiste constatering!